ป่วนใจนักขอรักซะเลย…ยัยตัวแสบ

Fang… [Part]

ผ่านไปเกือบอาทิตย์แล้วที่โทโมะกับแก้วเลิกกัน มันน่าใจหายนะที่โทโมะเลิกกับแก้วแล้วไปคบกับมิน เพื่อนกันทั้งนั้น ไม่คิดว่ามินจะแย่งของเพื่อน ไม่สิๆ นายโทโมะสิผิดที่ไปคบสองคนก่อน สุดท้ายแก้วจับได้ แก้วเลยขอเลิก แต่ก็แปลกนะ เลิกกันวันแรก แก้วคุยโทรศัพท์กับใครอ่ะ? มันดูมีความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมาอ่ะนะ แต่ก็ดีละดีกว่าแก้วมานั่งเศร้า เฮ้อ!

“ยัยเตี้ย!” เสียงยียวนกวนประสาทของนายป๊อปปี้ดังขึ้น

“อะไรของนายยะ!” ฉันทำหน้าเอือมๆใส่นายนั่น

“จะไปไหน”

“จะกลับหอ”

“เออนี่ ไปตลาดนัดกันมั้ย?”

“ไม่อ่ะ ไม่มีตังค์”

“อ้าว! ไม่เป็นไรๆ ไปส่องไอ้โมะกับยัยมินไง สนมั้ย?”

“โอ๊ย! ไม่สนหรอกย่ะ ปล่อยไปเถอะ ฉันไม่อยากยุ่งกับเพื่อนนายแล้ว เจ้าชู้ :P” ฉันว่าพลางแลบลิ้นให้เขา

“ไม่ทุกคนหรอก โดยเฉพาะกับฉัน” ป๊อปปี้พูดขึ้นมาเล่นเอาฉันใจเต้นแรงอีกแล้ววววว >////<

“แล้วไงยะ มาบอกทำไม ชิ!”

“ก็ฉันอยากบอกยิ่งกับเธอก็ยิ่งอยากบอก” ป๊อปปี้พูดแต่ไม่มองหน้าฉันด้วยซ้ำ

“เพราะอะไร?”

“เพราะว่าฉัน….เห็นเธอตลกดี ฮ่าๆๆๆ” ป๊อปปี้ว่าพลางหัวเราะอย่างคนบ้า

“นี่นาย! เดี่ยวจะโดน!!!”

“ฮ่าๆๆ ตกลงจะไปมั้ย?”

“ไม่ ไม่อยากไปเห็นนายนั่นกับยัยนั่นสวีทกัน เห็นแล้วสงสารแก้ว”

“ฉันก็สงสารแต่อยากไปหาอะไรบางอย่างมากกว่า”

“ยังไงอ่ะ”

“อยากรู้ใช่มะ” ป๊อปปี้ถามฉัน

“ก็ใช่น่ะสิ”

“งั้นไปตลาดนัดกัน” ว่าแล้วป๊อปปี้ก็ถือวิสาสะจับมือฉันแล้ววิ่งไปทันที

ณ ตลาดนัดหน้ามหา’ลัย

ฉันเห็นโทโมะกับมินกำลังจับมือกันมองเสื้อผ้าร้านนู้นร้านนี้ไปมาจนเลี่ยนในความหวานเว่อร์ไปเลยแหละ - -“

“เป็นอะไรของเธอ” นายป๊อปปี้หันมามองฉันที่ทำหน้าเหมือนเซ็งโลกมาก

“เลี่ยนน่ะสิ เห็นแล้วอยากจะอ้วก” ฉันว่าพลางทำหน้าอ้วกไปด้วย

“ฉันก็คิดแบบเธอแหละ”

“เราเหมือนพวกถ้ำมองเลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ”

“ไม่หรอกคิดซะว่ามาเที่ยวสิ”

“คิดงั้นก็ไม่สนุกหรอก”

“ฮ่าๆๆๆ เฮ้ยๆๆ โทโมะเบี่ยงตัวออกไปรับโทรศัพท์แล้ว”

“แล้วไงยะ - -“ฉันถามนายป๊อปปี้ที่ทำท่าทางตื่นเต้นมาก

“ป่าวหรอก ฮ่าๆๆๆ”

“นายนี่มันกวนจริงๆ ฉันไปโทรหาแก้วแปบนะ”

“เฮ้ย! ไม่ต้องบอกแก้วให้มาดูสองคนนี้นะสงสารแก้ว” นายป๊อปปี้ว่า

“รู้ย่ะ ฉันแค่จะโทรไปบอกแก้วว่าจะเอาอะไรมั้ยจะซื้อไปให้”

“อ้อ ครับๆ”

ฉันเดินมาทางหลังร้านเสื้อร้านหนึ่งเพราะเสียงไม่ค่อยดังเท่าไหร่สะดวกต่อการคุยโทรศัพท์ ว่าแล้วฉันก็ต่อสายไปหายัยแก้วทันที

…สายไม่ว่าง…

เอ๊ะ! คุยกับใครเนี่ย! ลองอีกที

…สายไม่ว่าง…

หรือว่าคุยกับคุณแม่อยู่ เฮ้อ! ช่างเถอะซื้อไปเลยแล้วกัน