สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

8.6

เขียนโดย tumm

วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.18 น.

  51 ตอน
  1152 วิจารณ์
  106.35K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
  ก๊อก ก๊อก ก๊อก
      “ ใครอ่ะ”  แก้วผละออกจากชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยถาม
      “ ผมเองครับพี่แก้ว  เห็นป้านมบอกว่าพี่แก้วไม่สบาย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” จีโฮตะโกนถามหญิงสาว
      “ ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่แค่เหนื่อยอยากพักผ่อนเท่านั้นเอง”
      “ แน่ใจนะครับ ให้ผมเรียกหมอไหม” จีโฮเอ่ยถามอีกครั้ง
      “ ไม่ต้องจ๊ะ พี่จะนอนแล้ว จีโอไปทำงานเถอะ”  แก้วบอก่อนจะฟังเสียงฝีเท้าที่เดินออกไปไกลก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าบึ้ง
      “ ห่วงใยกันจริงๆ นะ”
      “ ก็พ่อแก้วให้จีโฮเป็นคนดูแลแก้วนิ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
      “ หมั่นไส้ เดี๋ยวบอกพ่อไปเลยนะว่าโมะจะเป็นคนดูแลเอง ไม่ต้องเอาไอ้หน้าอ่อนมาดูแล  โมะดูแลเมียตัวเองได้  แต่ตอนนี้มาต่อก่อนได้ไหม คิดถึงใจจะขาดแล้ว”   โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวแล้วค่อยๆ ดันให้ลงไปนอนบนเตียงแล้วขึ้นมาคร่อมหญิงสาวเอาไว้  แต่ปากยังคงประกบกันไม่ยอมออกห่างจากกัน
      
       
 
   
      เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วไล่ให้ชายหนุ่มออกไปแต่เช้าเพราะกลัวพ่อจะมาเห็นเอาได้  แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี
     “ แก้ว ใครนะ” แก้วสะดุ้งเมื่อพาชายหนุ่มมาถึงแค่ประตูหน้าบ้านก็โดนเรียกซะแล้ว
     “ เอ่อ..”
     “ แฟนของแก้วครับ” โทโมะเอ่ยตอบแทนหญิงสาว  ก่อนจะดึงเธอมาอยู่ข้างหลัง
     “ เข้าไปนั่งคุยกันหน่อยสิ” พ่อของแก้วบอกแล้วเดินนำไป  แก้วมองพ่ออย่างหวั่นๆ  แต่โทโมะกลับจับมือหญิงสาวเดินตามเข้าไป 
     “ มานั่งนี้แก้ว” พ่อเอ่ยเรียก หญิงสาวจึงเดินมานั่งข้างๆ บิดา
     “ นายมาที่นี้ทำไม” พ่อของแก้วเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า
     “ ผมมาตามเมียผมกลับบ้านครับ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาวตรงๆ
     “ ฉันไม่ให้ยัยแก้วไปกับนาย”
     “ คุณพ่อครับ เรื่องราวที่ผ่านมาผมขอยอมรับว่าผมนั้นทำผิดจริง  แต่คราวนี้ไม่ใช่ความผิดของผม ผมรักแก้ว รักเธอเพียงคนเดียว และผมก็ไม่วันที่จะรักใครอีกนอกจากเธอ” โทโมะเอ่ยบอกบิดาของหญิงสาว  เขาเป็นมาเฟียที่ไม่เคยกลัวใคร  แต่วันนี้กลับมานั่งกลัวว่าชายวัยกลางคนตรงหน้าจะไม่ยอมยกลูกสาวให้
     “ นายกลับไปได้แล้ว ส่วนเรื่องของแก้วฉันจะบอกนายอีกที” บิดาของหญิงสาวไล่ชายหนุ่มนั้นกลับไป
     “ ครับ ผมจะรอคำตอบอยู่ที่รีสอร์ทนี้ และผมก็จะรอว่าคุณพ่อจะยกลูกสาวให้ผมดูแล” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้หญิงสาวก่อนจะยกมือไหว้บิดาของแก้วก่อนจะเดินออกไป
     “ ว่าไงลูก คนนี้ใช่ไหมที่ทำให้แกหนีมาอยู่นี้” พ่อเอ่ยถามลูกสาว
     “ ค่ะ”
     “ แล้วแก้วจะเอายังไง ให้โอกาสเขาไหม”
     “ แก้วว่าจะลองให้โอกาสเขาดูอีกครั้งค่ะพ่อ” แก้วเอ่ยบอกกับบิดา
     “ ตามใจลูก พ่อว่าลูกโตที่ควรจะเรียนรู้เรื่องความรักด้วยตัวเอง เราจะรักใครมันก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ไม่ใช่พ่อแม่  ทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการ” พ่อบอกแล้วลูบหัวลูกสาวก่อนจะเดินออกไป
      “ เย็นนี้ไปชวนเขามาทานข้าวที่บ้านเราด้วยสิ” พ่อหญิงสาวหันมาบอกก่อนจะเดินออกไป  แก้วยิ้มตามหลังพ่อตัวเองไปก่อนจะออกมาเดินเลย
 
     ~~  อัพแล้วนะ  เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ  ขอบคุณมาก ~~
 
 
    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา