ป่วนใจนักขอรักซะเลย…ยัยตัวแสบ
10.0
6) Chapter6…
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความช่วงพักเที่ยง ฉันกับแก้วมานั่งชิวๆกันที่ร้านกาแฟในมหาวิทยาลัยโดยมีโทโมะ แก้ว ป๊อปปี้และมิน
“เราอยากไปเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้อีกจังเนอะ! ><” แก้วพูด
“แกคิดแต่เรื่องเที่ยวหรือไงเนี่ย!” ฉันค้อนยัยแก้ว
“ก็อยากไปนี่นาฟาง -0-“ แก้วทำหน้าอ้อนๆ
“มินว่าเที่ยวบ้างก็ดีนะเราน่ะเรียนมาเครียดๆกัน” มินเสริมขึ้น
“นั่นสิ” แก้วพูด
“ฉันไปสั่งกาแฟนะ” ฉันว่าแล้วลุกไปเอาไปเคาน์เตอร์
“ฉันไปด้วย” ป๊อปปี้พูดพลางลุกขึ้น
“ไม่ต้องหรอก ฉันไปเอง” ฉันว่า
“แต่ฉันจะไป”
“นี่นาย!”
“พอเลยๆๆๆคู่นี้ จะไปก็ไป อย่ามาทะเลาะกันนะ” แก้วพูดขึ้นแบบเอือมๆ
“ก็ได้ ไม่เถียงก็ได้ งั้นนายตามมา” ฉันว่าแล้วเดินนำไป นายป๊อปปี้ก็เดินตามมา
“เธอนี่น้า ถ้าไม่กวนก็น่ารักดีนะ” นายป๊อปปี้พูดแล้วเดินนำไป อะไรของเขาเนี่ย! ><
“นายก็เหมือนกันแหละ ถ้าพูดดีๆก็ดูดีเหมือนหน้าตาแหละ” ฉันพูดลอยๆ แล้วไปสั่งกาแฟกับพนักงาน
“เธอว่าฉันปากไม่ดีหรอ?” ป๊อปปี้มองฉันฉันยียวนกวนประสาท
“ไม่รู้ไปคิดเอาเอง” ฉันพูดแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ได้แล้วค่ะ กาแฟเย็น…ทั้งหมดห้าแก้วนะคะ ^^” พนักงานตรงเคาน์เตอร์ยิ้นหวาน
“ขอบคุณค่ะ/ครับ” ป๊อปปี้กับฟางตอบพร้อมกันและจังหวะนั้นเองฉันเอื้อมมือไปจับถาดที่มีแก้วกาแฟอยู่แล้วก็เป็นจังหวะที่นายป๊อปปี้ก็มาจับเหมือนกันเลยเป็นว่านายป๊อปปี้จับมือฉันซะงั้น
“เฮ้ย! จ้องกันนานแล้ว เอามาๆๆ” โทโมะลุกมาจากโต๊ะตอนไหนก็ไม่รู้ปรี่เข้ามาเอาถาดที่มีแก้วกาแฟไปทันที
ฉันกับป๊อปปี้มองหน้ากันแล้วรีบหันไปทางอื่นอย่างเขินๆ ทำไมหัวใจเราเต้นแรงขนาดนี้เนี่ย! >////< โอ๊ย!!! บ้าไปแล้ววววว
ณ หอพัก
“แก้ว! มินไม่มานอนกับเราด้วยหรอคืนนี้” ฉันถามแก้วที่กำลังดั่งดูทีวีและกินมาม่าอยู่
“ไม่อ่ะ มินบอกว่าจะอ่านหนังสือจนดึกกลัวรบกวนเราเลยไม่มานอนน่ะ”
“อ้อ”
“ฟาง เมื่อตอนกลางวันทำอะไรกับป๊อปปี้อ่ะ”
“หืม? O_O” แก้วถามฉันขึ้นมาทำเอาคนโดนถามตัวชาไปเลย แถมใจเต้นแรงอีก ><
“แก้วถามอ่า จับมือกันทำไม” แก้วพูดโดยหน้ายังคงจ้องทีวีอยู่
“ก็…ป่าวนี่” ฉันปฏิเสธทันควัน
“ไม่ต้องเลยนะโทโมะบอกแก้วหมดแล้ว”
“บอก?? เรื่องอะไร??”
“ก็เรื่องที่ฟางจับมือกับป๊อปปี้ไง…ชอบกันหรอ??” แก้วผละสายตาออกจากทีวีแล้วมาจ้องหน้าฟาง ทำเอาฟางก้มหน้าเกือบไม่ทัน
“จะบ้าหรอ????”
“ทำตัวมีพิรุธ หึหึ”
“หัวเราะอะไรของแกยัยแก้ว น่าขนลุก >O<”
“ฮ่าๆๆ เปล่าๆ เดี๋ยวแก้วไปโทรศัพท์ก่อนนะ” ว่าแล้วแก้วก็ออกไปที่ระเบียงแล้วกดโทรศัพท์
Kaew… [Part]
ฉันต่อสายไปหาโทโมะทันที
(ครับ ว่าไงแก้ว)
“นี่นาย! ฉันแกล้งถามยัยฟางเรื่องป๊อปปี้นะ ยัยนั่นหน้าแดงแถมเขินใหญ่เลยล่ะ” แก้วเล่าถึงเพื่อนสาว
(จริงเหรอ? ป๊อปปี้ก็เหมือนกันเมื่อกี้โทโมะแกล้งถามป๊อปปี้ก็หน้าแดง หูแดงเลยล่ะ)
“สงสัยสองคนนี้คงชอบกันชัวร์ๆ”
(โทโมะก็ว่างั้นแหละ)
“เรามาวางแผนกันมั้ย???”
(ยังไงอ่ะแก้ว)
“ก็…#$%^&*()(*&^%$#$%&&*())(*&^%$##$%^&*())(*&^%^&”
(ก็ดีนะ)
“งั้นเอาตามนี้นะ ลองดูว่าป๊อปปี้กับฟางจะออกอาการอย่างไร โอเคนะนาย”
(ได้โอเค เริ่มแผนพรุ่งนี้)
…………&&&………………………***……………………………………***&&&***……………………
“เราอยากไปเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้อีกจังเนอะ! ><” แก้วพูด
“แกคิดแต่เรื่องเที่ยวหรือไงเนี่ย!” ฉันค้อนยัยแก้ว
“ก็อยากไปนี่นาฟาง -0-“ แก้วทำหน้าอ้อนๆ
“มินว่าเที่ยวบ้างก็ดีนะเราน่ะเรียนมาเครียดๆกัน” มินเสริมขึ้น
“นั่นสิ” แก้วพูด
“ฉันไปสั่งกาแฟนะ” ฉันว่าแล้วลุกไปเอาไปเคาน์เตอร์
“ฉันไปด้วย” ป๊อปปี้พูดพลางลุกขึ้น
“ไม่ต้องหรอก ฉันไปเอง” ฉันว่า
“แต่ฉันจะไป”
“นี่นาย!”
“พอเลยๆๆๆคู่นี้ จะไปก็ไป อย่ามาทะเลาะกันนะ” แก้วพูดขึ้นแบบเอือมๆ
“ก็ได้ ไม่เถียงก็ได้ งั้นนายตามมา” ฉันว่าแล้วเดินนำไป นายป๊อปปี้ก็เดินตามมา
“เธอนี่น้า ถ้าไม่กวนก็น่ารักดีนะ” นายป๊อปปี้พูดแล้วเดินนำไป อะไรของเขาเนี่ย! ><
“นายก็เหมือนกันแหละ ถ้าพูดดีๆก็ดูดีเหมือนหน้าตาแหละ” ฉันพูดลอยๆ แล้วไปสั่งกาแฟกับพนักงาน
“เธอว่าฉันปากไม่ดีหรอ?” ป๊อปปี้มองฉันฉันยียวนกวนประสาท
“ไม่รู้ไปคิดเอาเอง” ฉันพูดแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ได้แล้วค่ะ กาแฟเย็น…ทั้งหมดห้าแก้วนะคะ ^^” พนักงานตรงเคาน์เตอร์ยิ้นหวาน
“ขอบคุณค่ะ/ครับ” ป๊อปปี้กับฟางตอบพร้อมกันและจังหวะนั้นเองฉันเอื้อมมือไปจับถาดที่มีแก้วกาแฟอยู่แล้วก็เป็นจังหวะที่นายป๊อปปี้ก็มาจับเหมือนกันเลยเป็นว่านายป๊อปปี้จับมือฉันซะงั้น
“เฮ้ย! จ้องกันนานแล้ว เอามาๆๆ” โทโมะลุกมาจากโต๊ะตอนไหนก็ไม่รู้ปรี่เข้ามาเอาถาดที่มีแก้วกาแฟไปทันที
ฉันกับป๊อปปี้มองหน้ากันแล้วรีบหันไปทางอื่นอย่างเขินๆ ทำไมหัวใจเราเต้นแรงขนาดนี้เนี่ย! >////< โอ๊ย!!! บ้าไปแล้ววววว
ณ หอพัก
“แก้ว! มินไม่มานอนกับเราด้วยหรอคืนนี้” ฉันถามแก้วที่กำลังดั่งดูทีวีและกินมาม่าอยู่
“ไม่อ่ะ มินบอกว่าจะอ่านหนังสือจนดึกกลัวรบกวนเราเลยไม่มานอนน่ะ”
“อ้อ”
“ฟาง เมื่อตอนกลางวันทำอะไรกับป๊อปปี้อ่ะ”
“หืม? O_O” แก้วถามฉันขึ้นมาทำเอาคนโดนถามตัวชาไปเลย แถมใจเต้นแรงอีก ><
“แก้วถามอ่า จับมือกันทำไม” แก้วพูดโดยหน้ายังคงจ้องทีวีอยู่
“ก็…ป่าวนี่” ฉันปฏิเสธทันควัน
“ไม่ต้องเลยนะโทโมะบอกแก้วหมดแล้ว”
“บอก?? เรื่องอะไร??”
“ก็เรื่องที่ฟางจับมือกับป๊อปปี้ไง…ชอบกันหรอ??” แก้วผละสายตาออกจากทีวีแล้วมาจ้องหน้าฟาง ทำเอาฟางก้มหน้าเกือบไม่ทัน
“จะบ้าหรอ????”
“ทำตัวมีพิรุธ หึหึ”
“หัวเราะอะไรของแกยัยแก้ว น่าขนลุก >O<”
“ฮ่าๆๆ เปล่าๆ เดี๋ยวแก้วไปโทรศัพท์ก่อนนะ” ว่าแล้วแก้วก็ออกไปที่ระเบียงแล้วกดโทรศัพท์
Kaew… [Part]
ฉันต่อสายไปหาโทโมะทันที
(ครับ ว่าไงแก้ว)
“นี่นาย! ฉันแกล้งถามยัยฟางเรื่องป๊อปปี้นะ ยัยนั่นหน้าแดงแถมเขินใหญ่เลยล่ะ” แก้วเล่าถึงเพื่อนสาว
(จริงเหรอ? ป๊อปปี้ก็เหมือนกันเมื่อกี้โทโมะแกล้งถามป๊อปปี้ก็หน้าแดง หูแดงเลยล่ะ)
“สงสัยสองคนนี้คงชอบกันชัวร์ๆ”
(โทโมะก็ว่างั้นแหละ)
“เรามาวางแผนกันมั้ย???”
(ยังไงอ่ะแก้ว)
“ก็…#$%^&*()(*&^%$#$%&&*())(*&^%$##$%^&*())(*&^%^&”
(ก็ดีนะ)
“งั้นเอาตามนี้นะ ลองดูว่าป๊อปปี้กับฟางจะออกอาการอย่างไร โอเคนะนาย”
(ได้โอเค เริ่มแผนพรุ่งนี้)
…………&&&………………………***……………………………………***&&&***……………………
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ