รักที่เป็นไป..ไม่ได้

ณ ห้องป๊อปปี๊(น้องสาวโทโมะ)

 

"พี่แก้วค่ะ เดี๋ยวป๊อปเอาชุดมาให้นะค่ะ" แล้วป๊อปปี๊ก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้า แล้วก็เดินมาทางฉัน

 

"..." ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรไป เพียงแต่ยิ้มให้เท่านั้น แต่ตอนนี้หนาวจังเลย ฉันเอามือมาลูบแขนตัวเองทั้งสอง

 

ข้าง เพื่อมันจะอุ่นขึ้นมาบ้าง

 

"นี่ค่ะพี่แก้ว ลองใส่ดูนะค่ะ" แล้วน้องป๊อปก็ยื่นชุดมาให้ ฉันก็รับมา

 

"งั้นเดียวพี่ขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะจ๊ะ" ฉันพูดแล้วก็หยิบชุดแล้วก็กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

 

"โอ๊ยพี่แก้ว" เสียงน้องป๊อปทำให้ฉันชะงักเท้า แล้วก็รีบหันไปมองทันที

 

"เป็นอะไรไปอ่า" ฉันรีบวิ่งไปดูน้องป๊อปที่กำลังยืนกุมท้องตัวเองอยู่

 

"ป๊อปปวดท้องอะค่ะ สงสัยท้องจะเสีย ป๊อปขอเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ" แล้วน้องป๊อปก็เดินลิ้วไปเข้าห้องน้ำทันที

 

อย่างรวดเร็ว ฉันก็เอาแต่งง ยืนเกาหัวอยู่

 

"อะไรของน้องป๊อปเนี่ย" ฉันก็ต้องเดินมานั่งบนเตียง รอน้องป๊อปออกมาจากห้องน้ำ

 

 

 

            ผ่านไปหลายนาที น้องป๊อปก็ยังไม่ออกมาซะที ได้ยินแต่เสียงกดชักโครกหลายครั้งแล้ว สงสัยท้องจะ

 

เสียจริงๆ แต่ตอนนี้ฉันไม่ไหวแล้ว อยากจะเปลี่ยนชุดจังเลย หนาวๆ เปลี่ยนเลยแล้วกัน

 

"คงไม่มีใครเข้ามาหรอก" ฉันเดินไปเปิดประตูหน้าห้องดูก่อนว่ามีคนเดินไปเดินมารึเปล่า ก็พบกับความเงียบ ไม่มี

 

ใครเดินผ่านเลย แต่บ้านนี้มีผู้ชายคนเดียวก็คือโทโมะต้องระวังโทโมะเป็นพิเศษ แล้วฉันก็ปิดประตูแล้วก็เดินเข้า

 

ไปในห้องเตรียมจะเปลี่ยนชุด

 

"ยังไม่ออกมาอีกหรอเนี่ย" ประตูห้องน้ำยังไม่เปิดออก แสดงว่าน้องป๊อปก็ยังไม่ออกมา

 

"เอาว่ะ เปลี่ยนก็เปลี่ยน" แล้วฉันก็ถอดชุดออก แล้วก็เอาผ้าขนหนูมาพันเอาไว้ก่อน ก่อนจะย่องไปหาไม้แขวน

 

เสื้อมามาแขวนเสื้อเพราะเสื้อมันเปียก

 

 

 

ณ ด้านล่างของบ้าน

 

"โทโมะลูกไม่ไปดูน้องหน่อยหรอลูก" แม่โทโมะถาม

 

"ทำไมต้องดูด้วยล่ะครับ" โทโมะตอบอย่างไม่สนใจ แล้วก็ยกมือขึ้นมากอดอก

 

"ตาโทโมะ! แม่ไม่รู้แหละ พรุ่งนี้พาหนูแก้วไปลองชุดแต่งงานด้วย" แม่โทโมะพูดแล้วก็จิบน้ำไป

 

"..." โทโมะไม่ตอบแต่ลุกขึ้นเตรียมจะเดินขึ้นข้างบน

 

"เดี๋ยวลูก แม่วานเอาชุดที่แม่ซื้อไปให้น้องป๊อปหน่อยสิลูก" แม่โทโมะวานแก้ว แล้วก็ไปหยิบถุงใส่ชุดมาให้โทโมะ

 

"ครับ" โทโมะรับคำ แล้วก็เดินขึ้นข้างบน แล้วก็เดินไปที่ห้องป๊อปปี๊

 

 

 

ณ ห้องป๊อปปี๊

 

แอ๊ด~

 

"ยัยป๊อปแม่ให้เอาชะ.." โทโมะเปิดประตูเข้ามาในห้องของป๊อปี๊โดยที่ไม่ได้เคาะประตู

 

"อ๊ายยยยยยย" ฉันร้องออกมาเมื่อเห็นโทโมะเข้ามาในห้อง ฉันรีบเอามือกุมผ้าขนหนูด้วยความตกใจ

 

"จะเปลี่ยนชุดก็ระวังหน่อยสิ ตาฉันเสียหมด" โทโมะพูดพร้อมกับเอามือขยี้ตาตัวเอง

 

"นายบ้า! ทำไมเข้ามาไม่เคาะประตูห๊ะ!" ฉันนวีนใส่โทโมะไป แล้วก็หันหลังให้โทโมะ

 

"ฉันก็ไม่เคยเคาะประตูอยู่แล้วนิ" ใช่อย่างที่โทโมะบอก เขาไม่เคยเคาะประตูเพราะไม่คิดว่าจะมีใครมาแต่งตัวให้

 

เขาเห็น เพราะน้องป๊อปก็แต่งในห้องน้ำ

 

"ฮึ้ย! ไอ้ไม่เป็นสุภาพบุรุษ คนไร้มารยาท โอ๊ยยย"  ฉันว่าเขาไปแล้วก็หันหน้ามา ด่าแบบไม่เห็นหน้ามันจะไปสนุก

 

อะไร แต่พอหันมากลับชนกับอกโทโมะที่เดินมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ทำให้ฉันแทบจะกระเด็น แต่โทโมะมาคว้าเอว

 

ไว้ก่อน ฉันเลยไม่ล้มไป

 

"หึ" โทโมะหัวเราะ เพราะเห็นหน้าแก้วดูจะเคลิ้มๆไป เลยปล่อยมือออก

 

"ว๊ายยยย" โทโมะปล่อยมือออก ทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้ตั้งตัว เลยล้มก้นกระแทกพื้นไปเลย แต่ผ้าขนหนูเกือบหลุด

 

คว้าแทบไม่ทัน

 

"ฮ่าๆ" โทโมะหัวเราะออกมาเมื่อเห็นฉันลงไปนั่งอยู่ที่พื้น

 

"ไอ้บ้า เจ็บน่ะ!" ฉันโวยวายน้ำตาซึม มือก็ลูบก้นปอยๆ

 

"อะไรแค่ล้มแค่นี้น้ำตาซึมเลยหรอห๊ะ" โทโมะนั่งลงข้างๆฉันแล้วก็มองฉันด้วยสานตาที่กวนๆหน่อยๆ

 

"นายลองมาล้มเองมั้งมั้ยเล่า!" ฉันพูดแล้วก็ฟาดมือลงไปที่ไหล่โทโมะแรงๆหนึ่งที

 

"เจ็บนะตีมาได้ไง"  โทโมะพูดแล้วก็ลูบที่ไหล่ตัวเอง

 

"แค่นี้นายก็เจ็บแล้วหรอ? ใจเสาะชะมัด" ฉันพุดแล้วก็ลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วโทโมะก็ลุกตาม

 

"นายออกไปได้แล้ว ฉันจะแต่งตัว" ฉันไล่โทโมะออกจากห้องไป เริ่มจะหนาวเพราะแอร์ในห้องก็เย็นอยู่แล้ว ตัว

 

ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยมีแค่ผ้าผืนเดียวเท่านั้นมันเลยหนาว

 

"เธอซ่อนรูปนะเนี่ย" โทโมะพูดฉันก็งง

 

"..." ฉันไม่ได้ตอบอะไรไป แต่ทำหน้างงใส่เขาทันที

 

"..." โทโมะก็ไม่ได้พูดอะไรแต่ส่งสายตาไปมองที่หน้าอกฉัน ทำให้ฉันรู้ความหมายทันที

 

"ไอ้บ้า โรคจิต!" ฉันวิ่งไปทุบเขาทันที

 

"เบาๆสิ เดี๋ยวล้มนะ!" โทโมะพูดแล้วก็พยายามเอามือจับมือฉันไว้ ฉันไม่ยอมหรอกนะ ลงแรงทุบที่อกโทโมะแรง

 

ขึ้นอีกตั้งหาก แล้วฉันก็จะไม่หยุดตีง่ายๆด้วย

 

"อ๊ายยยยยยยยย" ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะโทโมะจับตัวฉันแล้วก็ผลักลงบนเตียงแล้วก็ขึ้นมานอนทับมัน

 

ตัวฉัน มือที่ตีเขาอยู่ก็หยุดไปทันที มือฉันเผลอไปจับอยู่ที่หน้าอกออกเขา โทโมะโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น

 

มากขึ้นเรื่อยๆ จนฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขา ฉันรีบหลับตาลงทันที แปลกทำไมฉันไม่ตีเขาไปล่ะ?

 

"ทะ..ทำอะไร" ป๊อปปี๊ที่เดินออกมาจากห้องน้ำพูดขึ้นมา ทำให้เราทั้งสองคนมองไปที่น้องป๊อป ฉันรีบผลักโทโมะ

 

ออก แล้วก็ลุกขึ้นมายืนปัดผ้านิดหน่อย จับผมก็เขินหน่อย ส่วนโทโมะก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

 

"ไม่มีอะไรนะ พี่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ" แล้วฉันก็รีบหยิบชุด แล้วก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที

 

 

 

ณ ห้องน้ำ

 

"ยัยแก้วเธอเป็นอะไรอีกแล้ว" ฉันพูดกับตัวเองพร้อมกับจับหน้าตัวเองที่เดินอยู่

 

เพี๊ยะ~ เพี๊ยะ~

 

          ฉันตบหน้าตัวเองไปสองทีเพื่อเรียกสติแล้วก็ไม่ให้หน้าแดง

 

"อย่าแดงสิ" ฉันตบหน้าตัวเอง แต่หน้าก็ยังไม่หายแดงซะที (ยิ่งตบหน้าตัวเองมันก็ต้องยิ่งแดงซิ=ไรเตอร์)

 

 

 

ณ ห้องป๊อปปี๊

 

"ทำอะไรกับอยู่ค่ะพี่ชาย" ป๊อปปี๊พูดแซวพี่ชายตัวเอง

 

"เงียบไปเลยนะ" โทโมะผลักหัวป๊อปปี๊

 

"โอ๊ยยพี่โมะอ่า หน้าแดงด้วย ฮ่าๆ" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็หัวเราะดังลั่น

 

"เบาๆสิ" โทโมะพูดแล้วก็วิ่งไปปิดปากป๊อปปี๊เพราะกลัวแก้วจะได้ยินที่ป๊อปปี๊บอกว่า 'หน้าแดง'

 

"เอ่อ.." ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกมา แต่เห็นโทโมะปิดปากน้องป๊อปอยู่

 

"พี่แก้วช่วยด้วย" แล้วป๊อปปี๊ก็วิ่งมาหาฉัน ส่วนโทโมะก็ยืนเก๊กต่อไป

 

"เดี๋ยวพี่กลับก่อนนะ มันมืดแล้ว" ฉันบอกป๊อปปี๊เพราะตอนนี้มันก็สองทุ่มกว่าๆแล้ว

 

"กลับแล้วหรอค่ะ น่าจะนอนกับป๊อปซักคืน" ป๊อปปี๊ก็เดินมากอดฉัน โทโมะก็มองแต่ขวางๆหน่อยเหมือนจะไม่พอ

 

ใจ คงไม่อยากให้ฉันกอดป๊อปปี๊ล่ะสิ

 

"พี่ไปแล้วนะ ไว้เจอกันใหม่" แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป

 

 

 

 

ณ ด้านล่างของบ้าน

 

ซ่า~

 

"ฝนทำไมต้องมาตกตอนนี้ด้วยเนี่ย" ฉันยืนเกาหัวอยู่หน้าบ้านโทโมะ แล้วจะกลับบ้านยังไง

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ เม้นโหวตให้ไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ขอโทษด้วยนะค่ะที่ช้าไปอ่า T^T