ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

8.3

เขียนโดย aoommy

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.45 น.

  49 ตอน
  284 วิจารณ์
  77.25K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ห้องเก็บของที่ไร่องุ่น

แก้ว-ฮือ... ทำไมพี่โมะต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ ฮือ.. ทำไมพี่โมะถึงไม่ยอมบอกเรา ว่าฮึก.. ว่ามีคนรักอยู่แล้ว

ปัง!!!!! เสียงเปิดประตู

โทโมะ-แก้ว!!!!

แก้ว-ไปให้พ้น แก้วเกลียดพี่!!!

โทโมะ-เดี๋ยว ฟังพี่ก่อนนะ คือแบบ..

แก้ว-ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แก้วไม่อยากฟังคำแก้ตัวของพี่โมะ

โทโมะ-แก้ว พี่ขอโทษนะ แต่ว่า พี่แค่ไม่อยากบอกแก้วอ่ะ พี่กลัวว่าแก้วจะเสียใจ

แก้ว-แต่พี่ก็ไม่น่าทำเเบบนี้นี่คะ จะทำอะไรก็ไปทำในที่ลับหน่อยนะ นี่มันไร่ของครอบครัวของแก้ว ทำอะไรเกรงใจบ้าง

โทโมะ-พูดแบบนี้ ประชดพี่ใช่มั๊ย

แก้ว-เปล่า แก้วแค่อยากบอกให้พี่กับหวาย ไปทำกันในที่ลับ ไม่แน่ก็อาจจะไม่ใช่แค่จูบ อาจจะมากกว่านั้นอีกก็ได้นะคะ

โทโมะ-พี่...คือพี่ขอโทษนะ

แก้ว-ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับแก้ว!!! (จุ๊บ) (กรี๊ดดดดดดด โมะจูบแก้วด้วย/ไรเตอร์)

แก้ว-เพี๊ยะ!!! อย่ามายุ่งกับแก้วอีก แก้วเกลียพี่ ฮือ...

โทโมะ-แก้ว!!! รอพี่ด้วย พี่ขอโทษ

หวาย-พี่โมะ ไม่ต้องไป เมื่อกี้นี้ทำอะไรอ่ะ หวายเห็นนะ

โทโมะ-เรื่องนั้นไว้ทีหลังนะ พี่ต้องรีบไปง้อแก้วก่อน

หวาย-พี่โทโมะ หยุดนะ มาเคลียร์กันก่อนสิคะ!!!

 

หน้าบ้านของแก้ว

โทโมะ-แก้ว รอพี่ด้วยแก้ว

แก้ว-ไม่ต้องมาวิ่งตามเลย ไปให้พ้นนะ แก้วเกลียดพี่

โทโมะ-พี่ขอโทษนะแก้ว พี่ไม่ได้ตั้งใจจูบแก้วนะ

แก้ว-ก็บอกวว่าอย่ามายุ่งไง

ปัง!!!! แก้วปิดประตูใส่หน้าโทโมะ

โทโมะ-แก้วๆ เปิดประตูมาคุยกันก่อนสิแก้ว

แก้ว-ออกไปจากชีวิตแก้วซะ แก้วไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว จะไปไหนก็ไปเลย

โทโมะ-โธ่เว๊ย!!! งี่เง่าว่ะ ตามใจ ไม่ง้อแล้วก็ได้

5 นาทีผ่านไป

"กับสิ่งที่เธอถามชั้นจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้ง ต้องนานเท่าไหร่ ที่เธออยากรู้ชั้นเองก็อยากรู้ ถ้..." คุณแม่

แก้ว-ฮึก ฮัลโหล มีอะไรหรอคะแม่

แม่มล-แก้ว คุยกับพี่เค้าหน่อยเถอะนะลูก พี่เค้าอุตสาห์มาง้อ

แก้ว-แม่รู้ได้ไงคะ

แม่มล-ก็ตาโมะเค้าโทร.ไปบอกแม่ พี่เค้าคงไม่ได้ตั้งใจหรอกนะลูก

แก้ว-แค่นี้นะคะ แก้วไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว แก้วต้องอ่านหนังสือสอบเข้ามหา'ลัย ตู้ดๆๆๆ

"ชั้นดูไม่ดี ดูไม่ดีใช่มั๊ย ยิ่งทำอะไรลงไปมันยิ่งไม่เข้าตา นี้ยั...."

โทโมะ-เป็นไงบ้างครับคุณอา แก้วว่าไงบ้างครับ

แม่มล-แก้วเค้าไม่อยากคุยน่ะจ้ะ อาว่า แก้วเค้าคงจะทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ งั้นรอให้เวลาช่วนรักษาแผลใจให้แก้วก่อน แล้วค่อยไปลองคุยกบน้องเค้าอีกทีแล้วกันนะจ้ะ

โทโมะ- ครับๆ ขอบคุณมากๆครับ เฮ้อ... แก้วเอ๊ย อย่างอนพี่นานนักนะ พี่กลัวว่าจะเผลอทำมากกว่าจูบเธอ ก็ได้พี่จะให้เวลาแก้วละกันนะ

หวาย-พี่โทโมะคะ แก้วเป็นไงบ้าง เข้าใจกันรึยัง

โทโมะ-พี่ไม่อยากคุยตอนนี้ ขอตัวนะ โธ่เว๊ย!!!!!

หวาย-เอ้า!!! อะไรว่ะ ตามใจละกัน เดี๋ยวค่อยไปง้อพี่โมะละกัน...

จบตอนๆๆๆๆๆแร้ววววววววววว

ใครอยากอ่านต่อ ก็เม้นกันซะดีๆ ไม่งั้น ไรเตอร์ขอให้หน้าเยิน ฟันเหยิน สิวขึ้นที่ก้น สาธุ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา