ลวงรัก แรงแค้น
aeytomokaew
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เลิกเรียน แก้วกับป็อปปี้มาเดินห้างตามปกติเหมือนที่เคยทำ 2 หนุ่มสาวเดินคุยกันอย่างสนุกสนานเข้า
ไปร้านไอติม ท่ามกลางสายตาอิจฉาของใครหลายๆคน เพราะคนหนึ่งก็หล่อ อีกคนก็สวย ช่างเหมาะสม
อะไรเช่นนี้
"แก้ว....แล้วนี่เธอย้ายไปอยู่บ้านเขาแล้วใช่มั้ย"
" อืม...ฉันต้องตามไปดูแลเเม่ นายก็รู้ว่าแม่ของฉันเขา....เอิ่ม..ไม่ค่อยดีเท่าไหร่"
แก้วเลือกเลี่ยงตอบเรื่องนั้น แต่ป็อปปี้ก็พอเข้าใจเพราะแก้วเคยเล่าเรื่องแม่ของเธอให้เขาฟังหลายครั้ง
"เธออยุ่ได้ใช่มั้ย...ถ้ามีเขา"
"อืม...ฉันเป็นคใหม่แล้วน่ะป็อป ตอนนี้ฉันคิดอย่างเดียว คือต้องทำให้นายนั่นเจ้บปวดเหมือนที่ฉันเจ็บ
เขาต้องอยุ่ในบ้านนั้นอย่างตายทั้งเป็น มองดูฉันเสวยสุขบนสมบัติของเขา"
แก้วเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง มือบางกำช้อนไอติมแน่น ป็อปปี้มองด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
เอื้อมมือไปกุมมือแก้วไว้ ให้กำลังใจ
"ฉันไม่เห็นด้วยน่ะแก้ว ที่เธอจะทำแบบนี้...เธอจะเจ็บยิ่งกว่า ถ้าพลาด"
"ฉันไม่มีอะไรที่จะต้องเสียแล้ว...ความบริสุทธิ์ที่ผู้หญิงเคยภูมิใจ เขาก็ทำลายมันไปแล้ว.หึ...แล้วฉันมีอะไร
ที่จะต้องเสียอีกหล่ะป็อป"
Rrrr
เสียงสั่นโทรศัพท์ของแก้ว เมื่อเห็นว่าเป็นพ่อโทโมะเข้ามา เธอรีบรับทันที
"สวัสดีค่ะ....แก้วพูดค่ะ คุณอามีอะไรหรอค่ะ"
(หนูแก้ว วันนี้หนุเข้าไปที่บริษัทรถยนต์เลยน่ะจ้ะ อาซื้อรถไว้ให้หนูแล้ว หนุเข้าไปเซ็นชื่อ รับกุญแจได้เลย)
"เดี๋ยวน่ะค่ะคุณอา....รถยนต์..นี่คุณอาซื้อ..."
(ใช่จ้ะ อาเห็นว่าหนุแก้วไม่ถูกกับโทโมะมัน เลยซื้อคันใหม่ให้ดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดินไปมหาลัย
และไม่ต้องคอยทะเลาะอยุ่กับเจ้าโมะ)
"เอิ่มแก้ว...อ้าว ตัดสายไปซะแล้ว "
"มีอะไรหรอแก้ว"
"ก็พ่อนายโทโมะน่ะสิ...ซื้อรถให้ฉัน..หาเรื่องซวยให้ฉันซะแล้ว"
"ก็ดีไม่ใช่หรือไง....เธอต้องการแก้แค้นโทโมะไม่ใช่หรอ"
"ใช่ แต่ไม่ใช่แบบนี้ ช่างเหอะ ไปกันเถอะ ค่ำแล้วเดี่ยวแม่เป็นห่วง"
"แล้วรถหล่ะ ไม่ไปเอาหรอ"
"ไม่..ฉันไม่อยากได้"
แก้วเอ่ยแค่นั้น ก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินออกจากร้านไป ป็อปปี้มองอย่างงงๆ ก่อนจะตั้งเงินไว้ แล้วรีบดินตาม
เพื่อนสาวคนสนิทไปติดๆๆ
ทางด้านโทโมะ
ร่างสูงแข็งแกร่งกำลังขยับร่างวาดลีลาบทรักอันร้อนแรงบนร่างเปล่าเปลือยของหญิงสาวใต้ร่าง
มือเรียวขาวของหญิงสาวกอดคอชายหนุ่มแน่น ก่อนจะจิกเล็บลงไปบนแผ่นอกกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกร้ามอย่าง
เผลอตัว
"อ๊ะ..อ๊ะ..โมะ..พิม...มะ..ไม่ไหวแล้ว"
"อื้อ...พิม อีกนิดเดียวที่รัก..อ๊ะ"
เสียงครางทั้งสองสลับกันไปอย่างเร่าร้อน ไปทั่วห้อง องศาความร้อนแรงเริ่มร้อนระอุ เมื่อโทโมะเพิ่มดีกรี
ความเร็วขึ้นแบบไม่ยั้ง โดยไม่สนใจว่าคนใต้ร่างจะเจ็บปวด หรือทรมาณแค่ไหนก็ตาม ริมฝีปากก้มลงจูบปากหญิง
สาวอย่างบ้าคลั่ง ลิ้นสากชอนไชเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ควานหาความหวานอย่างไม่รุ้จบ ส่วมมือแกร่งก็บีบเคล้น
ทรวงอกงามอย่างล้นมือ เสียงหัวหญิงสาวกระทบเตียงดังเอี๊ยดอ๊าด เพราะความแรงที่ไม่ลดละที่ชายหน่มไม่ผ่อนผัน
ให้
"อ๊ะๆๆ .. "
เสียงครางกระสับกระเส่าของพิม ทำให้ชายหนุ่มเลือดพล่าน ก่อนจะถึงจุดสูงสุด เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมก็
ดังขึ้นขัดจังหวะอย่างช่วยไม่ได้ โทโมะต้องหยุดชะงักอย่างหัวเสีย ถอดแกนกายที่ยังไม่ถึงจุดสุดยอดออกจากร่าง
งาม เขาจะไสนใจ ถ้าหาก คนที่โทรมา ไม่ใช่บิดาผู้บังเกิดเกล้าของเขา พิมมองดูอีกฝ่ายอย่างนึกเสียดาย ที่มีคนโทร
มาขัดจังหวะซ่ะก่อน
"ว่าไงครับพ่อ..ผมไม่ว่างตอนนี้ ไว้คุยกันที่บ้านน่ะครับ "
(เด๊ยวไอ้โมะ...แกไปเอารถที่บริษัทให้นู๋แก้วเขาหน่อย พอดีเขาไม่รุ้จักทางไปบริษัท
แกมารับนุ่แก้วไปรับรถหน่อยสิ)
"ว่าไงน่ะครับ นี่พอซื้อรถให้ยัยจนนั่นหรอ"
(อย่าเรียกเขาแบบนั้น...ตอนนี้นู๋แก้วรอแกอยุ่ที่หน้าปากซอย แค่นี้น่ะ ง่วงแล้ว จะไปนอน)
"แต่พ่อครับ..พ่อ โธ่เว้ยยย ..พิมคุณกลับไปก่อน ผมหมดอารมณ์แล้ว "
"แต่โมะค่ะ เรายัง.."
"ผมบอกให้ไปก็ไปเซ่...อย่ามาขัดใจผมน่ะ"
โทโมะตวาดลั่น ก่อนที่ตนเองจะรีบลุกขึ้นใส่กางเกงและเสื้อมหาลัยลวกๆโดยไม่ติดกระดุม เดินไปหยิบกุญแจ
รถ แล้วเดินออกมาจากห้องทันที
"ฉันเอาเธอตายแน่...แก้ว ฮึ่ยย"
โทโมะเอ่ยสบถก่อนจะเหยียบคันเร่งรถยนต์พุ่งออกสุ่ถนนด้วยความเร็วสูง
"ทำไมฉันต้องมานั่งรอไอ้หมอนี่ด้วยเนี่ย..แม่น่ะแม่ จำไว้เลย "
ปี๊ดๆๆๆๆ เสียงแตรรถบีบเสียงดัง พร้อมกับไฟหน้ารถที่สาดส่องมาที่ดวงหน้าสวยของแก้ว
หญิงสาวหลับตาแน่นก่อนจะเดินทึกทักไปที่รถ
"ขึ้นรถ "
โทโมะเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเข้ม แก้วมองอีกฝ่ายที่ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลยไม่กล้าขึ้น
แต่เมื่อเห็นสายตาเหี้ยมเกรียมคุ่นั้น เออจึงจำเป็นต้องขึ้นโดยไม่กล้าเถียง
"ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน "
"ฉันกำลังมีความสุขอยุ่กับคู่นอนของฉัน...เธอมาขัดจังหว่ะฉันอีกแล้ว เหอะ"
"ใครขัดจังหว่ะนาย...ฉันไม่เกี่ยว"
"หรออออ คืนนี้เธอได้ชดใช้ฉันแน่แก้วใจ ข้อหา เธอขัดน้องชายของฉันที่กำลังมีความสุขกับสาวสวย
ไฮโซ ขาว ร่างเอ็กส์ แต่ว่า มันคงทดแทนกันไม่ไ เพราะของเธอ...."
โทโมะมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้วยสายตาดูแคลน แก้วรีบเอากระเป๋าปิดขาอ่อนแทบทันที
"ไอ้บ้า ลามก ...ตอนนี้นายเป็นพี่ชายของฉันน่ะ อย่ามาทำตัวทุเรศ "
"ฉันไม่ใช่พี่เธอ..จำไว้ และไม่มีวันเป็น สิ่งเดียวที่ฉันเป็นได้ คือผัวของเธอแก้วใจ"
เผียะ มือบางฟาดไปที่ใบหน้าหล่อหวานอย่างโมโห
"เลว....ไอ้ชั่ว ฉันเกลียดแก "
แก้วเอ่ยอย่างโมโหก่อนจะรีบเปิดประตูรถ แต่โทโมะไวกว่ากดล็อคประตุ กระชากแขนบางให้หันหน้า
มาก่อนก้มลงประกบริมฝีปากบางแทบทันที ชายหนุ่มจุบบดเบียดริมฝีปากแก้วอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรง
ปากเล็กอย่างชำนาญ ตวัดตอดรัดลิ้นเล็กที่พยามหหดหนี มือบางของแก้วทุบเข้าแผ่นหลังชายหนุ่มอย่างรุนแรง
เพื่อให้เขาหยุดการกระทำ แต่ยิ่งเธอดิ้น โทโมะกลับคว้าร่างเธอเข้าไปแนบชิดยิ่งขึ้น
"อื้อ...ไอ้"
แก้วชี้หน้าอีกฝ่ายจะด่าทอ เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แต่ต้องหยุดชะงัก เมื่ออีกฝ่ายส่งสายตาดุและจริงจังมาให้
"หุบปาก ถ้ายังไม่อยากโดนอีก....เธอโดนดีแน่คืนนี้ "
โทโมะพูดขู่แค่นั้น ก่อนจะหันมากระชากเกียร์รถ ขับมุ่งสู่จุดหมายอย่างรวดเร็ว
มาอัพแล้ว หลังจากห่างหายไปนาน
เพราะติดสอบและติว ต้องขอโทษที่ให้รอนานน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
