สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

        " เฮ้ย!" เสียงหลงของโทโมะที่มองมา
        " O.O" หน้าของแก้ว
        " อิอิอิ" เสียงมารดากับพี่มากิหัวเราะน้องชายคนเล็กของบ้าน
        " น่ารักแบบนี้นี่เอง น้องชายพี่ถึงรักถึงหลง" เคนจิเอ่ยบอกแต่ยังไม่ปล่อยมือออก
        " มานี้เลยแก้ว" โทโมะดึงหญิงสาวมาไว้ข้างหลังอย่างหวงๆ
        " สวัสดีค่ะคุณแม่ พี่เคนจิ พี่มากิ" แก้วยกมือไหว้ทั้งสามคน
        " จร้า"
        " คุณแม่และพี่ๆ ทานอะไรกันมาหรือยังค่ะ แก้วกำลังทำอาหารเช้าอยู่เลย เดี๋ยวจะได้จัดโต๊ะเลยค่ะ" แก้วเอ่ยถามแม่และพี่สาวของสามี
        " ดีเลยครับน้องแก้ว พี่กำลังหิว" เคนจิเอ่ยบอกแล้วลูบท้องตัวเอง
        " งั้นไปนั่งรอที่โต๊ะกันเลยค่ะ เดี๋ยวแก้วให้เด็กๆ จัดโต๊ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินนำไปยังโต๊ะอาหาร
        " วันนี้น้องสะใภ้พี่ทำอะไรกินเอ่ย" เคนจิเอ่ยถามแล้วเดินมายืนข้างๆ แฟนของน้องชาย
        " ข้าวต้มทะเลครับ ผมว่าพี่ไปนั่งจะดีกว่า" โทโมะว่าแล้วก็ลากพี่ชายให้เดินไปนั่ง ก่อนจะนั่งคงข้างๆ ส่วนแฟนสาวก็ถูกดึงให้นั่งลงข้างๆ อีกที
        " ไม่รู้ว่าแก้วจะทำอร่อยไหมค่ะ ถ้าไม่อร่อยก็บอกนะค่ะ แก้วจะได้ให้แม่บ้านทำอย่างอื่นให้ทาน" แก้วเอยบอก เพราะเธอไม่เคยทำอาหารให้ใครทาน
        " อืม อร่อยมากเลยน้องแก้ว" เคนจิที่ชิมข้าวต้มก็เอ่ยบอกหญิงสาว
        " แฟนผมทำอร่อยทุกอย่างครับพี่ชาย" โทโมะเอ่ยบอกพี่ชาย
        " ว้าว งั้นพี่ต้องขอฝากท้องไว้กับน้องสะใภ้แล้วล่ะสิ"
        " พี่เคนจิจะกลับมาอยู่นี้เหรอครับ" โทโมะเอ่ยถาม
        " ใช่ มีอะไร ไม่อยากให้พี่อยู่ไง"
        " ใช่ เฮ้ย! ไม่ใช่" โทโมะเอ่ยตอบพี่ชาย
        " น้องแก้วไม่อยากให้พี่อยู่ด้วยเหรอครับ"
        " เปล่านะค่ะ พี่โมะ" แก้วเอ่ยดุแฟนหนุ่ม
        " พี่เคนจิอ่ะ"
        " ยังไม่หยุดอีกนะ พี่เคนจิค่ะ อย่าไปฟังคนบ้าเขาเลยค่ะ" แก้วดุแฟนหนุ่ม ก่อนจะหันไปยิ้มให้พี่ชายของแฟน
        " น้องแก้วนี้น่ารักจังเลย พี่เริ่มชอบน้องสะใภ้คนนี้แล้วล่ะสิ" เคนจิเอ่ยบอกแล้วส่งยิ้มกวนๆ มาให้เจ้าน้องชาย
        " แก้วอ่ะ พี่เคนจิด้วย" โทโมะว่าก่อนจะเดินงอนขึ้นบ้านไป
        " พี่โมะ ไม่กินข้าวไงค่ะ"
        " ไม่กินแล้ว งอน"
        " จะงอนก็งอนไป แก้วไม่ง้อ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วก้มหน้าทานข้าวต่อ
        " แก้วอ่ะ ง้อหน่อยสิ" ชายหนุ่มเป็นฝ่ายกลับมาง้อ ออดอ้อนหญิงสาวเอง
        " ไม่ค่ะ แก้วไม่ชอบง้อคน" หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ
        " อ่ะๆ พี่ขอโทษแกล่ะกัน ที่ไปแซวแฟนแก" เคนจิเอ่ยบอกน้องชาย ที่ดูท่าทางเศร้า
        " พี่เคนจิจะไปขอโทษน้องชายพี่ทำไมค่ะ คนหึงหวงไม่เข้าเรื่อง" แก้วเอ่ยบอก นั่นยิ่งทำให้โทโมะหน้าเศร้าไปอีก
        " โอ๋ อย่าโกรธพี่นะ พี่เคนจิครับ ผมขอโทษ" โทโมะอ้อนแฟนสาวก่อนจะหันมาขอโทษพี่ชาย
        " โอเคค่ะ งั้นมากินข้าวกันต่อ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะนั่งทานข้าวต้มต่อ

        " แก้วไม่รู้ว่าพี่เคนจิ พี่มากิ และก็คุณแม่จะกลับมา ไม่งั้นแก้วให้เด็กทำความสะอาดห้องไว้ให้  งั้นนั่งรอก่อนนะค่ะ แก้วขอตัวขึ้นไปดูความเรียบร้อยก่อนค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วเดินขึ้นไป
        " น้องแก้วน่ารักอ่ะ" พี่มากิเอ่ยบอกน้องชายกับมารดา
        " ใช่ น่ารักมาก" พี่เคนจิเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
        " แน่นอน ฝีมือระดับผมซะอย่าง"
        " ถ้าลูกไม่ไปบังคับหนูแก้วว่าก็คงไม่ลงเอยแบบนี้หรอกมั้ง" มารดาเอ่ยบอกลูกชายด้วยรอยยิ้ม
        " ก็เธอโดนใจผมขนาดนี้นี่ครับ ไม่จับตัวมาได้ไงล่ะ"
        " ทำไมอ่ะ น้องแก้วเขาไม่ได้ชอบแกเหรอ"
        " ก็ใช่นะสิ" เคนจิเอ่ยบอกน้องสาว
        " แล้วทำยังไงอ่ะ น้องเขาถึงยอมมาอยู่กับแกแบบนี้อ่ะ" มากิถามน้องชายด้วยความอยากรู้
        " วิธีเดียว" เคนจิเอ่ยบอก
        " รู้เหรอ" โทโมะเอ่ยถาม
        " จับกดใช่ไหม" เคนจิเอ่ยถามอยากรู้ทันน้องชาย
        " โทโมะ แกทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ" มากิเอ่ยถามน้องชาย
        " จริงค่ะพี่มากิ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินเข้ามาได้ยินพอดี
        " แต่มันก็ทำให้เรากันไม่ใช่เหรอ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินมากอดเอวแฟนสาว
        " ก็ไม่ได้อยากรักหรอก" แก้วเอ่ยแหย่ชายหนุ่ม
        " พูดแบบนี้อยากโดนจับกดอีกไง" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
        " อย่ามามาเฟียกับแก้วนะ ถ้าเป็นแบบนี้แก้วจะหนีไปอีก" แก้วเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม
        " ก็ได้ แล้วรักไหมล่ะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงอ่อน
        " ไม่รักก็คงไม่ยอมขนาดนี้หรอกมั้งไอ้น้องชาย" เคนจิเอ่ยบอกแทน
        " พี่เคนจิรู้ใจแก้วได้ไงค่ะ" แก้วเอยถามพี่ชายของชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม
        " พอๆ เคนจิเราก็ไปแกล้งน้องนะ" มารดาเอ่ยดุลูกชายคนโต
        " อ่าอ่าอ่าอ่า" โทโมะกอดเอวแฟนสาวก่อนจะแอบหัวเราะให้พี่ชายที่โดนแม่ดุ
        " แก้วว่าคุรแม่ พี่เคนจิ และพี่มากิขึ้นไปพักผ่อนก่อนดีกว่าค่ะ เด็กๆ จัดห้องให้เสร็จอล้วค่ะ" แก้วหันไปยิ้มให้กับมารดาของคนรัก
        " ดีครับ เชิญครับแม่ พี่เคนจิ พี่มากิ" โทโมะเอ่ยบอกแม่กับพี่ๆ
        " ก็ดีเหมือนกัน มาเหนื่อยๆ" มารดาเอ่ยบอกแล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอน ตามด้วยพี่เคนจิกับพี่มากิ
        " เราก็ไปพักเหมือนกันดีกว่าครับ"
        " ไม่ต้องมาเนียนค่ะ ไปทำงานได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่จะเกเรไม่ไปทำงาน
        " หยุดวันนึงไม่ได้เหรอ"
        " ไม่ได้ วันนี้ไม่ใช่วันหยุด" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มเสียงแข็ง
        " แหม นึกว่าจะเนียนได้นะเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะจับมือแฟนสาวเดินออกมาที่รถ
        " ตั้งใจทำงานนะค่ะ แล้วรีบกลับมาทานข้าวเย็น  แก้วจะทำอาหารไว้รอค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแฟนหนุ่ม
        " โอเคครับ จะรีบกลับมาให้ไวเลย" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาวด้วยรอยยิ้ม
        " ค่ะ แต่อย่าไปหลีสาวที่ไหน หรือแอบอู้งานนะค่ะ"
        " รับทราบครับ มีแฟนดุแบบมาเฟียแบบนี้ก็ดีนะ เหมาะกับหนุ่มมาเฟียอย่างพี่" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มเช่นกัน
        " ว่าแก้วเหรอ"
        " โอ๊ย ไม่ได้ว่าครับ" ชายหนุ่มร้องเมื่อถูกหญิงสาวตีเข้าที่แขนก่อนจะจับมือให้หยุดตีเอาไว้
        " งั้นก็ไปทำงานได้แล้ว"
        " ครับ ฟอด~ ฟอด~ จุ๊บ~" ชายหนุ่มดึงตัวแฟนสาวมาหอมแก้มทั้งสองข้างก่อนจะจูบเบาๆ แล้ววิ่งเข้าไปนั่งในรถทันที