รักจาก...หัวใจ

8.9

เขียนโดย siscode

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.42 น.

  31 chapter
  187 วิจารณ์
  82.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"แก้วตื่นเร็ว"โทโมะเขย่าปลุกคนตัวเล็กที่นอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม

 

 

"อือออ"แก้วครางอย่างหงุดหงิด

 

 

"จะไปมั้ยห้างอ่ะ"แก้วพยักหน้าแต่ไม่ยอมลุกออกจากที่นอน

 

 

"ตื่นเร็วแก้ว สายแล้วนะ ไม่งั้นผมจะไม่พาไปแล้วนะ"โทโมะงัดไม้เด็ดออกมา และมันก็ได้ผล แก้วขยับตัวอย่าง

 

 

เกียจคร้าน โทโมะรีบจับเธอให้ลุกขึ้นนั่งทันที ไม่งั้นมีหวังแม่ตัวดีได้ผล็อยหลับไปอีกแน่

 

 

"ง่วงอ่ะ"แก้วขยี้ตา

 

 

"ตอนกลางคืนเขาให้นอนทำไมไม่นอนล่ะ"

 

 

เพี๊ย!

 

 

"ก็ใครล่ะที่ทำให้แก้วไม่ได้นอน"คนที่เป็นตัวการทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้

 

 

"ไปอาบน้ำเลย เหม็นจะแย่แล้ว"

 

 

เพี๊ย!

 

 

โทโมะหัวเรา่ะน้อยๆก่อนจะอุ้มเธอไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จแก้วก็ปล่อยโทโมะแต่งตัวให้ ช่วงนี้เขามักจะมา

 

 

เลือกเสื้อผ้าให้เธอใส่ประจำ

 

 

ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

 

 

แก้วออกอาการดี้ด้าเหมือนลิงเพราะถูกคุมตัวอยู่แต่ที่บ้านและที่ทำงานของโทโมะ พอได้ออกมาเที่ยวก็คึก

 

 

ครื้นใหญ่ เล่นเอาทั้งการ์ดและโทโมะวิ่งวุ่นกันไปใหญ่

 

 

"แก้วอย่าซนสิ"โทโมะเอ็ดคนตัวเล็กหลังจากที่เธอดูวิ่งดูร้านนั้นร้านนี้จนเหนื่อย ก็อ้อนคนตัวใหญ่ให้พาไป

 

 

กินข้าว

 

 

"ก็มันน่าดูทุกร้านเลยนิ"

 

 

"ค่อยๆเดินเอาก็ได้ ไม่มีใครแย่งหรอกน่า"

 

 

หลังจากกินข้าวเสร็จแกก็พาโทดมะเดินตะลุยต่อจนถึงตอนบ่าย

 

 

"ทำไมไม่เลื่อนไปวันอื่นล่ะ"แก้วบอกอย่างหงุดหงิด เพราะโทโมะมีประชุมต่อจึงต้องรีบกลับ

 

 

"มันเลื่อนได้ที่ไหนกัน"

 

 

"งั้นก็ปล่อยแก้วไว้ที่นี้ไม่ได้หรอ"แก้วถามอย่างมีความหวัง

 

 

"ไม่ได้!"ตั้งแต่ัวันที่โทโมะหาตัวเธอเจอโทโมะก็ไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่ห่างตัว พอมาถึงที่ทำงานโทโมะก็

 

 

ปล่อยแก้วให้นั่งรอเขาอยู่ที่ห้องทำงานโดยมีการ์ดเฝ้าอยู่หน้าห้อง ส่วนตัวเขาก็ออกไปประชุม

 

 

"บิล แกคิดว่าแก้วจะโกรธฉันมั้ย"โทโมะถามคนสนิทที่ยืนอยู่ข้างๆ

 

 

"คงโกรธมั้งครับ เพราะนานๆทีที่เธอจะได้ออกไปเที่ยว"

 

 

"ก็ฉันงานเยอะ จะเอาเวลาไหนพาแก้วไปเที่ยวล่ะ"

 

 

"ผมว่าเดี๋ยวค่อยคิดเรื่องนี้ล่ะกั รีบประชุมเถอะครับเดี๋ยวนายหญิงจะรอนาน"

 

 

ทางด้านแก้วก็นั่งเหงาอยู่คนเดียว ปกติจะมีลูกน้องคนสนิทของโทโมะอย่างบิลคุยเป็นเพื่อน แต่วันนี้มี

 

 

ประชุมที่สำคัญเขาเลยต้องไปประชุมกับโทโมะด้วย

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

แก้วหันไปทางต้นเสียงก็เจอกับ เฟย์ ฟาง ป๊อปปี้ และเขื่อน

 

 

"แก้ว!คิดถึงจังเลย"เฟย์วิ่งเข้ามากอดแก้วไว้แน่น

 

 

"มากันยังไงเนี่ย"

 

 

"พี่เขื่อนกับคุณป๊อปเขามารับนะ"

 

 

"อ๋อๆ แล้วนั่นฟางเป็นอะไรอ่ะ"แก้วชี้ไปที่ฟางที่ยืนน้ำตาคลอเบ้าอยู่ข้างหลังป๊อปปี้

 

 

"ปะ...ป่าว"ฟางปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ

 

 

"เป็นอะไร"ป๊อปปี้หมุนตัวหันหลังไปดูฟางและเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ แต่ก็ถูกฟางปัดมือออก

 

 

"อย่ามายุ่งกับฉัน"

 

 

"สองคนนั้นเขามีเรื่องอะไรกันอ่ะ"แก้วกระซิบคุยกับเฟย์

 

 

"เด็กๆรู้ไปก็ไม่เข้าใจหรอกครับ"เขื่อนพูด

 

 

"เฟย์ไม่เด็กแล้วนะ"เฟย์พูดเสียงเขียว

 

 

"ฉันบอกว่าอย่ามายุ่งกับฉันไง!!!"ฟางแผดเสียงใส่ป๊อปปี้

 

 

"พี่ฟางใจเย็นๆสิ"เฟย์รีบเข้ามาปลอบพี่สาวที่ยืนร้องไห้ไม่ยอมหยุด

 

 

"พี่ขอออกไปข้างนอกหน่อยนะ"เมื่อฟางออกไปป๊อปปี้ก็รีบเดินตามออกไปทันที

 

 

........................................................................................................................

 

 

ตอนนี้ไรเตอร์งานรัดตัวTT ขอโทษที่มาอัพช้า ขอโทษที่อัพให้น้อย 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา