I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

Part Fang
 
 
"วันนี้ฟางรีบกลับหรือป่าว"แก้วถามขึ้น
 
 
ตอนนี้ฟางมาเยี่ยมแก้วที่โรงพยาบาล เธอมาเฝ้าแก้วแต่เช้าเพราะโทโมะมีเรียน แล้วก็ไม่อยากให้แก้วอยู่คนเดียว ตอนนี้ก็ใกล้จะบ่ายโมงแล้ว ตอนนี้โทโมะก็น่าจะเรียนเสร็จแล้ว
 
 
"คงรอให้พี่โทโมะมาก่อนล่ะมั้ง"
 
 
"อืมๆ ช่วงนี้เฟย์ไม่ค่อยมาหาเลยอ่ะ" แก้วบอกพร้อมทำหน้ามุ่ย เพราะเธอสนิทกับเฟย์มากที่สุดในกลุ่ม
 
 
"ฮ่าๆ ช่วงนี้พี่เขื่อนตามจีบยัยเฟย์นะ พี่เขื่อนชอบพาเฟย์ออกไปทานข้าวข้างนอกบ้าน"
 
 
"งั้นหรอ แก้วก็อยากออกไปเที่ยวบ้าง อยู่โรงพยาบาลมาตั้งหลายเดือนแล้ว"
 
 
"เดี๋ยวก็ได้ออกแล้ว ไม่ต้องคิดมาก"ฟางรีบปลอบแก้ว เมื่อเห็นแก้วนั้นจะร้องไห้
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
"แก้วววววว"
 
 
"เฮ้ย!ขนมจีน!ขนมจีนจริงๆด้วย"แก้วที่กำลังเศร้าก็ยิ้มขึ้นมาทันที เมื่อเห็นเพื่อนสนิทอีกคนที่ไปอยู่อังกฤษอยู่นาน
 
 
"มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"ฟางถามขึ้น
 
 
"เมื่อเช้านี้นะ พอมาถึงก็มาหาแก้วก่อนเลย ไม่คิดว่าจะเจอฟางด้วยไหนบอกว่าพี่โทโมะเป็นคนเฝ้ายัยแก้วตลอด24ชม.นิ"
 
 
"พอดีพี่โทโมะเขามีเรียนนะ แล้วคนอื่นรู้หรือยังว่าขนมจีนกลับมาแล้ว"
 
 
"ยังหรอก มาเซอร์ไพส์นะ"
 
 
"งั้นเดี๋ยวฉันโทรตามให้ล่ะกัน"
 
 
"อือๆ แต่ไม่ต้องบอกนะว่าเป็นฉัน"
 
 
"มีของฝากป่ะ"แก้วที่เงียบอยู่นานก็ถามขึ้น
 
 
"มีแน่นอน แต่อยู่ที่บ้านเดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอามาให้"
 
 
หลังจากที่ฟางโทรหาสองสาว โดยบอกว่ามีเรื่องจะเซอร์ไพส์ให้รีบๆมาที่ห้องแก้ว เพียงไม่ถึงสิบนาที ทั้งสองคนก็มาถึงพร้อมกับแฟนหนุ่มและว่าที่แฟนหนุ่ม
 
 
"ขนมจีน ฉันคิดถึงแกมากกกกกกกกกก"
 
 
"ฉันก็คิดถึงแกนะ"
 
 
"ขนมจีนกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่"
 
 
"ที่นั้นอากาศเป็นยังไงบ้าง"
 
 
หลายคำถามถูกระดมใส่ขนมจีน จนทำให้ห้องคนไข้ที่ดูเงียบเหงานั้นครึกครื้นทันใด หลังจากนั้นไม่นานโทโมะก็กลับมาพร้อมกับป๊อปปี้
 
 
"กระต่ายน้อย~ทำไมไม่บอกพี่ว่ามาเฝ้าแก้วหะ"ป๊อปปี้พูดอย่างงอนๆ
 
 
"ก็พี่มีเรียนแต่เช้า จะให้ฟางโทรหาพี่ได้ยังไงกัน"
 
 
"ส่งข้อความมาบอกก็ได้นิ"
 
 
"ไอ้ป๊อปแกจะงอนเป็นเด็กไปล่ะ"
 
 
"เงียบไปเลยไอ้เคนตะ" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับชี้หน้าคาดโทษไว้
 
 
วันต่อมา
 
 
"พี่ฟาง พี่ฟางจะไปเรียนเมืองนอกมั้ย?"เฟย์ถาม ตอนนี้ทั้งคู่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่สวนหลังบ้าน
 
 
"เมืองนอกหรอ?คงจะไปมั้ง"
 
 
"แล้วพี่บอกพี่ป๊อปยัง"
 
 
"ยังเลย แล้วเฟย์ล่ะ"
 
 
"เฟย์ก็ลังเลอยู่ว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี"
 
 
"กลัวเขื่อนล่ะสิ"
 
 
"ก็นิดนึง ช่วงนี้พี่เขาอารมณ์ขึ้นๆลงๆอย่างกับผู้หญิงมีประจำเดืิอนงั้นแหละ"
 
 
"ฮ่าๆๆ"
 
 
ระหว่างที่สองพี่น้องกำลังคุยกันอย่างออกรส แม่บ้านก็เดินออกมาเรียกให้เข้าไปในบ้านเพราะมีแขกมาหา
 
 
"ใครมากันหรอค่ะ?"
 
 
"เป็นผู้ชายสองคนน่ัะค่ะ ป้าก็ไม่รู้จักหรอก แต่ดูท่าทางคุณผู้หญิงจะรู้จักน่ะค่ะ เห็นคุยๆกันเรื่องของคุณหนูทั้งสอง"
 
 
คุณหนูทั้งสองก็หันหน้ามามองกันอัตโนมัติ รู้สึกเหมือนมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี