I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป
8.5
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
27)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
แก้วสะบัดหัวตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้คิดมากเรื่องฝัน
"แก้วเป็นอะไร"ฟางที่เห็นแก้วนั่งหน้าคิ้วขมวด ก็ถามด้วยความเป็นห่วง
"เอ่อ...คือ...คือว่าเมื่อคืนแก้วฝันนะ"
"จริงหรอ แล้วฝันว่าอะไรล่ะ"ฟางถามด้วยความอยากรู้
"กะ...ก็...แบบว่า...ฝันว่าเมื่อคืนพี่โทโมะมาเฝ้าแก้ว"
เมื่อคืนแกหลับจริงๆหรือเปล่าเนี่ย ฟางคิดในใจ
"ท่าทางจะคิดถึงพี่เขามากเลยนะ"
"บะ...บ้า ฟางพูดอะไรเนี่ย"
"ฮ่าๆๆ"
ทางด้านโทโมะ
แม่ของโทโมะหรืออีกนัยนีงก็คือแม่เลี้ยงของโทโมะ กำลังมองดูลูกเลี้ยงของตัวเองที่ถูกบอดี้การ์ดของเธอรุมซ้อมอยู่ เป็นเพราะว่า เมื่อคืนเธอจับได้ว่าโทโมะแอบไปหาแก้วตอนดึก
"พอ!"บอดี้การ์ดก้มโค้งเล็กน้อยแล้วหลีกทางให้เจ้านาย
กลางวงล้อมของบอดี้การ์ดชุดดำ คือ โทโมะ ที่มีรอยฟกช้ำตามตัวและเลือดไหลออกมาตามมุมปากและหางคิ้ว
"ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่าไปยุ่งกับนังเด็กนั้น"
"ขะ...เขาเป็น...คน...รัก...ของ...ผะ...ผม"โทโมะพูดตะกุกตะกัก
"ชอบโดนซ้อมแบบนี้หรือไงหะ!!!!!"
พ่อของเขาที่ไม่รู้ว่าโดนอะไรเข้าสิงมาถึงได้เอาผู้หญิงที่อายุเท่ากับลูกตัวเองมาเป็นเมีย ตอนนี้พ่อของโทโมะไปต่างประเทศ มันจึงเป็นโอกาสดีที่แม่เลี้ยงจะคอยหว่านเสน่ห์ให้โทโมะ
"เดี๋ยวฉันทำแผลให้" หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอก็ทำหน้าตาเศร้าสร้อยจะเข้าไปช่วยประคองโทโมะ แต่กลับโดนโทโมะผลักออกไปอย่างแรง
คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังหรือไงกัน! โทโมะคิดอยู่ในใจพร้อมกับสาดสายตาแค้นเคืองไปให้เธอ
โทโมะพยุ่่งตัวเองขึ้น ก่อนจะเดินผ่านเธอไปแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
"หึ!แล้วเราจะได้เห็นดีกัน วิศว!"
@โรงพยาบาล
"แก้วนอนได้แล้ว" ฟางพยายามเกลี่ยกล่อมแก้วให้นอน เพราะตอนนี้มันก็ใกล้จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว
ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อเช้า ตอนที่คุยโทรศัพทฟางเผลอหลุดเรื่องที่พี่โทโมะมาเฝ้าแก้วทุกวัน มันก็เลยทำให้แก้วไม่ยอมนอนสักที
"แก้วนอนเถอะ นี่มัน..."
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ยังไม่ทันที่ฟางจะพูดจบ ประตูก็ถูกเลื่อนออกพร้อมกับมีชายชุดดำประมาณ3-4คนเดินเข้ามา
"ฟะ...ฟาง"แก้วพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะความกลัว
แต่ฟางยังไม่ทันที่จะหันไปหาแก้ว ฟางก็ถูกผู้ชายคนนึงโป๊ะยาสลบ ส่วนแก้วก็มีผู้ชายอีกคนเข้ามาล็อกตัวแล้วโป๊ะยาสลบเช่นเดียวกัน ก่อนจะกระชากสายน้ำเกลือออกจากมือ มันจึงทำมห้มีเลือดไหลออกมาอย่างน่ากลัว ผู้ชายคนนึงอุ้มแก้วออกไปจากห้องอย่างเงียบ ส่วนฟางก็ปล่อยทิ้งไว้ที่เดิม
......................................................................................................................................
เจอกันตอนหน้านะ ฝันดีทุกคน
แก้วสะบัดหัวตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้คิดมากเรื่องฝัน
"แก้วเป็นอะไร"ฟางที่เห็นแก้วนั่งหน้าคิ้วขมวด ก็ถามด้วยความเป็นห่วง
"เอ่อ...คือ...คือว่าเมื่อคืนแก้วฝันนะ"
"จริงหรอ แล้วฝันว่าอะไรล่ะ"ฟางถามด้วยความอยากรู้
"กะ...ก็...แบบว่า...ฝันว่าเมื่อคืนพี่โทโมะมาเฝ้าแก้ว"
เมื่อคืนแกหลับจริงๆหรือเปล่าเนี่ย ฟางคิดในใจ
"ท่าทางจะคิดถึงพี่เขามากเลยนะ"
"บะ...บ้า ฟางพูดอะไรเนี่ย"
"ฮ่าๆๆ"
ทางด้านโทโมะ
แม่ของโทโมะหรืออีกนัยนีงก็คือแม่เลี้ยงของโทโมะ กำลังมองดูลูกเลี้ยงของตัวเองที่ถูกบอดี้การ์ดของเธอรุมซ้อมอยู่ เป็นเพราะว่า เมื่อคืนเธอจับได้ว่าโทโมะแอบไปหาแก้วตอนดึก
"พอ!"บอดี้การ์ดก้มโค้งเล็กน้อยแล้วหลีกทางให้เจ้านาย
กลางวงล้อมของบอดี้การ์ดชุดดำ คือ โทโมะ ที่มีรอยฟกช้ำตามตัวและเลือดไหลออกมาตามมุมปากและหางคิ้ว
"ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่าไปยุ่งกับนังเด็กนั้น"
"ขะ...เขาเป็น...คน...รัก...ของ...ผะ...ผม"โทโมะพูดตะกุกตะกัก
"ชอบโดนซ้อมแบบนี้หรือไงหะ!!!!!"
พ่อของเขาที่ไม่รู้ว่าโดนอะไรเข้าสิงมาถึงได้เอาผู้หญิงที่อายุเท่ากับลูกตัวเองมาเป็นเมีย ตอนนี้พ่อของโทโมะไปต่างประเทศ มันจึงเป็นโอกาสดีที่แม่เลี้ยงจะคอยหว่านเสน่ห์ให้โทโมะ
"เดี๋ยวฉันทำแผลให้" หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอก็ทำหน้าตาเศร้าสร้อยจะเข้าไปช่วยประคองโทโมะ แต่กลับโดนโทโมะผลักออกไปอย่างแรง
คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังหรือไงกัน! โทโมะคิดอยู่ในใจพร้อมกับสาดสายตาแค้นเคืองไปให้เธอ
โทโมะพยุ่่งตัวเองขึ้น ก่อนจะเดินผ่านเธอไปแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
"หึ!แล้วเราจะได้เห็นดีกัน วิศว!"
@โรงพยาบาล
"แก้วนอนได้แล้ว" ฟางพยายามเกลี่ยกล่อมแก้วให้นอน เพราะตอนนี้มันก็ใกล้จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว
ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อเช้า ตอนที่คุยโทรศัพทฟางเผลอหลุดเรื่องที่พี่โทโมะมาเฝ้าแก้วทุกวัน มันก็เลยทำให้แก้วไม่ยอมนอนสักที
"แก้วนอนเถอะ นี่มัน..."
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ยังไม่ทันที่ฟางจะพูดจบ ประตูก็ถูกเลื่อนออกพร้อมกับมีชายชุดดำประมาณ3-4คนเดินเข้ามา
"ฟะ...ฟาง"แก้วพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะความกลัว
แต่ฟางยังไม่ทันที่จะหันไปหาแก้ว ฟางก็ถูกผู้ชายคนนึงโป๊ะยาสลบ ส่วนแก้วก็มีผู้ชายอีกคนเข้ามาล็อกตัวแล้วโป๊ะยาสลบเช่นเดียวกัน ก่อนจะกระชากสายน้ำเกลือออกจากมือ มันจึงทำมห้มีเลือดไหลออกมาอย่างน่ากลัว ผู้ชายคนนึงอุ้มแก้วออกไปจากห้องอย่างเงียบ ส่วนฟางก็ปล่อยทิ้งไว้ที่เดิม
......................................................................................................................................
เจอกันตอนหน้านะ ฝันดีทุกคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
