รักที่เป็นไป..ไม่ได้
3) เพื่อนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ เกรด 9 ห้อง 1
เฟย์ - พี่ฟาง พี่ฟาง อาจารย์มาแล้ว
ฟาง - ทำความเคารพ
สวัสดีค่ะอาจารย์~~~~~
อาจารย์ - วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ 1 คนนะจ๊ะ
....... - อาจารย์ครับ
อาจารย์ - มาพอดีอ่ะแนะนำตัวเลยจ๊ะ
..... - สวัสดีครับ ผมชื่อโทโมะครับ(พูดแ้ล้วยิ้มหล่อกระชากใจ)
(แก้วคิด : ไอตุ๊ดที่ชนฉันเมื่อเช้านี่หน่า)
อาจารย์ - นักเรียนใหม่แนะนำตัวแล้ว เพื่อนๆแนะนำตัวหน่อยจ๊ะ
ฟาง - เราฟางนะ
เฟย์ - เราเฟย์เป็นน้องพี่ฟาง
แก้ว - เรากะ..(ยัยหวายพูดแทรกเราทำไมเนี่ย)
หวาย - เราหวายนะ(ทำตัวน่ารักเกินเหตุ)
แก้ว - เราแก้ว(เสียงห้าวๆ)
(โทโมะคิด - ยัยทอมเมื่อเช้านิหว่า)
...... - .........
...... - .......
อาจารย์ - เดี๋ยวอาจารย์จะจัดที่นั่งใหม่นะ ตามนี้จ๊ะ
แผนผังการนั่ง
หวาย ? เฟย์ ฟาง ? ?
? ? ? ? ? ?
แก้ว โทโมะ
อาจารย์ - มีใครมีปัญหากับที่นั่งมั้ยจ๊ะ
.......... - หนูค่ะ
อาจารย์ - มีอะไรอีกละ จริญญา(เรียกเต็มยศเลย)
แก้ว - หนูไม่อยากนั่งกับตุ๊ดค่ะ
โทโมะ - ผมก็ไม่อยากนั่งกับทอม
อาจารย์ - แต่เธอต้องนั่ง นี่เป็นคำสั่ง!!
โทโมะ/แก้ว - ครับ ค่ะ
ชั่วโมงเรียนผ่านไป ถึงเวลากลางวัน
ฟาง - แก้ว ๆ (เขย่าตัวแก้วที่หลับอยู่แต่แก้วยังไม่ตื่น) ยัยแก้ววววววววววววววววววว
(ตะโกนกรอกหูเพื่อนสาวที่หลายๆคนคิดว่าเป็นทอม)
แก้ว - โอ๊ยยย ฟางอะไรล่ะ
เฟย์ - จะกินข้าวมั้ย
แก้ว - อ้าว หมดเวลาแล้วหรอเนี่ย
ฟาง - ก็ใช่นะสิ มัวแต่หลับอยู่ได้ จะเรียนรู้เรื่องได้ไง
แก้ว - แค่พักสายตานะ ไปกินข้าวกันเถอะ หิวจนไส้จะกิ่วแล้ว
เฟย์ - แก้วต้องเลี้ยงเฟย์ด้วย
แก้ว - เห้ย!! ทำไมฉันต้องเลี้ยงแก
เฟย์ - รู้งี้ปล่อยให้นอนไม่ต้องกินข้าวดีกว่า(เฟย์พูดเบาๆ)
ฟาง - แล้วนายไม่ไปกินข้าวหรอ ไม่หิวรึไง(พูดกับโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆแก้ว)
โทโมะ - หิวสิ แต่ไม่รู้ว่าโรงอาหารอยู่ไหน
เฟย์ - ไปด้วยกันก็ได้นะ
แก้ว - เฟย์จะไปชวนไอตุ๊ดไปทำไม
ฟาง - เพื่อนกันนะแก้ว ไปเถอะ(ประโยคแรกพูดกับแก้ว ประโยคที่สองพูดกับโทโมะ)
โทโมะ - เพื่อนเธอยังมีน้ำใจมากกว่าเธออีก(เดินออกไปพร้อมเฟย์ฟาง)
แก้ว - ไอตุ๊ด (ด่าตามหลังไปทั้งๆที่พวกนั้นเดินออกไปแล้ว)
(แก้วคิด - เตรียมตัวเจอดีได้เลย ไอตุ๊ด!)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไงก็ขอฝากด้วยนะค่ะ เม้น+โหวตนะ ^^
มีความรู้สึกของไรเตอร์มาสารภาพ
ไรเตอร์รู้สึกดีใจมาก ตอนแรกไรเตอร์ก็อ่านนิยาย ยังไม่คิดจะแต่งหรอก ไรเตอร์ก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมบางคนต้องบอกว่า ห้ามทำตัวเป็นนักอ่านเงา วันนี้ไรเตอร์เข้าใจแล้ว เพียงแค่เม้นเล้กๆน้อยๆ ไีรเตอร์มีความสุขมากๆ เหมือนมีกำลังใจ รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อวานมีแค่ 3 เม้น แต่ไรเตอร์นอนยิ้มทั้งคืนเลย ไรเตอร์ต้องขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนมากๆ ที่ทำให้ไรเตอร์มีความรู้สึกแบบนี้ รักรีดเดอร์ทุกคนมากๆ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ