ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

ณ ไร่องุ่น
การเก็บองุ่นเป็นไปอย่างสนุกสนาน เพราะไม่มีตัวป่วนมาเกาะแข้งเกาะขาโทโมะ แก้วกับโทโมะเลยมีโอกาสได้ สวีตกันบ้าง นิดๆ หน่อยๆ พอน่ารัก
แก้ว:เหนื่อยมั๊ยพี่โมะ
โทโมะ:ยังๆพี่ยังไม่เหนื่อยหรอกน่า ยังเหลืออีกเยอะเลย ถ้าพี่เหนื่อยตอนนี้ใครจะเก็บต่อล่ะ
แก้ว:แก้วถามจริงๆนะ พี่เบื่อมั๊ยอ่ะเวลาที่ยัยหวายมาเกาะแข้งเกาะขาพี่แบบนั้นอ่ะ
โทโมะ:ก็นิดนึงนะ แต่มีก็ไม่อะไรมากหรอก หวายมันเป็นน้องของพี่นี่นา
แก้ว:แต่ก็คนละแม่นี่คะ
โทโมะ:อื้ม ช่างมันยังไง เราทั้งคู่ก็เป็นน้องของพี่
แก้ว:แล้วพี่โมะรักใครมากกว่า
โทโมะ:พี่รัก...แก้วมากกว่า
แก้ว:(เขิน) หรอ รักแก้วมากกว่าเพราะอะไรอ่ะ
โทโมะ:เพราะแก้วชอบช่วยพี่ทำงาน ไม่เกี่ยงงาน รักในงานที่พี่ทำ แล้วอีกอย่างคือ แก้ว...น่ารักกว่าด้วยล่ะ
แก้ว:ฮ่ะๆๆๆ ใครน่ารักกว่านะ (แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน)
โทโมะ:อะไร ใครพูดอะไรน่ารัก ไม่มี๊... 
แก้ว:หรอคะ
โทโมะ:อืม....
แม่มล:เด็กๆจ้ะ เหนื่อยกันรึยัง
แก้ว+โทโมะ:ยังค่ะ/ยังครับ
แม่มล:อ้าว! ยังไม่เหนื่อยหรอ แม่ว่าจะไปเอาน้ำกับขนมมาให้ซะหน่อย ไม่เป็นไรๆ ถ้ายังไม่เหนื่อยก็ทำ      ต่อไปละกันนะจ้ะ 
แก้ว:โอ๊ย! พี่โมะ แก้วว่าเราหยุดเก็บองุ่นกันก่อนเถอะนะคะ แก้วรู้สึกเหนือยๆยังไงก็ไม่รู้
โทโมะ:เออใช่ พี่ก็ปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมดแล้ว ถ้าได้น้ำซักแก้วคงจะดี
แม่มล:แหม....สองคนนี้ พอพูดถึงขนมนี่รีบเมื่อย รีบเหนื่อยกันขึ้นมาเลยน้า.... OK เดี๋ยวแม่ไปเอามาให้ ไปพักตรงแถวๆ ต้นไม้ใหญ่นั้นกันก่อนละกันนะจ้ะ 
ในระหว่างที่แม่มลไปเอาน้ำ+ขนมมาให้แก้วกับโทโมะนั้น
โทโมะ:เรามาเล่นไรหนุกๆกันมั๊ยแก้ว
แก้ว:เล่นอะไรคะ
โทโมะ:ก็เกมส์ที่เวลาผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน เค้าเล่นอะไรกันล่ะ
แก้ว:เกมส์ เกมส์อะไร
โทโมะ:ก็เกมส์นี้ไง....
แก้ว:อย่าน้า.......พี่โมะ.....!!!!!!!!!!
 
ปิ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หมดเวลา
ถ้าอยากรู้ว่าสองคนนี้เล่นไรกัน ก็อย่าลืมติดตามตอนต่อไปล่ะ บาย ไปแต่งเรื่องอื่นต่อแล้วน้า....โชคดี