รักครั้งนี้ต้องลุ้นเอาเอง

>>>> วันต่อมา <<<
 นี่พี่จองเป็นไงบ้างวันนี้ไปโรงเรียนให้ได้นะ
อืม.... ป่ะไปโรงเรียนกัน แก้ว เตรียมของไว้ครบป่าว ? 
โห... หน้าอย่างฉันนะไม่มีพลากหรอพี่ นี่ชุดปฐมพยาบาลจากโรงพยาบาลชื่อดังของเกาหลีเชียวน้า เพื่อพี่เป็นอะไรฉันจะได้รับช่วยทัน 
ว่าแต่ ตอนอยู่โรงเรียนอย่าเรียกพี่ว่าพี่ล่ะ ฉันยังหล่ออยู่ไม่อยากจะแก่นะ
แล้วจะให้เรียกว่าอะไรล่ะ 
ให้เรียกว่าจองเบ หวนก็พอล่ะกัน 
 แล้วพี่จองเบก็พาฉันขึ้นรถเพื่อไปโรงเรียน ซึ่งระหว่างทางก็ถูกจอมมารนั้นแกล้งตลอดทางเลยล่ะ ฉันล่ะไอ้นิสัยชอบแกล้งนี่จริงๆเลย ถ้าไม่ติดอยู่ว่าเป้นคนขี้โรคอ่ะนะ จะสั่งสอนให้รู้สำนึก
>>>>>>>>>>>>>>>> ตามสัญญาครับผม<<<<<<<<<<<<<<<<<,
 @ Kamikaze Hight School -----------
 พี่จองเบ เฮ้ย จองเบ นั่นเฟย์กับฟางนี่ 
อืม....
(พูดได้คำเดียวรึไงเนี่ย)  **** ที่วงเล็บไว้คือ ความคิดของแต่ละคนนะครับ ****
อ้าวแก้วมาแล้วหรอ แล้วมากับใครเนี่ย   เฟย์พูดขึ้นเมื่อเจอแก้วกับจองเบ
นี่จองเบไงเฟย์คนที่เป็นพี่ชายของ .....  พอฟางกำลังจะพูดคำว่าพี่ชาย จองเบจึงขมิบตาใส่ฟางเพื่อให้ฟางรู้ว่าไม่อยากให้ใคร รู้เรื่องที่จองเบกับแก้วเป็นพี่น้องกัน 
อ้อไอแว่นนี่เองที่วันนี้ นายแกล้งเอากบมาใส่ไว้ในกระเป๋าฉันน่ะ 
ฉันป่าวน่ะ เธอมีหลักฐานรึป่าวห่ะ ยัยอ้วน ก่อนที่เธอจะปรักปรำฉันนะ ฉันว่าดูที่รองเท้าเธอก่อนดีไหม 
พอเฟย์ก้มลงไปที่รองเท้าตามที่จองเบบอก ก็เจอกับสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก๊อตซีล่าเสียอีก มันคือ..... มันคือ....
มันคือ..... เจ้าเคโรโร่นั่นเอง ตัวเขียวๆ เผบร่างที่แท้จริงออกมา พอกับเสียงแปลกประหลาดยิ่งกว่าอยู่ในสถานที่ลึกลับ ''อ๊บๆๆๆๆ'' 
พอเฟย์เห็นสิ่งที่ตัวเองกลัวมาตลอดชีวิตนี่ ก็อุทานออกมาเป็นเสียงกว่า 80 เดซิเบล พร้อมกับท่าทางที่แปลกประหลาด ด้วยความตกใจสุดขีดจึงเผลอเตะเจ้ากบตัวน้อยลอยไปโดนหน้าจองเบเต็ม 
อาาาาาาาาาาาา  (ไม่คิดเลยว่าจะผิดแผนแบบนี้ ยัยนี่มันบ้าไปแล้ว ตอนแรกฉันก็นึกว่ายัยนี่จะกลัวจนเป็นลมซะอีก ไมนึกเลยว่าปฏิกิริยาตอยสนองจะรวดเร็วเพียงนี้)
หาาาาา จองเบเป็นไรรึป่าว
เป็นไงบ้างอ่ะเจ็บมากรึป่าว ยัยเฟย์เธอทำอะไรไปเนี่ย
ก็อยากไปแกล้งเฟย์เค้าก่อนนี่ เธอเป็นคนแรกเลยนะเฟย์ที่ทำให้แผนแกล้งของจองเบใช้คืนไม่่ได้ผลน่ะ 
หึหึหึ ฉันก็แค่คิดไม่ลึกพอเท่านั้นเอง ถ้าเรื่องมันสมองไม่มีใครเทียบฉันได้หรอก   จองพูดด้วยความยิ่งยโสพร้อมกับความมั่นใจสุดกู่ แต่ก็ยังคงสภาพหน้าที่เฉยชาอยู่ดี
(ไอแว่นนี่ยิ่งดีนัก) ขอให้มันแน่เถอะ 
 
>>>>>> ห้องเรียน <<<<<<
 ไม่ได้มาโรงเรียนซะนาน คิดถึงจังเลย จองเบบอกด้วยความคิดถึงโรงเรียน
อยู่บ้านก็เรียนคนเดียวอยู่แล้วนี่ ยังจะคิดถึงอะไรกันอีก 
อ้าวยัยทอม นี่เธอมากกับ...... โทะโมะทักทายแก้ว และรู้สึกแปลใจที่แก้วมากับจองเบได้ไง 
ไอ้ผีดิบญี่ปุ่น นี่จอง.....   แก้วกำลังแนะนำให้โทโมะและทุกๆคนรู้จักกับจองเบ แต่ จองเบกับโทโมะ กับกอดกันเหมือนกับเคยรู้จักกันมาก่อน พร้อมๆกับพวก ป๊อปปี้
ไม่ได้เจอกันซะนานนะเพื่อนรัก  โทะโมะพูด แต่มือยังกอดคอของจองเบอยู่
ไปไหนมาวะจองเบ แล้วอยู่บ้านคนเดียวเหงารึเปล่าวะ  ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเอามือของเขามาจับที่มือจองเบ 
เออ แล้วนายเอาหนังสือที่ฉันให้ยืมเมื่อ 3 ปีก่อนมาด้วยรึเปล่า เคนตะทวงของทันทีที่เจอจองเบ เพราะว่าเป็นหนังสือที่เกี่ยวกับการจีบสาวๆ จึงเป็นของรัของหวง ของเคนตะมากๆ 
มาถึงก็ทวงของเลยไง พอดีฉันยังอ่านไม่จบเลยไม่ได้เอามาด้วย 
แล้วถึงขั้นเทพยังวะ ไอจองเบ ว่างๆมาอ่านให้ฉันฟังด้วยนะ  เขื่อนตอบแบบอยากได้ความรู้จากเพื่อสุดเลิฟ
พวกนายรู้จักจองเบด้วยหรอเนี่ย แล้วล้างมือมารึเปล่าวะ  แก้วตอบอย่างตกอกตกใจที่โทะโมะและเพื่อนๆของพวกมันทำไมถึงรู้จักจองเบด้วย
ก็ต้องรู้สิ เพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กของฉันเองแหละ แล้วว่าแต่เธออ่ะ เป็นห่วงไอจองเบมากรึไงห่ะที่มาถามว่า ล้างมือรึเปล่าเนี่ย ฉันสะอาดกว่าเธอตั้งเยอะเลยนะ ยัยทอมสกปรก 
ฉันไม่อยากให้จองเบติดเชื้อโรคจากพวกนาย
บ้ารึเปล่าเนี่ยยัยทอม เจ้าตัวยังไม่เห็นว่าอะไรเลย เนอะจองเบเนอะ  พอโทะโมะพูดจบก็หอมเข้าที่แก้มของจองเบ
(โอ...โห กระเทยทุ่ยบุกโลก) กรี๊ดๆๆๆๆๆ ปล่อยจองเบเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นนายจะโดนฉันอัดนาย 
ถ้าแน่จริงก็เข้ามา โทะโมะเตรียมง้างมือจะต่อยเข้าที่ใบหน้าของแก้ว โทษฐานที่มากล้าหาเรื่องเขา เพราะเขาเป็นคนไม่ชอบผู้หญิงที่อวดดี
 ไอ้โมะ แกเป็นตุ๊ดป่าววะ นั่นมันผู้หญิงนะว้อย  เขื่อนรับห้ามทันทีที่เพื่อนกำลังทำให้สิ่งที่ไม่ถูกต้อง
ผู้หญิงแล้วไงวะ แน่จริงมาตัวๆกันเลยมา กล้าป่าว  แก้วท้าทายจนโทะโมะควันเริ่มออกหู 
จองเบเมื่อได้ยินเขื่อนพูดคำว่าตุ๊ดเท่านั้นแหละ เขาก็เกิดปิ้งไอเดียแปลกๆขึ้นมาอย่างหนึ่ง แล้วจึงหลบไปเขียนเจ้ากระดาษแผ่นหนึ่งอยู่ข้างหลังของทุกคน เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร
นี่พอได้แล้วน่า อย่าทะเลาะกันเลย ยังไงก็อยู่ห้องเดียวกันนะ ฟางเืมื่อเห็นเหตุการณ์ไม่ค่อยดีจึงรีบหาทางแก้ไขทันที เพราะกลัวว่าเรื่องมันจะยังไม่จบง่ายๆ 
ยุ่ง!!!!!! แก้วกับโทะโมะตะโกนพร้อมกัน ทำให้ฟางหน้าจ่อยไปเลยทีเดียว
พอได้แล้วล่ะ ไม่ต้องมีใครทำอะไรทั้งนั้น จองเบหลังจากที่นั่งเขียนบางอย่างใส่ลงไปในกระดาษสีฟ้าเสร็จก็เข้ามาห้ามโดยทันที 
เอ้านี่ ไอ้โทะโมะ กระดาษใบนี้แก้วเป็นคนเขียนความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้กับนาย ฉันเห็นมันนั่งเขียนทั้งคืนเลย เอ้ารับไปซะ จองเบยื่นกระดาษที่เพิ่งเขียนเสร็จไปเมื่อกี้นี้เองให้กับโทะโมะ 
ฉันไปเขียนตั้งแต่เมื่อไร จองเบ แก้วรับแย้งในสิ่งที่ตนไม่ได้ทำเลยสักนิดเดียว 
อย่าโกหกเลยแก้ว โกหก ตก นรกนะ แกเขียนก็ยอมรับมาเถอะ  จองเบพูดจนแก้วรู้สึกลำบากใจ เพราะไม่อยากขัดใจพี่ชาย
เออ เขียนก็เขียน แก้วยอมรับแบบไม่ได้ตั้งใจ
(หา!!! ยัยนี่ รึว่า จะแอบชอบเรารึเปล่าน่า ฉันนี่ล่ะก็เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ ฮ่าๆๆ ว่าเข้าไปนั่นน่ะ) โทะโมะกำลังเปิดกระดาษอยู่พร้อมๆกับ ยืนอมยิ้มอย่างมีความสุข   แต่คนที่ดูเหมือนจะมีความสุขมากกว่าก็คือจองเบ...
(ไอจองเบนี้ ไม่เจอกันนานเป็นโตขึ้นเป็นกองเลยนะเนี่ย ปกติจะเอาแต่แกล้งคนไปวันๆ) ป๊อปปี้ที่คิดชมอยู่เพื่อนสนิทอยู่ในใจก็พูดออกมาว่า ไอจองเบ แกนี่สุดยอดเลยวะ ถึงขนาดทำให้ไอ้โทะโมะกับแก้วเลิกตีกันได้เนี่ย ฉันล่ะยอมแพ้แกเลยวะ ฮ่าาาา 
จากนั้นโทโมะจึงเปิดไอ้เจ้ากระดาษที่ถืออยู่นานนั้นดู ทุกคนต่้่างใจจดใจจ่อกับสิ่งที่ถูกบันทึกในกระดาษใบนั้น เมื่อกระดาษถูกโทะโมะเปิดออกอย่างสมบูรณ์ ใบหน้าของโทะโมะที่ดูเหมือนจะมีความสุขอยู่นั้น กลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่กำลังโกรธแค้นใครบางคน 
นี่เธอคิดจะหาเรื่องกันรึไงหะ ยัยทอมสกปรก 
ฉันไปหาเรื่องอะไรล่ะ ไอ้กระเทยญี่ปุ่น
ไหนฉันขอดูหน่อยสิ เคนตะรีบดึงกระดาษปริศนาใบนั้นที่ทำให้เพื่อนตัวเองถึงกับโกรธเป็นฟืน เป็นไฟจนจะควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว  เคนตะถึงกับตกใจและหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง 
นี่นายจะหัวเราะอะไรนักหนาเนี่ย เฟย์รู้สึกรำคาญที่เคนตะทำให้ทุกๆคนแปลกใจ
ก็เธอดูสิ เคนตะพอพูดจบก็ผลิกกระดาษให้ทุกคนได้เห็นกับแบบชัดๆ เมื่อทุกคนได้เธเจ้ากระดาษใบนั้นต่างอุทานมาพร้อมกันแล้วก็หัวเราะพร้อมกันอย่างเหลือเชื่อ (มันเป็นอุปทานหมู่ที่เกิดขึ้นจริงครับ)
 ในกระดาษสีฟ้าใบนั้น สลักตัวอักษรสีแดงที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่เป็นประโยคสั้นๆ ที่ไม่จัดว่าเป็นคำวลี มีความหมายที่ชัดเจน ขนาดครูสอนภาษาไทยยังอาย เขียนไว้ว่า (คนอ่านเป็นตุ๊ด เป็นยอดมนุษย์อุลตร้าแมน) 
(อ๊ากกกกกก ผิดคาดแหะ ฉันล่ะนึกว่าไอจองเบมันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว คงจะเลิกแกล้งชาวบ้านได้แล้วนะเนี่ย ไปหมอนี่นิสัยไม่เคยเปลี่ยน ) ป๊อปปี้นึกในใจ ก่อนจะไปกระชิบข้างหูของจองเบ 
ไอ้เบ ฉันรู้ว่าข้อความนั้นน่ะแกเขียนน่ะ อย่าคิดว่านายจะไปแอบเขียน แล้วฉันไม่รู้น่ะ ฉันน่ะรู้ทันนายมาตั้งแต่แรกแล้ว 
แกนี่มันรู้ใจฉันจริงๆเลย ฮ่าๆๆๆๆ 
แกนี่มันเนียนสุดยอดจริงๆ 
เธอตายแน่ยัยทอม ฉันจะฆ่าเธออออออ
อ้าวมาเล่นอะไรกันอยู่เนี่ย ทำไมถึงไม่นั่งทีกันล่ะนักเรียน ครูประจำเข้ามาขัดขวางสงครามแค้นทันที ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปเข้าที
หึ นายก็ดีแต่ปากล่ะวะไอ้กระเทยญี่ปุ่น แก้วด่าข้ามหัวของเขื่อนมา 
 คอยดูก็แล้วกันยัยทอมเหม็น ฉันจะทำให้เธอได้เจอกับฝันร้ายแน่นอน ___________________
 
    ***** โปรดติดตามกันต่อไป *****
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
  
   จบไปอีกตอนแล้วนะครับ ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี่ก็แล้วกันนะ จะอัพทุกวันไม่ขาดแน่นอน แต่ขอให้ทุกๆคนสนุกกับการอ่านนิยายด้วยนะครับ ขอบคุณที่ติดตามึครับ