ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)
aoommy
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องนอนของแก้ว
แก้ว-เฮ้อ... พี่โมะนะพี่โมะ ถ้าไม่รักเรา จะมาให้ความหวังเราทำไมว่ะ ชอบมาบอกว่าเราน่ารง น่ารักกว่าน้องสาวตัวเอง แต่ก็ไปแอบคบกันจนได้ ชิ!!! มาว่าเรางี่เง่า งี่เง่าแล้วไงว่ะ ไม่อยากง้อก็ไม่ต้องง้อ ไอ้พี่บ้าเอ๊ย!!!
แก้วเข้าห้องมานอนบ่นพึมพัม เนื่องจากน้อยใจ ที่ทะเลาะกับโทโมะวันนี้ แต่ก็มีเรื่องให้ดีใจอยู่นิดนึง
แก้ว-แต่... วันนี้เรากับพี่โมะจูบกันด้วย อร๊ายยยยยยยย อยากให้จูบไปนานๆๆๆๆๆจังเลย เราคงจะมีความสุขน่าดู แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก เอ๊ะ!! หรือจะเป็นไปได้ เราก็แค่รอให้พี่โมะกับยัยหวายเลิกกัน แล้วเราก็รอเสียบ อิอิ แต่... ถ้าเค้าไม่เลิกกันล่ะ อร๊ายยยยยยยยย ว้าวุ่นไปหมดแล้ว อ่านหนังสือสอบดีกว่า ชิ!!! ไม่มาช่วยติวก็ตามใจ เราสอบได้ไม่ต้องมาดีใจด้วยละกัน เชอะ!!!!!
30 นาทีผ่านไป
แก้ว-โอ๊ยยยยยยยยย อ่านไม่รู้เรื่องเว๊ย ไม่เข้าใจอะไรซักอย่าง ตายๆๆ นี่เราต้องเป็นคนไปง้อพี่โมะใช่มั๊ยเนี่ยะ ไม่ได้ๆ พี่เค้าก็ต้องรู้น่ะสิว่าเราแค่แกล้งงอน ให้เค้ามาง้อ แต่...ถ้าไม่ให้พี่เค้าสอน ก็จะอ่านไม่รู้เรื่องน่ะสิ เชอะ!!! ยอมไปง้อเองก็ได้....
สุดท้าย แก้วก็ต้องยอมเสียท่าไปง้อโทโมะจนได้
หน้าห้องนอนของโทโมะ
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ-คร๊าบบบบบ..
แก้ว-พี่โมะ
โทโมะ-มีไรหรอ
แก้ว-คือ... แม่ให้แก้วมาตาม ลงไปทานข้าว
โทโมะ-หรอ... แต่เมื่อกี้คุณอาเพิ่งโทร.มาบอกพี่ ว่าคุณอาไม่อยู่บ้าน ให้พี่ทำอาหารให้แก้วทานอยู่เลยนะ
แก้ว-หรอ คือ แก้วไปนะ
โทโมะ-อะไรของเค้า จะมาง้อเราล่ะสิ
แก้ว-โธ่ยัยแก้ว ไม่พูดไปเล่าๆๆๆ โง่จริงๆเลย แค่พูดว่า พี่โมะ แก้วขอโทษที่แก้วแกล้งงอนพี่ ก็แค่อยากให้ง้อนี่นา...
โทโมะ-แค่แกล้งงอนงั้นหรอ!!!
แก้ว-เฮ๊ย!!! มาได้ไงเนี่ยะ
โทโมะ-เปิดประตูมาคร๊าบบบ
แก้ว-กวนเบื้องล่างซะแก้ว แก้วไปก่อนนะ
โทโมะ-เดี๋ยว โทโมะจับแขนแก้วเอาไว้
แก้ว-อะไรคะ
โทโมะ-พี่ได้ยินนะ ว่าเธอพูดอะไร โทโมะพูดแล้วยิ้มเล็กน้อย
แก้ว-ก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดบ่อย
โทโมะ-งั้นหรอ แล้วมาหาพี่มีอะไรรึเปล่า
แก้ว-อ๋อคือ แก้วไม่ค่อยเข้าใจวิชาภาษาอังกฤษเท่าไหร่ ก็เลยอยากให้พี่สอนอ่ะ
โทโมะ-อืม.. พูดมาตรงๆตั้งแต่แรกก็จบ ว่าอยากให้พี่สอนอ่ะ โทโมะขยี้หัวแก้วเล็กเบาๆ
แก้ว-โอ๊ยพี่โมะ!!! หัวแก้วยุ่งหมดแล้ว
โทโมะ-ฮ่าๆๆๆ โทโมะหัวเราะชอบใจ
แก้ว-แก้วหิวแล้ว หาอะไรให้ทานหน่อยนะคะ
โทโมะ-ได้สิ อยากทานอะไรล่ะ
หวาย-อยากทานสปาเก็ตตี้ค่ะ พี่โทโมะทำให้หวายทานหน่อยน้า...
โทโมะ-พี่ถามแก้ว ไม่ได้ถามหวาย
หวาย-แต่หวายอยากทาน พี่โทโมะต้องทำให้หวายานเดี๋ยวนี่
โทโมะ-มีสิทธิ์อะไรมาสั่งพี่อ่ะ อยากทานก็ทำเองสิ
หวาย-ก็เราเป็นแฟนกันนี่คะ
โทโมะ-แล้วไง โทโมะพูดเหมือนไม่แคร์หวาย
หวาย-พี่โทโมะ ก็..
โทโมะ-แก้ว หิวไม่ใช่หรอ เดี๋ยวพี่ทำอะไรให้ทานนะ โทโมะพูดแล้วก็จูงมือแก้วไป
แก้ว-ไปก่อนนะ พูดพร้อมกับโบกมือ เหมือนเยาะเย้ยนิดๆ
หวาย-พี่โทโมะ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ
ในครัว
แก้ว-พี่โมะทำอย่างงั้น มันจะดีหรอ
โทโมะ-ดีแล้วล่ะ ตั้งแต่ตอนนั้น หวายก็ตามพี่ไม่เลิกเลย น่ารำคาญชะมัด
แก้ว-แก้วผิดรึเปล่าเนี่ยะ
โทโมะ-เฮ้อ... ก็ไม่ผิดหรอกนะ
แก้ว-งั้นแก้วว่า เรามาแข่งกันทำอาหารดีกว่า
โทโมะ-ได้สิ ใครแพ้ปั่นจักยานรอบสวนส้ม 5 รอบ
แก้ว-5 รอบน้อยไปมั๊ย 10 รอบไปเลย
โทโมะ-ได้ ถึงเวลานั้นอย่าหนีละกัน
แก้ว-ไม่หนีอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ
แม่มล-ทำอะไรอยู่จะเด็กๆ
แก้ว-คือแก้วกับพี่โมะแข่งกันทำอาหารอยู่น่ะ
แม่มล-จริงหรอ
โทโมะ-จริงครับ ถ้าใครแพ้ต้องปั่ยจักรยานรอบสวนส้ม 10 รอบครับ
แม่มล-ไม่น่าละ กลิ่นหอม.... ไปถึงหน้าบ้านนู้นเลย งั้นแม่จะเป็นกรรมการให้ละกันนะ ยังไงก็ออมมือให้น้องหน่อยล่ะตาโมะ ปั่นจักรยานรอบสวนส้มตั้ง 10 รอบ เดี๋ยวน้องตายกันพอดี
โทโมะ-ไม่ได้หรอกครับ แล้วเป็นคนบอกเองว่า 10 รอบ ห้ามลด ถ้าผมออมมือให้แล้วผมแพ้ขึ้นมา ผมก็ซวยน่ะสิ
แม่มล-ตามใจๆ แม่ไปก่อนนะจ้ะ
ในระหว่างที่ดทโมะกำลังหันหลังไปหยิบของ แก้วก็แอบขี้โกงนิดๆ โดยวิธี...
แก้ว-ฮ่าๆๆๆๆ ใส่น้ำปลาลงไปเยอะขนาดนี้ ต้องเค็มปี๋ จนคุณแม่ปรับแพ้แน่เลย อิอิ
โทโมะ-แก้ว!!! อย่าให้รู้นะว่าโกงพี่อ่ะ
แก้ว-เออน่า ไม่โกงหรอก ใครโกง ไม่มี๊.... ไม่มี
30 นาทีผ่านไป
แก้ว+โทโมะ-เสร็จแล้วค่า.../เสร็จแล้วครับ...
แม่มล-โอ้โห น่าทานทั้งคู่เลย จะให้ใครชนะดีเนี่ยะ
แก้ว-ลองชิมดูเดี๋ยวก็รู้ค่ะ (อิอิ เราต้องชนะแน่/แก้ว) (อย่าเพิ่งดีใจไป/ไรเตอร์) (แก้วต้องชนะอยู่แล้วเพราะแก้วใส่น้ำปลาลงไปตั้งเยอะ/แก้ว) คุณแม่ชิมของแก้วก่อนสิคะ ของพี่โมะอ่ะ ไว้ทีหลังก็ได้
แม่มล-จ้าๆ แม่มลตักอาหารเข้าปาก
แม่มล-โอ็โห!!! แก้ว อร่อยมากลูก
โทโมะ-อย่าเพิ่งด่วยตัดสินใจไปครับคุณอา เพราะคุณอายังไม่ได้ชิมอาหารของสุดหล่ออย่างผมเลย
แม่มล-จ้าๆ แม่มลตักอาหารของโทโมะเข้าปาก
โทโมะ-เป็นไงครับ
แม่มล-โทโมะ!!!!!! นี่โทโมะทำอะไรให้อาทานเนี่ยะ
โทโมะ-ทำไมหรอครับ
แก้ว-ฮ่าๆๆๆ ไม่อร่อยใช่มั๊ยคะ แก้วชนะแล้ว ไปปั่นจักรยานไป๊ ชิ้ว ชิ้ว
แม่มล-อร่อยมากเลยจ้ะ
แก้ว-ฮ่ะ อะไรนะ แก้วใส่น้ำปลาลงไปตั้งเยอะ จะอร่อยได้ไง อุ๊บ.. หลุดปากไปแล้ว
โทโมะ-คุณอาครับ แก้วขี้โกงอ่ะ จัดการเลยนะครับ วิ่งไปกอดแม่ของแก้ว เชิงอ้อนนิดๆ
แม่มล-แก้วทำแบบนี้มันไม่ดีนะลูก อย่าทำอีกนะเข้าใจมั๊ย
แก้ว-ค่าคุณแม่
แม่มล-ก็ดี งั้นแม่จะตัดสินแล้วนะ ผลคือ...
แก้ว-แก้วชนะๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ-เราต้องชนะๆๆๆๆ
แม่มล-คนที่ชนะคือ..........
จบแล้วๆๆๆๆๆ
อยากให้แก้วชนะกดโหวต อยากให้โทโมะชนะคอมเม้น
ถ้าอยากให้เสมอก็ทั้งโหวตทั้งเม้นเลยละกันน้ารัดเดอร์.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
