รอเธอหันมา

                 ตอนนี้ฉันกลับมาถึงบ้านพักแล้ว ปวดหัดจริงๆเลย เรียนวันแรกยังงง!?

FACE TIME

"เป็นไงบ้าง ถึงบ้านพักรึยัง?"

"ถึงแล้วๆ"

"เป็นอะไรอ่ะ ทำไมถึงทำหน้าตาอย่างงั้นอ่ะ"

"เปล่าเหนื่อยนิดหน่อย"

"จะนอนมั้ย?"

"ไม่เอา อยากคุยกับพี่มากกว่า ^^"

           แล้วเราทั้งสองก็คุยกันไปเรื่อยๆ รู้อีกทีก็เกือบเช้าแล้วล่ะ เราก็เรียนไปจนจบพอถึงอาทิตย์สุดท้ายก็จะมีให้

ไปเที่ยว อยากจะไปไหนก็ไป เขาจะพาไปสถานที่ขึ้นชื่อในอังกฤษล่ะ ฉันก็เลยแยกไปเที่ยวกับพี่โมะ แล้ววันนี้เขาก็

พาไปที่ห้าแห่งหนึ่งในอังกฤษ

ณ ห้างแห่งหนึ่งในอังกฤษ

"พี่โมะไปนู่นกัน" ฉันจูงมือโทโมะเข้าไปในร้านขายตุ๊กตา

"ตัวนี่น่ารักมั้ย?"

"เราชอบมิกกี้เม้าส์หรอ?"

"อาฮะ เดี๋ยวไปจ่ายตังค์ก่อนนะ" แล้วฉันก็เดินไปคิดตังค์

"50 ปอนด์ค่ะ" พนักงานขายตอบออกมาเป็นภาษาอังกฤษ ฉันก็จ่ายตังค์เขาไป

"ใส่กล่องมั้ยค่ะ?" พนักงานหันมาถามอีกครั้ง

"ใส่ค่ะ"

"เพิ่มเงินอีกปอนด์นึงนะค่ะ"

"ไม่ใส่ครับ" พี่โทโมะโผล่มาจากไหนเนี่ย พนักงานคนนั้นก็เอาตุ๊กตาไปใส่ถุง

"พี่โมะทำไมบอกแบบนั้นไปล่ะ"

"เราจะใส่กล่องทำไม? แล้วจะเอากลับไทยยังไง" นั้นนะสิ ลืมคิดไป เดี๋ยวกระเป๋าน้ำหนักเกิน

"จริงด้วย ^^" ฉันหันไปยิ้มให้โทโมะ

           คุณครูจะปล่อยให้เราไปเดินแถวในห้าง เสร็จแล้วก็จะนัดเจอที่ร้าน KFC เขานัดกัน 6.00 แต่ฉันกับพี่โท

โมะไปถึงร้าน 6.30 ฉันเลยไม่กินเลย เดี๋ยวไปหาอะไรกินที่บ้านพักก็ได้

"ไปหาอะไรกินกันป่ะ?" พี่โมะเดินมาชวน

"เอาสิ หิวแล้ว" ฉันทำหน้ายู่ใส่พี่เค้า

"ไปๆ" แล้วพี่เขาก็จับมือแล้วก็พาออกมา เขินอย่างบอกไม่ถูก

            พอเรากินกันเสร็จปุ๊บก็ถือเวลาที่เราต้องแยกกัน ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ อยากจะหยุดเวลาไว้เท่านี้

"งั้นแก้วกลับก่อนนะ"

"เรากลับได้หรอ?"

"ได้สิ ขึ้นรถเมล์เหลืองที่เดียวก็จบแล้ว" เป็นรถเมล์ของอังกฤษอ่ะแหละ โฮสต์ให้เหมือนบัตรอะไรสักอย่างทำให้ขึ้น

รถสายนั้นฟรีเลย แล้วรถสายนั้นป้ายแรกก็อยู่ที่บ้านพัก ยังไงก็วนกลับมาที่เดินอยู่ดี

"พี่เดินไปส่งดีกว่า" พี่โทโมะเดินมาจับมือฉัน เดินกลับหรอ?

"เดี๋ยวๆ มันไกลนะ" ฉันยื้อตัวไว้ไม่ยอมเดินตาม

"ก็จะไปส่งนิ! ไปเร็ว" โทโมะกระชากฉันเล็กน้อย แต่ฉันมีความสุขมาก ใบหน้ามีแต่รอยยิ้ม

            ไม่นานก็ถึงบ้านพักของฉัน ไม่น่าเชื่อว่าพี่โมะจะเดินมาส่งได้ แต่มัน็ทำให้ฉันมีความสุขได้มากเลย อย่าง

น้อยเวลาที่อยู่อังกฤษ ฉันก็ขอเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆ ระหว่างพี่โมะกับฉันไว้ให้ได้มากที่สุด แต่พอมาถึงบ้านพักฉันก็

เจอโฮสต์ยืนรออยู่

"แฟนหรอ?" โฮสต์ของฉันถามเป็นภาษาอังกฤษแล้วก็ชี้ไปที่โทโมะ

"Yes Yes" พี่โทโมะตอบ ทำให้ฉันยิ้มแก้มปริเลย

"พี่ไปแล้ว ฝันดีนะ"

"ฝันดีเหมือนกัน" แล้วพี่โทโมะก็เดินกลับไปทางเดิม ฉันก็ยืนดูพี่เขาจนพี่เขาเดินไปลับตา

---------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะค่ะ ขอโทษด้วยที่อัพช้ามากกกกกกกกกกกกกก แต่ยังไงก็อัพให้แล้วนะค่ะ เม้นโหวตกันด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ