I love the evil demons. รักครั้งนี้เดิมพันด้วยหัวใจ

4
 
เที่ยว
 
 
 
(บันทึกพิเศษของโทโมะ)
 
“  หยุดนะ!!!นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน ”
 
“ เธอคิดว่างั้นหรอ   แต่ฉันคิดว่าฉันมีสิทธิ์ในตัวเธอเต็มๆเลยนะ  ฉันจำได้ว่าเราไม่เคยบอกเลิกกัน”
 
“  นายยังกล้าพูดอีกหรอ  งั้นฉันจะบอกให้ก็ได้  เราเลิกกันเถอะ  นายจะไปลงนรกขุมไหนก็เชิญ   แต่ก็น่าสงสารนะ เพราะว่าคนเลวๆถึงเป็นนรกก็อาจจะไม่รับนายก็ได้  หึ ”
 
“ ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าฉันจะไปจริงๆฉันจะฉุดเธอลงไปอยู่ด้วย ”
 
“ เลว!!!!! ”
“  อย่างฉันไม่เรียกว่าเลวเฉยๆหรอก   ฉันนะมันสารเลวเลยต่างหาก  “
 
“  นาย...........”     โทโมะจูบ แล้วก็ซุกหน้ามาที่ลำคอฉันต่อเนื่องอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนือย แล้วมืออีกข้างหนึ่งของเขาก็ปลดกระดุมเสื้อของฉันจนครบแล้ว
 
“ ปล่อยนะ ปล่อย ”  ฉันเริ่มร้องไห้ทำไมเขาต้องกลับมาทำเรื่องแย่ๆแบบนี้กับฉันด้วย  ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเขาแน่
 
“ หึ  วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน  ไว้ค่อยเจอกันใหม่นะ ”
 
“  ไม่ต้องหรอก เพราะฉันไม่อยากเจอหน้าคนเลวๆอย่างนาย และจำเอาไว้ นะ        ฉัน   -   เกลียด   -  นาย
 
ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นสายตาของเธอการกระทำต่างๆที่เธอแสดงออกมามันทำให้หัวใจผมแตกเป็นเสี่ยงๆ  ผมมันเลวที่ทำให้เธอต้องร้องไห้  ผมมันเลวที่ทิ้งเธอ  มันก็สมควรแล้วที่เธอจะแสดงท่าทางแบบนั้น   แต่ก็เพราะผมมันเลวผมเลยอยากจะขังเธอเอาไว้ไม่ให้เธอไปไหน  ถึงแม้มันจะทำให้ผมดูเลวในสายตาเธอแค่ไหนผมก็จะทำ !!!!!!!!
 
(จบบันทึกพิเศษของโทโมะ)
 
 
6.00 น. 
 
เฮ๊ย!!!!!!  ฉันตาฟาดไปรึเปล่าเนี๊ยพวกเฮียๆตืนกันเช้าจัง  เป็นไปไม่ได้  ไปกินอะไรผิดกันมารึเปล่าเนี๊ยทุกทีกว่าจะตืนก็ปาเข้าไป 10โมงโน้น  แปลกๆมันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน้ๆเลย
 
“ ท่านข้าวครับคุณน้อง ”   พี่เอเอยแซว แล้วยิ้มให้ในขณะนี้ฉันกำลังทำหน้าเอ่อ สุดๆ    ทุกคนตอนนี้อยู่ในสภาพที่เตรียมตัวจะออกจากบ้านไปทำงาน  ครอบครัวของฉันธุรกิจส่วนตัวอยู่ที่เชียงใหม่คุณพ่อ กับ คุณแม่ทิ้งมรดกไว้ให้แค่บ้านและที่ดิน  บ้านสองหลัง  และก็ที่ดิน 120  ไร่  ตอนนี้พวกเฮียก็มาช่วยกันสร้างธุรกิจ  เฮียเอพี่ชายคนโตเรียนจบบริหาร   เฮียแบงค์พี่ชายคนรองเรียนจบหมอ   เฮียกราฟพี่ชายคนที่สามเรียนจบวิศวะ   และเฮียโดมพี่ชายคนที่สี่เรียนจบบัญชี    พวกเราช่วยกันออกแบบกัน ก็เลวทำเกี่ยวกับธุรกิจส่งออกไวน์  และก็เปิดรีสอร์ตเล็กๆ อยู่ที่เชียงใหม่
 
“  พวกเฮียเป็นไรกันมากเปล่า ? ”
 
“  เปล่านิรีบมาท่านข้าวเร็วเดี๋ยวจะได้ไปส่งที่มหาลัยฯ ”  เฮียโดมพูดขณะที่กำลังมาม่าเข้าปาก
 
“ กินมาม่าเนี๊ยนะ ”
 
“  มาๆเดี๋ยวแก้วทำให้กิน ” 
ฉันลงมือ ทอดไข่และไส้กรอก  ปิ้งขนมปัง และชงกาแฟให้พวกเฮียๆ  ส่วนฉันนะนม   แล้วมาจัดใส่จานแล้วว่างเสิร์ฟให้กับคุณพี่ชายทั้งหลาย
 
“  แหมๆ  น้องสาวเราคงไม่ขึ้นคานแล้วมั้งเนี๊ย ”  พี่แบงค์พูดและยิ้มส่งให้ฉัน
 
“  โถ๋!!!!!! แก้วไม่กลัวขึ้นคานหรอก  กลัวจะมีคนมาฉุดจากคานแล้วมีคนมาขวางนะสิ ”ฉันพูดและยักคิ้วส่งกลับเพื่อเป็นการกวนนิดๆ
 
“  มัวแต่พูดอยู่นั้นแหละ  เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก ” 
เฮียเอบอกพร้อมยืนแขนมาให้ฉันดูนาฬิกาเพื่อเตือนฉันว่าอย่าพูดมากรีบๆกินซะ
 
 
07.30 น.    @  มหาลัยฯ
 
เฮียโดมขับรถมาส่งฉันที่หน้ามหาลัยฯ แล้วบอกว่าตอยเย็นให้มารอที่ร้านไอติมหลังมหาลัยฯเดี๋ยวเฮียจะมารับ  เซงๆมันต้องเป็นเรื่องเมื่อวานนี้แน่เลยไม่งั้นพวกเฮียไม่มีอาการแบบนี้หรอก  ปกตินี้ฉันต้องทำด้วยตัวเองตลอดดดยให้เหตุผลว่า  ฉันอยากให้แกเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ ไม่มีหรอกมารับ-มาส่งแบบเนี๊ย
 
“ แก้วใครมาส่งอ่ะ? ”  ยัยเฟย์ถามฉันด้วยความสนอกสนใจ
 
“  พี่ชาย ”  
 
“  แก้วแกจำพี่เขื่อนที่เป็นเพื่อนพี่ฟางได้ป่ะ? ”
 
“ อืม  จำได้ทำไมหรอ ”
 
“  พี่เขาโทรมาฉันนะ เหมือนกำลังตามจีบฉันอยู่  แล้วกั้งก็รู้ด้วยเราก็เลยทะเลอะกัน  แกว่าฉันควรทำไงดี  ฉันรักกั้งนะเว้ยแต่ฉันก็ไม่กล้าปฏิเสธพี่เขื่อนอ่ะ ”
 
“  ฉันว่าถ้าแกรักไอ้กั้งแกก็ควรแคร์ความรู้สึกของไอ้กั้งมากกว่าความรู้สึกของคนที่พึ่งรู้จักนะเว้ย  เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนยังไง ”
 
“  แต่พี่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนิ  แกอย่าพึ่งตัดสินว่าพี่เขาไม่ดีสิ ”
 
“  ฉันก็ไม่ได้บอกว่าพี่เขาไม่ดีนิ  แค่อยากจะบอกแกว่าเรายังไม่รู้จักเขาจริงๆ  สิ่งที่เราเห็นมันอาจจะไม่ใช้ตัวตนของเขาก็ได้ ”
 
“  อืม  ฉันเข้าใจแล้ว ”
 
“  ฉันพูดจริงๆนะเฟย์  แล้วก็เรื่องไอ้กั้งด้วย  ถ้าแกยังแคร์ความรูสึกของคนอื่นมากไปแกอาจจะมานั้งเสียใจที่หลังก็ได้ ”  ใช่ เพราะฉันรู้ดีว่าพี่เขื่อนเป็นคนยังไง  สิ่งที่เราเห็นมันก็เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาทั้งนั้นแหละไม่มีอะไรที่ดูจริงใจเลยซักนิดเดียว  ฉันกับยัยเฟย์แยกย้ายกันไปเรียน  ฉันมีเรียนถึงบ่ายโมงเอง  โทรหายัยเฟย์ดีกว่า
“ ฮัลโหล ”
 
(  ว่าไงแก้วมีไร  )
 
“ เฟย์แกอยู่ที่ไหนอ่ะ  เรียนเสร็จยัง ”
 
( เรียนเสร็จแล้วอยู่ที่ร้านพี่ฟางนะ  แกมีไรป่ะ? )
 
“  อืม!!! เปล่าหรอกเดี๋ยวฉันไปหา ”
 
(  รีบมาหล่ะ )
 
“  จร๊า ”   ฉันกดวางสายแล้วเดินมาที่ร้านไอติมของพี่ฟาง  ยัยเฟย์นี้มาไม่โทรชวนกันบ้างเลยเรื่องของกินนะไม่ชวนตลอด
 
 
@  ICE  DREAM
 
ฉันเดินเข้ามาในร้านพบว่ายัยเฟย์กำลังอยู่กับกลุ่มของโทโมะกำลังคุยกันสนุกสนานเลยทีเดียว แถมยังโบกมือรียกฉันอีก ฉันเลยเดินเข้าไปหา 
 
“ ไงค่ะคุณเพื่อนเพิ่งเรียนเสร็จหรือไงกัน ” ยัยเฟย์ทัก  แต่ฉันไม่ได้ตอบเพียงแค่พยักหน้า และฉันก็เดินไปนั้งอีกโต๊ะหนึ่งเพราะดูแล้วโต๊ะที่ยัยเฟย์นั่งมันคงเต็มแล้ว
 
“ รับอะไรดีคับ ”  พนักงานชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถามฉัน
 
“  อืม!!!!! เอา Fruit   Chocolate ” 
 
“ เครื่องดื่มรับอะไรดีครับ ”
 
“ โกโก้ปั่นค่ะ ”
 
“รอสักครู่นะครับ ”  ไม่นานพนักงานก็เอาอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟ  ฉันนั้งกินเงียบๆโดยมียัยเฟย์ลุกมาคุยบ้าง  ยัยนี้เห็นคนอื่นสำคัญกว่าเพื่อนอ่ะปล่อยให้ฉันนั่งคนเดียว  ฉันลุกไปเข้าห้องน้ำตอนนี้ก็บ่ายสองแล้วโทรให้เฮียมารับเลยดีกว่า
 
“ ฮัลโหลเฮีย ”
 
( ว่าไงเรียนเสร็จแล้วหรอ )
 
“ อืม  เฮียยุ้งรึเปล่า  ถ้างั้นแก้วกลับเองก็ได้นะ ไม่เป็นไรหรอกเฮีย ”
 
( แกไม่ต้องห่วงหรอกฉันว่างมาก  แกอยู่ที่ร้านไอติมไหนอ่ะ )
 
“ ร้าน ICE  DREAM นะเฮีย ”
 
(  อืมแกรออยู่นั้นแหละเดี๋ยวเฮียไปรับ )
 
“ รับทราบคับผม ”ยัยเฟย์ที่เห็นฉันเดินออกมาจากห้องน้ำก็ทักฉันซะเสียงดังเฉียว
 
“ แก้ววันเสาร์นี้แกว่างป่ะ ไปเที่ยวทะเลกัน หยุดตั้งสองอาทิตย์แหนะ”
 
“  วันเสาร์หรอ  ขอโทษนะแต่เราไม่ว่างอ่ะ ”
 
“ แกจะไปไหน”
 
“  ฉันจะกลับเชียงใหม่ ”
 
“หรอเปลี่ยนใจได้นะ  พี่เอคงไม่ว่าอะไรหรอกพวกพี่แกใจดีจะตาย ”
 
“ ไม่อ่ะ ”
 
“  น้องแก้วกลัวอะไรหรอครับ ”  เคนตะถามและยิ้มเยาะส่งมาให้
 
“กลัว แกกลัวอะไรอย่างงั้นหรอ ”  เฟย์พูด
 
“  น้องแก้วไม่ต้องกลัวหรอกนะคับ  ถ้าพวกพี่ไปด้วยน้องแก้วไม่ต้องห่วงอะไรหรอกคับ  ^__________^ ” เขื่อนที่นั่งฟังอยู่นานก็พูดขึ้นบ้าง
 
“ มีอะไรต้องกลัวหล่ะ แค่แก้วไม่ไปก็ไม่ได้แปลว่าแก้วกลัวนิ  แก้วก็แค่อยากไปทำบุญไหว้พระที่ทางเหนือบางเพื่อมันจะช่วยล้างความซวยหรือสิ่งอัปมงคลออกจากตัวแค่นั้นเอง  สนใจไปด้วยกันไมค่ะเพื่ออะไรที่เคยทำเลวๆเอาไว้มันจะหายบ้าง  แต่สำหรับพี่ทำไปมันก็คงเปล่าประโยชน์อ่ะนะ ”
 
“  แก้วแกพูดกับพี่เค้าอย่างนี้ได้ไง  แกมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า  ”  ยัยเฟย์ถามด้วยความสงสัย
 
“เปล่าหรอกก็แค่หยอกล้อกันเฉยๆ จริงไหมค่ะ ”
 
“ คับไม่มีอะไร  หึ  ” จองเบตอบแล้วส่งยิ้มไปให้ยัยเฟย์ที่ทำหน้าเอ๋ออยู่