I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

เช้าวันต่อมา

แก้วสะบัดหัวตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้คิดมากเรื่องฝัน

"แก้วเป็นอะไร"ฟางที่เห็นแก้วนั่งหน้าคิ้วขมวด ก็ถามด้วยความเป็นห่วง

"เอ่อ...คือ...คือว่าเมื่อคืนแก้วฝันนะ"

"จริงหรอ แล้วฝันว่าอะไรล่ะ"ฟางถามด้วยความอยากรู้

"กะ...ก็...แบบว่า...ฝันว่าเมื่อคืนพี่โทโมะมาเฝ้าแก้ว" 

เมื่อคืนแกหลับจริงๆหรือเปล่าเนี่ย  ฟางคิดในใจ

"ท่าทางจะคิดถึงพี่เขามากเลยนะ"

"บะ...บ้า ฟางพูดอะไรเนี่ย"

"ฮ่าๆๆ"

ทางด้านโทโมะ

แม่ของโทโมะหรืออีกนัยนีงก็คือแม่เลี้ยงของโทโมะ กำลังมองดูลูกเลี้ยงของตัวเองที่ถูกบอดี้การ์ดของเธอรุมซ้อมอยู่ เป็นเพราะว่า เมื่อคืนเธอจับได้ว่าโทโมะแอบไปหาแก้วตอนดึก

"พอ!"บอดี้การ์ดก้มโค้งเล็กน้อยแล้วหลีกทางให้เจ้านาย

กลางวงล้อมของบอดี้การ์ดชุดดำ คือ โทโมะ ที่มีรอยฟกช้ำตามตัวและเลือดไหลออกมาตามมุมปากและหางคิ้ว

"ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่าไปยุ่งกับนังเด็กนั้น"

"ขะ...เขาเป็น...คน...รัก...ของ...ผะ...ผม"โทโมะพูดตะกุกตะกัก

"ชอบโดนซ้อมแบบนี้หรือไงหะ!!!!!"

พ่อของเขาที่ไม่รู้ว่าโดนอะไรเข้าสิงมาถึงได้เอาผู้หญิงที่อายุเท่ากับลูกตัวเองมาเป็นเมีย ตอนนี้พ่อของโทโมะไปต่างประเทศ มันจึงเป็นโอกาสดีที่แม่เลี้ยงจะคอยหว่านเสน่ห์ให้โทโมะ

"เดี๋ยวฉันทำแผลให้" หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอก็ทำหน้าตาเศร้าสร้อยจะเข้าไปช่วยประคองโทโมะ แต่กลับโดนโทโมะผลักออกไปอย่างแรง

คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังหรือไงกัน!  โทโมะคิดอยู่ในใจพร้อมกับสาดสายตาแค้นเคืองไปให้เธอ

โทโมะพยุ่่งตัวเองขึ้น ก่อนจะเดินผ่านเธอไปแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง

"หึ!แล้วเราจะได้เห็นดีกัน วิศว!"

@โรงพยาบาล

"แก้วนอนได้แล้ว" ฟางพยายามเกลี่ยกล่อมแก้วให้นอน เพราะตอนนี้มันก็ใกล้จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว

ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อเช้า ตอนที่คุยโทรศัพทฟางเผลอหลุดเรื่องที่พี่โทโมะมาเฝ้าแก้วทุกวัน มันก็เลยทำให้แก้วไม่ยอมนอนสักที

"แก้วนอนเถอะ นี่มัน..."

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ยังไม่ทันที่ฟางจะพูดจบ ประตูก็ถูกเลื่อนออกพร้อมกับมีชายชุดดำประมาณ3-4คนเดินเข้ามา

"ฟะ...ฟาง"แก้วพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะความกลัว

แต่ฟางยังไม่ทันที่จะหันไปหาแก้ว ฟางก็ถูกผู้ชายคนนึงโป๊ะยาสลบ ส่วนแก้วก็มีผู้ชายอีกคนเข้ามาล็อกตัวแล้วโป๊ะยาสลบเช่นเดียวกัน ก่อนจะกระชากสายน้ำเกลือออกจากมือ มันจึงทำมห้มีเลือดไหลออกมาอย่างน่ากลัว ผู้ชายคนนึงอุ้มแก้วออกไปจากห้องอย่างเงียบ ส่วนฟางก็ปล่อยทิ้งไว้ที่เดิม

......................................................................................................................................

เจอกันตอนหน้านะ ฝันดีทุกคน