รักแท้ยังมีอยู่จริง

บ้านแก้ว

 

"แก้วลูกไปไหนมา" แม่ถามแก้วที่วิ่งเข้าบ้าน

 

"ฮือ.." ร้องไห้พยายามหลบหน้าของแม่ตัวเองแล้วก็วิ่งขึ้นไปในห้องทันที

 

 

 

ห้องแก้ว

 

"ฮึก..พี่โมะใจร้าย" ภาพที่เขายืนนิ่งไม่แสดงท่าทีอะไีรมันยังอยู่ในสมอง ไม่ต้องนึกภาพมันก็แว๊บขึ้นมาแล้ว

 

"ฮือ.." ร้องไห้ออกมาก่อนจะล้มตัวนอนอย่างเหนื่อยล้า จนหลับไป

 

 

แก้วเกลียดพี่          

 

 

บ้านโทโมะ 

 

"เกลคุณทำแบบนี้ทำไมห๊ะ!!" โทโมะเดินเข้าไปกระชากแขนเกลทันที ทำแบบนี้มันมากไปแล้ว

 

"ลืมข้อตกลงของเราไปแล้วหรอค่ะ!"

 

 

 

"คุณต้องการอะไร" โทโมะถาม

"คุณต้องแต่งงานกับฉัน"

"ไม่! ผมไม่แต่ง ผมไม่ได้รักคุณแล้ว!" โทโมะตวาดใส่หน้าเกล

"งั้นคุณก็คอยดูสภาพนังแก้วไว้แล้วกัน!" เกลยกแก้วขึ้นมาขู่

"คุณจะทำอะไรแก้ว" โทโมะโมโหปรี๊ด

"ฉันทำได้ทุกอย่าง ฆ่ามันฉันยังทำได้"

"อย่าทำอะไรแก้ว!"

"งั้นคุณก็ต้องทำตามที่ฉันบอก" เกลพูดจบแล้วก็เดินออกไปทันที

ข้อตกลงระหว่างโทโมะกับเกล

 

 

"ฉันจำได้"

 

"คุณก็อย่าลืมแล้วกัน ไม่งั้น..." เกลพูดแล้วก็เดินออกไปเลย

 

"โธ่เว้ย!!" เอามือตบโต๊ะทีหนึ่งแล้วก็นอนล้มบนเตียงของแก้ว

 

 

 

 

ด้านเกล

 

"เกลเธอไม่ควรทำแบบนี้นะ" พิมเอ่ยพูดขึ้น(พิมกลับตัวกลับใจเป็นคนดีไม่ชอบโทโมะแล้ว แต่กำลังจะแต่งงานกับ

 

เคนตะ ทำให้รู้ว่าความรักเป็นแบบไหน แล้วก็รู้ด้วยว่าแก้วกับโทโมะรักกันแค่ไหน)

 

"ไม่! ฉันจะเอาของๆฉันคืน!" เกลยังยื่นคำขาด

 

"เธอมีความสุขหรอ?ที่เห็นโทโมะเป็นแบบนี้" พิมเริ่มยกโทโมะขึ้นมา

 

"ฉันไม่รู้ ฉันต้องการเขา" เกลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง

 

"เํธอควรจะคิดให้ดีๆนะ อย่าทำลายความรักของแก้วกับโทโมะเลย" พิมพูดทิ้งท้ายไว้แล้วก็เดินออกไป

 

พร้อมเคนตะ แฟนของพิม

 

'ฉันคิดถึงนายนะ กวิน..'  เกลคิดในใจที่บอกเลิกกวินมาก็เพื่อจะกลับมาหาโทโมะ เพราะคิดว่าดทโมะดีกว่า แต่

 

ตอนนี้เหมือนจะรู้สึกว่าคิดถึงกวิน เพราะโทโมะไม่เหมือนโทโมะที่เคยรู้จักแล้ว ฉันจะทำยังไงดี

 

 

 

 

ตอนเช้า บ้านแก้ว

 

"แก้วลูกลงมาทานข้าว" แม่ตะโกนขึ้นห้องไป

 

"ค่าแม่" ฉันวิ่งลงมาแล้วทำหน้าร่าเริงที่สุด ถึงแม้ใจจะไม่ใช่ก็เถอะ

 

"เอ๊ะ! ใครอยู่หน้าบ้าน" แม่แก้วเห็นคนส่องมองเีราสองคนอยู่หน้าบ้าน

 

"ใครค่ะแม่ แก้วไม่เห็นเลย" พอแม่พูดแบบนั้นฉันก็รีบหันไปมอง แต่แม่นี่เดินออกไปหน้าบ้านแล้ว ฉันก็ไม่ได้

 

สนใจอะไร นั่งกินข้าวต่อไป

 

"อ้าวโทโมะมากินข้าวด้วยกันสิลูก" แม่แก้วพูดอยู่หน้าบ้านแต่เสียงมันเข้ามาถึงในบ้าน

 

 

พี่โทโมะ?

 

 

               แล้วแม่แก้วก็จูงมือโทโมะเข้ามาในบ้าน แต่ฉันรวบช้อนแล้วก็ลุกขึ้น

 

"แก้วจะไปไหนลูก" แม่แก้วถามเอาไว้

 

"แก้วง่วงขอตัวนะค่ะ" ตอบแต่ไม่หันหน้า เตรียมจะวิ่งอย่างเดียว

 

"แม่สอนกี่ครั้งแล้วว่าให้กินข้าวให้หมด" แม่แก้วพูดเพราะข้าวยังเหลือเต็มจาน

 

"ค่ะ" ฉันตอบเสียงอ่อยๆ เพราะไม่อาจจะขัดตำสั่งของแม่ได้ เลยจำใจนั่งลงเผชิญหน้ากับโทโมะ

 

"แก้วกินนี่สิ อร่อยนะ" โทโมะตักผัดผักมาให้แก้ว

 

"ฉันไม่กินผัก" ฉันพูดแล้วก็เขี่ยผักที่พี่โมะตักให้ไปไว้ข้างจาน

 

"เอ๊ะ! แก้วพี่เขาตักให้เราก็กินไปซิลูก" แม่แก้วเริ่มดุ

 

"ก็แก้วไม่ชอบ" จริงๆแล้วแก้วชอบนะ แต่โทโมะตักให้เลยไม่กิน

 

"โอ๊ยย" แม่แก้วตีมือแก้ว จนฉันร้องออกมา

 

"ไม่เป็นไรครับคุณน้า แก้วคงไม่ชอบจริงๆ" โทโมะพูดแม่แก้วก็เลยหยุดตีมือของแก้ว

 

"แก้วขอตัวนะค่ะ แม่ก็คุยกับเขาไปแล้วกัน" ฉันพูดไป แต่โทโมะคนที่ได้ยินกลับใจแป๋วเพราะคำที่แก้วใช้ไม่ห่าง

 

เหินมากๆ

 

"คุณน้าผมขอตัวสักครู่นะครับ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างสุภาพแล้วก็เดินตามแก้วไป

 

+

 

+

 

+

 

"แก้ว" โทโมะเดินมาคว้ามือแก้วไว้

 

"ปล่อยนะ! อย่ามาโดนตัวฉัน" พูดแล้วก็สะบัดมือออก โทโมะก็จำใจปล่อยมือแก้ว

 

"ฟังพี่ก่อนได้ไหม?"  โทโมะัพูด

 

"ฉันให้เวลาคุณไปแล้ว แต่คุณไม่พูดเอง" เวลาที่ฉันให้ก็คือเวลาที่ฉันหันไปมองหน้าเขาต้องที่อยู่ในห้อง แล้วเขา

 

ไม่พูด ยืนนิ่ง ต่อจากนั้นฉันคงไม่ต้องให้เวลาเพื่อที่จะฟังเขาอีกแล้ว เพราะมันเห็นกันชัดๆอยู่แล้ว

 

"แก้ว ขอร้องอย่าเดินหนีพี่" โทโมะพูดแล้วก็ดึงมือไว้ก่อน

 

"บอกให้ปล่อยไง!" พูดเสียงดัง แล้วก็ผลักโทโมะออก

 

"แก้วอาจจะยังไม่ยอมฟังพี่ แต่พี่ทำนี่มาให้เผื่อแก้วอย่างกิน" โทโมะส่งกล่องมาให้ใบหนึ่ง

 

"เอาของนายคืนไป ฉันไม่ต้องการ" พูดจบก็เดินขึ้นห้องไปทันที

 

"พี่วางไว้ในห้องครัวนะ" โทโมะตะโกนขึ้นไปข้างบนเผือแก้วจะได้ยิน แล้้วโืทโมะก็ลาแม่ของแก้วแล้วก็ออกจาก

 

บ้านไปด้วยท่าทีที่เศร้าอย่างเห็นได้ชัด

 

"ฮึก..ฮือ" ร้องไห้เมื่อได้ยินเสียงพี่โมะตะโกนขึ้นไป ทำให้ฉันทรุดตัวนั่งลงแล้วก็ร้องไห้ ฉันก็ไม่อยากทำเย็นชาใส่

 

พี่เขาขนาดนี้หรอกนะ แต่ก็ไม่อยากให้ตัวเองใจอ่อนแล้วก็กลับไปเจ็บเหมือนเดิมอีก

 

 

 

               ฉันเดินลงมาในห้องครัวตามที่โทโมะบอก อย่างรู้ว่าในกล่องนั้นมันคืออะไร

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ จะเปิดเทอมแล้วอ่า ถ้าเปิดเทอมแล้วจะมีใครมาอ่านนิยายของไรเตอร์ไหมอ่า?

ใครอยากรู้ว่าในกล่องนั้นคืออะไร เดาๆดูสิ คิดออกไหม?

ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ