ลวงรัก แรงแค้น

 
 
     เลิกเรียน แก้วกับป็อปปี้มาเดินห้างตามปกติเหมือนที่เคยทำ  2 หนุ่มสาวเดินคุยกันอย่างสนุกสนานเข้า
ไปร้านไอติม  ท่ามกลางสายตาอิจฉาของใครหลายๆคน เพราะคนหนึ่งก็หล่อ  อีกคนก็สวย  ช่างเหมาะสม
อะไรเช่นนี้
 
 
 
"แก้ว....แล้วนี่เธอย้ายไปอยู่บ้านเขาแล้วใช่มั้ย"
 
 
" อืม...ฉันต้องตามไปดูแลเเม่  นายก็รู้ว่าแม่ของฉันเขา....เอิ่ม..ไม่ค่อยดีเท่าไหร่"
 
 
แก้วเลือกเลี่ยงตอบเรื่องนั้น  แต่ป็อปปี้ก็พอเข้าใจเพราะแก้วเคยเล่าเรื่องแม่ของเธอให้เขาฟังหลายครั้ง
 
 
"เธออยุ่ได้ใช่มั้ย...ถ้ามีเขา"
 
 
"อืม...ฉันเป็นคใหม่แล้วน่ะป็อป  ตอนนี้ฉันคิดอย่างเดียว  คือต้องทำให้นายนั่นเจ้บปวดเหมือนที่ฉันเจ็บ
 เขาต้องอยุ่ในบ้านนั้นอย่างตายทั้งเป็น  มองดูฉันเสวยสุขบนสมบัติของเขา"
 
 
 
      แก้วเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง  มือบางกำช้อนไอติมแน่น  ป็อปปี้มองด้วยสีหน้าไม่สบายใจ 
 
เอื้อมมือไปกุมมือแก้วไว้  ให้กำลังใจ
 
 
"ฉันไม่เห็นด้วยน่ะแก้ว ที่เธอจะทำแบบนี้...เธอจะเจ็บยิ่งกว่า ถ้าพลาด"
 
 
"ฉันไม่มีอะไรที่จะต้องเสียแล้ว...ความบริสุทธิ์ที่ผู้หญิงเคยภูมิใจ เขาก็ทำลายมันไปแล้ว.หึ...แล้วฉันมีอะไร
ที่จะต้องเสียอีกหล่ะป็อป"
 
 
Rrrr
 
เสียงสั่นโทรศัพท์ของแก้ว  เมื่อเห็นว่าเป็นพ่อโทโมะเข้ามา เธอรีบรับทันที
 
 
"สวัสดีค่ะ....แก้วพูดค่ะ คุณอามีอะไรหรอค่ะ"
 
 
(หนูแก้ว  วันนี้หนุเข้าไปที่บริษัทรถยนต์เลยน่ะจ้ะ อาซื้อรถไว้ให้หนูแล้ว หนุเข้าไปเซ็นชื่อ รับกุญแจได้เลย)
 
 
"เดี๋ยวน่ะค่ะคุณอา....รถยนต์..นี่คุณอาซื้อ..."
 
 
(ใช่จ้ะ   อาเห็นว่าหนุแก้วไม่ถูกกับโทโมะมัน เลยซื้อคันใหม่ให้ดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดินไปมหาลัย
และไม่ต้องคอยทะเลาะอยุ่กับเจ้าโมะ)
 
 
"เอิ่มแก้ว...อ้าว  ตัดสายไปซะแล้ว "
 
 
"มีอะไรหรอแก้ว"
 
 
"ก็พ่อนายโทโมะน่ะสิ...ซื้อรถให้ฉัน..หาเรื่องซวยให้ฉันซะแล้ว"
 
 
"ก็ดีไม่ใช่หรือไง....เธอต้องการแก้แค้นโทโมะไม่ใช่หรอ"
 
 
"ใช่   แต่ไม่ใช่แบบนี้ ช่างเหอะ  ไปกันเถอะ  ค่ำแล้วเดี่ยวแม่เป็นห่วง"
 
 
"แล้วรถหล่ะ  ไม่ไปเอาหรอ"
 
 
"ไม่..ฉันไม่อยากได้"
 
 
     แก้วเอ่ยแค่นั้น ก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินออกจากร้านไป ป็อปปี้มองอย่างงงๆ ก่อนจะตั้งเงินไว้ แล้วรีบดินตาม
 
เพื่อนสาวคนสนิทไปติดๆๆ
 
 
ทางด้านโทโมะ
 
 
    ร่างสูงแข็งแกร่งกำลังขยับร่างวาดลีลาบทรักอันร้อนแรงบนร่างเปล่าเปลือยของหญิงสาวใต้ร่าง 
 
 มือเรียวขาวของหญิงสาวกอดคอชายหนุ่มแน่น ก่อนจะจิกเล็บลงไปบนแผ่นอกกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกร้ามอย่าง
 
เผลอตัว
 
 
"อ๊ะ..อ๊ะ..โมะ..พิม...มะ..ไม่ไหวแล้ว"
 
"อื้อ...พิม อีกนิดเดียวที่รัก..อ๊ะ"
 
 
 
        เสียงครางทั้งสองสลับกันไปอย่างเร่าร้อน ไปทั่วห้อง องศาความร้อนแรงเริ่มร้อนระอุ เมื่อโทโมะเพิ่มดีกรี
 
ความเร็วขึ้นแบบไม่ยั้ง โดยไม่สนใจว่าคนใต้ร่างจะเจ็บปวด หรือทรมาณแค่ไหนก็ตาม ริมฝีปากก้มลงจูบปากหญิง
 
สาวอย่างบ้าคลั่ง  ลิ้นสากชอนไชเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ควานหาความหวานอย่างไม่รุ้จบ ส่วมมือแกร่งก็บีบเคล้น
 
ทรวงอกงามอย่างล้นมือ เสียงหัวหญิงสาวกระทบเตียงดังเอี๊ยดอ๊าด เพราะความแรงที่ไม่ลดละที่ชายหน่มไม่ผ่อนผัน
 
ให้ 
 
 
"อ๊ะๆๆ .. "
 
 
 
       เสียงครางกระสับกระเส่าของพิม ทำให้ชายหนุ่มเลือดพล่าน ก่อนจะถึงจุดสูงสุด  เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมก็
 
ดังขึ้นขัดจังหวะอย่างช่วยไม่ได้  โทโมะต้องหยุดชะงักอย่างหัวเสีย  ถอดแกนกายที่ยังไม่ถึงจุดสุดยอดออกจากร่าง
 
งาม เขาจะไสนใจ ถ้าหาก คนที่โทรมา ไม่ใช่บิดาผู้บังเกิดเกล้าของเขา  พิมมองดูอีกฝ่ายอย่างนึกเสียดาย ที่มีคนโทร
 
มาขัดจังหวะซ่ะก่อน
 
 
 
"ว่าไงครับพ่อ..ผมไม่ว่างตอนนี้ ไว้คุยกันที่บ้านน่ะครับ "
 
 
 
(เด๊ยวไอ้โมะ...แกไปเอารถที่บริษัทให้นู๋แก้วเขาหน่อย    พอดีเขาไม่รุ้จักทางไปบริษัท  
 แกมารับนุ่แก้วไปรับรถหน่อยสิ)
 
 
"ว่าไงน่ะครับ  นี่พอซื้อรถให้ยัยจนนั่นหรอ"
 
 
(อย่าเรียกเขาแบบนั้น...ตอนนี้นู๋แก้วรอแกอยุ่ที่หน้าปากซอย  แค่นี้น่ะ ง่วงแล้ว จะไปนอน)
 
 
"แต่พ่อครับ..พ่อ  โธ่เว้ยยย ..พิมคุณกลับไปก่อน  ผมหมดอารมณ์แล้ว "
 
 
"แต่โมะค่ะ  เรายัง.."
 
 
"ผมบอกให้ไปก็ไปเซ่...อย่ามาขัดใจผมน่ะ"
 
 
      โทโมะตวาดลั่น ก่อนที่ตนเองจะรีบลุกขึ้นใส่กางเกงและเสื้อมหาลัยลวกๆโดยไม่ติดกระดุม เดินไปหยิบกุญแจ
 
รถ แล้วเดินออกมาจากห้องทันที
 
 
 
"ฉันเอาเธอตายแน่...แก้ว  ฮึ่ยย"
 
 
โทโมะเอ่ยสบถก่อนจะเหยียบคันเร่งรถยนต์พุ่งออกสุ่ถนนด้วยความเร็วสูง
 
 
"ทำไมฉันต้องมานั่งรอไอ้หมอนี่ด้วยเนี่ย..แม่น่ะแม่ จำไว้เลย "
 
 
     ปี๊ดๆๆๆๆ  เสียงแตรรถบีบเสียงดัง พร้อมกับไฟหน้ารถที่สาดส่องมาที่ดวงหน้าสวยของแก้ว 
 
 หญิงสาวหลับตาแน่นก่อนจะเดินทึกทักไปที่รถ
 
 
"ขึ้นรถ  "
 
 
      โทโมะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเข้ม แก้วมองอีกฝ่ายที่ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลยไม่กล้าขึ้น 
 
แต่เมื่อเห็นสายตาเหี้ยมเกรียมคุ่นั้น  เออจึงจำเป็นต้องขึ้นโดยไม่กล้าเถียง
 
 
 
"ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน  "
 
 
"ฉันกำลังมีความสุขอยุ่กับคู่นอนของฉัน...เธอมาขัดจังหว่ะฉันอีกแล้ว เหอะ"
 
 
"ใครขัดจังหว่ะนาย...ฉันไม่เกี่ยว"
 
 
"หรออออ คืนนี้เธอได้ชดใช้ฉันแน่แก้วใจ  ข้อหา เธอขัดน้องชายของฉันที่กำลังมีความสุขกับสาวสวย
ไฮโซ ขาว ร่างเอ็กส์   แต่ว่า มันคงทดแทนกันไม่ไ เพราะของเธอ...."
 
 
 
โทโมะมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า  ด้วยสายตาดูแคลน   แก้วรีบเอากระเป๋าปิดขาอ่อนแทบทันที
 
 
"ไอ้บ้า  ลามก ...ตอนนี้นายเป็นพี่ชายของฉันน่ะ  อย่ามาทำตัวทุเรศ "
 
 
"ฉันไม่ใช่พี่เธอ..จำไว้  และไม่มีวันเป็น สิ่งเดียวที่ฉันเป็นได้  คือผัวของเธอแก้วใจ"
 
 
เผียะ   มือบางฟาดไปที่ใบหน้าหล่อหวานอย่างโมโห 
 
 
"เลว....ไอ้ชั่ว ฉันเกลียดแก "
 
 
 
          แก้วเอ่ยอย่างโมโหก่อนจะรีบเปิดประตูรถ  แต่โทโมะไวกว่ากดล็อคประตุ กระชากแขนบางให้หันหน้า
 
มาก่อนก้มลงประกบริมฝีปากบางแทบทันที ชายหนุ่มจุบบดเบียดริมฝีปากแก้วอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรง
 
ปากเล็กอย่างชำนาญ ตวัดตอดรัดลิ้นเล็กที่พยามหหดหนี  มือบางของแก้วทุบเข้าแผ่นหลังชายหนุ่มอย่างรุนแรง 
 
 เพื่อให้เขาหยุดการกระทำ แต่ยิ่งเธอดิ้น  โทโมะกลับคว้าร่างเธอเข้าไปแนบชิดยิ่งขึ้น
 
 
 
"อื้อ...ไอ้"
 
 
แก้วชี้หน้าอีกฝ่ายจะด่าทอ เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ  แต่ต้องหยุดชะงัก  เมื่ออีกฝ่ายส่งสายตาดุและจริงจังมาให้
 
 
"หุบปาก  ถ้ายังไม่อยากโดนอีก....เธอโดนดีแน่คืนนี้ "
 
 
โทโมะพูดขู่แค่นั้น  ก่อนจะหันมากระชากเกียร์รถ  ขับมุ่งสู่จุดหมายอย่างรวดเร็ว
 
 
 
มาอัพแล้ว  หลังจากห่างหายไปนาน
เพราะติดสอบและติว ต้องขอโทษที่ให้รอนานน่ะค่ะ