ลวงรัก แรงแค้น

 
 
 
    “เก็บคำว่ารักของนาย...ไปใช้ที่อื่นเถอะ...ฉันไม่มีวันหลงเชื่อคำว่ารัก..อุ๊บ”
 
 
   ยังไม่ทันแก้วที่จะพูดอะไรต่อ  ริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังอ้าปากพูด  ก็ถูกกดจูบลงด้วย
ริมฝีปากบางของชายหนุ่ม  ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ด้วยอาการที่ยังไม่ทันตั้งตัว  ลิ้นร้อนค่อยๆ
เลาะเล็มชอนไชเข้ามาในโพรงปากเล็ก ก่อนที่จะตวัดลิ้นหยอกเย้าลิ้นเล็กอย่างชำนาญ โทโมะจูบคน
ตรงหน้าอย่างดูดดื่มและหนักหน่วง  มือหนาคว้าเอวบางมาแนบชิด ก่อนที่จะค่อยๆแทรกซอนเข้า
ไปในเสื้อนักศึกษาของแก้ว และลูบไล้ไปมาก่อนที่นิ้วเรียวจะปลดตะขอเสื้อในของแก้วแล้วกระชาก
มันออก  เมื่อเห็นแก้วไม่ขัดขืน โทโมะก็ค่อยๆดันร่างงามเข้าไปข้างในห้องโดยที่ยังบรรจงจูบดูด
ความหอมหวานจากริมฝีปากสวยที่ตอนนี้ได้ขยับตอบรับเขาอย่างเร่าร้อน 
 
 
 
      “อื้อ..”
 
 
    แก้วร้องครางออกมาเบาๆเมื่อมือข้างหนึ่งของฝ่ายชายรุกล้ำเข้าไปในกระโปรงแถมยังเอนตัว
เขาใส่ตัวเธอจน  แผ่นหลังบางสัมผัสกับเตียงกว้าง   จูบที่หอมหวานค่อยๆแปลเปลี่ยนเป็นความ
เร่าร้อนและโหยหา มือแกร่งขอโทโมะค่อยๆเลิกชุดอีกฝ่ายขึ้นอย่างรวดเร็ว  ความหอมหวานและ
กลิ่นหอมของร่างกายตรงหน้า ทำให้อามรณ์ความต้องการของเขายิ่งทวีขึ้นรุนแรงเรื่อยๆ
 
 
 
     “ฉัน..รักเธอน่ะแก้ว”
 
 
 
    ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดอะไร   ร่างข้างบนก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็ว 
 พร้อมกับริมฝีปากที่ก้มลงมาจุบไซร้ซอกคอขาวของเธอ
 
 
 
      “ไม่น่ะ....”
 
 
  แก้วพยายามจะขัดขืน แต่ดูเหมือนตอนนี้โทโมจะหน้ามืดตามัวไม่ฟังเสียงคัดค้านอะไรของเธอ
 
แม้แต่น้อยดื่มด่ำกามาจากร่างของเธออย่างหมาบ้า
 
       “อื้อ..อะ”
 
 
     เสียงหวานร้องคราง เมื่อนิ้วมือของอีกฝ่ายจาบจ้วงเข้ามาในจุดอ่อนไหว  และทำงานขยับ
เข้าออกอย่างช้าๆร่างสองร่างของเขาและเธอกำลังตระกองกอดรัดกันแน่น ริมฝีปากก็บดจูบกันอย่าง
เร่าร้อนที่สุด  คราวนี้ร่างสูงไม่ยอมปล่อยร่างบางออกอีกแล้ว  ยังคงบดจูบกันอย่างเร่าร้อนเรียก
ได้ว่าแทบจะกลืนกินกันเลย  จนความต้องการครอบครองกันและกันถูกปลุกขึ้นอย่างเต็มที่  
มือหนาปลดกระดุมเสื้อหนักศึกษาของแก้ว และกระชากมันออกให้พ้นทาง เผยให้เห็นเรือนร่างงด
งาม ขาวผ่องของแก้วตรงหน้า มืออีกข้างที่กุมมือเล็กของอีกฝ่ายเขาก็วางมือหญิงสาวให้โอบคอเขา
แทน  ก่อนที่ฝ่ามือของเขาจะเริ่มทำงานที่บนอกอิ่มคุ่สวยตรงหน้า  ฝ่ามือใหญ่บีบและเคล้นคลึง
ทรวงอกทั้งคู้อย่างเมามันและล้นมือ  จนแก้วต้องผละริมฝีปากออกจากเขาแล้วเผลอร้องออกมา
 
 
        “อ๊ะ...โมะ..แก้วเจ็บ”
 
 
    โทโมะอมยิ้มก้มลงกดจูบลงบนลำคอขาว  อย่างหนักหน่วง ทิ้งรอยแดงแสดงความเป็นเจ้า
ของไปทั่วลำคอ  มือหนาเอื้อมมือเล็กมาปลดกระดุมชุดของเขาให้ เมื่ออีกฝ่ายทำตามอย่างว่าง่าย
เขาจึงปล่อยมือออก ให้เธอทำต่อไป  ก่อนที่มือแกร่งจะแยกขาเรียวงามอ้าออกกว้าง และแทรกตัว
เขาเข้าไปอยู่ตรงกลาง   มือแกร่งค่อยๆไล้มือตนเองตั้งแต่ข้อเท้าเรียวขึ้นมาช้าๆ  ผ่านผิวเนียน
อันอ่อนนุ่ม ที่ไร้สิ่งตำหนิ ไล้ขึ้นมาจนถึงก้นงอนได้รูปอีกฝ่าย แล้วบีบเคล้นสร้างความวาบหวามและ
ร้อนรุ่มให้แก่คนข้างใต้เป็นอย่างมาก  บวกกับลิ้นร้อนที่ลากผ่านลำคอระหงลงจนถึงทรวงอกคู่งาม
ที่ตั้งชูชันตรงหน้า ริมฝีปากร้อนก้มลงจูบและกลืนกินยอดอกตรงหน้า อย่างหิวกระหาย ลิ้นร้อนหยอก
เย้าดูดดุ้นติ่งชันสีชมพูที่ตอนนี้ตั้งชันเต่งตึง  ขึ้นสีแดงเพราะถูกปลุกเร้า  แก้วรุ้สึกเย็นช่วงล่างเมื่อ
ชิ้นส่วนชิ้นสุดท้ายถูกมือแกร่งของเขากระชากมันออกและอีกฝ่ายลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าตนเองออกจน
หมดอย่างรำคาญ 
 
 
 
     โทโมะโน้มลงมากดจูบริมฝีปากงามของแก้วอีกครั้งก่อนที่เขาจะจับขาเรียวของเธอแยกออก
จากกันอีกครั้ง  แล้วมือหนาก็จับท่อนกายที่แข็งขืนของเขายัดอัดเข้าไปภายในช่องทางคับติ้วนั้น
อย่างยากลำบาก  เพราะช่องทางนี้มันคับแน่นมากเหลือเกิน แม้จะผ่านเขามา1ครั้งแล้วก็ตาม
 
 
     “ กรี๊ดดดด..ฉัน...เจ็บ...ฮึก ”
 
 
    แก้วกรีดร้องลั่น เมื่อแก่นกายของอีกฝ่ายสอดแทรกเข้าไปจนมิดด้าม ร่างบางบิดเร่าไปด้วย
ความเจ็บปวด ดวงตากลมโตหลับแน่นด้วยความหวาดกลัว  แขนเรียวทั้งสองข้างกอดแผ่นหลัง
เปลือยเปล่าโทโมะแน่นราวเป็นที่พึ่งของเธอ  โทโมะหยุดพักให้เธอ  มือหนายกขึ้นเช็ดคราบ
น้ำตาให้ ก้มลงจูบปลอบประโลมให้เธอ
 
 
 
      “ ไม่เป็นไร..เดี๋ยวมันก็หายเจ็บแล้ว  ”
 
 
     เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มผ่อนคลาย  โทโมะก็ค่อยๆขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆความเจ็บที่
แอบปนความเสียวซ่านทำให้แก้วเผลอร้องออกมาอย่างสุดกลั้น มือเรียวยังคงจับศรีษะชายหนุ่มแน่น
 โทโมะเริ่มขยับแก่นกายช้าๆ สลับรวดเร็ว
 
 
     ชายหนุ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น แก่นกายที่บดเบียดเสียดสีส่วนอ่อนนุ่ม เกิดเป็นเสียงแห่งการร่วม
เพศที่ทำให้โทโมะเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ก่อนที่บทรักสุดร้อนแรงจะเริ่มขึ้น เมื่อร่างกายของทั้งคู่
รวมเป็นหนึ่งเดียวแล้วเขายังคงกระแทกเข้าไปในตัวหญิงสาวสุดแรงจนมิดด้าม หนักหน่วงและเร่า
ร้อนแก้วจิกเล็บลงไปบนแผ่นหลังแกร่งราวต้องการระบายความเจ็บปวด  เหงื่อของเธอค่อยๆไหล
ย้อยตามใบหน้าสวย
 
 
       “ อ๊า~~  อ๊า~~”     เสียงครางหวานไม่เป็นภาษาเล็ดลอดออมาจากริมฝีปากบาง
ของแก้ว เมื่อร่างแกร่งข้างบนเริ่มเพิ่มดีกรีความเร็วและแรงขึ้นตามอารมณ์ความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น
จนเธอตามไม่ทันความแรงของมันนั้นทำให้หัวของเธอชนเข้ากับหัวเตียงเสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดตาม
จังหวะรักของเขา
 
 
 
      “โมะ.  แก้วไม่ไหวแล้ว...กรี๊ดดดด”
 
 
 
    แก้วส่งเสียงกรีดร้องดังลั่น  เมื่อร่างหนากระแทกร่างกายลงมาบนร่างบางอย่างแรงจนสำเร็จ
ความใคร่ไปถึงสวรรค์พร้อมกัน ทั้งคู่ปลดปล่อยสายธารรักออกมาพร้อมๆกัน  จนน้ำสีขาวขุ่นนั้น
ทะลักออกมาภายนอก  มือหนาปล่อยลงจากเอวบาง หายใจหอบ ก่อนจะล้มตัวนอนลงข้างๆคว้า
ให้ร่างบางที่ออกอาการเหนื่อยหอบมาซบอกแกร่งของเขา  โทโมะจุบลงที่หน้าผากเนียนที่ชุ่มไป
ด้วยเม็ดเหงื่อ
 
 
      “ฉันรักเธอน่ะแก้ว...รักมาก”
 
       ฉันจะเชื่อนายได้เช่นไรโทโมะ
 
 
 
    แม้จะมีรอยแผลที่บาดลึกในใจ  แต่แก้วก็อดใจอ่อนไม่ได้ เพราะเธอรักเขามากเช่นกัน 
 
มือบางสอดเข้ากอดเขาตอบก่อนจะผลอยหลับไปทั้งคุ่ด้วยความอ่อนเพลีย
 
 
 
 
 โอเคค่ะ  ลงให้แล้วน้า
โปรดรอตอนต่อไปว่าจะเกิดไรขึ้น ความรักของทั้งคุ๋จะหวานแหววปานน้ำผึ้ง
หรือขมปี๋เหมือนน้ำขิง  เม้นๆๆหน่อยน่ะ ฝากโหวตด้วย อิอิ