สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ ใครอ่ะ” แก้วผละออกจากชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยถาม
“ ผมเองครับพี่แก้ว เห็นป้านมบอกว่าพี่แก้วไม่สบาย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” จีโฮตะโกนถามหญิงสาว
“ ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่แค่เหนื่อยอยากพักผ่อนเท่านั้นเอง”
“ แน่ใจนะครับ ให้ผมเรียกหมอไหม” จีโฮเอ่ยถามอีกครั้ง
“ ไม่ต้องจ๊ะ พี่จะนอนแล้ว จีโอไปทำงานเถอะ” แก้วบอก่อนจะฟังเสียงฝีเท้าที่เดินออกไปไกลก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าบึ้ง
“ ห่วงใยกันจริงๆ นะ”
“ ก็พ่อแก้วให้จีโฮเป็นคนดูแลแก้วนิ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
“ หมั่นไส้ เดี๋ยวบอกพ่อไปเลยนะว่าโมะจะเป็นคนดูแลเอง ไม่ต้องเอาไอ้หน้าอ่อนมาดูแล โมะดูแลเมียตัวเองได้ แต่ตอนนี้มาต่อก่อนได้ไหม คิดถึงใจจะขาดแล้ว” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวแล้วค่อยๆ ดันให้ลงไปนอนบนเตียงแล้วขึ้นมาคร่อมหญิงสาวเอาไว้ แต่ปากยังคงประกบกันไม่ยอมออกห่างจากกัน
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วไล่ให้ชายหนุ่มออกไปแต่เช้าเพราะกลัวพ่อจะมาเห็นเอาได้ แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี
“ แก้ว ใครนะ” แก้วสะดุ้งเมื่อพาชายหนุ่มมาถึงแค่ประตูหน้าบ้านก็โดนเรียกซะแล้ว
“ เอ่อ..”
“ แฟนของแก้วครับ” โทโมะเอ่ยตอบแทนหญิงสาว ก่อนจะดึงเธอมาอยู่ข้างหลัง
“ เข้าไปนั่งคุยกันหน่อยสิ” พ่อของแก้วบอกแล้วเดินนำไป แก้วมองพ่ออย่างหวั่นๆ แต่โทโมะกลับจับมือหญิงสาวเดินตามเข้าไป
“ มานั่งนี้แก้ว” พ่อเอ่ยเรียก หญิงสาวจึงเดินมานั่งข้างๆ บิดา
“ นายมาที่นี้ทำไม” พ่อของแก้วเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า
“ ผมมาตามเมียผมกลับบ้านครับ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาวตรงๆ
“ ฉันไม่ให้ยัยแก้วไปกับนาย”
“ คุณพ่อครับ เรื่องราวที่ผ่านมาผมขอยอมรับว่าผมนั้นทำผิดจริง แต่คราวนี้ไม่ใช่ความผิดของผม ผมรักแก้ว รักเธอเพียงคนเดียว และผมก็ไม่วันที่จะรักใครอีกนอกจากเธอ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาว เขาเป็นมาเฟียที่ไม่เคยกลัวใคร แต่วันนี้กลับมานั่งกลัวว่าชายวัยกลางคนตรงหน้าจะไม่ยอมยกลูกสาวให้
“ นายกลับไปได้แล้ว ส่วนเรื่องของแก้วฉันจะบอกนายอีกที” บิดาของหญิงสาวไล่ชายหนุ่มนั้นกลับไป
“ ครับ ผมจะรอคำตอบอยู่ที่รีสอร์ทนี้ และผมก็จะรอว่าคุณพ่อจะยกลูกสาวให้ผมดูแล” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้หญิงสาวก่อนจะยกมือไหว้บิดาของแก้วก่อนจะเดินออกไป
“ ว่าไงลูก คนนี้ใช่ไหมที่ทำให้แกหนีมาอยู่นี้” พ่อเอ่ยถามลูกสาว
“ ค่ะ”
“ แล้วแก้วจะเอายังไง ให้โอกาสเขาไหม”
“ แก้วว่าจะลองให้โอกาสเขาดูอีกครั้งค่ะพ่อ” แก้วเอ่ยบอกกับบิดา
“ ตามใจลูก พ่อว่าลูกโตที่ควรจะเรียนรู้เรื่องความรักด้วยตัวเอง เราจะรักใครมันก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ไม่ใช่พ่อแม่ ทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการ” พ่อบอกแล้วลูบหัวลูกสาวก่อนจะเดินออกไป
“ เย็นนี้ไปชวนเขามาทานข้าวที่บ้านเราด้วยสิ” พ่อหญิงสาวหันมาบอกก่อนจะเดินออกไป แก้วยิ้มตามหลังพ่อตัวเองไปก่อนจะออกมาเดินเลย
~~ อัพแล้วนะ เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมาก ~~
“ ใครอ่ะ” แก้วผละออกจากชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยถาม
“ ผมเองครับพี่แก้ว เห็นป้านมบอกว่าพี่แก้วไม่สบาย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” จีโฮตะโกนถามหญิงสาว
“ ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่แค่เหนื่อยอยากพักผ่อนเท่านั้นเอง”
“ แน่ใจนะครับ ให้ผมเรียกหมอไหม” จีโฮเอ่ยถามอีกครั้ง
“ ไม่ต้องจ๊ะ พี่จะนอนแล้ว จีโอไปทำงานเถอะ” แก้วบอก่อนจะฟังเสียงฝีเท้าที่เดินออกไปไกลก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าบึ้ง
“ ห่วงใยกันจริงๆ นะ”
“ ก็พ่อแก้วให้จีโฮเป็นคนดูแลแก้วนิ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
“ หมั่นไส้ เดี๋ยวบอกพ่อไปเลยนะว่าโมะจะเป็นคนดูแลเอง ไม่ต้องเอาไอ้หน้าอ่อนมาดูแล โมะดูแลเมียตัวเองได้ แต่ตอนนี้มาต่อก่อนได้ไหม คิดถึงใจจะขาดแล้ว” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวแล้วค่อยๆ ดันให้ลงไปนอนบนเตียงแล้วขึ้นมาคร่อมหญิงสาวเอาไว้ แต่ปากยังคงประกบกันไม่ยอมออกห่างจากกัน
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วไล่ให้ชายหนุ่มออกไปแต่เช้าเพราะกลัวพ่อจะมาเห็นเอาได้ แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี
“ แก้ว ใครนะ” แก้วสะดุ้งเมื่อพาชายหนุ่มมาถึงแค่ประตูหน้าบ้านก็โดนเรียกซะแล้ว
“ เอ่อ..”
“ แฟนของแก้วครับ” โทโมะเอ่ยตอบแทนหญิงสาว ก่อนจะดึงเธอมาอยู่ข้างหลัง
“ เข้าไปนั่งคุยกันหน่อยสิ” พ่อของแก้วบอกแล้วเดินนำไป แก้วมองพ่ออย่างหวั่นๆ แต่โทโมะกลับจับมือหญิงสาวเดินตามเข้าไป
“ มานั่งนี้แก้ว” พ่อเอ่ยเรียก หญิงสาวจึงเดินมานั่งข้างๆ บิดา
“ นายมาที่นี้ทำไม” พ่อของแก้วเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า
“ ผมมาตามเมียผมกลับบ้านครับ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาวตรงๆ
“ ฉันไม่ให้ยัยแก้วไปกับนาย”
“ คุณพ่อครับ เรื่องราวที่ผ่านมาผมขอยอมรับว่าผมนั้นทำผิดจริง แต่คราวนี้ไม่ใช่ความผิดของผม ผมรักแก้ว รักเธอเพียงคนเดียว และผมก็ไม่วันที่จะรักใครอีกนอกจากเธอ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาว เขาเป็นมาเฟียที่ไม่เคยกลัวใคร แต่วันนี้กลับมานั่งกลัวว่าชายวัยกลางคนตรงหน้าจะไม่ยอมยกลูกสาวให้
“ นายกลับไปได้แล้ว ส่วนเรื่องของแก้วฉันจะบอกนายอีกที” บิดาของหญิงสาวไล่ชายหนุ่มนั้นกลับไป
“ ครับ ผมจะรอคำตอบอยู่ที่รีสอร์ทนี้ และผมก็จะรอว่าคุณพ่อจะยกลูกสาวให้ผมดูแล” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้หญิงสาวก่อนจะยกมือไหว้บิดาของแก้วก่อนจะเดินออกไป
“ ว่าไงลูก คนนี้ใช่ไหมที่ทำให้แกหนีมาอยู่นี้” พ่อเอ่ยถามลูกสาว
“ ค่ะ”
“ แล้วแก้วจะเอายังไง ให้โอกาสเขาไหม”
“ แก้วว่าจะลองให้โอกาสเขาดูอีกครั้งค่ะพ่อ” แก้วเอ่ยบอกกับบิดา
“ ตามใจลูก พ่อว่าลูกโตที่ควรจะเรียนรู้เรื่องความรักด้วยตัวเอง เราจะรักใครมันก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ไม่ใช่พ่อแม่ ทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการ” พ่อบอกแล้วลูบหัวลูกสาวก่อนจะเดินออกไป
“ เย็นนี้ไปชวนเขามาทานข้าวที่บ้านเราด้วยสิ” พ่อหญิงสาวหันมาบอกก่อนจะเดินออกไป แก้วยิ้มตามหลังพ่อตัวเองไปก่อนจะออกมาเดินเลย
~~ อัพแล้วนะ เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมาก ~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ