รักที่เป็นไป..ไม่ได้

ณ เกรด 9 ห้อง 1
 
เฟย์ - พี่ฟาง พี่ฟาง อาจารย์มาแล้ว
 
ฟาง - ทำความเคารพ
 
สวัสดีค่ะอาจารย์~~~~~
 
อาจารย์ - วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ 1 คนนะจ๊ะ
 
....... - อาจารย์ครับ
 
อาจารย์ - มาพอดีอ่ะแนะนำตัวเลยจ๊ะ
 
..... - สวัสดีครับ ผมชื่อโทโมะครับ(พูดแ้ล้วยิ้มหล่อกระชากใจ)
 
(แก้วคิด : ไอตุ๊ดที่ชนฉันเมื่อเช้านี่หน่า)
 
อาจารย์ - นักเรียนใหม่แนะนำตัวแล้ว เพื่อนๆแนะนำตัวหน่อยจ๊ะ
 
ฟาง - เราฟางนะ
 
เฟย์ - เราเฟย์เป็นน้องพี่ฟาง
 
แก้ว - เรากะ..(ยัยหวายพูดแทรกเราทำไมเนี่ย)
 
หวาย - เราหวายนะ(ทำตัวน่ารักเกินเหตุ)
 
แก้ว - เราแก้ว(เสียงห้าวๆ)
 
(โทโมะคิด - ยัยทอมเมื่อเช้านิหว่า)
 
...... - .........
 
...... - .......
 
อาจารย์ - เดี๋ยวอาจารย์จะจัดที่นั่งใหม่นะ ตามนี้จ๊ะ
 
แผนผังการนั่ง
หวาย ?     เฟย์ ฟาง     ? ?
?      ?       ?   ?       ? ?
               แก้ว  โทโมะ
 
อาจารย์ - มีใครมีปัญหากับที่นั่งมั้ยจ๊ะ
 
.......... - หนูค่ะ
 
อาจารย์ - มีอะไรอีกละ จริญญา(เรียกเต็มยศเลย)
 
แก้ว - หนูไม่อยากนั่งกับตุ๊ดค่ะ
 
โทโมะ - ผมก็ไม่อยากนั่งกับทอม
 
อาจารย์ - แต่เธอต้องนั่ง นี่เป็นคำสั่ง!!
 
โทโมะ/แก้ว - ครับ ค่ะ
 
 
ชั่วโมงเรียนผ่านไป ถึงเวลากลางวัน
 
ฟาง - แก้ว ๆ (เขย่าตัวแก้วที่หลับอยู่แต่แก้วยังไม่ตื่น) ยัยแก้ววววววววววววววววววว
 
(ตะโกนกรอกหูเพื่อนสาวที่หลายๆคนคิดว่าเป็นทอม)
 
แก้ว - โอ๊ยยย ฟางอะไรล่ะ
 
เฟย์ - จะกินข้าวมั้ย
 
แก้ว - อ้าว หมดเวลาแล้วหรอเนี่ย
 
ฟาง - ก็ใช่นะสิ มัวแต่หลับอยู่ได้ จะเรียนรู้เรื่องได้ไง
 
แก้ว - แค่พักสายตานะ ไปกินข้าวกันเถอะ หิวจนไส้จะกิ่วแล้ว
 
เฟย์ - แก้วต้องเลี้ยงเฟย์ด้วย
 
แก้ว - เห้ย!! ทำไมฉันต้องเลี้ยงแก
 
เฟย์ - รู้งี้ปล่อยให้นอนไม่ต้องกินข้าวดีกว่า(เฟย์พูดเบาๆ)
 
ฟาง - แล้วนายไม่ไปกินข้าวหรอ ไม่หิวรึไง(พูดกับโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆแก้ว)
 
โทโมะ - หิวสิ แต่ไม่รู้ว่าโรงอาหารอยู่ไหน
 
เฟย์ - ไปด้วยกันก็ได้นะ
 
แก้ว - เฟย์จะไปชวนไอตุ๊ดไปทำไม
 
ฟาง - เพื่อนกันนะแก้ว ไปเถอะ(ประโยคแรกพูดกับแก้ว ประโยคที่สองพูดกับโทโมะ)
 
โทโมะ - เพื่อนเธอยังมีน้ำใจมากกว่าเธออีก(เดินออกไปพร้อมเฟย์ฟาง)
 
แก้ว - ไอตุ๊ด (ด่าตามหลังไปทั้งๆที่พวกนั้นเดินออกไปแล้ว)
 
(แก้วคิด - เตรียมตัวเจอดีได้เลย ไอตุ๊ด!)
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไงก็ขอฝากด้วยนะค่ะ เม้น+โหวตนะ ^^
มีความรู้สึกของไรเตอร์มาสารภาพ
ไรเตอร์รู้สึกดีใจมาก ตอนแรกไรเตอร์ก็อ่านนิยาย ยังไม่คิดจะแต่งหรอก ไรเตอร์ก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมบางคนต้องบอกว่า ห้ามทำตัวเป็นนักอ่านเงา วันนี้ไรเตอร์เข้าใจแล้ว เพียงแค่เม้นเล้กๆน้อยๆ ไีรเตอร์มีความสุขมากๆ เหมือนมีกำลังใจ รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อวานมีแค่ 3 เม้น แต่ไรเตอร์นอนยิ้มทั้งคืนเลย ไรเตอร์ต้องขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนมากๆ ที่ทำให้ไรเตอร์มีความรู้สึกแบบนี้ รักรีดเดอร์ทุกคนมากๆ^^