เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

  22 บท
  77 วิจารณ์
  39.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) เเมว vs หนู กับ ความรู้สึกที่เปลี่ยน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อายขอโทษนะคะที่มาอัพช้า พอดีเพิ่งสอบเสร็จอ่ะ

หวังว่าคงยังไม่ลืมกันนะ

-----------------------------------------

และเเล้วก็ถึงบ้าน

"เอ้ะ??พี่กวินหายไปไหนนะ"ฉันพึมพัมกับตัวเอง

"ห่วงมันมากนักหรือไง"โมะอ่ะ ดราม่าอีกแล้ว-0- เด่ะเเม่จัดกลับซะให้เข็ด

"อื้อ!ห่วงมาก ห่วงที่สุดเลย!!!"

"งั้นก็ไปหามันสิ"

"ไปแน่!แต่ก่อนไป โมะช่วยออกไปจากบ้านเเก้วเลยนะ แก้วไม่อยากเห็นหน้าโมะเเล้ว หาเรื่องแกล้งแก้วตลอดเลย-3-"ฉันทำเสียงเเข็ง

"แก้วอย่ามาประชดนะ"

"แก้วเปล่าประชด แก้วห่วงพี่กวิน ชัดมั้ย?แก้ว ห่วง พี่...อ้ะ!อือ~~"ไม่รู้ว่าเพราะความโกรธของโมะรึเปล่าที่ทำให้ฉันกับโมะต้องจุ๊บกัน รอบที่2 ทำไมเดี๋ยวนี้โมะถึงได้หื่นนักนะ ให้ตายเหอะTOT

"โมะไม่ชอบให้แก้วพูดถึงมัน"โมะกระซิบเบาๆที่ข้างๆหูฉัน อึ๋ยยย@_@เสียวว

"พอเลย โมะใจร้ายโมะขโมยจุ้บเเก้วอีกแล้วอ่ะ แก้วโป้งโมะTYT"

"โอ๋ๆเอ๋ๆโมะขอโทษนะ ต่อไปโมะจะไม่ทำแล้ว หายกันนะคนดี^_^"

"ไม่!- -"

"เง้อออ~ไม่คิดจะให้อภัยเพื่อนคนนี้เลยเหรอครับ*-*"

"ม่ายย-*-"

"จะหายงอนมั้ยยย?"

"ม่ายยยยยย ต่อให้โมะพูดอีกกี่ครั้งแก้วก็ไม่ยอมคืนดีด้วยเเ้ล้ว"ฉันทำแกล้งงอนไปตามประสาผู้หญิง

"เอ้ะ!พูดดีๆไม่ยอมคืนดี อย่างงี้อยากเจอจุ๊บอีกซักรอบมั้ยห้ะ?"อึ่ยยยO_Oยอมค่ะยอม- -

"ยอมเเล้ววว"

"ยอมให้จุ๊บเหรอ^[++]^??"ไอ้...!#%&%*(&(&)*_+&$%@

"- -"ฉันมองหน้าอย่้างเคียดแค้นเเล้วก็เดินขึ้นไปบนห้อง ก่ะจะไปนอนกลางวันซะหน่อย ฮ้าวววว~

ฉันเปิดประตูห้องปุ๊บบ ต้องเจอสิ่งที่ไม่คาดคิด

.....

....

....

....

....

....

"พี่กวิน!"

"อ่าห้าาา พี่เอง มารอตั้งนานเเน่ะทำอะไรกันอยู่นี่-*-"

"รอทำไมในห้องแก้วนี่ แล้วก็ทำไมไม่ใส่เสื้อด้วย-/////-"เลือดกำเดาจะไหลค่ะ- -

"รอเอาของขวัญมาให้ไง"ฉันไม่ได้เกิดวันนี้นี่นา??

"เนื่องในวันอะไรเหรอคะ?"

"วันที่เราเจอกันครั้งเเรกไง ที่เราไปไล่จับหนูอยู่แถวๆสวนอ่ะ อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้TOT"จำได้แม่นเลยล่ะค่ะ วันนั้นวันที่ฉันรู้จักพี่กวินครั้งเเรก เพราะ ฉันเห็นหนูมันน่าเอาไปปิ้งดีก็เลยไปไล่จับอยู่ข้างๆบ้าน(ช่างน่าสงสารยิ่งนัก-..-) แต่เผอิญใครจะไปรู้เมื่อพี่กวินก็มาวิ่งตามหนูเหมือนกัน เพราะมันกินชีสที่อยู่บนโต้ะของพี่กวินไปน่ะค่ะคงก่ะจะมาผ่าท้องเอากลับไปกินมั้ง(ความคิด?) เราทั้งสองก็ทะเลาะกันเล็กน้อยก่อนทำความรู้จักกันเเล้วก็สนิทกันน่ะค่ะ ความจริงพ่อกับแม่ของเราทั้งสองน่ะสนิทกันนะคะเเต่ว่าพี่กวินน่ะดูนิสัยไม่ค่อยดีซะเท่าไหร่ส่วนมากเวลาพวกบ้านหลังนั้นมาฉันก็จะเอาเเต่หลบอ่ะ ฮ่าๆๆ^O^

"จำได้สิคะ ว่าแต่อะไรอ่ะ?"พี่กวินหยิบสร้อยออกมา เป็นสร้อยที่น่ารักมาก*0* รูปหนูค่ะ มีหนวดมีเเขนมีขาแบบมิกกี้เม้าส์อ่ะแต่ไม่ใช่มิกกี้เม้าส์น่ะ งั้นฉันจะตั้งชื่อว่าไอ้ตัวคล้ายมิกกี้เม้าส์ล่ะกัน(คิดได้แค่นี้สินะ) 

"ของขวัญวันพบกันครั้งเเรกไง :)"

"ขอบคุณนะคะพี่กวิน><"

"หอมแก้มสิ แทนคำขอบคุณ>_<"

"พี่กวินออกไปเถอะค่ะ แก้วอยากพักผ่อนไว้คุยกันทีหลังเถอะค่ะ- -"ฉันพูดเสียงปนเนือยๆ

"เเหะๆล้อเล่นน่ะ งั้นพี่ไปข้างนอกก่อนนะ เดี๋ยวมา"

"อื้อ^_^"

แล้วฉันก็เดินมาทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย แล้วก็เดินไปรับลงชมวิวนอกระเบียง ก่อนที่จะมีบางสิ่งบางอย่างกระโดดลงมาจากต้นไม้ตรงข้ามระเบียงห้องฉัน

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

"ขอโทษที โมะมาเอาแมวน่ะ มันหลงเข้ามาตรงระเบียงห้องเธอ ถ้ามันทำให้เธอตกใจก็ขอโทษนะ^[++]^"โมะนี่เอง ให้ตายสิ ปีนต้นไม่ทำไมทำไมไม่เคาะประตูว้ะ?

"โมะอ่ะ?เล่นอะไรของโมะน่ะ แล้วไหนแมวกัน"ฉันเริ่มรู้สึกตงิดเเปลกๆแฮะ เหมือนมันเคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย-..-

"แก้วลืมเหรอ ไม่ยอมอ่ะไม่ยอมTOT"อะไร?ทำไมวันนี้มีผู้ชายมางอแงบ่อยจังเลย- -

"ใจเย็นๆมีอะไรเนี่ยยยยย?-0-"

"รู้มั้ยวันนี้วันที่เท่าไหร่?"

"20 พฤษภา ทำไมอ่ะ?"ฉันถาม

"เง้อออ~วันนี้คือวันที่เราเจอกันครั้งเเรกไงTTYTT"เออใช่-*-ลืมสนิทเลย

เรื่องมีอยู่ว่า

........

.......

.....

"กรี๊ดดดดด!"เด็กหญิงกรี๊ดดดดเมื่อเจอวัตถุประหลาดหล่นลงมาจากต้นไม้ตรงข้ามบ้านของเธอมาตกตรงระเบียงบริเวณที่เธอกำลังดื่มนมอยู่บนโต้ะ

"ขอโทษที โมะมาเอาเเมวน่ะ มันหลงเข้ามาตรงระเบียงห้องเธอ ถ้ามันทำให้เธอตกใจก็ขอโทษนะ^[++]^"เด็กชายที่กระโดดลงมาอธิบายให้เด็กหญิงที่กรี๊ดสนั่นฟัง พร้อมกับอุ้มเเมวที่อยุ่ใต้โต้ะมา มันเป้นแมวที่จัดได้ว่าน่ารักมาก  และที่เด็กชายคนนี้เเทนตัวเองว่าโมะ คงเป็นชื่อสินะ?

"เอ่อ..ไม่เป็นไร แมวของนายน่ารักจังเลยอ่ะ ชื่ออะไรอ่ะ*0*"เด็กหญิงพูดพร้อมเดินไปลูบเเมวที่เด็กชายอุ้มอยู่

"ฉันเก็บมาเลี้ยงน่ะ ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย-3-"

"โมโม้ เ็ป็นไง??"เด็กสาวเสนอความคิด

"น่ารักดีนะ เอ..ว่าเเต่เธอชื่ออะไรอ่ะ?"เด็กชายถามชื่อเด็กหญิง

"แก้วจ่ะ เเล้วนายล่ะ?"

"โทโมะ เรียกสั้นๆว่าโมะก็ได้ฮะ^^'"

"อื้ออ>_<"

"งั้นยินดีที่ได้รู้จักนะแก้ว :)"

"เช่นกัน :)"

"ไปล่ะ^^"ว่าเเล้วเด็กชายก็อุ้มแมวแล้วก็ปีนต้นไม่กลับลงไปที่บ้านของตัวเอง ต้นไม้นี้เป็นต้นไม้ของบ้านโมะนี่เอง

แต่พวกเขาไม่รู้หรอกว่า หลังจากนั้น2วัน พ่อแม่ของโมะก็มาผูกมิตรกับพ่อแม่ของแก้ว ทำให้ทั้งสองรู้จักกันเเละกลายเป็นเพื่อนกันไปในที่สุด

.....

.......

.....

กลับสู่ปัจจุบัน

"จำได้เเล้ววว^^"หลังจากที่ฉันย้อนนึกอยู่นาน

"ขอมือแก้วหน่อยสิ"มุกเดิมๆ ให้ฉันเห่าอีกล่ะสิ-0-

"ไม่เอา"

"ดื้อจริงๆ~"โมะดึงมือข้างซ้ายของฉันขึ้นมาเเล้วใสแหวนรูปแมวให้ฉัน อ้ะ!นิ้วนางข้างซ้ายด้วย-/////////-

"อะไรอ่ะ ทำไมต้องใส่นิ้วนางข้่างซ้าย ไม่รุ้รึไงว่าเค้าหมายถึงว่าเราแต่งงานกันเเล้ว-///-"

"รู้สิ"

"ทำไมถึงได้..."

"ถ้าแก้วไม่ได้รักโมะเเล้วโมะไม่ได้รักแก้วแบบนั้น ใส่ข้างไหนก็มีค่าเท่ากันนี่^^"จริงสินะ-*-

"มันก็ยัง.."เขินโว้ยยย

"เอาน่าๆๆ~แก้วไม่ได้คิดอะไรซะอย่าง จะห่วงทำไม?เอาล่ะดูเเลโมโม้ดีๆนะ เอ..โมะว่าโมะลงไปทำอาหารดีกว่า อือ..เดี๋ยวเสร็จเเล้วจะขึ้นมาตามนะ :D"

"เอ่ออ...อื้อ^O^"

 

 

"โมะ...ถ้าวันนี้แก้วอยากจะบอกโมะว่า บางทีแก้วอาจจะคิดไปไกล

 

 

                เกินเพื่อนเเล้ว โมะจะยังอยากเป็นเพื่อนกับแก้วมั้ยนะ??"

-----------------------------------------------------------

อัพเเล้วววววว สนุกรึไม่สนุกก็ขอบคุณนะคะที่อ่านนน แ้ก้วใจของเรากลายเป็นจะไปชอบเพื่อนสนิทแล้วสินะ จะยังไงต่อนี่? อยากรู้ก็เม้น+โหวต ให้อายหน่อยนะ :)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา