รักครั้งนี้ต้องลุ้นเอาเอง

           >>>> ความเดิมตอนที่แล้ว <<<<
" อ้าว~!!! ป๊อปปี้ มาได้ไงอ่ะ แล้ว.... " ฟางเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม ถึงบุคคลคนนึ่ง 
" อ่อ จองเบมันบอกว่าไม่สบายน่ะ เลยส่งฉันมาแทน ถ้าอยากกลับบ้านก็บอกได้นะ ฉันจะได้ไปส่ง " 
ป๊อปปี้บอกเหตุผล ที่ทำไมเพื่อนของเขาจึงไม่มาตามนัด 
" คงจะโกรธเราอยู่จริงๆด้วย " ฟางรำพึงในใจ 
" นี่ เป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สนุกหรอ จะกลับก็ได้นะฟาง " ป๊อปปี้ พยายามแสดงสีหน้าให้ฟางสบายใจ ทั้งๆที่เขาก็อยากจะไปเที่ยวกับฟางจนใจจะขาดอยู่แล้ว 
" ไม่ต้องหรอก ไหนๆก็มาแล้ว งั้น...พาฉันไปเที่ยวแทนหมอนั่นก็แล้วกันนะ ป๊อปปี้ " ฟางตอบทันควัน เพราะเห็นว่าป๊อปปี้กำลังเศร้า ถ้าเกิดเธอไม่ไปเที่ยวกับเขาล่ะก็ มีหวัง จากเพื่อนสนิท กลายเป็นคนที่ไม่รู้จักเป็นแน่ 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
" ว่าแต่ พวกเราจะไปที่ไหนดีล่ะ " ป๊อปปี้เอ่ยถามเพื่อนสาว ด้วยท่าทางดูเป็นกังวล เพราะตัวเองก็ไม่รู้ว่าฟางชอบไปเที่ยวที่ไหนกันแน่ 
" งั้นนนน ไปห้างกันเถอะนะ ป๊อปปี้นะ " ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ด้วยท่าทางร่าเริง ทำเอาหนุ่มหัวแหลมน่าแดงด้วยความเขินอาย
    >>> ห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง <<<
" ฟาง " ป๊อปปี้ที่เดินเคียงข้างหญิงสาว ก็เอ่ยถามขึ้นทันควัน
" อะไรหรอป๊อปปี้ " ฟางตอบเพื่อนหนุ่ม อย่างสงสัย
" เธอหิวหรือยังอ่ะ " ป๊อปปี้ถามเพื่อนสาวอีกครั้ง ด้วยความเป็นห่วง
" ก็หิวนิดหน่อยแหละ ว่าแต่เราจะกินอะไรกันดีล่ะ " ฟางที่ไม่ได้กินข้าวกลางวันมา ก็ตอบเขาไปด้วยท่าทางเขินนิดหน่อย เพราะกลัวว่าป๊อปปี้จะคิดว่าเธอเป็นคนกินเก่ง
" งั้นก็ ไปกินไก่ KFC ตรงนั้นดีไหม " ป๊อปปี้ชี้ไปทางร้านขายไก่ทอดไรกระดูกที่หนึ่ง
" อืมๆ แล้วใครจะเป็นคนจ่ายล่ะเนี่ย พอดีฟางไม่ได้พกเงินมาด้วยอ่ะ " ฟางตอบป๊อปปี้ออกไป อย่างเกรงใจ เพราะตัวเองดันลืมเอากระเป๋าตังส์มาด้วยซะนี้
" ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยงเอง " ป๊อปปี้ยิ้มให้ด้วยใบหน้าแย้มบาน ทำเอาเพื่อนสาวสบายใจขึ้นมาก 
--------------------------------------- อีกด้านหนึ่ง -------------------------------------------
" ว่าแต่ นายจะพาฉันสองคนมาด้วยทำไมวะ ไอ้จองเบ " เขื่อนบ่นเพื่อนของตน ที่ทำไมต้องพาเขามาเที่ยวด้วย ทั้งๆที่ตัวเขาเองกำลังนอนเคลิ้มอยู่บ้านอยู่แล้วเชียว 
" จริงด้วยสิ ฉันกำลังเล่นเกมเพลินๆอยู่เลย เล่นแบบนี้ ฉันเคืองนะโว้ย " เคนตะหัวเสียอย่างมาก พร้อมกลับเดินกลับอย่างหงุดหงิด แต่ว่า..
" ไอ้เคนตะ ถ้านายคิดจะกลับไปดื้อๆแบบนี้ล่ะ ก็ ชาตินี้อย่าหวังจะได้เจอยัยแก้วอีกเลย " จองเบที่พอพูดถึงน้องสาวของตน ทำเอาเคนตะหยุดชะงักขึ้นมาทันใด 
" ก็ได้ ก็ได้ ฉันเห็นแก่แก้วล่ะนะ ถึงจะเป็นนายก็เหอะ ฉันจะต่อยให้ร่วงเลยคอยดู " เคนตะยังหงุดหงิดไม่เลิก 
" แล้วนายล่ะ ไอ้เขื่อนจะไปไหน " จองเบที่ใช้มือของตนดึงที่คอเสื้อของเขื่อน ก่อนที่เขาจะเดินหนีไป 
" เฮ้ย ปล่อยสิวะ ฉันจะไปห้องน้ำ " เขื่อนบอกเหตุผลให้ฟัง 
" หึมๆ กลิ่นอะไรวะ " เขื่อนแปลกใจเล็กน้อย ที่ตนได้กลิ่นอันคุ้นเคยขึ้นมา 
" หวังว่านายคงจะไม่ลืมเจ้านี่นะไอ้เขื่อน " จองเบหยิบไก่ย่างอันหอมกรุ่นขึ้นมาชูให้เขื่อนได้เห็นเป็นขวัญตา เพราะรู้ดีว่าเจ้าเพื่อนตัวแสบของเขา ชอบเจ้าไก่ย่างเอามากๆ 
" อะๆๆๆ ไก่ย่างของฉัน มามะ มาให้เค้ากัดทีนึงเถอะ " เขื่อนที่เสียสติ ก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไก่ย่างชิ้นนั้น เพื่อที่จะลิ้มลองรสชาติที่แสนหอมหวานของไก่ย่างตัวนี้ 
" ถ้านายยอมทำตามฉันล่ะก็ นายได้กินทุกวันแน่ " จองเบบอกกับเพื่อนของเขา ด้วยสีหน้าเบิกบาน 
" แล้ว จะให้พวกเราทำยังไงล่ะ ไอ้จองเบ " เคนตะถามเพื่อนจอมวางแผน ด้วยความสงสัย 
" นายเห็นไอ้ป๊อปปี้ กับ ฟางไหม " จองเบบอกเพื่อนทั้งสอง ก่อนที่จะชี้ไปที่ร้าน KFC ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม 
" อืมๆ แล้วไงล่ะวะ หรือว่า จะให้ขัดขวางการเดทของสองคนนั่น ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ " เขื่อนปฏิเสธทันควัน 
" จะบ้าหรือไง ฉันหมายถึงให้ทำยังไงก็ได้ ให้ฟางประทับใจไอ้ป๊อปปี้ไง "  จองเบตอบด้วยท่างทางที่ดุดัน 
" เป็นแบบนี้ทุกที ไม่มีอะไรจะเล่นแล้วหรือไงวะเนี่ย " เคนตะบ่นอย่างเซงๆ 
" เอาน่า นายก็รู้จักมันมานาน นิสัยมันบ้าแบบนี่แหละ เห้อ~!!! ฉันต้องเอาไก่ย่างของฉันคืนมาให้ได้ " เขื่อนมองจองเบอย่างโกรธแค้น 
-----------------------------To Be Continued ------------------------------------------------
     ขอโทษที่อัพช้านะครับผม ขอพระคุณ คุณผู้อ่านทุกๆคนที่ติดตามมาโดยตลอดครับ