รักสลับยัยน้องรหัส

8.3

เขียนโดย tumm

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.14 น.

  47 ตอน
  753 วิจารณ์
  80.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ตอนที่4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
           " แก้วมากับผมก็ต้องกลับกับผมสิ"
           " ไม่ต้อง คนนี้พี่ดูแลเอง" พี่ฟลุ๊คบอกแล้วจับฉันยัดเข้าไปในรถ ก่อนจะเดินมายังที่ประจำคนขับแล้วพาหญิงสาวมาส่งที่มหาวิทยาลัย
           " พี่ฟลุ๊คโกรธแก้วเหรอ" ฉันถามเมื่อพี่ฟลุ๊คจอดรถหน้าคณะ
           " ทำไมต้องไปกับไอ้โมะด้วย มันเจ้าชู้รู้ไหม พี่เป็นห่วง" พี่ชายบอกอย่างเป็นห่วง
           " โอเค แก้วจะพยายามอยู่ห่างเขาให้มากที่สุด"
           " ก็ดี วันนี้เลิกเรียนกี่โมง" พี่ฟลุ๊คถามน้องสาว
           " บ่ายสองค่ะพี่ชาย"
           " ไปหาพี่ที่คณะ เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกัน" พี่ฟลุ๊คบอกแล้วฉันจึงเดินลงจากรแล้วขับออกไปทันที   ฉันเดินเข้ามาในคณะเจอพี่เคนตะที่ยืนรออยู่
           " น้องแก้วพี่เอาชีทของปีที่แล้วมาให้นะ" พี่เคนตะบอกแล้วส่งชีทปึกใหญ่ให้น้องรหัส
           " ขอบคุณค่ะ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้รุ่นพี่
           "น้องแก้วครับ" โทโมะตะโกนเรียกหญิงสาวที่ยืนคุยอยู่กับเพื่อนตัวเองอยู่
           " แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแล้วรีบเดินขึเนตึกไปทันที
           " ไม่อะไรว่ะไอ้โมะ" เคนตะดึงแขนเพื่อนหนุ่มเมื่อเห็นว่าจะเดินตามน้องรหัสของผมไป
           " ข้าจะคุยกับน้องแก้วอ่ะดิ เมื่อเข้าอุตส่าห์พาไปกินเค้ก  แต่พี่ฟลุ๊คดันพาหนีออกมาก่อนนะสิ" ผมบ่นให้เพื่อนหนุ่มฟัง
           " แล้วพี่ฟลุ๊คมาเกี่ยวอะไรด้วยว่ะ" เคนตะถามเพื่อนหนุ่ม
           " ไม่รู้ดิ"
           " ไปเรียนเถอะว่ะ มีเรียนเช้าไม่ใช้เหรอ" ผมถามเพื่อนหนุ่มก่อนจะเดินแยกย้ายไปตามคณะของตัวเอง
 
 
 
             เมื่อเลิกเรียนฉันเดินมาหาพี่ชายที่คณะบริหารธุรกิจ  ก็เจอฟางนั่งอยู่ที่โต๊ะของคณะพอดีเลย ฉันเลยเดินเข้าไปหา
          " หวัดดีฟาง" ฉันบอกแล้วนั่งลงตรงข้ามเพื่อนสาว
          " ลมอะไรหอบมาถึงนี้เนี่ย" ฟางถามเพื่อนสาว
          " พี่ฟลุ๊คสั่งอ่ะ" ฉันบอกแล้วนึกถึงพี่ชายตัวเอง
          " ทำไมอ่ะ ไหนบอกว่าปล่อยแกแล้วไงอ่ะ" ฟางถามเพราะพี่ชายของแก้วหวงน้องสาวมากกกกก
          " ก็เมื่อเช้าพี่รหัสแกอ่ะลากฉันไปกินเค้ก  พี่ฟลุ๊คก็ไปกับเพื่อนพอดีก็เลย.." ฉันหยุดแค่นั้นฟางก็พอจะเข้าใจในเหตุการณ์ทั้งหมดได้แล้ว
          " มิน่า หน้าเซ็งมาก่อนเลย"
          " หวัดดีครับน้องแก้ว มาหาพี่เพราะคิดถึงเหรอครับ" ผมเดินลงมาจากห้องเรียนกพบว่าแก้วนั่งอยู่กับน้องรหัสของผมก็เลยเดินมาทักทายพร้อมนั่งลงข้างๆ
          " เอ่อ แก้วมาหาเพื่อนนะ" ฉันบอกแล้วลุกมานั่งข้างฟางแทน
          " ทำไมกลัวพี่อย่างนั้นละครับ" ผมถามหญิงสาว
          " เปล่าค่ะ" ฉันบอกเสียงสั่นๆ เพราะเห็นพี่ชายเดินลงมาก่อนจะเดินไปรอที่รถที่จอดไว้ " แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแล้ววิ่งตามพี่ฟลุ๊คไปทันที
          " น้องแก้วครับ พี่ไปส่งไหม" ผมเดินตามออกมาก็พบว่าแก้วขึ้นรถของพี่ฟลุ๊ค รุ่นพี่ที่คณะของผมไปแล้ว
 
 
           " เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ" ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่มที่ทำหน้าเซ็งๆ
           " มีเรื่องเดียวว่ะ เรื่องน้องแก้วใช่ไหม" เคนตะตอบแทนก่อนจะหันไปถามเพื่อนหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
           " อืม น้องแก้วเป็นแฟนกับพี่ฟลุ๊คอะไรแน่ๆ เลยว่ะ" ผมบอกเพื่อนที่นั่งอยู่
           " จริงอ่ะ ไม่น่าเชื่อ" จงเบพูดออกมาอย่างไม่ค่อยเชื่อ
           " จริงว่ะ วันนี้แก้วกลับบ้านพร้อมพี่ฟลุ๊คด้วย"
           " ปกติไม่เคยสนนิว้า เค้ามีเจ้าของก็หาใหม่ดิว่ะ" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม
           " คนนี้ข้าจริงจังว่ะ จะลองสู้สักตั้งหนึ่ง" ผมบอกอย่างจริงจัง
           " หวัดดีครับพี่ๆ ทำอะไรกันอยู่เอ่ย" เขื่อนบอกแล้วเดินมานั่งด้วย
           " แล้วแฟนสาวไปไหนแล้วล่ะไอ้เขื่อน" ป๊ฮบปี้ถามรุ่นน้องที่สนิท
           " ไปเที่ยวกับเพื่อนนะครับ แล้วพี่โทโมะเป็นอะไรครับ หน้าบึ้งเชียว" เขื่อนถามออกมา
           " อกหักมั้ง" เคนตะตอบแทน
           " แก้วนะเหรอครับ"
           " ใช่ ก็โดนรุ่นพี่อย่างพี่ฟลุ๊คเอาไปกินแล้วนะสิ ถึงได้มานั่งทำหน้าเศร้าอย่างนี้" ป๊อบปี้อธิบายให้ฟัง  ทำให้เขื่อนอมยิ้มออกมาก่อนจะคว้าคอพี่ป๊อบปี้ไปกระซิบ
        ' พี่ป๊อบผมบอกอะไรให้เอาไหมครับ'
        ' อะไรเหรอเขื่อน' ป๊อบปี้ถามด้วยความสงสัย
        ' ก็พี่ฟลุ๊คคือพี่ชายยัยแก้วนะสิครับ แล้วหวงน้องมากกกกกกกกกก' เขื่อนบอกกับรุ่นพี่
        ' จริงดิ อ่าอ่า' ป๊อบปี้เมื่อได้รู้ความจริงถึงกับหัวเราะออกมาเลย  ทำให้เพื่อนหนุ่มอีกสามคนมองด้วยความงง
        " อะไรกันสองคนว่ะ" จงเบถามด้วยความสงสัย
        " เปล่า งั้นข้าขอตัวก่อนว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกมาจากลุ่มเพื่อนๆ ทันที  ก่อนจะขับรถมายังห้างเพื่อหาข้าวมือเย็นกิน
 
 
          " ฟาง เดี๋ยวเฟย์กลับก่อนนะ ที่บ้านโทรตามแล้ว" เฟย์บอกเมื่อเดินเล่นที่ห้างไม่ถึง15นาที ที่บ้านก็โทรตามให้กลับบ้าน
           " จร้าแล้วเจอกัน" ฟางบอกแล้วเฟย์เดินจากไปทันที
        โครม
           " ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่า" ผมถามเมื่อเดินไม่ได้มองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า  ทำให้เธอล้มลงไปนั่งกับพื้น
           " ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันบอกแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ชน
           " น้องฟางที่เป็นน้องรหัสของโทโมะใช่ไหมครับ" ผมบอกแล้วช่วยประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้นยืน
           " ค่ะ พี่รู้จักฉันด้วยเหรอค่ะ" ฟางถามอย่างงง เพราะนึกไม่ออกว่าเป็นใคร
           " พี่ชื่อป๊อบปี้ไงครับ" ผมบอกกับหญิงสาว
 
 
 
    ++ ไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ไปธุระ ไม่แน่ใจว่าจะกลับมาอัพทันหรือเปล่า  ถ้าทันจะมาอัพให้นะ  ขอบคุณจ๊ะ
 
         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา