I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป
siscode
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเลิกเรียน
"วันนี้จะไปหาแก้วหรือป่าว"ฟางถามขึ้น
"เฟย์ไป เมื่อวานสัญญากับแก้วไว้นะ"
"งั้นเดี๋ยวฉันกับฟางจะไปเฝ้าร้านล่ะกัน งั้นแยกกันตรงนี้นะ ฝากทักทายแก้วด้วยนะ เจอกันพรุ่งนี้"จินนี้โบกมือลาพร้อมกับเดินลากแขนฟางไปด้วย
"ฉันก็ไปคนเดียวอ่ะดิ เฮ้อ~"เฟย์ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วเดินไปรอรถที่หน้าโรงเรียน
ปี้น!ปี้น!
เสียงแตรรถดังมาจากข้างหลังเฟย์จึงทำให้เธอนั้นต้องหันกลับไปดู นั่น!พี่เขื่อน
เขื่อนลงมาจากรถพร้อมกับดึงมือเฟย์ไปที่รถ โดยไม่สนสายตาของคนรอบข้างหรือแม้แต่เสียงโวยวายของเฟย์ พอขับเฟย์ขึ้นรถแล้ว เขื่อนที่กำลังจะเดินอ้อมไปด้านคนขับก็ถูกผู้หญิงคนนึงดึงแขนเอาไว้ พร้อมกับโวยวายเสียงดัง
"เขื่อน!!!นี่มันหมายความว่ายังไงกัน!!!!"แนนตะโกนพร้อมกับทุบตีร่างกายของเขื่อน ส่วนเขื่อนที่ปล่อยให้แนนทำร้าบร่างกายตัวเองอยู่นาน ก็เริ่มหงุดหงิด
จากนั้นเขาก็จับแขนทั้งสองข้างของแนนที่ทุบตีตัวเองไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือนึงก็บีบคางของแนนแน่น
"เธอมันก็แค่ของเล่นชั่วคราวเท่านั้นแหละ"พูดขบเขื่อนก็ผลักแนนออก แล้วเดินมาขึ้นรถหน้าตาเฉย ตลอดทางต่างคนก็ต่างเงียบเหมือนครั้งก่อน
จนเฟย์นั้นพึ่งนึกได้ว่าตัวเองจะต้องไปหาแก้ว ก็รีบจับแขนของเขื่อนเอาไว้
"อะไร!ฉันขับรถอยู่ไม่เห็นหรือไง!"เขื่อนบอกอย่างหัวเสีย ที่เขาไม่ยอมพูดจาก็เพราะอารมณ์เสียจากเรื่องเมื่อกี้
"เฟย์จะไปหาแก้ว พี่เขื่อนปล่อยเฟย์ลงเดี๋ยวนี้นะ"
"ไปวันอื่นไม่ได้ไง" ปากร้าย
"ก็เฟย์นัดกับแก้วเอาไว้แล้ว"
"ก็ได้ๆ"หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย จนกระทั่ง...
"ปีหน้าพี่จะเขามหาวิทยาลัยแล้ว ทำไมพี่ถึงไม่อ่านหนังสือหรือไปติวหนังสือกับเพื่อนล่ะ"
"เรื่องของฉัน...แวะซื้อของให้แก้วก่อนล่ะกัน"เขื่อนขัดขึ้น เมื่อเห็นเฟย์กำลังจะพูดอะไรสักอย่าง
"ค่ะ"
@โรงพยาบาล
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"แก้ว เฟย์มาเยี่ยม"เฟย์บอกพร้อมกับเดินมาชูถุงขนมที่เอามาฝากแก้ว
"เฟย์~แก้วนึกว่าเฟย์จะไม่มาซะแล้วTT"
"พี่ก็มานะ ทำไมทักเฟย์อยู่คนเดียวล่ะ"เขื่อนขัดขึ้น
"อ้าวพี่เขื่อน เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่"แก้วถาม
"พร้อมเฟย์"
"เอ๊!สองคนนี้แอบกุ๊กกิ๊กกันหรือป่าวนะ^^"
"แก้ว!!!"สองคนที่โดนล้อก็ตะโกนกลับด้วยความเขินอาย
"TT ทำไมต้องตะโกนใส่เขาด้วย"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ตัวเล็กพี่มาแล้ว...อ้าว!ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ"
"พี่โทโมะ~"แก้วพูดพรางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ พร้อมกับอ้าแขนเหมือนอยากให้กอด โทโมะเดินเข้ามาสวมกอดคนที่นั่งอยู่บนเตียงคนไข้พร้อมกับลูบหัวเบาๆ
"สองคนนี้แกล้งแก้วหรอ"โทโมะถามพรางทำสายตาเจ้าเลห์ไปทางสองคนนั้น
"เดี๋ยวนี้เห็นแฟนดีกว่าเพื่อนหรอ"เขื่อนถาม
"ก็แล้วจะทำไม"โทโมะตอบ พร้อมยักคิ้วล้อเลียนใส่เขื่อน
"นี้เย็นแล้ว เฟย์กลับก่อนดีกว่า บ๊ายบายนะแก้ว"
"จะกลับแล้วหรอ"แก้วถาม
"อืม กะว่าจะแวะไปหาพี่ฟางที่ร้านด้วย"
"อ๋อๆ วันหลังอย่าลืมเอาเค้กมาให้แก้วด้วยนะ" แก้วพูดแล้วโบกมือให้เฟย์ เฟย์ยิ้มรับพร้อมกับรีบเดินออกจากห้อง เพราะเธอไม่อยากเห็นหน้าใครอีกคนนึง
หมับ!
"จะรีบไปไหน"เขื่อนที่หลังจากลาทั้งสองคนในห้องก็รีบเดินตามเฟย์ออกมา
"เมื่อกี้ก็บอกแล้วว่าจะไปหาพี่ฟาง"
"เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"เฟย์ไปเองดีกว่า ไม่อยากรวกวนน่ะค่ะ"
"มันใกล้จะมืดแล้ว เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขื่อนไม่รอคำตอบจากเฟย์รีบลากตัวเธอไปที่รถ ก่อนที่เธอจะพูดอะไรไปมากกว่านี้
"พี่เขื่อน!!!!นี้มันไม่ใช่ทางไปร้านของเฟย์นะ!!!"เธอร้องโวยวาย หลังจากที่นั่งรถมาสักพักมันก็ไมุ่ถึงร้านเธอสักที
"ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ"เขื่อนพูดแค่นั้น
ต่อมาเขาก็พาเธอมายังสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ตอนนี้ก็มืดแล้วจึงไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่ เขื่อนเดินนำเฟย์ไปก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หน้าน้ำพุ
"พี่มีเรื่องอะไร"เฟย์ถามขึ้น
ตอนนี้บรรยากาศรอบๆตัวเธอมันช่างน่าวังเวง เธอจึงอยากรีบๆคุยให้มันเสร็จ จะได้ไปหาพี่ฟางสักที
"พี่ชอบเรานะ"เฟย์ถึงกับตกใจที่เขื่อนพูดคำนี้ออกมา
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็ตอบรับรักไปแล้วล่ะ แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่แบบนั้น
"โกหก" เธอพูดออกมาแค่นั้น แล้วเดินหนีออกมา แต่เดินไม่กี่ก้าวก็ถูกเขื่อนดึงแขนเอาไว้ เขื่อนหันตัวเธอให้มามองหน้าเขาตรงๆ
"ใช่ครั้งแรก ที่พี่พูดที่งานเลี้ยงเป็นเรื่องโกหก แต่ครั้งนี้ฉันพูดจริง"
"พี่คงอยากปั่นหัวเฟย์เล่นเฉยๆ"
"ไม่ พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น"เขื่อพูด
เฟย์มองหน้าเขื่อนผ่านแววตานั้น มันไม่ใช่แววตาขี้เล่นเหมือนตอนที่เจอเขาครั้งแรก และมันไม่ใช่แววตาเศร้าสร้อยเหมือนวันที่เขาควงแนนผ่านหน้าเธอไป แต่มันเป็นสายตาที่จริงจัง!
จะเชื่อได้จริงๆหรอ เฟย์คิดในใจ เธอก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่อยากมีคนรักที่เขารักเราจริงๆ
"เฟย์~พี่รักเราจริงๆ คบกับพี่นะ"เขื่อนพูดอย่างมีความหวัง แต่ก็ต้องทำหน้าสลดเมื่อเฟย์ส่ายหัว
"เรื่องแบบนี้มันต้องใช่เวลานะพี่เขื่อน"เธอพูดยิ้มๆให้เขื่อน
"ฟะ...เฟย์ๆ เฟย์ให้โอกาสพี่ใช่มั้ย ขอบคุณนะเฟย์ ขอบคุณมากๆ"เขื่อนพูดพร้อมกับสวมกอดร่างบางแน่นเหมือนกลัวเธอจะหายไป
"นี่พี่เขื่อน เรายังไม่เป็นแฟนกันสักหน่อย เยอะไปล่ะ"
"เชื่อพี่สิ พี่จะให้เฟย์ตอบตกลงเป็นแฟนพี่ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์"เขื่อนพูดอย่างมั่นใจพร้อมกับส่งยิ้มให้กับว่าที่แฟนสาวของเขา
คนนี้แหละที่ผมจะรักตลอดไป
เวลา เป็นสิ่งที่พิสูจน์ความรักของคนสองคนว่าเหมาะสมกันมากน้อยเพียงใด
The End of Part Faye
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
