สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก       " เชิญ"        " ฮัลโหล ว่าไงค่ะที่รัก" หญิงสาวร่างบางที่แต่งตัวได้เปรี้ยวเข็ดฟันเดินเข้ามาทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินเข้ามานั่งบนตักของชายหนุ่ม       " พิม คุณมาได้ไงเนี่ย" โทโมะเอ่ยถามอย่างตกใจ        " ก็พิมคิดถึงคุณนิค่ะ คุณไม่ไปหาพิมเลย"        " ก็ผมยุ่งนะครับ เอ่ยคุณลุกก่อนดีกว่าจะครับ"       " ทำไมค่ะ กลัวแม่นั่นจะตื่นขึ้นมาเห็นเหรอค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามก่อนจะปรายตาไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนโซฟา       " ใช่สิ แก้วเขาเป็นคนที่ผมเลือก ไม่ใช่คุณ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกถอยออกห่างจากหญิงสาว       " กรี๊ดดดดดดดดดดดด พิมไม่ยอมนะค่ะ" หญิงสาวร้องโวยวายพรางตีเข้ากับไหล่ของชายหนุ่ม        " เสียงดังอะไรกันเนี่ย" แก้วที่ได้ยินเสียงกร๊ดก็ตื่นขึ้นมาดูก่อนจะให้ไปเห็นแฟนตัวเองยืนอยู่กับหญิงสาวที่ไหนไม่รู้       " ตื่นมาก็ดี ฉันชื่อพิม เป็นแฟนโทโมะ"       " เธอมีอะไรยืนยันไหมว่าเธอเป็นแฟนเขา" แก้วเอ่ยถามหญิงสาวทันที       " นี้ไง แหวนที่เขาซื้อให้ฉัน" พิมเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมชูแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้หญิงสาวดู       " พิม คุณพูดอะไรออกมานะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างตกใจ       " ก็จริงนี่ค่ะ คุณซื้อแหวนวงนี้ให้กับพิมเอง" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วเดินมาคล้องแขนชายหนุ่มเอาไว้อย่างเป็นเจ้าของ       " ถ้างั้นฉันก็มีแหวนเหมือนกัน แต่อีกอย่างที่เธอไม่มี และไม่มีวันมีด้วย" แก้วเอ่ยบอกรอยยิ้ม       " อะไรของเธอ"       " ก็นี้ไง" แก้วว่าก่อนจะเดินมาที่โต๊ะทำงานของชายหนุ่ม แล้วเปิดลิ้นชักออกก่อนจะหยิบทะเบียนสมรสระหว่างเธอกับชายหนุ่มออกมาให้หญิงสาวดู       " ทำไมฉันจะมีบ้างไม่ได้ เธอก็หย่าซะสิ"       " มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ถ้าฉันจะเลิกกับเขา ฉันไม่มีวันหย่าแน่นอน" แก้วบอกก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไปทันที       " ยัยบ้า กลับมาเดี๋ยวนี้นะ โมะค่ะ"       " หยุด!" เสียงดังของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวถึงกับเงียบ       " โมะค่ะ"       " คุณกลับไปเลยพิม อย่าให้ผมต้องให้ลูกน้องจับคุณโยนออกไป" โทโมะว่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป       " คุณโทโมะครับ"       เพี๊ยะ~ เพี๊ยะ~       " แกปล่อยให้เข้ามาได้ไงว่ะ" โทโมะตบหน้าสั่งสอนลูกน้องทันทีที่เดินออกมา       " ผมขอโทษครับ ผมห้ามเธอแล้ว"       " แก้วไปไหน"       " เอ่อ.."       " ไปไหน!!" ชายหนุ่มตะหวาดเสียงดัง       " ออกไปข้างนอกครับ"       " โธ่เว้ย! ไปตามเช็คให้ไวเลยนะว่าแก้วไปไหน ถ้าไม่เจอเตรียมตัวตายได้เลย" ชายหนุ่มว่าก่อนจะเดินออกจากบ้านไปก่อนจะตรงไปที่รถและขับออกไป
 
 
         " พี่กราฟ" แก้วที่รถจากรถแท็กซี่ก็เดินเข้ามาในบ้าน พอเจอพี่ชายเท่านั้นหญิงสาวจึงวิ่งเข้าไปกอดพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา         " แก้วเป็นอะไร ใครทำอะไรบอกพี่มานะ"          " พี่กราฟ โทโมะเขามีผู้หญิงอื่นอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย         " อะไรนะ"         " มันไม่ใช่อยากที่แก้วเข้าใจนะ" โทโมะที่ได้รับรายงานจากลูกน้องก็ตามมาที่บ้านของหญิงสาวได้ทันเวลา         " แล้วที่แก้วเห็นมันคืออะไรล่ะ" แก้วหันกลับมาถามชายหนุ่ม         " แก้วใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากันดีกว่า" กราฟเอ่ยบอกน้องสาวก่อนจะลูบหัวเพื่อเป็นการปลอบใจ         " แก้ว กลับไปคุยกันที่บ้านนะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างใจเย็นก่อนจะค่อยๆ เดินเข้ามาหาหญิงสาว         " ไม่" แก้วว่าแล้วขยับหนีชายหนุ่ม         " แก้ว ทำไมไม่ฟังกันบ้างล่ะ"         " เชิญคุณกลับไปหาผู้หญิงของคุณเถอะ"         " แก้ว ผู้หญิงของโมะมีแค่แก้วคนเดียวนะครับ"         " ฉันไม่เชื่อ"          " แก้ว ไม่น่ารักเลย" กราฟเอ่ยดุน้องสาว         " พี่กราฟ"         " กลับไปเคลียร์กันก่อน ถ้าไม่ลงตัวค่อยกลับมาหาพี่" กราฟเอ่ยบอกน้องสาว         " กลับบ้านเรากันนะครับคนดีของโมะ"          " ไม่"         " โทโมะ อุ้มไปเลย" กราฟเอ่ยบอกพร้อมจับตัวน้องสาวไว้ก่อนที่จะให้โทโมะเข้ามาอุ้มเดินไปที่รถโดยมีกราฟเดินตามไปติดๆ         " ปล่อยแก้วลงเลยนะพี่โมะ ปล่อยยยย" แก้วดิ้นไปมาก่อนจะที่ถูกเข้าไปนั่งอยู่ในรถพร้อมพี่ชายของเธอก็ดันประตูที่หญิงสาวจะเปิดออกเอาไว้ให้ก่อนที่โทโมะจะเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับแล้วออกรถไปทันทีด้วยความเร็ว         " ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ"         " แก้ว ไม่น่ารักเลยนะ"          " ใช่สิ แก้วมันไม่น่ารัก ไม่สวยเหมือนแฟนพี่นิ" แก้วเอ่ยบอกอย่างประชดชายหนุ่ม         " ไม่ใช่อย่างนั้น โมะว่าเรามาคุยด้วยเหตุผลกันดีกว่านะครับ คนดีของโมะ"          " ไม่"         " โอเค ตอนนี้แก้วยังอารมณ์ไม่ได้ ไว้แก้วอารมณ์ดีก่อนแล้วเราค่อยมาคุยกัน" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อขับรถเข้ามาจอดในบ้าน  หญิงสาวที่เดินลงมาจากรถก็เห็นว่าหญิงสาวคนเดิมยังอยู่ก็หันมามองแฟนหนุ่มที่เดินลงมาจากรถด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง         " โมะค่ะ กลับมาแล้วเหรอค่ะ"         " ยังไม่กลับไปอีกเหรอ" แก้วว่าก่อนจะเดินมาเกาะแขนแฟนหนุ่ม         " ยังสิย่ะ ฉันรอโมะของฉันอยู่"         " กล้าพูดนะโมะของเธอ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะส่ายหน้าออกมา         " พิม คุณกลับไปได้แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเป็นการไล่         " ใช่ สามีภรรยาเขาจะได้สวีทกันบ้าง" แก้วว่าก่อนจะซบลงกับไหล่ของชายหนุ่ม         " ไปก็ได้ย่ะ ยัยบ้า" พิมว่าก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไป  แก้วที่เห็นว่าหญิงสาวนั้นขับรถออกจากบ้านไปแล้วจึงปล่อยมือที่เกาะแขนชายหนุ่มออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน