เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

  22 บท
  77 วิจารณ์
  39.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) You Belong With Me

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
มาเเล้วจ้าาาา ตอนใหม่หลังจากลืมรหัสผ่านอยู่นานแสนนานนน เอ..คงลืมนิยายเรื่องนี้เเล้วสินะ อย่าลืมเถอะนะ ขอนะขอน้าาาา สัญญาจากใจจากนี้ไปจะเเต่งฟิคบ่อยๆเลย เพราะไรเตอร์ปิดเทอมมเเล้วว เย่
.................................................
keaw talk
"แก้วมาทานข้าวสิ :) " พี่กวินชวน แก้วก็ลงมาทานข้าวนี่แหละ- -
"ค่ะ..พี่กวินแล้วโมะล่ะ?"
"สงสัยเอาหน้าจุ่มกระทะเเล้วมั้ง-3-"พี่กวินนี่นะ กัดโมะอยู่ได้-*-
"เออ..ฉันเอาหน้าจุ่มกระทะอยู่"โทโมะโผล่ออกมาจากครัวพร้อมเอ่อ...เขาเรียกว่าปลาทูหรือเปล่านะนั่น?-0-
"ไอ้!.."
"พี่กวินคะ!แก้วว่าเราทานข้าวดีกว่าเนอะ^[]^"
"ฮึ"พี่กวินสบถเเล้วลุกไปเลย
"สมน้ำหน้า"โมะเยสะเย้ย
"โมะก็พอได้เเล้วนะ.."
"คร้าบบ ทานข้าวๆ"
เรานั่งทานข้าวกันเสร็จ
"เออ..นี่โมะแก้วว่า.."
ทิ้งเขาซะๆ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป~ 
"ห้ะ!แป๊บนะแก้ว พิมโทรมา"พิมอีกเเล้ว-*-
"ว่าไงครับพิม"
(โมะค่ะ เสาร์หน้าว่างมั้ย)
"เอ่อ..ว่างครับๆ"
(เสาร์หน้าเราไปเที่ยวสวนสนุกกันนะ พิมได้รับบัตรฟรีมาด้วย^^)
"ได้เลยครับ ^^;"
(งั้น มะรืนนี้เจอกันที่โรงเรียนนะคะ)
"ครับ"
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
"เย้ยยย!"เห้ย!อะไรเกิดอะไรขึ้น
"อะไรอ่ะโมะ-0-"
"แก้วเอาหูมาเเนบโทรศัพท์กับโมะตั้งเเต่เมื่อไหร่กันน่ะ- -+"
"เปล๊าา!ไม่มี๊ไม่มี>< เมื่อกี้แก้วเห็น เอ่อ..ใช่ๆมดไต่ผมโมะอยู่แหละแถวหูโมะแหละ"คำแก้ตัวฟังดูทุเรศมากฉัน
"เอ่อ..อืมๆ ว่าเต่แก้วว่าจะพูดอะไรเหรอ?"
"คือ..ไม่มีอะไรหรอก^^;"เเค่อยากชวนโมะไปเที่ยวสวนสนุก..
"อ้อ..งั้นก็เเล้วไป"
"โมะ..โมะคิดว่าเราเหมาะสมกันมั๊ย?"ฉันถาม ผีเจาะปากรึไงยะนังแก้วววว>O<
"ยังไงอ่ะ' '"
"เอ้อ ไม่ๆๆฉันพูดเล่นๆช่างมันนะๆ ฉันขออกไปเดินเล่นก่อนนะ"ฉันลุกพรดออกมาแต่โมะ เรียกไว้..
"แก้ว!"
"หะ..หา ' '?"
"โมะคิดว่า ..เราก็เหมาะกันดีนะ-///-"
"เหO_O???"งง อ่ะ แต่แอบเขินนะบางที>///<
"เหมาะที่จะเป็นดูโอ้กันไงไปไหนไปกันไง555555" เอ่อ..ฉันอาจหวังมากไปนะบางทีT^T
"อืม งั้นเดี๋ยวแก้วไปเดินเล่นก่อนนะ ต้องให้อาหารบ๊อบบี้ด้วย"ฉันตอบเลี่ยงๆแล้วเดินออกไปสวนหลังบ้านเพื่อเอาหารให้สุนัขของฉันชื่อบ๊อบบี้
-------------------------------------------------------------------------------------------
Tomo talk
ผมเก็บอาหารบนโต๊ะเรียบร้อยก็ก่ะว่าจะไปหาแก้วที่สวนหลังบ้านหน่อย ถ้าเผอิญไม่เจอแก้ว..คุยกับบ๊อบบี้อยู่-0-
ผมจึงแอบหลังต้นไม้เงียบๆ..
"บ๊อบบี้..บ๊อบบี้รู้อะไรมั้ยแก้วน่ะว่าจะชวนโมะไปสวนสนุกด้วยกันเเต่ดูโมะสิไปกับพิมซะงั้น เช้ออ ยัยพิมนั่นมีอะไรดีนักหนากันT^T"เธอกำลังระบายกับหมาสินะ-..-
"บ๊อกๆๆ"
"คิดเหมือนกันเลยบ๊อบบี้ แก้วกลัว แก้วกลัวว่าแก้วจะถูกทิ้ง สุดท้ายเเก้วก็จะไม่เหลือใคร"
"..."
"บ๊อบบี้รู้มั๊ย ยัยนั่นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโมะเท่ากับแก้วเลย"
"..."
"พิมเป็นดาวของโรงเรียนมีแต่คนเอาใจใส่ เป็นผู้หญิงพิเศษๆที่ใครก็ชอบ เป้นผู้หญิงที่น่ารักมาก แต่แก้วไม่ แก้วเป็นผู้หญิงธรรมดาๆที่ไปโรงเรียน พอเที่ยงก็กินข้าวโรงอาหาร ตกเย็นก็ทำเวรเเล้วกลับบ้านพร้อมโมะเเต่การที่แก้วเป้นอย่างนี้แหละมันทำให้แก้วมีความสุขมากๆเลยนะ"
"..."
"แก้วน่ะ คิดเสมอนะว่าาแก้วกับโมะน่ะเป็นเพื่อนที่เหมาะสมกันทีสุดในโลกเลย แต่ตอนนี้เเก้วกลับไม่คิดอย่างนั้นแก้วน่ะอยากให้เราเป็นมากกว่านั้นเเต่ก็รู้ว่ามัน..เป็นไปไม่ได้"
"..."
"โมะเขาไม่รู้อะไรเลย กับการที่โมะใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้ายนี่ทำให้แก้วคิดไปถึงไหนแล้ว"
"...."
...ผมยอมรับว่า..ผมตั้งตัวไม่ทัน
อะไรๆมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด แก้วมาชอบผมตอนไหนกันทำไมผมไม่รู้ แก้วรักผมขนาดไหนทำไมผมไม่รู้อะไรบ้างเลย!!
ผมเดินออกมาเงียบๆเเล้วปล่อยให้แก้วร้องไห้อยู่ตรงนั้น  ผมไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษพอสินะที่ไม่สามารถเข้าไปปลอบแก้วได้ ใช่..ผมน่ะเลวมาก แก้วไม่สมควรชอบผมเลย
---------------------------------------------------------------------------------------------
Kavin talk
งี่เง่า!นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมแก้วของผม ถึงได้ไปชอบไอ้หน้าน้ำเชื่อมนี่!?
บ้าบอสิ้นดี ผมดูเเลแก้วมาแต่แก้วกับให้ความสนใจกับไอ้นี้งั้นเหรอ ผมหล่อน้อยกว่ามันตรงไหน
แก้วนะเเก้ว คนดีๆมีให้รักทำไมไม่รู้จักรักกัน!!
ผมรู้ได้ไงนะเหรอ???
ผมก็เผอิญเดินผ่านไง ผ่านไปปีนต้นไม้แหละ ก็ว่าจะไปซ่อนแก้วบนต้นไม้เเล้วก้กระโดดโผล่ลงมาให้แก้วตกใจเล่นๆแต่ก็ได้ยินบทสนทนา(กับหมา)นี่ซะก่อน  โมโหชมัด!
ผมชอบแก้วนี่ผมผิดเหรอ
ผมมาก่อนมันนะ
ผมจะได้เเต่งงานกับเเก้วเเล้วนะถ้าไม่มีมารขวางคออย่างโทโมะ
เอ้ะ!เเล้วนี่มันใส่แหวนให้แก้วงั้นเหรอ บ้าชิบ!?
แล้วนี่ ตกลง..ผมน่ะดีไม่พอ หรือ แก้วไม่พอซักที?!
ผมน่ะเหมาะสมกับแก้วมากกว่าใครในโลกนี้อีก ไม่มีใครเหมาะสมกับแก้วเท่าผมแล้ว
....ไม่มี!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้3มุมมองของทั้งสามคนเลยนะครับ โมะก็สับสน กวินก็โมโห แต่ที่น่าสงสารที่สุดก็คือแก้วใจของผมนี่เอง เรื่้องราวจะเป็นไงโปรดติดตาม ^^;  แต่งดีไม่ดี ติชมกันได้คร้าบบบ รักรักรัก
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา