ลวงรัก แรงแค้น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เก็บคำว่ารักของนาย...ไปใช้ที่อื่นเถอะ...ฉันไม่มีวันหลงเชื่อคำว่ารัก..อุ๊บ”
ยังไม่ทันแก้วที่จะพูดอะไรต่อ ริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังอ้าปากพูด ก็ถูกกดจูบลงด้วย
ริมฝีปากบางของชายหนุ่ม ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ด้วยอาการที่ยังไม่ทันตั้งตัว ลิ้นร้อนค่อยๆ
เลาะเล็มชอนไชเข้ามาในโพรงปากเล็ก ก่อนที่จะตวัดลิ้นหยอกเย้าลิ้นเล็กอย่างชำนาญ โทโมะจูบคน
ตรงหน้าอย่างดูดดื่มและหนักหน่วง มือหนาคว้าเอวบางมาแนบชิด ก่อนที่จะค่อยๆแทรกซอนเข้า
ไปในเสื้อนักศึกษาของแก้ว และลูบไล้ไปมาก่อนที่นิ้วเรียวจะปลดตะขอเสื้อในของแก้วแล้วกระชาก
มันออก เมื่อเห็นแก้วไม่ขัดขืน โทโมะก็ค่อยๆดันร่างงามเข้าไปข้างในห้องโดยที่ยังบรรจงจูบดูด
ความหอมหวานจากริมฝีปากสวยที่ตอนนี้ได้ขยับตอบรับเขาอย่างเร่าร้อน
“อื้อ..”
แก้วร้องครางออกมาเบาๆเมื่อมือข้างหนึ่งของฝ่ายชายรุกล้ำเข้าไปในกระโปรงแถมยังเอนตัว
เขาใส่ตัวเธอจน แผ่นหลังบางสัมผัสกับเตียงกว้าง จูบที่หอมหวานค่อยๆแปลเปลี่ยนเป็นความ
เร่าร้อนและโหยหา มือแกร่งขอโทโมะค่อยๆเลิกชุดอีกฝ่ายขึ้นอย่างรวดเร็ว ความหอมหวานและ
กลิ่นหอมของร่างกายตรงหน้า ทำให้อามรณ์ความต้องการของเขายิ่งทวีขึ้นรุนแรงเรื่อยๆ
“ฉัน..รักเธอน่ะแก้ว”
ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดอะไร ร่างข้างบนก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็ว
พร้อมกับริมฝีปากที่ก้มลงมาจุบไซร้ซอกคอขาวของเธอ
“ไม่น่ะ....”
แก้วพยายามจะขัดขืน แต่ดูเหมือนตอนนี้โทโมจะหน้ามืดตามัวไม่ฟังเสียงคัดค้านอะไรของเธอ
แม้แต่น้อยดื่มด่ำกามาจากร่างของเธออย่างหมาบ้า
“อื้อ..อะ”
เสียงหวานร้องคราง เมื่อนิ้วมือของอีกฝ่ายจาบจ้วงเข้ามาในจุดอ่อนไหว และทำงานขยับ
เข้าออกอย่างช้าๆร่างสองร่างของเขาและเธอกำลังตระกองกอดรัดกันแน่น ริมฝีปากก็บดจูบกันอย่าง
เร่าร้อนที่สุด คราวนี้ร่างสูงไม่ยอมปล่อยร่างบางออกอีกแล้ว ยังคงบดจูบกันอย่างเร่าร้อนเรียก
ได้ว่าแทบจะกลืนกินกันเลย จนความต้องการครอบครองกันและกันถูกปลุกขึ้นอย่างเต็มที่
มือหนาปลดกระดุมเสื้อหนักศึกษาของแก้ว และกระชากมันออกให้พ้นทาง เผยให้เห็นเรือนร่างงด
งาม ขาวผ่องของแก้วตรงหน้า มืออีกข้างที่กุมมือเล็กของอีกฝ่ายเขาก็วางมือหญิงสาวให้โอบคอเขา
แทน ก่อนที่ฝ่ามือของเขาจะเริ่มทำงานที่บนอกอิ่มคุ่สวยตรงหน้า ฝ่ามือใหญ่บีบและเคล้นคลึง
ทรวงอกทั้งคู้อย่างเมามันและล้นมือ จนแก้วต้องผละริมฝีปากออกจากเขาแล้วเผลอร้องออกมา
“อ๊ะ...โมะ..แก้วเจ็บ”
โทโมะอมยิ้มก้มลงกดจูบลงบนลำคอขาว อย่างหนักหน่วง ทิ้งรอยแดงแสดงความเป็นเจ้า
ของไปทั่วลำคอ มือหนาเอื้อมมือเล็กมาปลดกระดุมชุดของเขาให้ เมื่ออีกฝ่ายทำตามอย่างว่าง่าย
เขาจึงปล่อยมือออก ให้เธอทำต่อไป ก่อนที่มือแกร่งจะแยกขาเรียวงามอ้าออกกว้าง และแทรกตัว
เขาเข้าไปอยู่ตรงกลาง มือแกร่งค่อยๆไล้มือตนเองตั้งแต่ข้อเท้าเรียวขึ้นมาช้าๆ ผ่านผิวเนียน
อันอ่อนนุ่ม ที่ไร้สิ่งตำหนิ ไล้ขึ้นมาจนถึงก้นงอนได้รูปอีกฝ่าย แล้วบีบเคล้นสร้างความวาบหวามและ
ร้อนรุ่มให้แก่คนข้างใต้เป็นอย่างมาก บวกกับลิ้นร้อนที่ลากผ่านลำคอระหงลงจนถึงทรวงอกคู่งาม
ที่ตั้งชูชันตรงหน้า ริมฝีปากร้อนก้มลงจูบและกลืนกินยอดอกตรงหน้า อย่างหิวกระหาย ลิ้นร้อนหยอก
เย้าดูดดุ้นติ่งชันสีชมพูที่ตอนนี้ตั้งชันเต่งตึง ขึ้นสีแดงเพราะถูกปลุกเร้า แก้วรุ้สึกเย็นช่วงล่างเมื่อ
ชิ้นส่วนชิ้นสุดท้ายถูกมือแกร่งของเขากระชากมันออกและอีกฝ่ายลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าตนเองออกจน
หมดอย่างรำคาญ
โทโมะโน้มลงมากดจูบริมฝีปากงามของแก้วอีกครั้งก่อนที่เขาจะจับขาเรียวของเธอแยกออก
จากกันอีกครั้ง แล้วมือหนาก็จับท่อนกายที่แข็งขืนของเขายัดอัดเข้าไปภายในช่องทางคับติ้วนั้น
อย่างยากลำบาก เพราะช่องทางนี้มันคับแน่นมากเหลือเกิน แม้จะผ่านเขามา1ครั้งแล้วก็ตาม
“ กรี๊ดดดด..ฉัน...เจ็บ...ฮึก ”
แก้วกรีดร้องลั่น เมื่อแก่นกายของอีกฝ่ายสอดแทรกเข้าไปจนมิดด้าม ร่างบางบิดเร่าไปด้วย
ความเจ็บปวด ดวงตากลมโตหลับแน่นด้วยความหวาดกลัว แขนเรียวทั้งสองข้างกอดแผ่นหลัง
เปลือยเปล่าโทโมะแน่นราวเป็นที่พึ่งของเธอ โทโมะหยุดพักให้เธอ มือหนายกขึ้นเช็ดคราบ
น้ำตาให้ ก้มลงจูบปลอบประโลมให้เธอ
“ ไม่เป็นไร..เดี๋ยวมันก็หายเจ็บแล้ว ”
เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มผ่อนคลาย โทโมะก็ค่อยๆขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆความเจ็บที่
แอบปนความเสียวซ่านทำให้แก้วเผลอร้องออกมาอย่างสุดกลั้น มือเรียวยังคงจับศรีษะชายหนุ่มแน่น
โทโมะเริ่มขยับแก่นกายช้าๆ สลับรวดเร็ว
ชายหนุ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น แก่นกายที่บดเบียดเสียดสีส่วนอ่อนนุ่ม เกิดเป็นเสียงแห่งการร่วม
เพศที่ทำให้โทโมะเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ก่อนที่บทรักสุดร้อนแรงจะเริ่มขึ้น เมื่อร่างกายของทั้งคู่
รวมเป็นหนึ่งเดียวแล้วเขายังคงกระแทกเข้าไปในตัวหญิงสาวสุดแรงจนมิดด้าม หนักหน่วงและเร่า
ร้อนแก้วจิกเล็บลงไปบนแผ่นหลังแกร่งราวต้องการระบายความเจ็บปวด เหงื่อของเธอค่อยๆไหล
ย้อยตามใบหน้าสวย
“ อ๊า~~ อ๊า~~” เสียงครางหวานไม่เป็นภาษาเล็ดลอดออมาจากริมฝีปากบาง
ของแก้ว เมื่อร่างแกร่งข้างบนเริ่มเพิ่มดีกรีความเร็วและแรงขึ้นตามอารมณ์ความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น
จนเธอตามไม่ทันความแรงของมันนั้นทำให้หัวของเธอชนเข้ากับหัวเตียงเสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดตาม
จังหวะรักของเขา
“โมะ. แก้วไม่ไหวแล้ว...กรี๊ดดดด”
แก้วส่งเสียงกรีดร้องดังลั่น เมื่อร่างหนากระแทกร่างกายลงมาบนร่างบางอย่างแรงจนสำเร็จ
ความใคร่ไปถึงสวรรค์พร้อมกัน ทั้งคู่ปลดปล่อยสายธารรักออกมาพร้อมๆกัน จนน้ำสีขาวขุ่นนั้น
ทะลักออกมาภายนอก มือหนาปล่อยลงจากเอวบาง หายใจหอบ ก่อนจะล้มตัวนอนลงข้างๆคว้า
ให้ร่างบางที่ออกอาการเหนื่อยหอบมาซบอกแกร่งของเขา โทโมะจุบลงที่หน้าผากเนียนที่ชุ่มไป
ด้วยเม็ดเหงื่อ
“ฉันรักเธอน่ะแก้ว...รักมาก”
ฉันจะเชื่อนายได้เช่นไรโทโมะ
แม้จะมีรอยแผลที่บาดลึกในใจ แต่แก้วก็อดใจอ่อนไม่ได้ เพราะเธอรักเขามากเช่นกัน
มือบางสอดเข้ากอดเขาตอบก่อนจะผลอยหลับไปทั้งคุ่ด้วยความอ่อนเพลีย
โอเคค่ะ ลงให้แล้วน้า
โปรดรอตอนต่อไปว่าจะเกิดไรขึ้น ความรักของทั้งคุ๋จะหวานแหววปานน้ำผึ้ง
หรือขมปี๋เหมือนน้ำขิง เม้นๆๆหน่อยน่ะ ฝากโหวตด้วย อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ