รักที่เป็นไป..ไม่ได้

             ตอนนี้โทโมะก็เข้ามาอยู่ในห้องแล้วก็มองแก้วที่หลับอยู่ หน้ายังคงแดงไม่หาย โทโมะเลยเดินไปหยิบ
 
ผ้ามาเช็ดตัวให้แก้วแล้วก็ห่มผ้่า ส่วนตัวเองก็ไปอาบน้ำ
 
"อือ.." ฉันตื่นมาก็ไม่เห็นใครอยู่ในห้อง แล้วก็งงด้วยว่านี่ห้องใคร
 
"เอ้าตื่นแล้วหรอ" โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำ ในสภาพที่นุ่งผ้าเช็ดตัวช่วงล่างผืนเดียว
 
"นะ...นายทำอะไรฉัน" ฉันลุกขึ้นมานั่งแล้วก็สำรวจตัวเอง แต่ก็ยังลุกไม่ค่อยไว้เท่าไหร่
 
"นอนไปเถอะน๊า เดี๋ยวฉันไปแต่งตัวแล้วจะพาไปส่งบ้าน" เขาคงไม่ได้ทำอะไรฉันหรอกมั้ง แล้วฉันก็ล้มตัวนอน
 
เพราะว่ายังปวดหัวไม่หาย แถมยังหนาวอีกด้วย เลยอยากจะมุดลงผ้าห่ม
 
 
 
        ผ่านไป 10 นาที  โทโมะก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็เห็นแก้วหลับอยู่ แต่นอนขดเหมือนจะหนาว โท
 
โมะัเลยปลุกแก้วขึ้นมาให้กินยา เขาจะได้พากลับบ้านเพราะกลัวว่าแม่แก้วจะเป็นห่วง
 
"อ่ะ กินยาซะ" โทโมะยื่นยามา ฉันก็รับแล้วก็กิน
 
"..."
 
"เดี๋ยวพาไปส่งบ้าน" โทโมะพูดแล้วก็กำลังจะเดินออกไป แต่ก็ต้องหันหลังมามองอีก
 
"....."
 
"ลุกไหวมั้ย?" โทโมะเดินไปช่วยแก้ว กลัวจะหน้ามืด
 
"ไหวๆ" ฉันบอกเสียงเบาๆ แต่ก็ยอมให้เขาช่วย
 
"ฉันอุ้มดีกว่า" แล้วโทโมะก็ช้อนตัวแก้ว แล้วก็เดินมาที่รถ แล้วก็อุ้มเข้าไปไว้ในรถ
 
 
 
ณ รถโทโมะ
 
"ไม่เคยดื่มแล้วยังจะดื่มอีก" โทโมะพูดแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ แล้วก็ขับรถไป ส่วนแก้วก็หลับไป
 
 
            ผ่านไปไม่นานก็ถึงบ้านแก้ว แต่ว่าบ้านดูเงียบๆเหมือนไม่มีคนอยู่ แล้วเขาจะเอาแก้วเขาไปยังไงล่ะ?
 
"แก้วน่าจะมีกุญแจ" พอโทโมะคิดไปอย่างนั้นก็เดินไปหาแก้วแล้วก็ปลุก แต่ว่าแก้วไม่ตื่น
 
"...."
 
"แก้วๆ" เขย่าก็แล้ว เรียกก็เแล้ว แต่แก้วก็ไม่ตื่น
 
"...."
 
"เอาว่ะ" แล้วโทโมะก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแก้ว อย่างระมัดระวัง เพราะว่า(ไปคิดเอาเอง) แล้วก็หยิบ
 
กุญแจออกมาแล้วก็เดินไปไขบ้าน ก่อนจะอุ้มแก้วเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
ณ บ้านแก้ว
 
       โทโมะอุ้มแก้วเข้ามาในบ้าน แล้วก็วางแก้วไว้ที่โซฟาในห้องรับแขก เพราะว่าเห็นกระดาษโน๊ตติดอยู่ที่
 
กำแพงในห้องรับแขก
 
 
แม่อยู่ค้างที่ร้านนะลูก ล็อกบ้านดีๆล่่ะ ดูแลตัวเองด้วย
 
 
            โทโมะเห็นดังนั้นก็อ้มแก้วขึ้นไปนอนที่ห้อง แล้วก็เดินมาล็อกประตูบ้าน เพราะว่าคืนนี้เขาจะอยู่ที่บ้าน
 
แก้ว เพราะไม่อยากให้แก้วอยู่คนเดียว เกิดอะไรขึ้นมาแก้วจะช่วยตัวเองไม่ได้ เพราะตอนนี่แก้วแฮงก์อยู่
 
 
ณ ห้องแก้ว
 
          โทโมะทิ้งตัวลงบนเตียงของแก้ว ก่อนจะเผลอดึงแก้วเข้ามากอด แล้วก็ซุกอยู่ในผ้าห่มจนหลับไป
 
 
ณ ตอนเช้า
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"
 
"อือ.." เสียงกรี๊ดของใครบางคนทำใ้ห้ฉันตื่นขึ้นมา
 
"แม่!" ทำไมแม่อยู่ที่นี่ แล้วโทโมะ! โทโมะกอดฉันอยู่
 
"โทโมะเธอทำอะไรลูกน้า!" แม่แก้วโวยวายทันที พอกลับมาถึงบ้านก็เจอโทโมะกอดลูกสาวตัวเองอยู่้บนเตียง
 
เดียวกัน แล้วจะให้แม่แก้วคิดว่ายังไง
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 
อัพแล้ว เม้น+โหวตนะค่ะ