รักครั้งนี้ต้องลุ้นเอาเอง

  >>> 30 นาทีผ่านไป <<<
 โทะโมะ กับแก้วก็แต่งตัวเสร็จแล้ว ซึ่งในขณะนี้ทั้งคู่ก็กำลังงวนอยู่กับการเตรียมตัวเพื่อไปเที่ยวกับเพื่อนๆของพวกเขา
นี่ไอ้ผีโรคจิต เมื่อไรจะเสร็จซะทีเนี่ยเดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก แก้วรีบเร่งโทะโมะ เพื่อจะได้ไปตรงตามเวลาที่ฟางนัดไว้
ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่โรคจิต อีก 10 นาที เดี๋ยวฉันตามไป 
เอ๋... ยัยฟางะพาไปเที่ยวไหนกันน่า ได้ไปเที่ยวด้วนกันแบบนี้คงจะสนุกไปอีกแบบล่ะมั้ง แก้วบ่นพึมพัมกับตัวเอง
ป่ะยัยทอมรีบไปกันเร็ว โทะโมะที่เตีนมตัวเสร็จก็ลงมาหาแก้ว เพื่อที่จะออกเดินทางไปเที่ยว 
ว่าแต่ไอ้ผีดิบ ฉันว่า ฉันเหมือนลืมอะไรบางอย่างไปนะ แก้วที่ดูเหมือนจะลืมอะไรสักอย่าง
ลืมอะไรอีกล่ะ เดี๋ยวก็สายหรอก ฉันอยากจะไปเที่ยวเร็ว
(ได้ไปกับยัยทอมนี่สองต่อสอง เผื่อเราจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันบ้าง อิอิ ^___^) พอพูดจบก็โทะโมะทำหน้าอมยิ้มอยู่นั่น
อ่อ..คิดออกล่ะว่าลืมอะไร แก้วที่่ดูเหมือนจะจำบางอย่างได้แล้ว
อะไรอีกล่ะยัยทอมเน่า
ก็จองเบไง (ลืมไปได้ไงเนี่ย เพราะไอ้ผีโรคจิตแท้ๆเลย)
(โถเอ้ย...นึกว่าจะได้ไปกับยัยทอมนี่สองต่อสองอยู่แล้วเชียว) คงจะตายแล้วมั่ง เห็นนอนอยุ่บนห้องน่ะ
เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปปลุกเอง
ฉันไปเดี๋ยวเซ่ 
ก็ตามมาดิ ใครล่ามโซ่นายไว้เล่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------
>>> ห้องจองเบ (Jongbae Room) <<<
เมื่อทั้งคู่เข้ามาก็พบกับร่างที่ดูเหมือนจะไม่มีวิญญาณนอนหงายอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดตา 
จองเบ..จองเบ ตื่นได้แล้ว จะได้ไปเที่ยวกันไปเที่ยวกัน แก้วที่พยายามปลุกจองเบอยู่ก็เขย่าตัวที่จองเบเบาๆ 
ทำแบบนั้นมันจะตื่นได้เหร้ออ โทะโมะที่ดูเซงๆก็พูดขึ้น
เดี๋ยวก็คงตื่นล่ะมั้ง นี่จองเบตื่นขึ้นมาสิ
ฉันว่าเอาน้ำร้อนมาสาดเลยดีไหม 
แบบนั้นจองเบก็ตายก่อนจะตื่นกันพอดี นายใช้อะไรคิดอยู่ห่ะ
นี่ฉันอุตส่าช่วยเธอนะเนี่ย
สงสัย คงต้องแบกไปแล้วล่ะ แล้วค่อยไปอาบน้ำที่บ้านฟางก็ได้ 
เธอนี่พูดง่ายเนอะ แล้วใครจะเป็นคนแบกมันล่ะ ไอ้หมอนี่ตัวหนักจะตายไป 
ก็นายไง นายเป็นผู้ชายไม่ใช่รึไง 
เธอจะบ้าเหรอ ฉันไม่เอาด้วยหรอก เธออยากชวนมันไปนัก ก็เชิญแบกไปคนเดียวเถอะ โทะโมะพูดเสร็จก็รีบลงมารอข้างล่าง  (ทำแบบนี้คงจะถูกต้องที่สุดแล้วล่ะ) 
สักพักแก้วก็ลงมา แต่ไม่ได้มาคนเดียว กลับเอาจองเบใส่หลังลงมาอย่างทุลักทุเล ในมือข้างซ้ายถือแว่นกับเสื้อผ้าทีใช้เปลี่ยนลงมาด้วย ซึ่งมันทำให้โทะโมะถึงกับอึ้งเลยทีเดียว
นี่เธอแบกมันมาได้ยังไงเนี่ย ไม่หนักตายหรอ 
 ปกติก็แบกตอนที่พาไปโรงพยาบาลประจำน่ะ 
 ประจำเหรอ โทะโมะเริ่มสงสัยในคำพูดของแก้ว
 ก็ไหนไอ้เบมันบอกว่า มันเพิ่งรู้จักกับเธอก็ตอนเปิดเทอมนี่ไง 
 (พี่จองเบพูดแบบนั้นไปได้ไำงเนี่ย) เออ...ชั้งมันเหอะน่า ว่าแต่นายมาช่วยฉันหน่อยได้ไหม มั่วแต่ยืนเก๊กอยู่นั่นน่ะ
  ขอโทษที มาๆ ฉันแบกมันไปเอง (มันน่าสงสัยตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ตกลงไอ้เบกับยัยทอมนี่มันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องแน่)
จากนั้นแก้วและโทะโมะก็แบกจองเบ และขึ้นรถไปบ้านของฟาง 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 >>> บ้านของฟาง (Fang House) <<<
 มาช้าจังเลยนะ ทุกคนเข้ารออยู่นานแล้ว ฟางเข้ามาทักแก้วที่มาถึงพอดี
 พอดีมีปัญหานิดหน่อยน่ะ คงไม่ว่ากันนะ แก้วบอกเหตุผล
 ว่าแต่ไอ้โมะ แกมากับแก้วได้ไงเนี่ยห่ะ  เคนตะรีบยิงคำถาม ทันทีที่เห็นแก้สมากับโทะโมะ
พอดีฉันไปนอนกับยัยทอมนี่มาน่ะ 
 ใครบอกว่าฉันนอนกับนายกันล่ะ ไอ้ผีโรคจิต 
โรคจิตยังงั้นเหรอ ทุกคนพูดพร้อมกัน
 แกเป็นโรคจิตจริงป่าววะ เขื่อนถามทันที 
รู้จัักกับฉันมาตั้งนาน แล้วแกคิดว่าฉันเป็นคนแบบไหนล่ะ 
ก็โรคจิตไง จองเบที่ตื่นมาพอดี ก็พูดออกมา 
อ้าวตื่นแล้วหรอ เป็นไงไหวรึปล่าว  แก้วที่พอจองเบตื่น ก็เอาแต่ถามฝ่ายเดียว
อืม ....
ว่าแต่แกจะไปเที่ยวด้วยชุดแบบนั้นหรอไอ้เบ ป๊อปปี้ที่แปลกใจกับจองเบ ที่ใส่ชุดนอนมาเที่ยว 
แบบนี้ฉันไม่ไปด้วยนะ อายอ่ะ เฟย์ำพูดเป็นเชิงรังเกียจ
นั่นสินะ ฟางขอยืมชุดหน่อยได้ไหม 
ชุดผู้หญิงน่ะว้อย แกจะใส่เหรอวะ เขื่อนแปลกใจมาก 
ก็เออสิวะ พอฉันไส่ปุ๊บ จะได้ควงแกไปเที่ยวไงไอ้เขื่อน 
ไปไกลๆเลย ฉัีนไม่อยากมีเพื่อนเป็นตุ๊ดนะว้อย
จินตนาการซะเว่อร์นะ ไอ้เขื่อน ไอ้เตรียมเสื้อมาให้มันแล้ว ไม่ต้องห่วง 
(หึ!!! ฉันต่างหากที่เตรียม ไอ้โรคจิตนี่โกหกหน้าด้านๆเลย ) รอบคอบดีนี่ แก้วพูดด้วยความหมั่นไส้
งั้นหรอ แล้วใครพาฉันมาที่นี่ได้น่ะ อย่าบอกว่าเป็นแกนะ ไอ้โมะ 
ยัยทอมน่ะ ฉันจะไปแบกแกได้ไงวะ ตัวหนักยังกะช้าง ดูกล้ามยัยทอมนั่นดิ ถ้าจะใหญ่กว่าของฉันซะอีก 
นี่แกว่าฉันหรอไอ้ผีดิบบ้า มารับหมัดของฉันซะดีๆ
อยู่ให้ต่อยก็โง่สิ ว่าจบก็รีบวิ่งหนีทันที 
เดี๋ยวก็ล้มหรอก
นี่อย่าหนีนะ ไอ้ผีโรคจิต 
(คิดไว้อยู่แล้ว ว่าไอ้นี่ไม่มีทางแบกฉันได้หรอก ) จองเบที่ดูท่าทางอมยิ้มอยู่
 ทุกคนมากินข้าวในบ้านกันก่อนมา ฟางชวนทุกคน 
โห!!! บ้านฟางนี่ก็ใหญ่เหมือนกันแฮะ ป๊อปปี้ดูแปลกตา เมื่อได้เห็นข้างในบ้าน 
อืม ก็งั้นๆอ่ะแหละ แต่คงไม่เท่าของจองเบหรอก 
เธอเคยไปบ้านไอ้เบด้วยหรอ  เคนตะถามฟางทันที
พี่ฟางก็เคยไปอยู่แล้วล่ะ เพราะสนิทกับแก้วนี่ แต่ฉันยังไม่เคยไปอ่ะนะ เพราะเจอกับไอ้แว่นโรคจิตนี่ทีไร ชอบมาทำให้ฉันตกใจทุกที(ก็เพราะชอบเอากบมาแกล้งอ่ะดิ้) เฟย์ตอบแทนฟางไป 
ใครถามเธอห่ะยัยอ้วน เขื่อนแซวเฟย์ทันที 
แล้วจะทำไมห่ะ ไอ้กบบ๊อง ทำตัวแอ๊บแบ๊วไปวันๆ อย่าคิดว่าฉันจะชอบหรอกย่ะ 
เอานี่ แบ๊วมากเลยนะ จองเบที่พูดจบ ก็โยนตุ๊กตากบไปทางเฟย์ทันที 
ว้ายยยยยย ...ไอ้แว่น เฟย์ตกใจจึงโผไปเกาะที่หลังของเขื่อน 
ฮ่าๆๆๆๆ โดนเข้าให้แล้ว เขื่อนหัวเราะ พร้อมเอามือไปตีกับมือของจองเบ 
นี่พอได้แล้วน่า ไปกินข้าวกัน เดี๋ยวจะไม่มีแรงไปเที่ยวหรอก ป๊อปปี้เข้ามาขวางสงครามของทั้งสาม 
ใช่ ป๊อปพูดถูก ป่ะเร็ว  ฟางเข้าข้างป๊อปปี้อย่างออกนอกหน้า มันทำให้ป๊อปปี้หน้าแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด 
แล้วทุกๆคนก็มากินอาหารร่วมกัน ในขณะนั้นแก้วกับโทะโมะที่ เหนื่อยจากการวิ่งไล่กัน ก็มาที่โต๊ะอาหารพอดี
ว้าว!!! อาหารหน้ากินจังเลย 
นี่เธอคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้หรอ 
ฮ่าๆๆๆ จองเบขำบางอย่าง 
เป็นไรวะไอ้เบ  เขื่อนที่หงุนงงกับท่าทางของจองเบ 
ก็ดูหัวของไอ้โมะดิ อย่างกะผีในโลงเลยวะ ฮ่าๆๆๆ จองเบพูด แล้วชี้ไปที่หัวของโทะโมะ 
หน๊อยยย ไอ้นี่ 
ว่าแต่เราจะไปที่ไหนกันดีอ่ะ เคนตะเริ่มถามถึงประเด็นที่ทำให้ทุกคนมารวมตัวกัน 
สวนสนุกดีไหม  แก้วเริ่มเสนอเป็นคนแรก
แต่ไอ้เคนตะมันกลัวเครื่องเล่นนะ 
งั้นทะเลดีไหม 
แต่ไอ้จองเบมันกลัวน้ำนี่ 
งั้นไปห้างกัน  ฟางพูดด้วยเสียงน่ารัก 
ฉันไม่อยากไปอ่ะ เบื่อ  จองเบปฏิเสธทันที 
ไปร้านอาหารเหอะ เฟย์โน้มน้าวทุกคน 
คิดแต่เรื่องกินอย่างเดียวเลยนะ 
งั้นไปสวนสัตว์กัน 
จะไปทำไมสวนสัตว์ ก็สัตว์ก็อยู่ตรงหน้าฉันอยู่แล้วนี่ แก้วพูดพร้อมมองไปที่หน้าของเคนตะ 
นี่เธอกล้าว่าฉันรึไง เคนตะหงุดหงิดมาก 
ฉันจะไปสวนสัตว์ จองเบพูดเสียงดัง 
งั้นไปสวนสัตว์ก็ได้ ฟางเห็นด้วยกับจองเบ
ใช่ ฉันก็จะไปด้วย ป๊อปปี้ก็เช่นกัน
อืม...งั้นก็ดี จะได้ไปทักทายกับญาติๆของไอ้เคนมันด้วย
อ้าวไอ้นี่ก็อีกคน 
พอเหอะๆ ฉันว่ารีบๆกิน จะได้ไปกันซะที 
เออๆ 

 
    ติดตามตอนหน้าได้เลยนะครับว่า กลุ่มเพื่อนเนี่ยจะได้เจอกับพวกญาติๆของเคนตะหรือป่าว
ยังไงวันนี้ผมก็ขอสวัสดีครับ