ความลับ ที่บอกนายไม่ได้..

สองวันผ่านไป

 

ตอนนี้แก้วก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว เพราะเธอไม่ได้รับอันตรายอะไรที่ร่างกายมากมายนัก จึงกลับมาอยู่ที่บ้านได้แล้ว

 

ในห้องนั้งเล่น..

 

"แก้วพี่ว่าเราต้องบอกเรื่องนี้ให้เฮียฮ้อรู้นะ ไม่งั้นเฮียจะโกธรให้"กิ่งพูดขึ้นในขณะที่เธอกำลังช่วยแก้วเดินมานั้งบนโซฟา

"อืม..ป๊าก็ว่าดีนะ"พ่อพูดขึ้นบ้างเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องติดๆ

"ค่ะ..แก้วก็ว่าจะบอก"แก้วพูดแล้วนั้งลงบนโซฟา

"งั้นพี่กิ่งช่วยโทรหาเฮียให้หน่อยได้ไหมค่ะ?"แก้วบอกกิ่ง

"โอเค..เดียวพี่โทรให้"กิ่งพูดแล้วหยิบมือถือมากดโทรหาเฮีย

 

"ฮาโหล? เฮียค่ะ นี้กิ่งเองนะค่ะ"กิ่งพูดขึ้นเมื่อเฮียรับสาย

("มีอะไรหรอกิ่ง?")เฮียฮ้ยถาม

"เออ..พอดีว่าทางเรามีเรื่องด่วนนะค่ะเฮีย เฮียช้วยมาคูยกับเราที่บ้านหน่อยได้ไหมค่ะ?"กิ่งพูด

("ด่วนมากเลยหรอ? ถึงกับมาเองที่นี้ไม่ได้?")เฮียถามเพราะปกติถ้าครอบครัวแก้วมีเรื่องด่วนอะไรที่เกียวกับแก้วก็จะมาหาเฮียเอง

"ค่ะ..เรื่องนี้ด่วนมากๆ"ตอบตอบ

("งั้นเดียวฉันไป")พูดจบเฮียก็วางสายไป

 

"เฮียบอกว่าเดียวมา"กิ่งบอกแก้ว

 

สักพักใหญ่ๆเฮียฮ้อก็มา..

 

"มีเรื่องอะไรว่ามา"เฮียถามเมื่อเดินเข้ามาถึงในห้องนั้นเล่น

"คือว่าเมื่อสองวันที่ผ่านมา..ที่แก้วไม่ได้เข้าไปทำงาน..แก้วได้ไปรับรถชนค่ะ และทำให้กระจกรถเข้าตาของแก้ว เลยทำให้แก้วตา...บอด"แม่ตอบด้วยสีหน้าเศร้าๆ

"ตาบอด!!?? นี้พวกเธออย่ามาล้อเล่นนะ ฉันไม่ขำนะ"เฮียพูดด้วยเสียงที่ไม่อยากเชื่อ

"แก้วตาบอดจริงๆค่ะ"แก้วพูดขึ้นมา

"นิ? เธอมองไม่เห็นจริงๆหรอ?"เฮียถาม

"ค่ะ..นี้แหละค่ะเรื่องด่วน"กิ่งตอบแทน

"ถ้างั้นวงเฟย์ฟางแก้วก็จะต้องยุบลงไปหรือไม่ก็ต้องพักงานไปนะสิ"เฮียพูด

"ใช่ค่ะ แต่แก้วไม่อยากให้วงยุบไป.."แก้วบอกทุกคน

"ถ้าเรามีคนหน้าเหมือนแก้วแล้วให้ไปเป็นแก้วในเวลาที่แก้วลักษาตัวก็ดีสินะ"เฮียฮ้อออกมา

"คนหน้าเหมือนแก้ว!!"ทุกคนในบ้านพร้อมใจออกเสียงออกมาพร้อมทันที

"มีคนหน้าเหมือนแก้วด้วยหรอ?"เฮียถาม

"มีค่ะ..พี่แก้ม เป็นพี่สาวฝาแฝดของแก้วเอง"แก้วตอบ

"แก้ม?"เฮียถามด้วยเสียงงงๆ

"แก้มเป็นลูกสาวอีกคนของเราค่ะ เขาเป็นฝาแฝดกับแก้ว แต่ที่ไม่มีใครรู้ว่าแก้วฝาแฝดก็เพราะ แก้มไม่ได้อยู่ที่นี้ เขาไปอยู่ที่ประเทศสวีเดนกับพี่สาวของฉัน"แม่ตอบ

"แล้วทำไมถึงต้องไปอยู่ที่นั้นด้วย?"เฮียถามอีก

"พอดีว่าพี่สาวของฉันเขาได้แฟนอยู่ที่นั้น และเขาสองคนมีลูกไม่ได้ พี่สาวของฉันดันรักยัยแก้มมากเลยขอยัยแก้มไปอยู่ด้วย ตอนแรกเราก็ไม่เห้นด้วยแต่เพราะยัยแก้มรักพี่สาวของฉันมากเลยขอไปเอง"แม่ตอบและเล่าเรื่องให้เฮียฟัง

"ออ..งั้นลองให้แก้มช่วยดีไหม?"เฮียเริ่มเข้าใจแล้วและถามอีก

"ถ้างั้นเดียวฉันโทรไปถามเองค่ะ"แม่พูดแล้วก็เดินไปหยิบโทรศัพท์

 

ประเทศสวีเดน..

 

*กริ้งงงง กริ้งงงงง..*เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น

 

"แก้ม! รับโทรศัพท์หน่อยได้ไหมลูก"เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งตระดกนออกมาจากห้องครัวไปหาคนที่นั้งเล่นคอมอยู่ในห้องของตนเอง

"ค่ะแม่"พี่สาวฝาแฝดของแก้วเดินไปรับโทรศัพท์

 

Keam Talk..

//เบอร์มาจากเมืองไทยนิ?//

 

"ฮาโหล?"แก้มรับสาย

("แก้มหรอลูกนี้แม่มลเองนะลูก")

"สวัสดีค่ะแม่ เป็นไงบ้างค่ะ สบายดีไหม?"แก้มพูดออกมาแบบดีใจที่แม่ของเธอโทรมา

("พอดีแม่มีเรื่องด่วนจ๊ะลูก ยัยแก้วขับรถชน เลยทำให้ตาบอด..")แม่พูดด้วยเสียงเศร้าๆ

"แก้วตาบอด!?"แก้มตกใจอย่างแรงที่ได้ยิ้นอย่างนั้น

("จ๊ะลูก..แล้วตอนนี้เขาก็เป็นนักร้อง แต่เขาไม่อยากให้วงของเขายุบไปหรือพักงานไป เพราะแก้วไม่อยากให้เพื่อนรวมวงของเขาต้องลำบาก..แม่เลยอยากให้แก้มมาปลอมตัวเป็นแก้วในช่วงที่แก้วไปลักษาตัวได้ไหมลูก?")แม่พูดออกมาก

"ห่ะ?....ห..ให้แก้มไปเป็นแก้วเนี้ยนะ? มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะค่ะแม่ แถมยังจะต้องลอกคนทั้งประเทศอีก แก้มไม่ทำหรอกค่ะ.."แก้มตอบออกไป

 

---------------------------------------------------------------

เดียวจะมาอัพให้อีกนะ ตอนนี้ไปซักผ้าก่อน(แม่สั้ง-.-) เดียวอดเล่นคอม -.-*

----------------------------------------------------------------

(ต่อคร้าบบ)

 

("นะลูก แม่ขอร้อง..")แม่พูดด้วยเสียงอย่างกับจะร้องไห้

"งั้นแก้มขอคิดก่อนนะค่ะ"แก้มพูด

("จ๊ะลูก")

"เดียวแก้มโทรกลับนะค่ะ"พูดจบแก้มก็วางสาย

 

"แม่มลโทรมามีอะไรหรอแก้ม?"ป้าของแก้มที่แก้มรักอย่างแม่แท้ๆของเธอเดินมาถาม

"แก้วขับรถไปชนค่ะ และตอนนี้ก็ตาบอด ไม่สามารเป็นนักร้องได้อีก แต่ถ้าแก้วจะไปลักษาตา ก็ต้องใช้เวลา..."แก้มตอบ

"แล้วทำไมแม่ยังไม่เห็นมีข่าวของแก้วออกมาเลยละ? แม่ก็อ่านข่าวของไทยอยู่ทุกวัน"ป้าของแก้มถามด้วยความงงๆเพราะเธอยังไม่เห็นมีข่าวออกเลยทั้งๆที่วงแก้วก็ดัง

"เพราะยังไม่มีใครรู้นะสิค่ะ..แม่มลเขาต้องการให้แก้มไปปลอมตัวเป็นแก้วในระว่างที่แก้วลักษาตา"แก้มตอบ

"ทำไมละลูก?"ป้าถามอีก

"แม่มลบอกว่า..แก้วไม่อยากให้วงของเขายุบไปหรือพักงานไปเพราะเขาเป็นหวงรวมวงของเขามากอะไรประมารเนี้ย.."แก้มตอบอีก

"ถ้าเป็นอย่างงั้น..แก้มก็ไปเป็นแก้วหน่อยไม่ได้หรอลูก..ถือว่าทำเพื่อน้อง"ป้าบอกแก้ม

"นิแม่เห็นด้วยหรอค่ะ?"แก้มถาม

"จ๊ะ..ก็แค่ไปเป็นแก้วในระว่างที่แก้สลักษาตา แล้วพอแก้วหาย..หนูก็กลับมาอยู่กับแม่เหมือนเดิม"ป้าพูด

"แต่แก้มไม่อยากโกหกนิค่ะ.."

"นะลูก..ถือว่าช่วยน้องสาวของลูกนะ"ป้าพูดอีก

"ค่ะ..ก็ได้ค่ะ.."แก้มยอม

 

และจากนั้นแก้มก็โทรบอกทางบ้านที่เมืองไทยแล้วก็กลับมาที่เมืองไทย...

 

ที่บ้าน..

 

*กรี้งๆๆ*เสียงกรี้งของประตูบ้านดั้งขึ้น

 

กิ่งเดินไปเปิดประตู..

 

"พี่กิ่ง.."แก้มเอ่ยพร้อมกับกอดกิ่ง

"ว่าไงจ๊ะน้องสาวของพี่"กิ่งถามแล้วยิ้ม

"สบายดีค่ะ พี่ละค่ะ?"แก้มถามกลับ

"สบายดีจ๊ะ..ป่ะ! เข้าบ้านกันดีกว่า ป๊าม๊ารออยู่"กิ่งพูดพร้อมกับช่วยแก้มถือกระเป๋าเข้าบ้าน

 

ในบ้าน..

 

"พ่อค่ะ..แม่ค่ะ.."แก้มเอ่ยพร้อมกับรีบวิ่งเข้ากอดพ่อแม่ชองเธอ

"ว่าไงบ้างลูก? ไม่เจอกันตั้งนาน"แม่พูด

"ค่ะ..สบายดีค่ะ แต่ว่านี้พ่อแม่จะให้แก้มทำอะไรบ้างค่ะ?"แก้มตอบแล้วถามเพื่อเข้าประเด่น

"งั้นมานี้ลูก..เราไปหาแก้วกับเจ้านายของเขากัน"แม่ตอบแล้วก็พาแก้มมาหาแก้วกับเฮียฮ้อในห้องนั้งเล่น

 

"แก้ว!.."แก้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแก้วแล้วรีบเดินไปหาแก้วทันที

"แก้ม?"แก้วได้ยิ้นเสียงนั้นจึงจำได้ทันทีว่านั้นคือเสียงของแฝดพี่ของเธอ

"เป็นไงบ้างสบายดีไหม?"แก้มถามแก้วพร้อมกับนั้งลงข้างๆแก้วบนโซฟา

"สบายดี..แล้วแก้มละ? เป้นไงบ้างสบายดีไหม?"แก้วตอบแล้วถามต่อ

"สบายดีจ๊ะ"แก้มตอบแล้วยิ้มให้แก้วแต่แก้วมองไม่เห็น แก้มพยายามจะทำเสียงให้ปกติที่สุดเพราะเธอไม่อยากให้แก้วรู้ว่าเธอกำลังสงสรานแก้วอยู่ในตอนนี้..

 

"งั้นเรามาเข้างานกันดีกว่าเลยนะ"เฮียฮ้อพูดขึ้น

"ค่ะ..จะให้แก้มทำอะไรบ้างค่ะ?"แก้มถาม

"ที่จริงวันนี้แก้วจะมีคอนฯที่ต่างจังหวัด แต่ฉันได้บอกเจ้าของงานแล้วว่าเธอไม่สบาย เลยไปไม่ได้"เฮียฮ้อตอบ

"ค่ะ"

"แต่..ถึงแม้เธอไม่ได้ไปเล่นคอนฯ เธอก็จะต้องไปซ้อมเต้นและซ้อมร้องที่บริษัท"เฮียพูด

"ค่ะ"แก้มตอบ

"งั้น..เราก็ไปกันเลย"เฮียฮ้อพูดแล้วลุกขึ้นและเดินออกไป

"ค่ะ"แก้มตอบพร้อมกัยรีบเดินตาม

 

แล้วแก้มก็ออกไป..

 

*ตืด...ตืด...*เสียงมือถือของแก้วดังขึ้น

 

"เดียวพี่รับให้"กิ่งบอกแก้วพร้อมกับหยิบมือถือมา

"โทโมะ..."กิ่งเอ่ยออกมานิดๆ

"งั้นพี่ไม่ต้องรับหรอกค่ะ แก้วคูยเอง พี่แค่กดรับให้แก้วก็พอแล้ว"แก้วพูด แล้วกิ่งก็กดรับให้

"ฮาโหล?"แก้วพูดขึ้นเมื่อมือถือถึงหูของเธอ

("แก้ว..แก้วอยู่ไหนทำไมมาหากันเลย? โทโมะโทรไปก็ไม่รับ? นิแก้วยังเห็นโทโมะเป็นแฟนกันอยู่หรือเปล่า?")โทโมะแฟนหนุ่มของแก้วถามขึ้นแก้วด้วยอารมส์โกธร/โมโห/หึง/ห่วง และ หวงแก้วเป็นอย่างมาก

"แก้วขอโทษนะโทโมะที่แก้วไม่ได้ติดต่อกับโทโมะเลย..ขอโทษ"แก้วพูดแล้วพยายามกันน้ำตาไหวไม่ให้โทโมะได้ยิ้ม

("แล้วนี้แก้วอยู่ไหน?")โทโมะถาม

"อยู่บ.."แก้วกำลังจะตอบว่าอยู่บ้านแต่เธอก็กลัวว่าตอนนี้โทโมะจะอยู่บริษัทแล้วแก้มขึ้นมา

"อยู่บริษัทนะ"แก้วตอบ

("งั้นเราก็ไม่ได้เจอกันสินะ..เพราะโทโมะอยู่ที่ต่างจังหวัดมาเล่นคอนฯ อยู่ๆเฮียก็ใก้พวกเคโอมาเล่นที่นี้แทนที่จะเล่นกรุงเทพ เห็นเฮียบอกว่าให้เรามาแท่นใครก็ไม่รู้")โทโมะพูด

"อืม..แก้วคิดถึงโทโมะจังเลยนะ อยากเห็นหย้าของโทโมะจังเลย..."แก้วพูดขึ้นเมื่อเธอนึกขึ้นมาว่าเธอตาบอดและมองไม่เห็นคนที่เธอรักได้อีก..

("โทโมะก็อยากเห็นของแก้วเหมือนกัน..//โทโมะ!เลิกคูยกับที่รักได้แล้วเร็วๆเราจะต้องไปเล่นคอนฯแล้ว!!//..โอเคๆ")โทโมพูดแล้วอยู่ๆเสียงของเขื่อนก็ดังขึ้น

("โทโมะไปก่อนนะเดียวจะโทรมาหาอีก")โทโมะบอกแก้ว

"อืม..รีบไปเถอะ"แล้วโทโมะก็วางสายไป...

 

Kaew Talk...

//แก้วขอโทษนะโทโมะที่ต้องปิดบังเรื่องนี้...ฉันรักนายนะ...//

 

-----------------------------------------------------------------------

ติดตามตอนต่อไปคร้าฟฟฟฟฟ!!!!!!!!!! xP