ความลับ ที่บอกนายไม่ได้..

6.4

เขียนโดย wankiffk

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.01 น.

  8 ตอน
  17 วิจารณ์
  16.36K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

 

"อือ.."เสียงของแก้วดั้งขึ้นเมื่อเธอเริ่มรู้ตัวขึ้น จากเตียงคนไข้

"ตื้นแล้วหรอลูก?"แม่ของแก้วถามขึ้นแล้วลุกขึ้นมาจากโซฟา

"นี้กี้โมงแล้วอ่ะม๊า?"แก้วถามแล้วพยายามมองหาแม่ของตัวเอง

"สิบเด็ดโมงจ๊ะลุก"แม่ตอบแล้วมองดวงตาของแก้วด้วยสายตางงๆ เพราะแก้วทำอย่างกะไม่เห็นเธอ

"สิบเด็ดโมง? ทำไมมันถึงได้มืออย่างงี้ละม๊า? แก้วมองอะไรไม่เห็นเลย"แก้วถามด้วยความงงๆ

"มืด? ไม่มืดนะลูก ตอนนี้แดดกำลังส่องเลย"แม่พูด

"แต่แก้วมองอะไรไม่เห็นเลยนะม๊า? แก้วอยู่ที่ไหนม๊า? ทำไมแก้วมองอะไรไม่เห็น?"แก้วถามด้วยความกลัวนิดๆ

"หรือว่า..ตาของลูก..?"

"ไม่จริงใช่ไหมม๊า? ตาของแก้วไม่ได้..."แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาไหลออกมานิดๆ

"เดียวม๊าเรียกให้หมอมาดูตาของลูกก่อน เราจะได้แน่ใจ"แม่ของแก้วพูดแล้วรีบกดออดเรียกหมอทันที

 

สักแป๊บหมอก็มา

 

"หมอช่วยตรวจตาของลูกสาวหน่อยได้ไหมค่ะว่ายังโอเคอยู่ไหม?"แม่พูดขึ้นเมื่อหมอเดินเข้ามา

"ครับ"หมอพูดแล้วเดินเข้าไปตรวจดูดวงตาของแก้วทันที

 

หมอตรวจดูได้สักพัก เขาก็เดินมาหาแม่ของแก้วทีนั้งรออยู่ทีโซฟา

 

"ตกลงว่าไงค่ะหมอ?"แม่ถาม

"ลูกของคุณได้รับอันตรายที่ดวงตาของเธอ จึงทำตาของเธอไม่สามารมองเห็นได้อีกครับ ผมเสียใจด้วย"หมอพูด

"ตลอด..อึก..ชิวิตเลยหรอค่ะ? อึก.."แม่ถามพร้อมกับร้องไห้ออกมา

"ไม่หรอกครับ แต่ถ้าคุณพาลูกของคุณไปลักษาตากับหมอเก่งๆตาของลูกคุณอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม"หมอแนะนำให้แม่ของแก้ว

"ค่ะ..อึก..งั้นเดียวฉันขอตัวไปดูลูกฉันก่อนนะค่ะ"แม่พูดแล้วรีบเดินไปหาแก้วที่นั้งอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าเศร้าๆ

"แก้วเป็นไงบ้างลูก"แม่ถามพร้อมกับลูกหัวของแก้วเบาๆ

"ม๊าคิดว่าแก้ว..อึก..โอเคมากหรือไงค่ะ? อึก..แก้วตาบอด! มองอะไร..อึก..ก็ไม่เห็น! ..ฮือ..แบบนี้ม๊าว่าแก้ว..อึก..ยังจะโอเคอยู่ไหม!? ..ฮือออ"แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วย

"อย่าร้องนะลูก.."แม่พูดแล้วดึงแก้วเข้ามากอดแล้วแอบร้องไห้ออกโดยที่ไม่ใหเแก้วได้ยิ้น

"ชิวิตที่เหลือของแก้วดับลงหมดแล้ว..ฮือออ..ถ้าพวกแฟนๆรู้จะ..อึก..จะเป็นยังไงและรู้สึกยังไง? ..อึก..เฟย์ฟางอีกละ? ถ้าพวกเขารู้ว่าแก้วไม่สามารอยู่ในวงอีกไป เฟย์ฟางก็จะต้อง..อึก..เสียใจไปด้วย ฮืออ..แก้วไม่อยากให้เฟย์และฟางลำบากเพราะแก้วคนเดียว ฮืออออ.."แก้วพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้มาอย่างหนัก

"ไม้ต้องกังวนนะลูก"แม่พูดแล้วปลอบใจของแก้ว

"อึก...ฮืออออออ..."แก้วยังร้องไห้หยุด

 

---------------------------------------------------------------

มาทีละนิดละหน่อย ดีกว่าไม่มาอัพให้เลยนะคร้าบบบบบ xP

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา