Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว

9.6

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.49 น.

  41 chapter
  717 วิจารณ์
  106.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) Spacail Tomo Faye

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

                    หลังจากที่ผม เดินกลับมาจากส่งน้องฟางผมก็ต้องคอยมาประคารมกับพี่ชายจอมปากแข็งของเธอ

 

 

 

"เฟย์ ทำไมมานั่งนี่ละ ไม่ไปห้องประธานสภาละ วันนี้วันแรกไม่น่าจะมีเรียนอะไร" ผมทักเฟย์

 

 

 

"ไม่ละ ฉันแค่อยากนั่งเฉยๆ ซักพักนึง แล้วค่อยตามพวกแกเข้าไป" เฟย์บอกผม

 

 

 

"เฮ้ออ จิตตกไปหรือเปล่าแกอ่า ไอ้ป๊อปมันก็เป็นแบบนี้แหละ" ผมปลอบเฟย์ ทำไมผมจะดูไม่ออกว่าเฟย์คิดยังไง

 

 

 

"ไม่นะ ปรกติป๊อปจะไม่คุยกับเธอแน่ๆ แต่นี่ ป๊อปแสดงออกมาว่าห่วงเธอ ฉันดูออก"

 

 

 

"แล้วแกเลยมานั่งเหม่อคนเดียว ว่างั้นเหอะ"

 

 

 

"อืม ทำไมฉันต้องรู้สึกดีกับป๊อปด้วยเนี่ยยยย ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันมานาน"

 

 

 

"........................." ไม่รู้จะตอบเฟย์ยังไงดี

 

 

 

"โมะ แกคิดว่าป๊อปมีใจให้ฉันบ้างมั้ย"

 

 

 

"แกถามทำไม"

 

 

 

"ฉันแค่อยากรู้ ว่าแกคิดว่าป๊อปรู้สึกเหมือนฉันบ้างไหม ยังไงแกกะป๊อปก็สนิทกันกว่าฉัน"

 

 

"ถ้าจะให้ฉันพูดตรงๆ แกตัดใจเถอะเฟย์ ฉันว่าหมอนั่นเจอคนที่มันชอบแล้วละ"

 

 

 

"ฮึๆ นั่นซินะ บางครั้งฉันก็แค่อยากบอก ว่าฉันรู้สึกยังไง แต่ฉันกลัวว่าป๊อปจะเปลี่ยนไป"

 

 

 

"ฉันว่า เธออย่าเลย เปิดใจรับคนที่มาจีบแกเถอะ เยอะแยะออก น้องฉันไง มันว่าง 5555"

 

 

"ตลกเหรอแก ฉันจริงจัง"

 

 

"หึ หรือแกดูไม่ออกว่ามันชอบฟาง" ผมถามกลับเฟย์

 

 

"ฉันอะดูป๊อปออก แต่แกไม่เสียใจบ้างหรือไง แกก็ชอบฟางไม่ใช่เหรอ ฉันว่าฉันดูไม่ผิดนะ" เฟย์แซวผมกลับ

 

 

"ฉันก็บอกไม่ถูกนะ แต่ฉันไม่ได้ชอบแบบแฟนนะ ฉันว่าน้องเค้าน่ารักดี อยากให้เป้นน้องสาว"

 

 

"อะไรกัน ทั้งๆที่แกก็มีน้องสวอยู่แล้วเนี่ยนะ"

 

 

"หึหึ เฟย์ แกกำลังกวนฉัน"

 

 

"เฮ้อ ทำอะไรกันอะ หิววะ ไปหาอะไรกินกันมั้ย" ป๊อปที่เดินตรงมาถามพวกเรา

 

 

"เอาดิจะเที่ยงแล้ว ไอ้ป๊อป ขอเบอร์น้องฟางหน่อยดิ จะโทรชวนกินข้าว" ยัง โทโมะยังยั่วไม่เลิก

 

 

"ไม่มี ยายนั่นไ่ม่มีโทรศัพท์ แล้วก็ไม่ต้องไปชวนด้วย ปะ ฉันหิว" ป๊อปที่รีบตัดบท

 

 

"หวงนี่หว่า" โทโมะแซวต่อ

 

 

"ไม่ได้หวง ไม่ได้อยู่ในสายตา เข้าใจมั้ย" ผมแอบอมยิ้ม กับอาการหัวเสียของมัน ไม่รู้เองบ้างเลยหรือไงนะ

 

 

ณ.โรงอาหาร

 

 

 

"เฟย์ เธอทานอะไรอ่า ซื้อมาให้ฉันกล่องนึงซิ" ป๊อปปี้ถามฉัน ทั้งๆที่ตัวเองก็กินของตัวเองอยู่แล้วนี่ ฉันได้แต่งง

 

 

"แกยังไม่อิ่มเหรอป๊อป" ฉันถามมันกลับไป

 

 

"เออ คือฉันเอาไว้กินในห้องสภาอ่า ขี้เกียจเดินมาบ่อยๆ "

 

 

"เหรอออ" ฉันกับโทโมะพูดพร้อมกัน

 

 

"อือ ทำไม" แกยังตอบหน้าตายเหมือนเดิมเลยนะป๊อปปี้

 

 

หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็วิ่งตรงดิ่งมาห้องฟาง แต่ไม่เจอเธอแล้ว เจอแต่อาจารย์ประจำชั้น

 

 

"อ่าว ฟางไปไหนละครับ" ผมถามอาจารย์

 

 

"อ่อ เห็นเดินกระเผลกไปทางนั้นนะค่ะ"

 

 

"ครับ แล้วเธอเป็นยังไงบ้าง เรียนทันเพื่อนมั้ย" ผมไม่ลืมที่จะถาม เพราะเธอไม่เคยเรียนที่โรงเรียนเลย

 

 

"ก็ดีนี่ค่ะ ออกจะเก่งเลยด้วยซ้ำ ทั้งภาษา คำนวณ วิทยาศาสตร์" อาจารย์ตอบผมมา

 

 

"ครับ ยังไงผมฝากด้วยละกัน ขอตัวละครับ" แหง๋ละ ลูกเจ้าของโรงเรียนฝาก ใครจะกล้าปฏิเสธละ

 

 

ผมเดินตามหาได้ซักพัก ก็เจอเธอ เธอกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้สวนที่โรงเรียน

 

 

"มานั่งทำอะไรที่นี่"

 

 

"อ่าว พี่ป๊อปก็เดินไม่ไหวเลยนั่งพัก กำลังจะเดินหาโรงอาหาร หิว" ฉันบอกตามความจริง ก็ฉันไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนนี่

 

 

"อืม แล้วเรียนเป็นไงบ้าง มีเพื่อนมั้ย แล้วเจ็บแผลมากมั้ย"

 

 

"มีซิระดับนี้แล้ว มีเพื่อนเยอะแยะเลย แผลก็เจ็บนิดหน่อย"

 

 

"เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย" ผมเผลอตะโกนไป

 

 

"หาาา อะไรพี่ป๊อป มีอะไรเหรอ" แล้วพอฉันถาม เพื่อนในห้องฉันก็เดินมาทักฉัน

 

 

"อ่าวฟาง มานั่งทำอะไรตรงนี้ กินอะไรยังไปกินกับพวกเรามั้ย" เควิน เพื่อนที่ห้องเรียนฉันทักมา

 

 

"ป่าว เจ็บแผล เลยนั่งพักก่อน ยังไม่ได้กินเลย หิวมากกกกกกกกกกกกกกกกก" ฟางลากเสียงยาว

 

 

"เหรอ งั้นเราดูแผลให้มั้ย เดี๋ยวไปซื้อข้าวให้" เควินที่ถามขึ้น

 

 

"ชื่อเควินใช่มั้ย" ผมที่เงียบอยู่นานถามขึ้น

 

 

"ครับ ประธานสภา" ย่อมาจากสภานักเรียนนะจ๊ะ คนดังที่ใครๆก็รู้จัก

 

 

"คะแนน ลบห้าสิบ อยากไปไหนก็ไปซะ ก่อนจะโดนไล่ออก"

 

 

"ห๋า ผมช่วยเพื่อนนะครับ ทำไมถึงติดลบคะแนนผมละ" คะแนนความประพฤติ ติดลบร้อยโดนเรียกผู้ปกครอง

 

 

"ก็นายยืน เหยียบเงาฉัน ไปเลยไป ไปซิ" แล้วผมก็ไล่พวกมันไป

 

 

"พี่ป๊อป นั่นเพื่อนฟางนะ ไล่เค้าทำไม เดี๋ยวไม่มีใครคบฟางนะ" ฉันบ่นพี่ป๊อป

 

 

"ทำไม วิ่งตามมันไปซิ" 

 

 

"เป็นอะไรเนี่ย อะ ข้าวใคร ของฟางหรือเปล่า หิวจังเลย ขอกินหน่อยนะค่ะ" เหลือบไปเห็นข้าวกล่อง

 

 

"อือ ถ้าหิวยกให้ก็ได้ เดี๋ยวซื้อมาใช้คืนฉันด้วยละ" ปากแข็ง เธอซื้อมาฝากฟางไม่ใช่เหรอยะ

 

 

มาทางเฟย์ โทโมะ

 

 

"เฮียโมะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

 

 

"เห้ย อะไรของแกเขื่อนน้อย วิ่งมาทำไมเนี่ย แล้วไม่เรียนเหรอ"

 

 

"เลิกแล้ว แก้วมันแกล้งเขื่อนน้อยอ่า เฮียจัดการเลยนะ"

 

 

"โตขนาดนี้ละ โดนผุ้หญิงแกล้ง ชิส์" เฟย์ที่แอบแซวเขื่อน

 

 

"เขื่อนยอมให้แก้วแกล้งได้ แต่ถ้าพี่เฟย์โดนแกล้งเขื่อนจะไม่ให้มันมีลมหายใจอีกเลย"

 

 

"เว่อร์ไปแล้วๆ" โทโมะว่าน้องชายตัวเอง เพราะเค้ารู้ดีว่าเขื่อนแอบชอบเฟย์มานาน แล้วที่ไม่เรียนโรงเรียนนี้เพราะ

 

ไม่กล้าสบตาเฟย์(เขินจัด) เลยไปเรียนโรงเรียนที่ติดกันแทน แต่ที่เข้ามาโรงเรียนนี้ได้ เพราะเส้นใหญ่ อิอิ

 

 

"ไอ้เขื่อนแตก วิ่งหนีทำไมห๊ะ" แก้วที่มาถึงก็เอาแต่ว่าเขื่อน

 

 

"นี่เธอ เดี๋ยวๆๆ หยุดแกล้งน้องฉันซักที ยายเด็กกำพร้า"

 

 

"พี่ว่าใครกำพร้าห๊ะ อีพี่โมะบ้า อีตาผีดิบ"

 

 

"ก็ใครละที่ไม่มีบ้านนอน ไม่มีพ่อแม่อ่า" ที่ผมว่าเธอไม่ใช่อะไรหรอก ครอบครัวผมกับแก้วทำธุรกิจร่วมกัน

 

แล้วเวลาไปต่างประเทศ ก็จะเอาแก้วมาฝากไว้บ้านผม ผมเลยแซวเธอ จริงๆเธอก็ลูกคุณหนูเนี่ยแหละ

 

เธอสนิทกับเขื่อน เพราะอยู่รุ่นเดียวกัน เขื่อนมันเลยไปเรียนโรงเรียนเดียวกับแก้ว

 

 

"พี่โมะ มันจะมากไปแล้วนะ พี่เฟย์ช่วยด้วย เขื่อนมันแกล้งแก้ว" เฟย์กับแก้วก็สนิทกัน

 

 

"นี่ นายอย่าแกล้งผู้หญิงซิ ไม่สุภาพบุรุษเลยนะ" เขื่อนหน้าเศร้าลงทันทีที่โดนตำหนิ

 

 

"โทโมะอีก ทีคนอื่นละใจดี ทีกับน้องแก้ว ทำไมแกถึงชอบทะเลาะกันจัง" เฟย์ที่หันไปตำหนิโทโมะ

 

 

"ก็ยายนี่นะแซบเกินที่จะเอ็นดู" ก็แน่ละ อยู่บ้านเดียวกัน ชอบรวมหัวกับเขื่อนแกล้งเค้าตลอดเวลา 

 

 

แก้วที่แลบลิ้นปริ้นตาใส่โทโมะ เลยโดนโทโมะเข็กหัวไปนึงที

 

"โอ้ย เจ็บนะงอลแล้ว" แก้วที่หันหน้าหนี สะบัดตูดนั่งลงกอดอกไม่สนใจโทโมะ

 

 

"เขื่อน คืนนี้มีคนงอล เฮียว่าจะพาไปเลี้ยงไอติมสงสัยไม่ได้ไปแล้วละ" โทโมะพูด

 

 

"อะ พี่โมะไปกินไอติมกันนะ แก้วอยากิน น๊าๆๆๆๆ ไม่งอลแล้ว" แก้วที่ได้ยินไอติมก็รีบหายงอลโทโมะ

 

 

เฟย์ที่แอบมองดูสามคนนี้ก็อดอมยิ้มในความสนิทกันไม่ได้ มันช่างน่ารักจริงๆเลย

 

 

"อ่าว เขื่อน แก้ว เลิกเรียนแล้วเหรอ"

 

 

"อ่าว พี่ป๊อป สวัสดีครับ/ค่ะ" เขื่อนแก้วทักป๊อป

 

 

"เลิกแล้วค่ะ เลยมาหาอะไรทำสนุกๆที่นี่" แก้วตอบ

 

 

"ไปเลอะโรงเรียนตัวเองเลยนะ สองคนนี่มาเมื่อไหร่ โรงเรียนพี่ป่วนทุกที"

 

 

"เออ พี่ป๊อป แล้วเด็กกำพร้าคนใหม่ ที่แ่ม่พี่เอามาเลี้ยงละ มาเรียนป่าว" เขื่อนถามขึ้น เพราะรู้ดีว่าป๊อปไม่ชอบให้ใ้ครเรียกน้องสาว

 

 

"มา แต่อยู่ไหนไม่รู้" ป๊อปตอบหน้านิ่ง

 

 

"รุ่นเดียวกับสองคนนี้เลย ไม่พาน้องฟางมาแนะนำหน่อยเหรอวะ" โทโมะพูดขึ้น

 

 

"ไม่อ่า คนละระดับกัน  ยายนั่นควรจะอยู่ที่ต่ำๆ"

 

 

"พี่ป๊อปทำไมพูดงั้นละค่ะ บางครังเธออาจจะไม่คิดจะจับพี่ป๊อปเหมือนคนก่อนๆก็ได้" แก้วพูด

 

 

"ใช่ คนนี้ไอ้ป๊อปต่างหากที่จ้องจะจับ จริงมั้ยเฟย์555" โทโมะเอื่ยแซวป๊อป โดยถามเฟย์ ซึ่งตอนนี้เฟย์ได้แต่นิ่งเงียบ เหม่อลอย

 

 

"เฟย์ๆ เฟย์ๆๆ  ยายเฟย์" ผมกับโทโมะตะโกนเรียกชื่อเฟย์

 

 

"อะไรของแก หูฉันจะแตก"

 

 

"แก เป็นอะไรวะเฟย์ เงียบๆตั้งแต่เมื่อเช้าละ" ป๊อปปี้ถามเฟย์

 

 

"ป่าว ฉันไปนะแก" แล้วเฟย์ก็ลุกเดินออกไป

 

 

"พี่เฟย์ เขื่อนไปด้วย" เขื่อนที่สังเกตุเห็นตาเฟย์จึงวิ่งตามออกไป

 

 

"เออ ไอ้ป๊อปวันนี้ขอพาน้องฟางไปกินไอติมหน่อยซิ" โทโมะเอ่ยขอ

 

 

"ไม่ได้ แกก็มีแก้ว แกก็ดูแลแก้วไปดิ จะพายายนั่นไปทำไม" พูดเสร็จปีอปก็เดินออกไป ทิ้งให้แก้วอยู่กับโทโมะ

 

 

"พี่โมะ พี่ชอบเธอคนนั้นเหรอ"

 

 

"หึหึ ถามทำไม " หัวเราะในลำคอ

 

 

แล้วผมก็ลากแก้ว เดินตรงไปที่รถของผมก่อนขับออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา