I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

8.5

เขียนโดย siscode

วันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.36 น.

  34 chapter
  144 วิจารณ์
  70.19K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ภายในห้องรับแขก

 

 

เขื่อนกับป๊อปปี้ที่นัดกันมาหาแม่ยายที่รัก โดยที่ไม่ได้บอกสอวสาวเอาไว้ก่อน เพราะมาครั้งนี้พวกเขาไม่ได้มาหาพวกเธอแต่มาหาแม่ของพวกเธอต่างหาก 

 

 

ช่วงหลังๆมานี้ดูเหมือนทั้งเฟย์และฟางต่างมีความลับ ชอบทำตัวเหม่อลอยเป็นประจำ ทั้งที่นิสัยของพวกเธอมันใช่แบบนี้

 

 

"พอดีพวกเราจะมาถามเรื่องเฟย์กับฟางน่ะครับ"ป๊อปปี้เปิดประเด็น

 

 

"เรื่องอะไรหรอลูก"

 

 

"ช่วงนี้เฟย์ฟางชอบทำตัวเหม่อลอยแล้วก็ติดเพื่อนแจเลย ชอบชวนไปเที่ยวบ่อยๆ เหมือนไม่ใช่เฟย์ฟางเลย"เขื่อนพูด

 

"อ้าว!นี่เฟย์กับฟางยังไม่บอกลูกอีกหรอเนี่ย"

 

 

"บอกเรื่องอะไรครับ"

 

 

"ก็เรื่องที่จะไป..."

 

 

"คุณแม่!!!!อย่าพูด!!!!"

 

 

ก่อนที่คุณหญิงของบ้านจะพูดจบเฟย์กับฟางที่วิ่งพรวดเข้ามาในบ้านก็มาขัดซะก่อน

 

 

"เฟย์/ฟาง"สองหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวเบาๆ

 

 

"คุณแม่ห้ามพูดนะค่ะ"พี่สาวคนของโตของบ้านเอ่ยบอก

 

 

"คุณน้าครับพูดเลยครับ"ป๊อปปี้ก็ไม่ยอมแพ้ วันนี้เขาต้องรู้ให้ได้!

 

 

"คุณแม่~"

 

 

"เฟย์ฟางจะไปเรียนเมืองนอกน่ะลูก"

 

 

"หมายความว่าไง"สองหนุ่มถึงกับโมโหที่แฟนสาวของเขาไม่ยอมบอกเรื่องนี้

 

 

"คุณน้าครับผมขอพาฟางไปข้างนอกบ้านน่ะครับ"พูดจบป๊อปปี้ก็ลากตัวฟางออกจากบ้านไปแล้วขึ้นรถไป

 

 

"งั้นผมขอพาเฟย์ไปน่ะครับ"

 

 

@คอนโดแห่งหนึ่ง

 

 

"ทำไมถึงไม่บอกพี่ว่าจะไปเมืองนอก"ป๊อปปี้พูดเสียงเย็น 

 

 

มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วเวลาเขาโกรธเธอแล้วทำเสียงแบบนี้ แล้วเธอกับเขาเองก็ออกจะทะเลาะกันบ่อยด้วย แต่เธอก็ยังไม่ชิยสักทีกับท่าทางและน้ำเสียงของเขาเวลาโกรธ

 

 

"ฟางก็กำลังจะบอกพี่ป๊อปนี่ไง"เธอยิ้มแหย่ๆ

 

 

"ไม่ขำนะฟาง" ป๊อปปี้พูดจบก็ออกไปสงบสติอารมณ์ตรงระเบียง ถ้าขืนเขายังอยู่ข้างในห้องมีหวังได้จับเธอขึงไว้บนเตียงแน่

 

 

หลังจากที่ป๊อปปี้เดินไปที่ระเบียงได้สักพัก ก็เดินกลับเข้ามา

 

 

"เราจะไปประเทศอะไร"

 

 

"ฝรั่งเศส"

 

 

"แล้วจะไปเรียนกี่ปี"

 

 

"4ปีมั้งค่ะ" ป๊อปปี้พยักหน้ารับเบาๆ เพราะตอนนี้ในหัวของเขากำลังคิดวางแผนการเอาไว้อยู่

 

 

"วันนี้เธอนอนที่นี้ล่ะกัน เดี๋ยวฉันจะโทรบอกแม่เธอให้" หัวใจฟางถึงกับหล่นวูบ เมื่อเขาเปลี่ยนสรรพนามเรียกของเธอและเขา พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป

 

 

ป๊อปปี้โทรหาเขื่อนเพื่อปรึกษาเรื่องของสองสาว เขานัดเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

 

 

"จะเอายังไงดีว่ะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย"เขื่อนขยี้หัวตัวเองจนผมยุ่งไปหมด

 

 

"ไปเรียนกับสองสาวมั้ย?"ป๊อปปี้ถาม

 

 

"อืมมม เข้าท่าดีเหมือนกัน แล้วแกรู้หรอว่าสองสาวจะไปเรียนที่ไหน"

 

 

"ฟางบอกว่าจะไปฝรั่งเศส แต่ฉันไม่รู้ว่าเฟย์จะไปด้วยหรือป่าว"

 

 

"เออว่ะ ฉันก็ลืมถามเฟย์ มัวแต่โมโหอยู่...แต่ตอนนี้เฟย์ฟางยังอยู่ม.5อยู่ แล้วเราจะรีบไปไหนกันว่ะ"

 

 

"ถ้าไม่รีบยุ่งแน่ เพราะถ้าฉันเรียนมหาวิทยาลัยในไทยพ่อจะให้ฉันไปช่วยงานที่บริษัท ที่นี้พอจะขอไปเรียนเมืองนอกคงจะยาก"

 

 

"ก็จริงของแก...แล้วไหนแผนแก เล่าให้ฉันฟังมั้งดิ"

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

ป๊อปปี้กลับมาคอนโดตอนดึกๆ เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นกระต่ายน้อยของเขานอนหลับอยู่ที่โซฟา แถมยังมีคราบน้ำตาเปรอะอยู่ตามใบหน้า ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบหน้าผากเนียนก่อนจะอุ้มเธอๆปที่ห้องนอนของเขา

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

......................................................................................................................................

 

 

เดี๋ยวตอนเย็นจะมาอัพให้นะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา