Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
OUM_PF
16) พามาทำไม?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่16 พามาทำไม?
ป๊อปปี้ขับรถออกจากบ้านพักตากอากาศของฟาง ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่...เขาหินเหล็กไฟ ด้วยความเร็วที่ชายหนุ่มใช้
บังคับยวดยานพาหนะนั้นเร็วราวกับพายุลูกใหญ่ ทำให้คนตัวเล็กจิกเบาะด้วยความกลัว นั่งก้มหน้าก้มตา ไปยอม
มองภาพทิวทัศน์ข้างทาง ก็ด้วยความกลัวที่มีอิทธิพลมากกว่าเหตุผลใดๆทั้งปวง
เขามองภาพนั้นก่อนจะหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนรถคันงามจะมาถึงที่หมาย เขาจงใจเบรกรถอย่างรวดเร็วทำให้มี
แรงกระชากอย่างแรง จนหัวของคนตัวเล็กโขกเข้าให้ที่กระจกหน้ารถ เธอยกมือขึ้นกุมหัวก่อนจะหันขวับมาทาง
เขา ก่อนจะส่งค้อนวงใหญ่ให้เขา ‘โอ๊ย...เจ็บชะมัดหัวจะแตกมั้ยเนี่ย’
ทำเอาป๊อปปี้หลุดขำทันที เมื่อเห็นใบหน้าหวานที่ทำท่าจะเอาเรื่องเขาของคนตัวเล็ก
“ขำอะไรคะ...พี่ป๊อปขับรถอย่างนี้ไม่กลัวบ้างหรอคะ”น้ำเสียงที่แสดงถึงความสงสัยแต่แฝงไปด้วยน้ำเสียงที่กรุ่ม
กริ่มที่เขาเองก็เดาไม่ถูกเหมือนกันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนจะตอบเธออกไป
“จะต้องกลัวอะไร...สนุกจะตาย”เขาตอบเธออย่างอารมณ์ดี
“ก็กลัวได้ไปเฝ้าท่านยมก่อนถะ...โอ้ย พี่ป๊อปฟางเจ็บนะ...ชอบใช้ความรุนแรง”ฟางโวยเมื่อป๊อปปี้ผลักเข้าให้ที่
ศีรษะสวยของเธอ ถึงแรงที่ส่งมามันจะเบาสำหรับเขา แต่ตัวโตอย่างกับหมีควายอย่างงี้ ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอก็
ต้องเจ็บเป็นธรรมดา
“กล้าหลอกด่าฉันหรอ...เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับส่งสายตากรุ่มกริ่มมาให้เธอ
“ฟางเปล่าซะหน่อย...แค่เตือนเฉยๆ”ฟางรีบแก้ตัวเพราะเธอไม่ไว้วางใจสายตากรุ่มกริ่มของเขาที่ส่งมาให้เธอ ก่อน
เธอจะมองไปรอบ เขาพาเธอมาที่โรงแรมแห่งหนึ่งใกล้ๆกับเขาหินเหล็กไฟ ซึ่งบริเวณรอบๆถูกโอบล้อมด้วย
ธรรมชาติอย่างแท้จริง ‘เอ๊ะ แต่นี่มันโรงแรมนะเขาจะพาเธอมาทำอะไร’ก่อนจะหันมาทางเขาด้วยสายตาที่เต็มไป
ด้วยคำถาม เหมือนเขาจะรู้ทันความคิดของเธอ ก่อนจะเอ่ยออกมา
“ฉันไม่ได้พาเธอมาทำอะไรหรอกน่า...บอกแล้วไงว่าจะพามาทานข้าว”ฟางเมื่อได้ยินอย่างงั้น ก็ถอนหายใจออก
มาเฮือกใหญ่ ก่อนจะยอมเดินกระเพกๆลงมาจากรถของเขา ป๊อปปี้รีบเปิดประตูตามลงมาก่อนจะช่วยประคองเธอ
เขามุ่งหน้าไปที่ห้องอาหารของโรงแรมก่อนจะจองโต๊ะนั่ง ก่อนจะสั่งอาหารเมื่อบริกรยื่นเมนูอาหารให้
“จะทานอะไร”เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ใจของฟางไม่ได้จดจ่ออยู่ที่เมนูอาหารสักนิด แต่เธอกำลังจ้อง
มองบริกรสาวที่มองป๊อปปี้ตาเป็นมัน หากเธอสามารถกลืนกินป๊อปปี้ด้วยสายตาก็คงทำไปแล้วมั้ง นี่ไม่เกรงใจเธอ
เลยรึไงนะ ก่อนที่จะหลุดออกมาจากความคิดของตัวเองเมื่อป๊อปปี้กระแอมเบาๆแล้วถามเธออีกรอบ
“งั้นขอเป็นแกงเขียวหวานไก่ ต้มยำกุ้ง ผัดฉ่าหอยลาย และก็สังขยาฟักทองแล้วกันค่ะ...พี่ป๊อปจะสั่งอะไรเพิ่มอีก
มั้ยคะ”ฟางสั่งอาหารกับบริกรสาวที่ยังยืนจ้องป๊อปปี้ตาเป็นมัน ก่อนจะหันมาถามป๊อปปี้ในตอนท้ายของประโยค
“ไม่ล่ะ นี่ครับ”ป๊อปปี้ตอบฟาง ก่อนจะยื่นเมนูคืนให้กับบริกรสาว แต่มือของเธอกลับมาสัมผัสมือของเขาโดยบังเอิญ
‘แต่มันนานเกินไปรึเปล่าวะ ทำไมไม่ยอมปล่อยสักทีเนี่ย’ก่อนฟางจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความไม่พอ
ใจ
“รับเมนูคืนด้วยค่ะ เร็วๆนะคะฉันกับ แฟน หิวข้าวแล้ว”เมื่อฟางเอ่ยออกไปแบบนั้นทำเอาบริกรสาวหน้าหงายไป
ทันที ก่อนจะเดินกลับไป ป๊อปปี้ที่สังเกตเห็นฟางแสดงท่าทีไม่พอใจตั้งแต่บริกรจ้องเขาอยู่ เขาก็พอจะรู้ว่าเธอไม่
พอใจ แต่ไม่คิดว่าเธอจะกล้าเอ่ยปากออกไปแบบนั้น เธอคงจะไม่พอใจจริงสินะ ป๊อปปี้คิกอยู่ในใจแต่เพราะอะไรที่
เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันทำให้เขาแสดงออกมาทางสีหน้าโดยการยิ้มออกมา
ก่อนจะหลุดออกมาจากภวังค์ เมื่อรู้สึกว่ามือเล็กของฟางกำลังโบกไปมาตรงหน้าเขา
“ทำอะไรเนี่ย”
“ก็ฟางเรียกพี่ป๊อปตั้งนานแล้ว แต่ไม่เห็นพี่ป๊อปจะรู้ตัวสักที ก็ฟางเห็นว่ามัวแต่นั่งยิ้มอยู่ไม่ยอมทานข้าวสักที”
ป๊อปปี้ตกใจกับคำพูดของคนตัวเล็กก่อนจะก้มลงมองบนโต๊ะที่อาหารทยอยมาเสิร์ฟกันครบหมดแล้ว
‘มาเสิร์ฟตั้งแต่เมื่อไหร่วะ’ก่อนจะลงมือทานอาหาร ก่อนจะชะงักมือเมื่อฟางตักแกงเขียวหวานใส่จานให้เขา
“คุณแม่บอกว่าพี่ป๊อปชอบทาน”เจ้าตัวพูดก่อนจะยิ้มหวาน จนเขาเริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับ
ผู้หญิงคนไหนมาก่อน ความรู้สึกที่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะเรียกมันว่าอะไร เมื่อผู้หญิงช่างเอาใจตรงหน้า มา
เอาใจเขา
“ขอบใจ...”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มหน้าก้มตาลงทานข้าวจนหมด เช็คบิลก่อนจะประคองคนตัวเล็กออกมาจากห้อง
อาหาร และมาหยุดที่เค้าท์เตอร์เช็คอิน
“ห้องสวีทหนึ่งห้องครับ”ชายหนุ่มบอกเมื่อพนักงานสอบถามตามหน้าที่ของตน ทำเอาสาวข้างกายตาโต แต่ก็ไม่
ได้เอ่ยอะไรออกมา จนเขาพาเธอมาเข้ามาภายในห้องพัก เธอจึงเอ่ยปากถาม
“พี่ป๊อปเราจะพักกันที่นี่หรือคะ”
“อืม”
“ไหนบอกว่าแค่พามาทานข้าวไงคะ ฟางยังไม่ได้บอกคุณพ่อ คุณแม่เลย อุ๊ย”ก่อนจะตกใจเมื่อคนตัวโตรั้งเธอเข้า
ไปกอดแล้วดึงเธอให้นั่งบนตักของเขา
“เดี๋ยวค่อยบอกก็ได้”ชายหนุ่มพูดก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขาวของฟาง
“พี่ป๊อป ทำไมต้องเดี๋ยวคะ ก็...อือ”หญิงสาวยังไม่ทันได้เอ่ยถามจนจบก็โดนปิดปากด้วยปากของชายหนุ่ม ชาย
หนุ่มจูบเบาๆที่กลีบปากบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานของเธอภายในโพลงปากของเธอ
ลิ้นหนากับลิ้นเล็กกำลังเกี่ยวกระหวัดแลกจูบกันอย่างเร่าร้อน มือหนาอยู่ไม่สุขบีบเคล้นคลึงอกอวบทั้งสองเต้าที่ยัง
อยู่ใต้อาภรณ์สีหวาน ก่อนจะปลกกระดุมเดรสสีหวานออก และถอนจูบออกมาจากปากเล็กเช่นกัน ก่อนเขาจะหันมา
ซุกไซร้ซอกคอขาว และขบเม้มติ่งหูของเธอแทน ทั้งที่มือหนาทั้งสองข้างก็ไม่ได้หยุดทำหน้าที่ของมัน ก่อนร่าง
เล็กจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ซึ่งเป็นผลมาจากแรงอารมณ์ ในตอนนี้
“อือพี่ป๊อป ไม่ได้นะฟางต้องบอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน อ๊ะ อืม...”
“ก็โทรไปบอกสิ อืม”เขาไม่สนใจคำพูดของร่างเล็ก ก้มลงถอดกรวยผ้าสีหวานที่ห่อหุ้มอกอวบไว้ด้วยการสอดมือ
ไปปลดตะขอด้านหลังก่อนกรวยผ้าสีหวานจะหลุดออกมา เผยให้เห็นอกอวบ เต่งตึง จนเขาอดใจไม่ไหวจนต้องก้ม
ลงไปดูดกลืนยอดอกแสนหวานทันที แต่ก็ต้องชะงักเมื่อร่างเล็กผลักเขาออก เมื่อเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเธอ
ดังขึ้นมา ก่อนจะกดรับทันทีเมื่อเห็นว่า สายเรียกเข้า คือ มารดา
ก่อนจะลุกจากตักของป๊อปปี้ แล้วเดินไปหน้าระเบียงเพื่อคุยโทรศัพท์กับมารดา พลางยกมือกุมสาบเสื้อเข้าหากัน
“ค่ะ คุณแม่”
“หนูอยู่ไหนลูก”
“ฟาง คือ...”เธอไม่รู้ว่าจะบอกแม่ว่ายังไง ก็ในเมื่อเธอทำตัวเหมือนผู้หญิงไร้ค่า ที่ยอมตามผู้ชายมานอนค้างอ้าง
แรม และที่สำคัญผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักเธอสักนิด ก่อนฟางจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อป๊อปปี้ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ ดึง
โทรศัพท์ในมือเธอไปพูดหน้าตาเฉย
“น้องอยู่กับป๊อปเองครับ ป๊อปตั้งใจว่าจะพาน้องมาเที่ยว คุณแม่คงไม่ว่าอะไรนะครับ ป๊อปสัญญาครับว่าจะให้เกียรติ
น้อง...ผมจะไม่ล่วงเกินน้องเด็ดขาดครับ”ป๊อปปี้ร่ายยาวอย่างกลัวว่าคุณหญิงวีณาจะไม่อนุญาตให้เขาพาฟางไป
เที่ยว
“จ้ะๆงั้นแม่ฝากน้องด้วยนะลูก แล้วนี่จะกลับกันเมื่อไหร่หล่ะจ้ะ”
“คงจะพรุ่งนี้ครับ”
“จ้ะๆ งั้นแค่นี้นะลูก”
“ครับ สวัสดีครับ”ป๊อปปี้เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ ก็หันมาทางฟางที่ตอนนี้ เจ้าตัวหน้าแดงก่ำคงไม่ต้องบอกว่าเพราะ
อะไร ก่อนเขาจะรั้งเอวบางเข้ามาใกล้ ก่อนจะกดปลายจมูกโด่งลงที่แก้มนวล ทำให้ฟางยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
เขาก้มหน้าลงไปเรื่อยๆหวังจะได้ชิมความหวานจากปากเล็กน่ารัก แต่เธอกลับเบี่ยงหลบไป ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา
พูดกับเขา
“ไหนพี่ป๊อปบอกว่าจะไม่ล่วงเกินฟาง...จะให้เกียรติฟางไงคะ จะผิดคำพูดหรือคะ” ฟางเริ่มใจไม่ดีเมื่อ
ป๊อปปี้เหยียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
“ฉันเปล่าผิดคำพูดสักหน่อย”ก่อนจะรั้งตัวฟางเข้ามาใกล้กว่าเดิม
“ก็พี่ป๊อปเพิ่งจะบอกคุณแม่ไปแบบนั้น”ฟางเถียง และคอยหลบร่างสูงที่จ้องจะเอาเปรียบเธออยู่เรื่อย
“อื้ม ฉันจะรักษาสัญญา แต่ที่จะทำตอนนี้ก็คือลงโทษเด็กนิสัยเสียอย่างเธอที่หลอกด่าฉัน”ชายหนุ่มพูดก่อนจะอุ้ม
ร่างเล็กขึ้นมาก่อนตัวเขาจะหย่อนตัวนั่งบนเตียงนุ่มและให้เธอนั่งบนตักเขา ฟางหันหน้ามาหาเขา ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ฟางขอโทษนะคะ อย่าลงโทษฟางเลยน้า”แต่เมื่อพูดจบก็ได้คำตอบจากป๊อปปี้ทันที เมื่อเขาฉกวูบเข้าที่ริมฝีปาก
เล็กน่ารัก ‘นี่เขาไม่ฟังเธอเลยหรอเนี่ย’มือหนาลูบไล้ไปตามร่างงามที่ได้สัดส่วน ก่อนจะวนมาที่อกอวบ เขาแยก
สาบเสื้อที่เธอเพิ่งจะกุมมันเอาไว้ออก ก่อนจะเคล้นคลึงอกสวยอย่างเอาแต่ใจ ร่างเล็กยิ่งส่งเสียงครางดังขึ้น ก่อน
จะหยัดตัวเข้าหา เมื่อเขาดูดกลืนยอดอกของเธออย่างบ้าคลั่ง มือหนาเลิกประโปรงขึ้นก่อนจะกรีดนิ้วเรียวสวยของ
เขาผ่านร่องสวาทของร่างเล็กทั้งที่ยังมีอาภรณ์ขวางกั้นอยู่ เขารู้สึกถึงความชุ่มฉ่ำภายในของเธอ ที่เลอะออกมา
การกระทำของเขาทำให้ร่างเล็กผวาเฮือก ก่อนจะหมับเข้าที่หัวไหล่แกร่งทันที เขาจัดการเกี่ยวเอาแพนตี้ตัวเล็ก
ออกจากร่างเล็กทันที ก่อนจะส่งนิ้วเรียวสวยของเขาเข้าไปทักทายภายในกายสาว ในจังหวะที่อ่อนหวานและ
ค่อยๆเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นจนกลายเป็นจังหวะที่เร่าร้อน ร่างเล็กที่ตอนนี้อ่อนระทวย ราวกับขี้ผึ้งรนไฟส่งเสียงครางลั่น
เมื่อเขาเพิ่มจังหวะของการเข้า ออกให้เร็วขึ้นกว่าเดิม
ก่อนที่น้ำหวานจะหยาดเยิ้มออกมาจากช่องทางรักของเธอ เป็นสัญญาณว่าเธอได้ไปถึงฝั่งฝันเรียบร้อยแล้ว
“หมดแรงแล้วหรอ หืม”เขาพูดก่อนจะดูดกินน้ำหวานของเธอที่ติดอยู่ตามนิ้ววเรียวสวยของเขา
ก่อนมือเล็กจะรั้งข้อมือเขาไว้แน่น
“อย่าค่ะพี่ป๊อป...มันสกปรก”
“ไม่หนิ ฉันว่ามันหวานออก”เขาว่าก่อนจะกรีดนิ้วเรียวไปตามช่องทางรัก ก่อนจะดูดกลืนน้ำหวานที่ติดตามนิ้วเรียว
นั้น และเพื่อเป็นการพิสูจน์เขาเลยแตะปากของเขาเข้ากับกลีบปากของร่างเล็ก ก่อนจะถอนปากออกมา แล้วเอ่ย
ถามเธอด้วยเสียงแหบพร่า
“เป็นไง หวานรึเปล่า”คำถามของเขา ทำเอาร่างเล็กก้มหน้างุด เพื่อซ่อนใบหน้าขึ้นสีจัดทันที
ป๊อปปี้มองร่างเล็กอย่างพอใจ ก่อนจะรั้งตัวเธอให้หันหน้ามาหาเขา ก่อนจะลงมือถอดเดรสตัวสวยออกจากร่างเล็ก
เพราะความรีบร้อนทำให้เขาไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะถอดเสื้อผ้า
ก่อนเขาจะพูดเสียงแหบพร่า
“ฉันทำให้เธอแล้ว เธอทำให้ฉันบ้างสิ...”
“ฟาง...”
...................................................................................................................
โอ๊ะโอ NC อีกแล้ว หื่นจริงไรจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะค้า ยังไงก็ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยน้า
อย่าเพิ่งทิ้งกันไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
