Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว

 
 
 
   " นี่พี่ป๊อป ถ้าพี่ไม่มีอะไรทำก็กลับบ้านซิ ฟางมีรีพอร์ทค้างนะ" ฟางที่บ่นอุ๊บอิ๊บ หลังจากงานหมั้นของเธอ
 
คู่หมั้นของเธอ ก็ตามติดเธอตลอดไม่ให้ห่างสายตา ขนาดตอนเธอเรียน ยังมาเดินผ่านหน้าห้องเธอ หลายๆรอบ
 
 
" ก็ไปทำซิ พี่ห้ามฟางไปทำหรือไงกันละ " เถียงเธอออกไปแต่ตัวเองก็ยังเดินตามฟางไปติดๆ
 
 
" พี่ป๊อป พี่กำลังจะทำฟางไ่ม่มีสมาธินะ " ติคู่หมั้นตัวเองดุๆ ทันทีที่ยังเห็นเค้าทำตัวเอาแต่ใจตัวเอง
 
 
" ก็แล้วทำไมฟางไม่ไปทำที่ห้องสภาละ ไปทำทำไมที่ห้องสมุด จะเอาหนังสืออะไรบอกพี่ซิ เดี๋ยวให้บรรณรักษ์เอามาให้" 
 
 
" โอ้ย พี่เนี่ย มาทำไมก็ไม่รู้ งานก็ไม่ทำ เดินตามอยู่นั่นแหละ ฟางจะทำอะไรก็ห้าม" บ่นใส่คู่หมั้นทันที
 
 
" ก็พี่ห่วงเรานี่นา ไหนจะเดิน ซุ่มซ่ามชนนั่นนี่อีก"
 
 
" พี่ป๊อป ฟางเป็นคู่หมั้นพี่นะ ทำไมฟางจะไม่รู้ ว่าพี่กลัวฟางไปหาเควิน ใช่ไหม" เพิ่มเสียงให้เค้าดูเกรงเธอขึ้น
 
 
" ใช่ ไม่อยากให้ไปหา แล้วถ้าฟางไป พี่ก็จะไล่มันออกด้วย ไปห้องสภา อย่าเถียงพี่ ไม่งั้นคืนนี้พี่ลงโทษแน่"
 
ห้ามอย่างรู้ทันกับอาการอ้าปากค้างของคู่หมั้นสาว ก่อนจะหันหลังเดินนำเธอไป รอยยิ้มที่ผุดขึ้นใบหน้าอย่างผู้ชนะ
 
 
ณ. ห้องประธาณสภานักเรียน
 
 
" อ่าว แก้ว พี่เฟย์มาอยู่นี่ไ้งกันเนี่ย" ฟางเอ่ยปากถามคนที่เธอเห็นในห้องทันที
 
 
" ก็อีพี่โมะนะซิฟาง ไม่ยอมให้แก้วไปทำงานบ้านเพื่อน แถมยังให้แก้วไปขอแบ่งงานเพื่อนมาทำที่นี่แทนนะซิ" แก้วบ่นทันทีที่ฟางถามเสร็จ
 
 
" ส่วนพี่ ต้องหอบงานล้นมือไปหมด มานั่งเฝ้าตากบบ้าเนี่ย บ้าชะมัดเลย" เฟย์บ่นต่อทันที
 
 
                  สามสาวมองตากันอย่างจำนวน เพราะรู้ความเอาแต่ใจของคู่รักตัวเอง เลยต้องเดือนร้อนแบบนี้
 
 
" แก้ว เย็นนี้ไปกินข้าวที่ร้านที่มินนี่มินนี่กันมั้ย" โทโมะถามแฟนขึ้น
 
 
" พี่โมะ เห็นงานแก้วไหม ไหนจะต้องโทรคุยกับเพื่อนตลอดอีก เพราะงานต้องทำด้วยกัน เพราะใครเนี่ย"
 
 
" โธ่ แก้วใจของพี่ ยังไงไอ้ป๊อปมันก็ให้จบ อย่าคิดมากซิ"
 
 
" พี่โมะ พี่นี่ ฮึ่ย แก้วงอนพี่แล้ว" เมื่อไม่รู้จะว่ายังไง แก้วเลยตัดบทสนทนาทันที
 
 
" อ่าว ทำไมอ่าแก้ว งอนเรื่องอะไร ห้ามงอนพี่นะ หันมาคุยกันก่อน" เหมือนแก้วจะปวดหัวขึ้นนะกับการงอนครั้งนี้
 
 
" นี่กบ ฉันจะกลับแล้ว ห้ามหืออือ ฉันมีงานค้าง เข้าใจไหม" เฟย์ที่หันมาบอกกับเขื่อนก่อนจะเก้บของลงกระเป๋า
 
 
" โอเคครับ กลับตอนนี้เลยใช่ป่าว" เขื่อนที่ถามเฟย์ ทำให้เฟยืชะงักเล็กน้อย แปลกใจที่ทำไมเค้ายอมง่ายดาย
 
 
" อือ " เขื่อนถือของเดินนำเฟย์ไปที่รถ
 
 
" เดี๋ยว ทางนี้เขื่อน เฟย์จอดรถไว้ทางนี้ อ่าวจะไหนอ่า" เฟย์ที่เดินตามเขื่อน พยายามบอกว่ารถอยู่อีกทางหนึ่่ง
 
 
" ป่ะ เดี๋ยววันนี้เคลียร์งานเสร็จดึก" ทันทีที่เขื่อนเอาของที่ถือมาใส่ในรถตัวเอง ก็หันมาบอกเฟย์ที่ยืนงงอยู่
 
 
" หมายความว่าไง " เฟย์ถามเขื่อนเสียงเขียว
 
 
" ก็รีบไงครับ เดี๋ยวคืนนี้จะกลับดึก ป่ะ เร็ว" ลากเฟย์ขึ้นรถเค้าแล้วขับออกไปทันที
 
 
" ไอ้กบบ้า มาตามทำไม ทำไมไม่ช่วยงานเพื่อน"เอ็ดแฟนหุ่มที่เอาแต่ใจตัวเอง
 
 
" ก็แบ่งงานมาแล้วไงครับ อีกอย่างจะได้มาเฝ้าเฟย์ด้วย เผื่อเฟย์มีอะไรให้ช่วย" ยิ้มทะเล้นส่งออกไป
 
 
" ช่วย หรือ กวนกันแน่" ถึงจะพูดแบบนั้น แต่เธอก็แอบอมยิ้มกับความน่ารักของแฟนหนุ่ม
 
 
   กลับมายังมหาลัย
 
 
" พอเลยนะ ถ้าพี่จะพูดอะไร ฟางจะทำงานแล้ว" พูดขึ้นทันที ก่อนที่แฟนหนุ่มจะอ้าปาก
 
 
" ไงครับ คนเก่งของพ่อ หิวไหมครับ " ป๊อปปี้ ที่คุกเข่าลง นั่งพูดกับท้องฟาง
 
 
" พี่ป๊อป เงียบๆซิค่ะ"
 
 
" ง่วงไหมลุก งั้นนอนนะ"
 
 
" ............... " ฟางแอบยิ้มในความน่ารักของป๊อปปี้ แล้วก้มลงทำงานต่อทันที
 
           สิบนาทีผ่านไป
 
 
" นี่พี่ป๊อป ไม่ไหวแล้วนะ " ฟางที่จู่ๆ ก็วินแตกขึ้นมาดื้อๆซะงั้น
 
 
" เฮ้ย อายแก้วกับโทโมะบ้างซิ มาไม่ไหวอะไรตอนนี้" ป๊อปปี้ตอบกลับ
 
 
" พี่นั่นแหละ เมื่อไหร่จะเลิกกวนฟางซักทีห๊ะ ฟางจะทำงาน"
 
 
" พี่ไปกวนตอนไหน บอกให้เงียบ พี่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วนะ"
 
ใช่ เค้าเงียบ เค้าไม่พูดอะไร แต่เค้านั่งลูบท้องเธอไปมา ไหนจะก้มมาดมท้อง เอาหูมาแนบน้อง จูบท้อง
เอาหน้าถูไปถูมา แล้วเธอจะทำงานได้ยังไงกัน
 
 
" หึ งั้นพี่มาทำงานให้ฟาง ลุกบอกว่า อยากนอน ง่วง" ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดกับแฟนหนุ่ม
 
 
" เห้ย ได้ไงกัน พี่เป้นผู้บริหารนะฟาง มีงานทำเยอะแยะ" บอกแฟนสาวแล้วเดินไปโต๊ะทำงานข้างๆ
 
 
" ไม่รู้ละ ถ้าพี่ไม่ทำให้เสร็จภายในวันนี้ ฟางจะงอน แล้วก็ไม่ให้พี่เข้าห้องด้วย" บอกก่อนจะเดินไปโซฟาแล้วก้มลงนั่งกอดอก
 
 
" ฟาง ไ่ม่ได้นะ งานฟางฟางต้องทำ ไม่งั้นจะจบได้ไง"
 
 
" ไม่รู้ละ ทำก็ได้ แต่พี่ห้ามเข้าห้องฟาง แล้วฟางก็ไม่ไปห้องพี่ด้วย"
 
 
" ไม่ได้นะฟาง ทำแบบนี้ตีพี่ซะดีกว่า"
 
 
" ไม่รู้ ลุกบอกง่วง แล้วก็หิวด้วยได้ยินไหม เห้อ คงต้องทนทำตอน้อลุกน้อ คุณพ่อเค้าคงไม่ทำให้เราหรอก" บอกทันทีที่เห้นท่าทางนิ่งคิดของอีกฝ่าย
 
 
" ก็ได้ๆ งั้นกลับไปทำบ้านกัน ฟางจะได้นอนพัก"
 
 
" แล้วแก้วกะพี่โมะละ" ถามป๊อปปี้ ที่หันไปเจอทั้งคู่ที่ทะเลาะกันไม่หยุดซักที
 
 
" พี่ทำไมไม่ไปทำงาน มาที่นี่ทำไม" แก้วที่ตอบโต้แฟนหนุ่ม
 
 
" ก็แก้วทำไมไม่เอางานไปทำที่บริัษัทพี่ละ พี่จะได้ไปทำงานนะ"
 
 
" มันเกี่ยวกันตรงไหนพี่โมะ อย่ามาทำตัวเป็นเด็ก"
 
 
"เกี่ยว งันพี่จะย้ายงานมาทำที่นี่จนกว่าแก้วจะเรียนจบ" โทโมะบอกแก้วที่หน้ามุ่ย
 
 
" เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวนะ ถามฉันหรือยัง ย้ายงานอะไรกัน "
 
 
" ใช่พี่ป๊อป ห้ามยอมพี่โมะนะ ว่าไปเลย"แก้วยุป๊อปปี้
 
 
" อะไรว่ะไอ้ป๊อป แค่ฉันเอางานมาทำที่นี่ ไม่ได้ หรือไงกัน" ดทโมะหันไปถามป๊อปปี้
 
 
" ป่าว ไม่ใช่ทั้งนั้น อีกอาทิตย์เดียวพวกนี้ก็จบแล้ว ฉันจะบอกว่า เอางานไปทำที่บ้านซะ ฉันจะพาฟางไปพัก"
 
 
" แล้วเรื่องที่ทำงานฉันละ"
 
 
" ฉันยกห้องข้างๆให้ละกัน เพราะห้องนี้พรุ่งนี้ฉันจะให้คนเอาเตียงมาไว้ สำหรับให้ฟางพักหลังกินข้าวอ่า"
 
 
"...................." ตอนนี้แก้วกับโทโมะที่ทะเลาะกัน เงยบลงทันที แถมมองหน้าสงสายตาขำๆ กับอาการเห่อลูกกับแม่ของลูกของป๊อปปี้
 
 
" งั้นพี่พาฟางไปพักเหอะค่ะ ส่วนห้องไม่ต้องหรอก แก้วทำงานคืนนี้ก็เสร็จ แล้วจะไปที่ทำงานคนบางคนแทน"
 
 
" โอเคๆ งั้นกลับบ้านกันเถอะ ลูกฉันง่วงละ" บอกก่อนที่ทุกคนจะเดินแยกย้ายออกมา
 
 
" ฟาง เดี๋ยวก่อนฟาง ขอดูเนื้อหาตรงนี้หน่อย"
 
 
" อ่อ นี่จ๊ะ แล้วของเธอละ" ฟางก้มดูเนื้อหาของเพื่อนที่ส่งมาให้ดู เลยทำให้หัวเค้าสองคนใกล้กัน
 
 
" อะแฮ่ม อะแฮ่ม" ป๊อปปี้ ส่งเสียงทันที
 
 
" สวัสดีครับ ประธานสภา" เควินสวัสดีทักทายป๊อปปี้
 
 
" อืม แล้วเอาหัวไปไกลๆฟางด้วย" บอกเควิน ก่อนที่เควินจะถอยห่างฟาง
 
 
" เอ่อ งั้นเดี๋ยวคืนนี้เราโทรคุยกันก็ได้ มีที่ไม่เข้าใจอยู่ ขอบคุณนะฟาง ไปละ" เควินบอกก่อนเดินออกไป
 
 
" โทรทำไม ไม่ต้องโทร ห้ามโทรเว้ย" ป๊อปปี้ตะโกนบอกเควินที่เดินกึ่งวิ่งออกไป
 
 
" พอแล้วค่ะ เค้าไปแล้ว " ฟางหันมาบอกป๊อปที่ทำหน้ามุ่ยใส่เธอ
 
 
" ห้ามคุยกับมัน พี่รับเอง เพราะพี่จะทำงานให้ฟาง มีอะไรให้ถามพี่ " บอกฟางเสียงขุ่น
 
 
" แต่พี่ป๊อป นี่งานฟางนะ พี่ก็ยอมๆฟางมั่งซิค่ะ " พูดอย่างอ่อนใจกับแฟนหนุ่ม
 
 
" ไม่มีทาง งานฟางแล้วไงละ พี่ก้รู้นิ จำได้ไหมที่เราเคยตกลงกันเรื่องแข่งเรียนอ่า"
 
 
" อะหะ จำได้ค่ะ"
 
 
" ถ้าพี่ชนะ ฟางต้องอยู่กับพี่ตลอดเวลา ไปไหนก็ช่าง คุยกับใครก้ต้องบอกพี่"
 
 
" ทุกวันนี้มันก็เป็นแบบนั้นอู่แล้วนี่ค่ะ งั้นถ้าฟางชนะ พี่อย่าเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้อีกนะค่ะ เราโตแล้ว "
 
 
"  โอเค คืนนี้นอนคอนโดนะ"
 
 
" พี่ป๊อป ไม่ต้องเลย ฟางจะสี่แล้วนะ"
 
 
" นะ พี่คิดถึง นอนคอนโดนนะ" พูดเสร็จทั้งสองก็ขับรถออกไปทันที
 
 
" นี่เขื่อน ถ้านายจะมานั่งมองแบบนี้งานจะเสร็จไหมละ" เฟย์บ่นเขื่อนทันทีที่หันมาเจอสายตาเขื่อน
 
 
" แหม ก็อยากมองนี่ครับ"
 
 
" เฟย์ ที่รักทำอะไรอยู่ มาหอมทีซิ" เสียงชายปริศนาที่เปิดประตูเข้ามาโดยไม่ขออนุญาติ กล่าวทักทายเฟย์
 
ทำห้เขื่อนมองด้วยสายตาฟาดฟัน
 
 
 
 
This Spacail จะเป้นยังไงต่อไป
 
รอลุ้นตอนหน้านะค่ะ...
 
 
 
 
 
 
 
ฝาก เพียงใจเราเคียงกัน กับ BE FORGET ด้วยนะ