I love the evil demons. รักครั้งนี้เดิมพันด้วยหัวใจ

3

พี่ชาย

  เขาไปแล้วแต่ไม่รู้ทำไมน้ำตาของฉันมันยังไม่หยุดไหลซะที  ทั้งเจ็บตัว  แต่ที่แค้นที่สุดก็ต้องมาเจ็บใจด้วยนี้ซิ  ไม่นานพวกเฮียๆก็แห่มาถึงบ้านแต่หล่ะคนดูสภาพไม่ได้เลย มันทำให้ฉันยิ้ม  พวกเขาคงรีบมากันมากๆ

“ แก้วเป็นไรรึเปล่า ”  เฮียโดมพูดพร้อมเข้ามากอดฉันและก็คงตกใจด้วยที่เห็นฉันร้องไห้

“  มันเป็นใครแก้ว ”  เฮียกราฟดูจะเป็นคนที่อารมณ์ไม่ดีที่สุดพูดขึ้นบ้าง

“  ช่างมันเถอะเฮียไม่มีอะไรหรอกและฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรมากด้วย ”

“  ไม่เป็นไรมากหรอ แกดูแกตอนนี้ดิรอยแดงๆพวกนี้แกยังจะบอกว่ามันไม่มีอะไรอีกงั้นหรอ  มันเป็นใครบอกเฮียมาแก้ว ”  พี่กราฟพูดด้วยความโกรธแถมยังมาบีบต้นแขนที่ช้ำๆอีก

“ โอ๊ย!!! พี่กราฟแก้วเจ็บ ”

“ พอแล้วน่าเฮียแค่นี้แก้วมันก็เจ็บมากพอแล้ว ”  เฮียแบงค์พูดพร้อมกับดึงมือเฮียกราฟออกจากแขนฉัน

“ ส่วนเรื่องที่ใครเป็นคนทำ  ถ้าไอ้แก้วมันพร้อมจะเล่าเดี๋ยวมันก็เล่าเองแหละ ” เฮียเอ  บอกพร้อมกับดันแผนหลังของเฮียกราฟให้ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก

“ พี่แบงค์ค่ะ   แก้วมีเรื่องอยากคุยด้วยหน่อยนะค่ะ  พี่แบงค์พอมีเวลาไหมค่ะ ”   ฉันกับพี่แบงค์คุยกัน  หลังจากที่พี่โดมเดินออกไปดูพี่กราฟ   พี่แบงค์เป็นคนที่มีเหตุผล  และก็ใจเย็นที่สุดแล้วในบันดาเฮียๆทั้งหมด

“  อืม !!!!!!  แก้วมีไรอ่ะ? ” 

พี่แบงค์นั่งลงข้างๆเตียงแล้วมองหน้าฉัน

“  คือเขา ?  วันนี้แก้วไปเจอเขามา ” 

“  แล้วมันทำอะไรแกบ้าง? ” 

พี่แบงค์พูดขึ้นพร้อมจับฉันพลิกตัวไปมา  เพื่อสำรวจฉัน

“  เขาไม่ได้ทำอะไรแก้วหรอก ”

“  ถ้าให้ฉันเดาไอ้คนที่ทำให้แกร้องไห้และก็เป็นแบบนี้ก็มันอีกใช่ไหม? ”    พี่แบงค์พูดพร้อมกำหมัดแน่น   เมื่อฉันพยักหน้าแทนคำตอบ

ปัง!!!!!!!!!!!!

“  ไอ้สารเลวเอ๊ย!!!! มันกล้าบุกมาถึงนี้เลยหรอ  ยังนี้มันดูถูกกันมากไปแล้ว ”    เฮียกราฟถีบประตูห้องฉัน   และก็พูดขึ้นอย่างเหลืออด

“ ช่างมันเถอะ ” เฮียแบงค์บอก

“ ไม่ได้ดูมันทำกับไอ้แก้วดิ  เฮียจะให้ไอ้แก้วเจ็บตัวฟรียังงั้นหรอ ”   เฮีกราฟพูดขึ้นด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด

“  จริงด้วยเฮียเรื่องนี้ยอมไม่ได้นะ ”  เฮียโดมเสริม

“  แต่ฉันว่าที่แบงค์พูดมันก็ถูกนะ  เราต่างหากที่ดูแลไอ้แก้วมันไม่ดี  เลยปล่อยให้มันเข้ามาทำร้ายได้ ”   เฮียเอพี่ชายคนโตพูดขึ้น  ในขณะที่เห็นท่าไม่ค่อยดี

“  แล้วเฮียจะปล่อยให้มันมาทำกับยัยแก้วยังนี้นะหรอ ”  เฮียกราฟที่ดูท่าทางจะสงบขึ้นมาบ้างแล้วพูดขึ้น

“  ใช่ครั้งนี้ปล่อยมันไปก่อนแต่ครั้งหน้ามันจะไม่มีเป็นครั้งที่สองแน่  ”   เฮียเอพูดแล้วเดินออกจากห้องไปตาม

ด้วยเฮียกราฟ  เฮียโดม

“ พักผ่อนซะแก้ว ”  พี่แบงค์ห่มผ้าให้ฉันแล้วเดินออกไป   ที่มันเรื่องอะไรกันอีกฉันคิดว่าเขาก็น่าจะมีชีวิตที่เป็นของเขา  ฉันก็มีชีวิตที่ป็นของฉันเราไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก  เขามีพี่ฟางแล้วจะมายุ้งกับฉันทำไม  เขามันเลวกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก

(  บันทึกพิเศษของกราฟ  )

ผมหงุดหงิดมากไอ้เวรโทโมะอะไรนั้นมันมายุ้งกับไอ้แก้วอีกแล้วนี้เฮียเอกับเฮียแบงค์ยังจะไม่เอาเรื่องมันอีก  ไอ้แก้วน้องสาวทั้งคนจะให้ผู้ชายคนไหนมาทำยังงี้กับมันได้ไง  ผมไม่ยอมหรอกผมต้องคุยเรื่องนี้กับเฮียให้รู้เรื่อง  จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้

“  เดี๋ยวเฮีย   เฮียจะปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ม่ได้นะ ”

“  แล้วใครบอกแกว่าฉันจะให้เรื่องมันจบแบบนี้ ”  เฮียเอพูดขึ้นพร้อมมองหน้าผม

“  หมายความว่าไง ”

“ ก็หมายความว่าเราจะตามดูแลยัยแก้วไม่ให้มันมายุ้งไงหล่ะ ”  เฮียแบงค์บอก

“ ใช้  อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะกล้ามายุ้งกับไอ้แก้วไหม ”  ไอ้เอเสริม

“ ถ้ามันกล้ามายุ้งมันได้กินยำตีนแน่  พวกเฮียเนี๊ยร้ายไม่เบากันเลยนะ  ต้นกันซะตุ๋นเชียว ”  หึตอนแรกก็นึกว่าทุกคนจะปล่อยให้มันผ่านไปซะอีกแต่ก็ดีแล้วที่เป็นอย่างนี้  ผมก็อยากรู้เหมือนกันไอ้เวรนั้นมันจะทำยังไง 

( จบบันทึกพิเศษของกราฟ )