Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
OUM_PF
31) ไดอารี่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่31 ไดอารี่
ฟางเดินเข้าในบ้านพร้อมกับหัวใจที่บอบช้ำ ก่อนจะเห็นทุกคนนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก
“ฟางกลับมาแล้วหรอลูก”คุณหญิงวีณากรูเข้ามาหาลูกสาว
“ค่ะ แม่”ฟางพูดก่อนจะยิ้มบางๆ
“ไอ้ป๊อปมันทิ้งฟางไว้ที่นั่นหรอ”เขื่อนถามน้ำเสียงติดจะโมโห
“ไม่ใช่หรอกค่ะ เขา...”ยังไม่ทันที่ฟางจะเอ่ยจบเขื่อนก็โพล่งขึ้นมาทันที
“ก็มันไปกับผู้หญิงคนนั้น แล้วก็ทิ้งฟางไว้”เขื่อนพูดขณะที่เขายังกำมือจนเส้นเลือดปูดโปน
“ไอ้ลูกชาย ใจเย็นก่อน”คุณชายภีรพลพูดออกมาเสียงเย็น เมื่อเห็นว่าลูกสาวกำลังจะร้องไห้
“จะให้ผมเย็นได้ไง...มันทิ้งลูกกับเมียไปหาแฟนเก่าเนี่ยนะ”เขื่อนพูด ก่อนจะตบโต๊ะอย่างมีอารมณ์
“ช่างเขาเถอะค่ะ แล้วพี่เขื่อนรู้ได้ยังไงคะ”ฟางถามอย่างสงสัยเมื่อเขื่อนรู้ราวกับอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย
“เอ่อคือ...”จะให้เขาบอกยังไงว่าเขาหวงน้องสาวขนาดตามไปดูเธอถึงที่นู้น แต่ในขณะที่เขาจะเดินไปหา
น้อง ไอ้ลูกพี่ลูกน้องตัวแสบก็โผล่ขึ้นมาก่อน เขาจึงยอมกลับมาทำงาน
“ว่าไงล่ะ เจ้าเขื่อน”มารดาถามย้ำอีกครั้ง
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ไปๆฟางเดี๋ยวพี่พาไปนอนดึกแล้ว หลานพี่ง่วงแย่แล้ว”เขื่อนตอบแบบขอไปที ก่อน
จะเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ก่อนเจ้าตัวจะประคองน้องสาวขึ้นไปนอนบนห้อง
“ฝันดีนะยัยตัวเล็ก...ฝันดีนะครับหลานลุง”เขื่อนลูบศีรษะสวยของน้องสาว ก่อนจะย่อตัวลงมาพูดกับหน้า
ท้องแบนราบของน้องสาว
“เหมือนกันค่ะ”ก่อนฟางจะเข่งขึ้นหอมแก้มพี่ชายอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
ก่อนเธอจะเปิดประตูเข้าห้องไป...เหมือนเดิมทุกอย่าง
ทุกซอกทุกมุมของห้องยังมีรูปของเขาคนนั้นอยู่...
เธอเดินไปเปิดลิ้นชักที่โต๊ะทำงาน เอาไดอารี่ออกมา
ไดอารี่ที่เธอเริ่มเขียนตั้งแต่แอบชอบเขา จนย้ายไปอยู่กับเขาถึงได้เลิกเขียน
มันเยอะจนจะถมหัวเลยนะเธอว่า...ถึงแม้บางวันจะไม่เจอเขา...
แต่ในทุกๆหน้าของไดอารี่ก็ยังมีชื่อของเขาอยู่...แต่จรดปลายปากกาไว้ในสมุดไดอารี่ถัดจากหน้าที่เธอ
เขียนว่าวันนี้ได้บ้ายไปอยู่คอนโดของเขา
เวลาห้าปีสอนอะไรฟางมากมาย สอนให้ฟางได้รู้จักคำว่ารักและก็สอนให้ฟางรู้จักคำว่าเจ็บในเวลาเดียวกัน
แต่มันก็ทำให้ฟางได้รู้จักคำว่าให้เหมือนกันนะ...ฟางได้คืนตัวที่ไร้หัวใจของพี่ป๊อปให้กับคุณพิม...
เธอผู้เป็นเจ้าของหัวใจของเขาอย่างแท้จริง...
ฟางพยายามแล้วนะ แต่เขาไม่ได้รักฟาง...ฟางก็ต้องปล่อยเขาไป...
แต่ไดอารี่จ๋า...
ถึงแม้ว่าฟางจะไม่ได้หัวใจของพี่ป๊อป แต่ฟางได้ลูก... ซึ่งนับต่อจากนี้ไปเขาจะคือทุกสิ่งทุกอย่างของ
ฟาง...
เธอวางไดอารี่เล่มนั้นลงบนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะเข้าไปทำธุระส่วนตัวและทานยาบำรุงครรภ์
จริงอยู่ที่เธอทานยายาก แต่ถ้ามันเป็นประโยชน์กับลูกน้อยของเธอ ต่อให้เป็นร้อยเม็ดเธอก็จะกิน
“ฝันดีนะคะ”เธอพูดก่อนจรดริมฝีปากลงนิ้วเรียวสวยและทาบลงที่หน้าท้องแบนราบ
ก่อนจะล้มตัวลงนอนและเข้าสู่ห้วงนิทราไป...
.............................................................................................................................................
ป๊อปปี้ที่ค่ำคืนนี้ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะเขาเอาแต่อาเจียนอย่างเดียว ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
สงสัยเขาจะเครียดเกินไปมั้ง...
เขาเดินออกมาจากห้องก่อนจะพบน้องสาวจอมยุ่งยืนกอดอกและจ้องหน้าเขาอยู่อย่างเอาเรื่อง
“มีอะไร...”เขาถามออกไปเสียงเรียบๆ
“ทะเลาะกับน้องฟางใช่มั้ย”เฟย์มองหน้าพี่ชายอย่างเอาเรื่อง ทั้งที่เธอกับมารดาพยายามจะช่วยให้ทั้งสอง
เข้าใจกันแท้ๆ แต่ยังไม่ทันข้ามวันก็ทะเลาะกันเสียแล้ว
“อืม”พี่ชายยังตอบคนเป็นน้องเสียงราบเรียบเช่นเดิม
“ฮึ่ย!พี่นี่มันน่าฆ่านัก...แล้วก็คืนดีกับแฟนเก่าแล้วงั้นสิ”เฟย์ถาม พลางจิปากอย่างไม่ชอบใจ
“อืม...พี่จำเป็นพิมเขาท้อง...ถ้าทางครอบครัวรู้ว่าเธอท้องเธอต้องโดนลงโทษแน่”คำตอบของพี่ชายทำ
เอาสติเฟย์ขาดผึ่งทันที ‘ลูกเมียตัวเองไม่เอา ไปเอาผู้หญิงกร้านโลกที่ไหนมาก็ไม่รู้’ ก่อนจะสงบสติ
อารมณ์แล้วถามออกไป
“ใช่ลูกพี่รึเปล่า”
“จะบ้าเหรอเฟย์ พี่เลิกกับพิมตั้งห้าปีแล้ว เธอจะท้องกับพี่ได้ไง แล้วอีกอย่างเธอกับพี่เราไม่เคยมีอะไร
กัน” ป๊อปปี้พูดเสียงติกตลก แต่เฟย์กลับโกรธเข้าไปใหญ่
“แล้วไปรับทำไม!!”เฟย์ตวาดออกมาอย่างโมโห
“นี่ยัยเฟย์ ทำไมต้องเสียงดัง แล้วแกจะไปเป็นเดือดเป็นร้อนแทนยัยนั่นทำไม เจ้าตัวยังไม่เดือดร้อนสัก
คำ”ป๊อปปี้เอ็ดเบาๆ
“ทำไมน่ะหรอ ก็เพราะว่าน้องฟางทะ....”เฟย์ที่เกือบหลุดปากออกไป ยกมือขึ้นมาปิดปากอย่างตกใจ
“ทำไม”ป๊อปปี้ถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นท่าทางของน้องสาวแบบนั้น
“เธอเป็นเมียพี่นะ”เฟย์พูดออกมา
“แล้วไง...ฟางก็ไม่ได้มีพี่แค่คนเดียว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกำมือแน่นเมื่อนึกถึงหญิงสาวและไอ้หน้าฝรั่ง
“อะไรนะ แล้วน้องฟางมีคนอื่นด้วยหรอ”เฟย์ตกใจเมื่อได้ยินคำตออบของพี่ชาย
“ก็ ไอ้กวินไง”ป๊อปปี้ตอบน้าเสียงติดจะโมโห เฟย์รู้สึกคุ้นชื่อนี้นะ แต่นึกไม่ออกสักทีว่าเขาเป็นใคร
แต่เธอมั่นใจว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ว่าความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับน้องฟางแน่นอน ก่อนจะเดินออกจากห้องพี่
ชายไปเมื่อทำอะไรไม่ได้
เขามองตามน้องสาวไปอย่างงงๆ ก่อนจะรู้สึกถึงความมวนภายในช่องท้อง ก่อนจะรีบเข้าไปอาเจียนในห้อง
น้ำ ‘คืนนี้เขาจะไม่ได้นอนเลยใช่มั้ยเนี่ย!!!’
“ฮัลโหลครับพิม”ป๊อปปี้เอ่ยรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย ก็เขาเพิ่งได้นานเมื่อไม่ถึงสองชั่วโมงนี่เอง
“ป๊อปคะ เราออกไปเที่ยวกันมั้ยคะวันนี้พิมไม่มีงาน”ปลายสายเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“คือ...ป๊อปว่าพิมอยู่ที่บ้านก่อนละกันเดี๋ยวป๊อปไปรับมาทานอาหารกลางวันที่บ้าน”ป๊อปปี้เอ่ยอย่างตัด
รำคาญ ก่อนปลายสายจะกดตัดสายไป
ในขณะที่เขากำลังจะเคลิ้มหลับ ก็ตกลุกพรวดขึ้นมาแล้วไปอาเจียนในห้องน้ำ...
ภายในห้องรับแขกที่สองสาวกับหนึ่งหนุ่มกำลังพูดคุยกัน
“คุณแม่คะ เฟย์ว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะคะ แล้วเนี่ยพี่ป๊อปก็กลับไปคืนดีกับแฟนเก่าที่มีลูกติด
มาในท้องด้วย แล้วน้องฟางก็จะไปเชียงรายพรุ่งนี้แล้วด้วย จะทำยังไงดีคะ ทำไงดี”สาวแก้มบุ๋มพูดอย่างจิต
ตก พลางเขย่าแขนมารดาอย่างร้อนรน
“คุณพระ!ลูกตาป๊อปหรือ แล้วแม่จะทำยังไงดีหนูฟางก็ท้อง เด็กสาวคนนั้นก็ท้อง”คุณหญิงดารารัตน์ทำท่า
ว่าจะเป็นลมทุกคนจึงรีบประโคมยาดม ยาหอมให้
“ไม่ใช่ค่ะ ยัยนั่นน่ะท้องกับใครไม่รู้ แต่ไอ้พี่ป๊อปดันไปรับเป็นพ่อเด็กน่ะสิ...สงสารก็แต่น้องฟาง”เฟย์พูด
พลางจ่อยาดมให้มารดา ก่อนมารดาจะลุกพรวดขึ้นมา
“งั้นจะต้องกลัวอะไร ยังไงแม่ก็จะต้องเอาหลานแม่กลับมาให้ได้ ส่วนแม่เด็กนั้นจะต้องได้รับบทเรียน”เอ
รู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูกเมื่อมารดาเหยียดรอยยิ้มแบบนั้น
“ผมว่าเราต้องรีบบอกตาป๊อป ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปนะคุณ”คุณชายภาคิณพูดด้วยน้ำเสียงหนักใจ
‘นี่มันความรักมหาวิบากอะไรกัน เกิดมาจนจะเข้าโลงอยู่แล้วยังไม่เคยเจอเลย’
ก่อนตัวปัญหาจะเดินลงมาจากบันได
“แม่ครับเดี๋ยวผมไปรับพิมมาทานข้าวกลางวันนะครับ”ป๊อปปี้พูดเป็นเชิงขออนุญาต
“ได้สิลูก...รีบไปรับมานะจ้ะ”นางบอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย
ถึงเวลาให้บทเรียนแม่เด็กสาวหน้าหนาคนนั้นแล้ว!!!!!
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
มาอัพได้แล้วนะจ้ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
