รักแท้ยังมีอยู่จริง

8.9

เขียนโดย toey

วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.28 น.

  53 chapter
  1802 วิจารณ์
  90.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 22.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) เป็นแฟนกันมั้ย?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ก๊อกๆๆ

 

                โทโมะเดินมาเคาะประตูห้องของแก้ว แต่เคาะตั้งนานแล้วก็ไม่มีคนมาเปิดตัวเองก็เลยเปิดเข้าไปเลย

 

"หลับอีกแล้ว" โทโมะพูดแล้วก็เดินเข้ามานั่งข้างๆเตียง

 

"น่ารักจัง" โทโมะชมแก้วที่นอนกอดมิกกี้เม้าส์ทั้งสองตัวที่เขาเป็นคนซื้อให้ พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

"อือ..นายอีกแล้ว" ฉันตื่นขึ้นมาก็เจอโทโมะนั่งอยู่ข้าง

 

 

 

อุ๊บ~

 

             โทโมะก้มหน้าลงมาแล้วก็เอาริมฝีปากมาปิดริมฝีปากฉัน ฉันทำได้แค่อึ้ง โทโมะจูบฉันอยู่นานแล้วก็ุถอน

 

จูบออกไป ตอนนี้ฉันคงจะหน้าแดงอีกแล้ว O///O

 

"ฉันตามมาลงโทษเธอ" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มกวนประสาทให้ฉัน น่าตบชะมัด

 

"นายนิสัยไม่่ดี รังแกฉันอีกแล้ว" ฉันพูดแล้วก็ทำหน้างอลๆใส่โทโมะไป แล้วกฌหันหน้าหนีด้วย

 

"งอลหรอ? เดี๋ยวฉันจะง้่อแล้วนะ" โทโมะพูดฉันก็งงอ่า โทโมะพูดอะัไร?

 

"อะไรของนะ.." ฉันหันหน้าไปหาเขา แต่..

 

 

 

 

จุ๊บ~

 

          โทโมะัชิงจุ๊ฟปากฉันไปอีกทีแล้ว

 

"โทโมะบ้า!" ฉันว่าเขาแล้วก็กำลังจะเดินออกจากห้อง

 

"..."

 

"แก้วไปเที่ยวกัน" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มกว้าง

 

"หือ? ว่าไงนะ?" ฉันกำลังจะเดินออกจากห้องไป เลยหันหน้ามาถาม ไม่เชื่อหูตัวเอง

 

"ไปเที่ยวกัน" แล้วโทโมะก็จูบมือฉันให้เดินตามทันที

 

"เดี๋ยวโทโมะ!" ฉันพูดแล้วก็ยื้อตัวเองไว้ แต่โืืทโมะก็จูงฉันเดินต่อไป ก็แหงสิ ฉันสู้แรงเขาไม่ได้นิ T^T

 

.

 

.

 

.

 

"ไปๆ ขึ้นรถๆ" แล้วโทโมะก็ดันฉันขึ้นรถ และก็เป็นแบบนี้ฉันขัดเขาไม่ได้

 

"..." ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่นั่งเฉยๆ บอกคนตรงหน้าที่ขับรถไปแล้วก็ยิ้มไป

 

 

 

              และสักพักก็ถึงที่ที่หนึ่ง นั้นก็คือ สวนสนุก!!!

 

"พาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย ฉันไม่ใช่เด็กนะ!" ฉันหันไปโวยโทโมะทันที เสียเวลาจังเลย

 

"เออน่ะ ไหนๆก็มาแล้ว" แล้วโทโมะก็จูงมือฉันเดินเข้าไป วันนี้โทโมะัเขาแต่จูงมือ เอาแต่ลากทั้งวันเลย

 

 

 

 

ณ สวนสนุก

 

"ไปเล่นไวกิ้งกัน" โทโมะพูดแล้วก็จูงมือฉัน โทโมะดูมีความสุข เหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง

 

"นายเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย ทำไมวันนี้ดูติ๊งต๊องจัง" ฉันถามออกไป แต่โทโมะก็ยังยิ้มอีก ฉันละงง!

 

"ไม่รู้สิ" โทโมะพูดแล้วก็จูงมือฉันแล้วก็ไปเล่นไวกิ้ง

 

 

 

               ตอนนี้ลงมาจากไวกิ้งเรียบร้อยแล้วแหละ มันก็สนุกดีนะ คงจะคิดว่าฉันต้องมึน อ้วกแตกแน่ แต่ไอ้คน

 

ที่มึนแล้วก็อ้วกแตกมันคือคนที่ชวนฉันมาเล่นนิเอง นายโทโมะนั้นแหละ

 

"อ่ะ น้ำ" ฉันยืนน้ำให้โืทโมะัแล้วก็นั่งลงข้างๆ

 

"มึนเป็นบ้าเลย" โทโมะพูดแล้วก็ดื่มน้ำไป

 

"นายเป็นคนชวนฉันมาเล่นเองนะ ฮ่าๆ" ฉันนั่งหัวเราะโืทโมะ

 

"ไม่เอาแล้ว ไปเล่นขอเบาๆกันดีกว่า" โทโฒะพูดแล้วก็จูบฉันมาที่ ม้าหมุน!! ฉันยอมรับว่ามันเบาก็จริง แต่มันจะ

 

เด็กเกินไปมั้ย? ตอนที่เราสองคนไปเล่นเด็กหันมามองเป็นตาเดียวเลย ฉันละอาย

 

"กลับได้ยังอ่า จะมืดแล้วนะ" ฉันพูดขึ้น เพราะเรามาอยู่ที่นี่ทั้งวัน เล่นนู้นเล่นนี้่ไปเรื่อย

 

"เดี๋ยวสิ มาเล่นอันนี้ก่อน" แล้วโทโมะก็พาฉันมาที่เมืองหิมะ เห็นแล้วอยากเข้า

 

 

 

 

เมืองหิมะ

 

            ตอนนี้เราก็แต่งชุดกันเสร็จแล้ว ชุดหนาพอสมควร

 

"ไปกัน" แล้วโทโมะก็จูงฉันเข้าไป

 

"หนาวจัง" ฉันพูดแล้วก็ลูบมือลูบแขนตัวเอง นี่ว่าใส่หนาแล้วนะ เข้ามายังหนาวอีก

 

"มาม่ะ ฉันจะกอดให้" แล้วโทโมะก็อ้าแขนแล้วก็เดินเข้ามาหาฉัน

 

"ไม่ต้องเลย นายมันโรคจิต!" ฉันพูดแล้วก็เดินไปดูเมืองหิมะ เหมือนจริงมาก

 

"แก้วมานี่หน่อย" แล้วโทโมะก็จูงมือฉันแล้วก็พามาที่เงียบๆ ห่างจากผู้คน

 

"อะไรอีกเนี่ย ลากฉันอยู่ได้" ฉันเริ่มจะไม่ไหวเลยโวยวายขึ้นมา

 

"แก้ว..ฮึบ..เป็นแฟนกันมั้ย?" โทโมะสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วก็พูดออกมา มือก็จับมือฉันไว้

 

"อะ..อะไรนะ?" ฉันอึ้งกับคำที่เขาพูดมา

 

"เป็นแฟนกันนะ" โทโมะพูดซ้ำอีกครั้ง

 

"..." ฉันยังไม่ได้ตอบไป แต่อึ้งทำอะไรไม่ถูก

 

"ว่ายังไงอ่า" โทโมะหน้าเริ่มเศร้าลง

 

"เอ่อ..คือ" ฉันจะตอบว่ายังไงดีเนี่ย ขาสั้นปากสั้นไปหมดแล้ว

 

"ไม่ตอบ แสดงว่าตกลงนะ" แล้วโทโมะก็ดึงฉันเข้าไปกอดทันที แต่ฉันก็ยังงงอยู่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?

 

 

 

 

จุ๊บๆๆ

 

              แล้วโทโมะก็จูบพรมทั่วใบหน้าฉันเลยอ่า >///<

 

"นี่! ถึงฉันจะเป็นแฟนนายแล้ว แต่นายก็ทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ" มาทำแบบนี้ได้ไง มาจูบกันที่เมืองหิมะเนี่ยนะ

 

ใครมาเห็นเขาจะทำยังไง? รอเข้าห้องก่อนก็ไม่ได้ เฮ้ย! ไม่ใช่แหละ

 

"ขออะไรอย่างนึงสิ" โทโมะพูด มือก็ยังจับมือฉันอยู่

 

"อะไรล่ะ?" ฉันถาม

 

"สัญญาก่อนนะว่าจะทำให้" เจ้าเล่ห์อีกแล้วนะโทโมะ

 

"อือๆ ว่ามาสิ" ฉันพูดไป

 

"เรียกฉันว่าพี่เหมือนที่เธอเคยเรียกได้มั้ย?" โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

 

"โอเคๆ นะ..พี่โมะ ^^" เกือบหลุดไปแล้ว จะเรียกว่านายอีกแล้ว เขินๆยังไงไม่รู้เรียกแบบนี้เนี่ยๆ >///<

 

"น่ารักจัง" แล้วโทโมะก็ดึงฉันเข้าไปกอดอีกที ฉันก็..กอดตอบไป

 

"..." ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะปากมันเอาแต่ยิ้มๆๆๆ พูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว

 

"ทำไมตัวเย็นจังอ่า" โทโมะพูดแล้วก็ผลักฉันออกจากกอด

 

"ก็..ตื่นเต้นอ่า ไม่เคยมีใครมาขอเป็นแฟนในเมืองหิมะนิ" ฉันพูดไปตรงๆ ฉันได้แต่ก้มหน้าเพราะเขินอ่า

 

"ฮ่าๆ เรากลับบ้านไปตะลุงตุงแช่กันดีกว่า" แล้วโทโมะก็ดึงฉันออกไป ฉันก็ยังงงๆอยู่ อะไรคือ ตะลุงตุงแช่?

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ อาจจะช้าไปหน่อย(มากกกกกกกกกก)

 

ไม่โกรธเค้าใช่มั้ย? (ไม่โกรธแค่อยากจะฆ่า)

 

ฝากเม้น+โหวตด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา