I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

@England

Part Knomjean

"Sorry" ขนมจีนเอ่ยขอโทษคนที่เธอเดินชน หลังจากที่จบการแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนนั้นแล้ว เธอก็โดนย้ายมาเรียนที่อังกฤษอย่างกะทันหัน นี้ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว เธอไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนหรือคนอื่นเลยไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงกันบ้างแล้ว

รถยนต์คันหรูวิ่งมาจอดตรงหน้าของหญิงสาวที่กำลังยืนอยู่หน้าป้ายรถเมล์ พร้อมกับมีการ์ดคนหนึ่งเดินออกมาพร้อมกับเปิดประตูรถแล้วผายมือคล้ายกับการเชื้อเชิญ หญิงสาวได้แต่ถอนหายใจออกมา กะว่าวันนี้เธอจะหนีออกมาเดินเล่นข้างนอกสักหน่อย แต่เดินไม่ถึงครึ่งวันก็โดนตามตัวกลับซะแล้ว

"มีคนต้องการพบคุณหนูครับ รีบกลับเถอะครับ ให้แขกรอนานๆมันจะไม่ดีเอานะครับ" 'คลาส' การ์ดคนสนิทของขนมจีนเอ่ยขึ้น เขาคอยตามดูแลเธอตั้งแต่ที่อยู่ประเทศไทยแล้ว รู้จักขนมจีนดีกว่าพ่อแม่ของเธอซะอีก

"ใครกันหรอ?" ขนมจีนไม่ได้เดินขึ้นรถ แต่เธอกลับเดินออกจากป้ายรถเมล์แล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ คลาสสั่งคนขับรถให้ขับตามขนมจีนไปตาม ส่วนตัวเขาเองจะเดินตามขนมจีนไป

"ไม่ทราบครับ แต่ผมว่าคุณหนูรีบกลับเถอะครับ ให้แขกรอนานมันไม่ดีนะครับ"

"ขอเดินต่ออีกหน่อยล่ะกัน พวกนายกลับไปก่อนเดี๋ยวฉันจะตามไปทีหลัง"

"คุณหนูครับ อย่าทำแบบนี้สิครับ ให้แข..."

"ให้แขกรอนานมันไม่ดี ฉันรู้ แต่นานๆทีฉันจะได้ออกมาเดินข้างนอกคนเดียวบ้าง นายก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่หรอ"

"ครับ ผมเข้าใจดี"

30 นาทีผ่านไป

"คุณหนูครับกลับกันเถอะ" คลาสขอร้องแกมบังคับเธอ

"ก็ได้ๆ" พูดจบเธอก็เดินไปขึ้นรถที่ชะลอจอดอยู่ใกล้ๆเธอ

รถคันหรูมุ่งตรงไปยังคฤหาสถ์หลังใหญ่ด้วยความรวดเร็ว เพราะตอนนี้มันก็สายมาเกือบ40นาทีแล้ว ใครกันนะที่มาขอพบเรา เมื่อมาถึงคฤหาสถ์คนรับใช้ก็ออกมายืนต้อนรับเธอ พร้อมกับมีคนใช้ประมาณ4-5คน เดินมาเก็บกระเป๋า เสื้อโค้ต พร้อมกับเปลี่ยนรองเท้า ทั้งทีความจริงแล้วเธอเคยคัดค้านเรื่องนี้ว่าเธอสามารถทำเองได้ไม่ต้องให้ใครมาช่วย แต่พวกเธอต้องทำตามหน้าที่ไม่เช่นนั้นอาจจะถูกไล่ออก

"เชิญทางนี้ครับคุณหนู" คลาสผายมือเชิญเธอไปทางห้องรับรองแขก 

"ขอโทษที่ให้คอยนานครับ ตอนนี้คุณหนูมาแล้วครับ" คลาสบอกกับแขกที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แขกคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือและมันทำให้ขนมจีนถึงกับตกใจ! ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี้ได้ล่ะ?