ความลับ ที่บอกนายไม่ได้..
6.4
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
"อือ.."เสียงของแก้วดั้งขึ้นเมื่อเธอเริ่มรู้ตัวขึ้น จากเตียงคนไข้
"ตื้นแล้วหรอลูก?"แม่ของแก้วถามขึ้นแล้วลุกขึ้นมาจากโซฟา
"นี้กี้โมงแล้วอ่ะม๊า?"แก้วถามแล้วพยายามมองหาแม่ของตัวเอง
"สิบเด็ดโมงจ๊ะลุก"แม่ตอบแล้วมองดวงตาของแก้วด้วยสายตางงๆ เพราะแก้วทำอย่างกะไม่เห็นเธอ
"สิบเด็ดโมง? ทำไมมันถึงได้มืออย่างงี้ละม๊า? แก้วมองอะไรไม่เห็นเลย"แก้วถามด้วยความงงๆ
"มืด? ไม่มืดนะลูก ตอนนี้แดดกำลังส่องเลย"แม่พูด
"แต่แก้วมองอะไรไม่เห็นเลยนะม๊า? แก้วอยู่ที่ไหนม๊า? ทำไมแก้วมองอะไรไม่เห็น?"แก้วถามด้วยความกลัวนิดๆ
"หรือว่า..ตาของลูก..?"
"ไม่จริงใช่ไหมม๊า? ตาของแก้วไม่ได้..."แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาไหลออกมานิดๆ
"เดียวม๊าเรียกให้หมอมาดูตาของลูกก่อน เราจะได้แน่ใจ"แม่ของแก้วพูดแล้วรีบกดออดเรียกหมอทันที
สักแป๊บหมอก็มา
"หมอช่วยตรวจตาของลูกสาวหน่อยได้ไหมค่ะว่ายังโอเคอยู่ไหม?"แม่พูดขึ้นเมื่อหมอเดินเข้ามา
"ครับ"หมอพูดแล้วเดินเข้าไปตรวจดูดวงตาของแก้วทันที
หมอตรวจดูได้สักพัก เขาก็เดินมาหาแม่ของแก้วทีนั้งรออยู่ทีโซฟา
"ตกลงว่าไงค่ะหมอ?"แม่ถาม
"ลูกของคุณได้รับอันตรายที่ดวงตาของเธอ จึงทำตาของเธอไม่สามารมองเห็นได้อีกครับ ผมเสียใจด้วย"หมอพูด
"ตลอด..อึก..ชิวิตเลยหรอค่ะ? อึก.."แม่ถามพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ไม่หรอกครับ แต่ถ้าคุณพาลูกของคุณไปลักษาตากับหมอเก่งๆตาของลูกคุณอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม"หมอแนะนำให้แม่ของแก้ว
"ค่ะ..อึก..งั้นเดียวฉันขอตัวไปดูลูกฉันก่อนนะค่ะ"แม่พูดแล้วรีบเดินไปหาแก้วที่นั้งอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าเศร้าๆ
"แก้วเป็นไงบ้างลูก"แม่ถามพร้อมกับลูกหัวของแก้วเบาๆ
"ม๊าคิดว่าแก้ว..อึก..โอเคมากหรือไงค่ะ? อึก..แก้วตาบอด! มองอะไร..อึก..ก็ไม่เห็น! ..ฮือ..แบบนี้ม๊าว่าแก้ว..อึก..ยังจะโอเคอยู่ไหม!? ..ฮือออ"แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วย
"อย่าร้องนะลูก.."แม่พูดแล้วดึงแก้วเข้ามากอดแล้วแอบร้องไห้ออกโดยที่ไม่ใหเแก้วได้ยิ้น
"ชิวิตที่เหลือของแก้วดับลงหมดแล้ว..ฮือออ..ถ้าพวกแฟนๆรู้จะ..อึก..จะเป็นยังไงและรู้สึกยังไง? ..อึก..เฟย์ฟางอีกละ? ถ้าพวกเขารู้ว่าแก้วไม่สามารอยู่ในวงอีกไป เฟย์ฟางก็จะต้อง..อึก..เสียใจไปด้วย ฮืออ..แก้วไม่อยากให้เฟย์และฟางลำบากเพราะแก้วคนเดียว ฮืออออ.."แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้มาอย่างหนัก
"ไม้ต้องกังวนนะลูก"แม่พูดแล้วปลอบใจของแก้ว
"อึก...ฮืออออออ..."แก้วยังร้องไห้หยุด
---------------------------------------------------------------
มาทีละนิดละหน่อย ดีกว่าไม่มาอัพให้เลยนะคร้าบบบบบ xP
"อือ.."เสียงของแก้วดั้งขึ้นเมื่อเธอเริ่มรู้ตัวขึ้น จากเตียงคนไข้
"ตื้นแล้วหรอลูก?"แม่ของแก้วถามขึ้นแล้วลุกขึ้นมาจากโซฟา
"นี้กี้โมงแล้วอ่ะม๊า?"แก้วถามแล้วพยายามมองหาแม่ของตัวเอง
"สิบเด็ดโมงจ๊ะลุก"แม่ตอบแล้วมองดวงตาของแก้วด้วยสายตางงๆ เพราะแก้วทำอย่างกะไม่เห็นเธอ
"สิบเด็ดโมง? ทำไมมันถึงได้มืออย่างงี้ละม๊า? แก้วมองอะไรไม่เห็นเลย"แก้วถามด้วยความงงๆ
"มืด? ไม่มืดนะลูก ตอนนี้แดดกำลังส่องเลย"แม่พูด
"แต่แก้วมองอะไรไม่เห็นเลยนะม๊า? แก้วอยู่ที่ไหนม๊า? ทำไมแก้วมองอะไรไม่เห็น?"แก้วถามด้วยความกลัวนิดๆ
"หรือว่า..ตาของลูก..?"
"ไม่จริงใช่ไหมม๊า? ตาของแก้วไม่ได้..."แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาไหลออกมานิดๆ
"เดียวม๊าเรียกให้หมอมาดูตาของลูกก่อน เราจะได้แน่ใจ"แม่ของแก้วพูดแล้วรีบกดออดเรียกหมอทันที
สักแป๊บหมอก็มา
"หมอช่วยตรวจตาของลูกสาวหน่อยได้ไหมค่ะว่ายังโอเคอยู่ไหม?"แม่พูดขึ้นเมื่อหมอเดินเข้ามา
"ครับ"หมอพูดแล้วเดินเข้าไปตรวจดูดวงตาของแก้วทันที
หมอตรวจดูได้สักพัก เขาก็เดินมาหาแม่ของแก้วทีนั้งรออยู่ทีโซฟา
"ตกลงว่าไงค่ะหมอ?"แม่ถาม
"ลูกของคุณได้รับอันตรายที่ดวงตาของเธอ จึงทำตาของเธอไม่สามารมองเห็นได้อีกครับ ผมเสียใจด้วย"หมอพูด
"ตลอด..อึก..ชิวิตเลยหรอค่ะ? อึก.."แม่ถามพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ไม่หรอกครับ แต่ถ้าคุณพาลูกของคุณไปลักษาตากับหมอเก่งๆตาของลูกคุณอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม"หมอแนะนำให้แม่ของแก้ว
"ค่ะ..อึก..งั้นเดียวฉันขอตัวไปดูลูกฉันก่อนนะค่ะ"แม่พูดแล้วรีบเดินไปหาแก้วที่นั้งอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าเศร้าๆ
"แก้วเป็นไงบ้างลูก"แม่ถามพร้อมกับลูกหัวของแก้วเบาๆ
"ม๊าคิดว่าแก้ว..อึก..โอเคมากหรือไงค่ะ? อึก..แก้วตาบอด! มองอะไร..อึก..ก็ไม่เห็น! ..ฮือ..แบบนี้ม๊าว่าแก้ว..อึก..ยังจะโอเคอยู่ไหม!? ..ฮือออ"แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วย
"อย่าร้องนะลูก.."แม่พูดแล้วดึงแก้วเข้ามากอดแล้วแอบร้องไห้ออกโดยที่ไม่ใหเแก้วได้ยิ้น
"ชิวิตที่เหลือของแก้วดับลงหมดแล้ว..ฮือออ..ถ้าพวกแฟนๆรู้จะ..อึก..จะเป็นยังไงและรู้สึกยังไง? ..อึก..เฟย์ฟางอีกละ? ถ้าพวกเขารู้ว่าแก้วไม่สามารอยู่ในวงอีกไป เฟย์ฟางก็จะต้อง..อึก..เสียใจไปด้วย ฮืออ..แก้วไม่อยากให้เฟย์และฟางลำบากเพราะแก้วคนเดียว ฮืออออ.."แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้มาอย่างหนัก
"ไม้ต้องกังวนนะลูก"แม่พูดแล้วปลอบใจของแก้ว
"อึก...ฮืออออออ..."แก้วยังร้องไห้หยุด
---------------------------------------------------------------
มาทีละนิดละหน่อย ดีกว่าไม่มาอัพให้เลยนะคร้าบบบบบ xP
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ