รักจาก...หัวใจ

"เย้ๆๆๆๆ ฝรั่งเศสๆ"คนตัวเล็กออกอาการดี้ด้าใหญ่เมื่อคนตัวโตพาเธอมาถึงจุดหมาย ที่เขามาฝรั่งเศสครั้งนี้เพราะมีนัดกับเพื่อน โทโมะหันไปมองแก้วที่ยิ้มไม่หุบตั้งแต่ลงจากเครื่องจนถึงโรงแรมที่เขามีหุ้นส่วนด้วย เมื่อก่อนกลัวเขาหนักกลัวเขาหนา เรียกแต่ คุณโทโมะๆ ทำไมตอนนี้ไม่ยักจะกลัวแถมยัง โทโมะๆ เฉยๆอีก หึย!มันน่าฟัดจริงๆ ถ้าเป็นคู่ควงคนอื่นเผลอเรียกเขาว่าโทโมะเฉยๆคงโดนเขาด่าเตลิดเปิดเิปิง แต่คนนี้เขาคงยอมแค่คนเดียวนั้นแหละ

บอร์ดีการ์ดคนสนิทอย่าง 'บิล' เห็นจ้านายมีอาการผิดปกติเวลาอยู่กับนายหญิงตัวน้อย ก็นึกขำอยู่ในใจเพราะเจ้านายก็ไม่ใช่คนเอาใจใคร แต่ต้องกลับมาเอาใจผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้มีพิษสงอะไร

"นี่โทโมะ เราจะไปงานวันเกิดเพื่อนโทโมะวันไหนหรอ?" มือนึงก็ตักเค้กเข้าปาก อีกมือนึงก็เขย่าแขนคนตัวโตที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจอยู่

"อีกสองวัน ถามทำไมหรอ?"

"พาไปเที่ยวหน่อยนะ นะๆๆๆๆๆๆ" ในหัวของเธอต้องมีเรื่องเที่ยวกับเรื่องกินอยู่สองอย่างแน่ๆเลย

"พรุ่งนี้ล่ะกัน วันนี้พึ่งมาถึงไปนอนพักผ่อนเก็บแรงไว้ไปเที่ยวพรุ่งนี้เนอะ"โทโมะยื่นมือมาบีบจมูกแก้วเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว

"อือออ แก้วเจ็บนะ"คนตัวเล็กลูบจมูกตัวเองป้อยๆ

"โอ๋ๆๆๆโทโมะขอโทษ^^" บอร์ดี้การ์ดแต่ล่ะคนหันหน้ามามองกันอย่างไม่เชื่อสาย ไม่คิดว่าเจ้านายจะยิ้มกับคนอื่นเป็นเหมือนกัน

โทโมะที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ก็รู้สึกผิดสังเกตที่คนตัวเล็กของเขานั้นเงียบไป ก่อนจะพับหนังสือพิมพ์แล้วหันมามองเธอเต็มตา แก้วกำลังมองกลุ่มหนุ่มสาวที่คาดว่าน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ 

"มีอะไรหรอแก้ว?"

"อะ เอ่อ คือ แก้วแค่คิดถึงเพื่อนที่มหาลัย เดือนหน้าก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว แต่แก้วคงไม่ได้กลับไปเรียนหรอก" ถึงแม้ว่าบ้านของเธอจะไม่ได้มีฐานะที่ดี แต่ด้วยความพยายามทำให้เธอนั้นได้ทุนเข้าเรียนมหาลัยและคงเป็นความโชคดีสำหรับเธอด้วย เพราะในรั้วมหาลัยนั้น ทุกคนต่างไม่ได้รังเกียจเธอกลับเอ็นดู ดูแลเธอดีมากๆ โทโมะไม่คิดว่าเธอนั้นกำลังเรียนอยู่ก็ตกใจไม่ใช่น้อย แต่ก็ไม่ได้ท้วงติงอะไรเธอ

"ใครจะไม่ให้เธอไปเรียนกัน?"

"ก็...โทโมะไง"

"ใครว่าล่ะ แก้วก็ไปเรียนตามปกตินั้นแหละ แล้วผมมีแถมบริการพิเศษให้ด้วยนะ" -///-ทำไมเดี๋ยวนี้เขาชอบทำตัวน่ารักนะ เปลี่ยนสรรพนามเป็น'ผม'ที่เมื่อก่อนล่ะ'ฉันอย่างนู้น ฉันอย่างนี้'

"บริการพิเศษ?"

"ก็นอกจากผมจะให้แก้วไปเรียนแล้ว ผมก็จะไปส่งแก้วเรียนด้วยดีมั้ย?"

"จริงอ่ะ ^^ "

"จริงสิ ผมเคยโกหกแก้วด้วยหรอ หืม?"

"คิกๆ โทโมะน่ารักจัง"

"งั้นก็รักให้มากๆนะ"

"-////////- พูดอะไรอ่ะ ไม่คุยกับโทโมะแล้ว กินเค้กต่อดีกว่า"

ฟอด!!

"ทะ โท โทโมะ เล่นอะไรเนี่ย ไม่อายคนอื่นบ้างหรอ!" แก้วโววายลั่นเมื่อถูกคนเอาแต่ใจแกล้ง

"ไม่อาย ^^"โทโมะก็ตอบกลับมาอย่างไม่เกรงกลัว 

"ชิ!คนบ้า"

"เจ้านายครับมีคนมาขอพบครับ"โทโมะพยักหน้าตอบเล็กน้อยเป็นเชิงว่าอนุญาต แต่ในใจก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าใครมาขอพบเขากัน บิลเคาะประตูอีกรอบแล้วเดินนำชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีคนนึงเข้ามาข้างใน...