Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.49 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" พอเลยนะ นายนี่ฉวยโอกาสตลอดเลย" ฟางร้องห้ามผมที่กำลังสนุกกับการจูบเธอ
"เธอ อายฉันละซิ" ผมแซวให้เธอหน้าแดง ผมชอบเวลาที่เธอเขินจัง
"บ้าหรือไงละ ฉันหิวต่างหาก"
"โกหกไม่เนียนเลยนะ เอะอะดึงเข้าเรื่องกินตลอด" ผมบอกเธอแต่ก็หยุดการกระทำแต่โดยดี
ผมจูงมือเธอเดินมาที่รถ ขับพาเธอไปเรื่อยๆตามทาง
"กินอะไรกันดีละ" ผมถามเธอ
"ไม่รู้อ่า อ่อ ร้านก๋วยเตี๋ยวตรงนั้นไง" เธอเสนอมา
"อ่าๆ ตกลงกินร้านนี้นะ"
"อืม กินร้านนี้แหละ"
ผมจอดรถ พาเธอเดินลงไป ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยกินร้านแบบนี้เหมือนกัน
"รับอะไรดีค่ะ" เด็กเสริ์ฟถามผมกับฟาง
"เอาบะหมี่เกี้ยวน้ำค่ะ แล้วนายเอาอะไร " ฟางที่หันไปสั่ง แล้วหันมาถามผม
"เอาเหมือนเธอเลยคับ แล้วเอาน้ำเปล่าสอง"
พอผมสั่งเสร็จ ผมก็นั่งจ้องหน้าฟาง
"หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ มองทำไม" ฟางถามผมกลับ
"ป่าว แค่่มองตาเธอ มันบวมไปหมดแล้ว ร้องไห้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ" ผมถามเธอ
"............................" เธอกลับเงียบ
"แต่ปากเธอดูเหมือนจะบวมกว่านะ" ผมที่แซวเธอ เพื่อสยบอาการเงียบ
"บ้า" เธอว่าผมแล้วหน้าแดง
"วันนี้ไปนอนคอนโดกันดีกว่าน้อ " ผมถามเธอ
"ทำไมละ ทำไมไม่กลับไปนอนที่บ้าน" ฟางถามผม
"ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอหน่อยนะ"
"อ่อ" แล้วก๋วยเตี๋ยวก็มาเสริ์ฟ
ผมนั่งดูฟางกิน อย่างเอร็ดอร่อย แต่ผมไม่รู้ว่าต้องปรุงอะไรดี เลยไ้ด้แต่มองเธอกิน
"ทำไมไม่กินละ ไม่หิวเหรอ" ฟางถามผม
"หิว แต่ฉันปรุงไม่เป็นอ่า"
"แล้วก็ไม่รีบบอก" แล้วฟางก็ดึงชามของผมไปปรุงแล้วชิม
"อ่า กินได้แล้ว"
"ได้ไง เธอกินเกี้ยวฉัน เอาของเธอมาคืนฉันเลยนะ" ผมแอบว่าเธอ
"ไม่เอา ฉันชิมนิดเดียวเอง เดี๋ยวค่อยสั่งใหม่ก็ได้" ฟางตอนนี้ทำหน้าเหมือนกลัวโดนแย่งของเล่นยังงั้นแหละ
"ขี้หวง ฉันล้อเล่นหรอก"
"ชิส์ ใครว่า นายต่างหากขี้งก ชิมนิดเดียวก็ไม่ได้" เธอเถียงกลับ
"เดี๋ยวนี้หัดเถียงกลับแล้วใช่มั้ยเนี่ย"
"ใครว่า เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีคนสนใจเองต่างหาก" เธอบอกผม
"เอาละ อิ่มแล้วใช่ปะ กลับกันเถอะ"
ผมเช็คบิลเสร็จ ก็รีบพาฟางกลับคอนโดเพื่อจะมาพักผ่อน
"เฮ้อ ถึงซักที เหนื่อยๆง่วงนอนมากเลย" ฟางเข้าห้องมาถึงก็พูดขึ้นทันที
"ไม่ได้ไปอาบน้ำก่อน"
"รู้แล้วค่ะ" ฟางเบ้ปากใส่ผม แต่เธอก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำทันที
"เสร็จแล้ว ตานายแล้ว" ฟางบอกผม
"อืม " ผมเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ประมาณสิบห้านาที ผมเดินออกมา
"อ่าว นอนหลับซะแล้ว" ผมมองเธอยิ้มๆ ก่อนจะแต่งตัว แล้วเดินไปนั่งข้างๆ
"ฝันดียายขี้น้อยใจเอ้ย" ผมบอกแล้วเอี้ยวตัวไปปิดไฟ นอนลงข้างๆเธอ
"นาย มีอะไรจะคุยกับฉัน"
"อ่าว ยังไม่หลับเหรอเนี่ย"
"ก็นายบอกว่ามีอะไรจะคุย นี่นา"
"อืม แล้วไม่อยากเรียกฉันว่าพี่แล้วเหรอ"
"เอ่อ คือ.."
"ฉันอยากให้เธอเรียกฉันว่าพี่ป๊อป ถึงฉันจะไม่เรียกเธอน้องฟางเหมือนไอ้โมะก็เหอะ"
"แต่..........."
"ได้มั้ยฟาง"
"ได้มันได้อยู่แล้ว แต่เรียกเฉพาะเวลาเราอยู่สองคนใช่มั้ย" ฟางถามผม
"ไม่ เรียกตลอดเลย เธอเรียกฉันนายมันเหมือนห่างเหิน"
"อืม แต่พี่ก็เรียกฟางไม่ได้เหรอ"
"พี่จะพยายามละกัน"
"พี่จะพูดแค่นี้ได้ไหม"
"ยังมีอีก " ทีนี้ผมตะแคงหันหน้ามาสบตากับฟาง
"เรื่องแอน จริงๆฉันก็รำคาญแอนเหมือนกัน แต่ฟางต้องเข้าใจนะ ว่าแอนเป็นใคร"
"หมายความว่ายังไง"
"ก็แอนเป็นลุกของเพื่อนพ่อกับแม่เรา พ่อแม่แอนทำธุรกิจกับบ้านเรา"
"แล้วยังไงต่อ" ฟางถามผม
"ที่บ้านแอนมีลูกสาวคนเดียว แล้วเค้าก็ตามใจแอนมาก แอนเลยเอาแต่ใจ"
"............................"
"เวลาที่แอนโกรธ ไม่พอใจ ชอบไปฟ้องพ่อแม่เธอ ทำให้พวกเราอึดอัด"
"..........................."
"ที่พี่ว่าฟาง ก็เพราะว่าไม่อยากให้แอนเอาไปฟ้องทางนั้น เดี๋ยวพ่อแม่เราจะลำบากไปด้วย"
"แล้วพี่จะให้ฟางทำยังไง"
"พี่ไม่อยากให้ฟางอยู่ใกล้แอน เวลาที่แอนแกล้ง ก็พยามยามหลบซะ จะไม่ได้ไม่มีปัญหาไงละ"
"............................"
"ต่อให้เค้าตบหน้าฟางก็ด้วยงั้นเหรอ" ฟางที่เงียบไป ถามขึ้น
"พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้เราเจ็บ แต่ถ้าแอนเอาไปฟ้องทางนั้น พ่อแม่เราจะน้ำท่วมปาก"
"เพราะฟางเป็นเด็กกำพร้าใช่มั้ย"
"ฟาง..................." ผมเรียกชื่อเธอ
"เด็กกำพร้าทำอะไรไป พูดอะไรไปก็ไม่มีใครเชื่อใช่มั้ย"
"ฟาง พี่ขอโทษ" ผมบอกเธอ
"ช่างเถอะ แค่พี่ให้ฟางเรียกพี่ก็ดีแค่ไหนแล้ว"
"ฟาง รอให้เรื่องทุกอย่างชัดเจนก่อนนะ แล้วพี่จะไม่ให้แอนทำอะไรฟางเลย"
"พี่ป๊อป.." ฉันเรียกชื่อเค้า
"ร้องอีกแล้ว ตาบวมไม่สวยเลยนะเรา" ผมที่เช็ดน้ำตาให้เธอ เลยแอบแหย่เธอเล่นนิดหน่อย
"ไม่สวยก็ไม่ต้องสนใจซิ แค่นี้ใช่มั้ยฟางจะนอน" ฟางที่ดูเหมือนจะงอลผมหันหลังหนี
"เดี๋ยว มีอีก ต่อไปไหนห้ามหนีพี่ไปไหน"
"ทำไม"
"ฟังต่อก่อน ห้ามไม่รับโทรศัพท์พี่"
"ทำไม" เธอยังถามคำถามเดิม
"ห้ามสนิทกับไอ้โทโมะ"
"ห๊ะ"
"ห้ามให้ใครมาจีบ ถ้าเป็นไปได้ไม่ต้องมีเพื่อนผู้ชาย"
"พี่ป๊อป"
"ห้ามขัดใจพี่ แล้วเวลางอนอะไร ให้รอพี่มาอธิบาย ห้ามคิดไปเอง"
"เผด็จการที่สุด ฟางขอเหตุผล" เธอท้วงผม
"เพราะฉันเป็นพี่ชายเธอ" คำนี้ที่ได้ยินน่าดีใจไม่ใช่เหรอ ทำไมฉันถึงไม่ดีใจเลยซักนิด
"อือ" ฉันตอบรับเบาๆ
"มีอะไรจะคุยกับพี่มั้ย"
"ฟางมีสิทธิ์ด้วยเหรอค่ะ"
"มีซิ พี่ให้ขอพี่ได้ข้อหนึ่ง"
"ยุติธรรมกับฟางมากเลยนะเนี่ย" เธอแอบบ่น
"จะขอไม่ขอละ"
"ก็ได้ๆๆ พี่แค่เป็นห่วงฟางแค่คนเดียวได้ไหม" ฟางที่ขอผมมา ทำให้ผมถึงกับอึ้ง
"ทำไมจะไม่ได้ละ ทุกวันนี้ฉันก็เป็นห่วงแต่เธอเท่านั้นแหละ" ผมพูดออกไป
ตอนนี้สายตาเราสองคนจ้องมองกัน ผมควบคุมตัวเองไม่อยู่ทุกครั้ง ที่อยู่ใกล้เธอ ทุกครั้งที่มองเห็นแววตาคู่นี้
ผมขยับตัวเข้าไปหาฟาง ค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ แล้วผมก็จูบเธออีกครั้ง คราวนี้เป็นจูบที่แตกต่าง
มันมีความต้องการมากขึ้น ผมส่งลิ้นไปหยอกล้อลิ้นเล็กของเธอ ซึ่งเธอก็เปิดรับอย่างดี ตอนนี้จูบอันแสนร้อนแรง
มันทำให้ผมไม่สามารถ ควบคุมตัวเองได้เลย มือผมอยู่ไม่สุข เริ่มลูบไล้ที่เอวบาง
"ฟาง พี่ขอได้ไหม" ผมที่ถอนจูบมาพูดเสียงเบากับเธอ ทั้งๆที่ปากผมยังคงก้มลงจูบเมื่อพูดเสร็จ
"พี่ป๊อป ฟางว่า ยะ อย่าดีกว่า เราเป็นพี่น้องกันนะ" เธอห้ามเสียงสั่น ผมจึงผละออกจากตัวเธอ
จริงซิ ผมลืมไปได้ไง เธอเป็นน้องสาวผมนะ ผมทำอะไรลงไป
"เอ่อ พี่ขอโทษนะ นอนเถอะ" ผมบอกเธอแล้วรีบตะแคงหันหลังทันที เพื่อข่มอารมณ์ความต้องการไว้
"............................." ผ่านไปซักพัก มีแต่ความเงียบ ฟางคงหลับไปแล้ว แต่ผมนอนไม่หลับ เลยลุกไปดื่มน้ำ
"พี่ป๊อป ฟางกลัว รอฟางพร้อมก่อนนะ" ทันทีที่ผมเข้าห้องมา ก็ได้ยินเสียงฟาง
"ยังไม่นอนเหรอ" ผมถามเธอ
"นอนไม่หลับอ่า" เธอตอบผม
"โอเคๆ งั้นแบบนี้หลับได้ยัง" ผมที่ลงไปนอนกอดเธอ จับหัวเธอให้มาหนุนแขนผม ก่อนบอกให้เธอหลับตา
"ค่ะ คืนนี้ฟางคงจะฝันดี" เธอบอกผม
"พี่รอเราได้เสมอแหละ " ผมที่กระซิบข้างหูเธอ ก่อนหลับตามเธอไป
จิ้นกันเบาๆ ขอเม้นท์หน่อยนะ แล้วจะรีบอัพ รักทุกคนเลยนะจ๊ะ จุ๊บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
