บำเรอรัก...... Ver. TK
aeytomokaew
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แสงแดดยามสายสาดส่อง ร่างบางขยับหน้าหนี เขื่อนเปิดประตูเข้ามา เดินมาที่เตียงมองคนที่
นอนอยู่อย่างห่วงใย ตั้งแต่ที่ทะเลาะกันเมื่อวานตอนค่ำ แก้วก็ไม่ได้ลงไปทานข้าว หรือทำอะไร
มัวแต่หลบตัวอยู่ในห้อง จนเช้านี้เค้ารอเธอไม่ไหวเลยต้องขึ้นมาตาม
ใบหน้าสวยสดตอนนี้มันดูซีดเซียวและดวงตาบวมเป่ง เพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักมา
ถึงแม้เค้าจะสงสารเฟย์ยังไง แต่สำหรับเค้าคนที่น่าสงสารที่สุด ใน 3 แม่ลูก คนเป็นคนที่นอนอยู่
ตรงหน้า ร่างสูงเดินไปนั่งข้างเตียง มือหนาเอื้อมไปเขย่าเเขนเรียวเบาๆ
คว้าร่างบางมากอดในอ้อมแขน ผู้ชายที่ชอบทำร้าจิตใจเธอซ้ำซาก แต่เธอก็ยังรักเค้า ผู้ชายที่มีแต่คำหลอกลวง ผู้ชายที่ทิ้งเธอไป แบบไม่มีคำลา ดีที่เขาเบี่ยงประเด็นได้ไม่งั้นตายแน่ๆ เขื่อนเดินลงมาจากบันได แต่ต้องชะงัก ทำจมูกฟุตฟิต คุณแม่บ้านครับ คุณแม่บ้าน " ด้วยน่ะค่ะ " ไม่มี ก็ไม่ต้องเอาดอกอื่นมา " เร็ว อย่าให้เหลือแม้แต่ดอกเดียวน่ะ และมาทำความสะอาดดับกลิ่นด้วย " บ้านอยู่สักพัก เสียงเดินลงมาจากบันได ทำให้เขา ต้องรีบเดินมาต้อนรับก่อน เค้าเพิ่งสังเกตว่าเธอ เอาเฝือกออกแล้ว ดูแลกิจการอันอื่นแทน หญิงสาวก้าวขาออกมาจากรถที่เขื่อนเปิดประตูให้ แก้วเดินเข้าไปในบริษัท เหล่าพนักงานต่างลุกขึ้นคำนับเธอกันอย่างพร้อมเพรียง หญิงสาวก้มหน้าเป็นมารยาท ก่อนจะเชิด ใส่เข้าลิฟท์ขึ้นไปห้องทำงานของตนเอง เมื่อลิฟท์เปิด แก้วก็เดินออกมา เลขาหน้าห้องรีบลุกขึ้นต้อน รับทันที สัญญาณบอกไม่ให้ผู้ติดตามเข้ามา หญิงสาวย่นคิ้ว เมื่อเห็นว่าคนในห้องคือใคร
" คุณหนูแก้วครับ สายแล้วน่ะครับ ตื่นได้แล้ว "
" โทโมะ ฮึก....ฉันคิดถึงนายเหลือเกิน โทโมะ "
หญิงสาวยังคงหลับตาเเน่น มือเรียวคว้าสะเปะสปะ ตามอากาศ เขื่อนคว้ามือนั้นมาจับไว้
" โธ่..คุณหนู ทำไมถึงไม่ลืมผู้ชายแบบนั้นสักที เค้าทำร้ายจิตใจคุณหนูน่ะ "
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเศร้า ผู้ชายคนนั้นที่เค้าไม่เคยลืม ผู้ชายที่ทำให้แก้วรักหัวปักหัวปำ
" อือ..ใครน่ะ นายเขื่อน นายทำอะไรฉันน่ะ "
เมื่อแก้วรู้สึกตัว ก็รีบผลักร่างเขื่อนตกเตียงทันที เขื่อนทำหน้าเอ๋อ ลุกขึ้นยืน
" เปล่าครับ ผมแค่.....วันนี้คุณหนูแก้วจะไปทำงานมั้ยครับ "
เขื่อนรีบเปลี่ยนประเด็นทันที เพื่อไม่ให้เธอใช้ความคิดเรื่องเมื่อกี้มากมาย
" เออ..ใช่สิ ฉันต้องเข้าบริษัทนี่ อืม ขอบใจที่เตือน เดี๋ยวฉันจะตามลงไป "
"วันนี้ คุณหนูแก้วมีนัดงานเลี้ยงที่บ้านคุณฟางด้วยครับ "
" งานหมั้นน่ะหรอ "
" ไม่เชิงครับ เป็นแค่งานเปิดตัวว่าที่คู่หมั้น "
" สื่อไปไหม "
" ไปแน่นอนครับ งานใหญ่ขนาดนั้น "
"เหอะๆๆ ฉันต้องเสแสร้งอีกแล้วสิ แล้วนี่นายยืนโง่อยู่ทำไม ออกไปสิ "
" ขอโทษครับ ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ "
เขื่อนโค้งคำนับขอโทษ รีบเดินออกมา ปิดประตูห้องทันที ชายหนุ่มหายใจโล่งอก
" บ้าชิบ ใครเอาดอกกุหลาบเข้ามาเนี่ย ให้ตายสิ นี่วันจันทร์มันต้องทิวลิปนี่
" ค่ะ คุณเขื่อน "
หญิงสาววัยกลางคนในชุดเมท วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
" วันนี้วันอะไรครับ "
" เอ่อ... วันจันทร์ค่ะ "
" แล้วนี่ดอกกุหลาบ ของวันไหนครับ "
" วะ..วัน พุธค่ะ "
แม่บ้านเอ่ยตอบเสียงสั่น ก้มหน้าหลบสายตาดุร้ายที่ส่งมา
" แล้วทำไมถึงมาอยู่วันนี้หล่ะครับคุณแม่บ้าน !! คุณหนูแก้วลงมาเห็นตายแน่!!"
"คุณเขื่อน ป้าขอโทษค่ะ พอดี ดอกทิวลิปมีแต่สีเเดง ป้าหาไม่ได้จริงๆๆคุณเขื่อนช่วยป้า
" ผมช่วยอะไรป้าไม่ได้หรอก เพราะผมต่างหากที่โดนหนัก รีบเอาออกไปเลยน่ะครับ
" ค่ะคุณเขื่อน ป้าจะเอาออกไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ พวกเธอยืนเซ่ออยู่ทำไม รีบขนออกไป
เขื่อนส่ายหัว มองแม่บ้านและคนใช้ที่รีบขนดอกไม้ออกไป ชายหนุ่มเดินดูความสะอาดรอบ
" นายได้กลิ่นอะไรมั้ย นายเขื่อน "
เอาแล้วไง จมูกยังดีไม่เลิก เขื่อนคิดในใจ
" เอ่อ..ไม่นี่ครับ "
" ฉันได้กลิ่นดอกกุหลาบสีเหลือง ให้ตายสิ นี่มันวันอะไรหา นายก็ไม่ได้โง่นี่ "
" เอ่อ ครับ คือว่าคุณแม่บ้านเขา..."
" ทำงานชุ่ยมาก ถ้ามีอีกครั้ง ฉันจะไล่ออกยกบ้าน "
" ครับคุณหนูแก้ว "
เขื่อนถอนหายใจ รีบเดินไปเปิดประตูให้แก้วทันที แล้วอ้อมไปด้านคนขับ ขับรถออกมาทันที
..................................................................................................................................
เมื่อรถมาถึงหน้าตึกบริษัทขนาดใหญ่ ซึ่งแก้วเป็นผู้ที่นั่งแท่นประธาน ส่วนหวายเเละเฟย์จะ
" ขอคาปูชิโน่ ให้ฉันแก้วหนึ่ง "
" ได้ค่ะ เอ่อ..ท่านประธานค่ะ มีคนมาขอพบค่ะ "
" ใคร ? "
" ไม่ได้บอกชื่อค่ะ แต่เขาบอกว่าท่านประธานนัดไว้ "
คิ้วเรียวดั่งกังศร ย่นเข้าหากัน ก่อนจะเดินไปเปิดประตู เข้าไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ลืมส่ง
" สวัสดีครับจริญญา "
" ออก ไป๊ !! "
*****
ใครอ่านไม่อ่านไม่รุ้...แต่ไรเตอร์ขออัพเรื่องนี้ก่อน เม้นไม่เม้นช่างมัน แล้วแต่จิตสำนึก
รักรีดเดอร์ จุ๊บ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
