รักจาก...หัวใจ

"ก็เีิรื่องฟางนั้นแหละ"
 
 
"พี่ฟางทำไมหรอค่ะ"
 
 
"ก็เพราะฟางไม่ยอมใจอ่อนกับไอป๊อปสักที ไอป๊อปมันก็เลยไปดื่มเหล้าย้อมใจทุกวัน"
 
 
"วางแผนกันไว้หรือป่าวเนี่ย"เฟย์พูดอย่างสงสัย"
 
 
"พี่ไม่เอาความรู้สึกมาล้อเล่นหรอกครับน้องเฟย์"
 
 
เขื่อนหิ้วป๊อปปี้ขึ้นมาไว้ที่ห้องชั้นบนห้องหนึ่ง
 
 
"วางไว้บนเตียงตรงนี้แหละค่ะ เดี๋ยวฟางเอาผ้ากับอ่างน้ำมาให้นะค่ะ"
 
 
"มาให้พี่ทำไม"เขื่อนถาม
 
 
"ก็เช็ดตัวใหเคุณป๊อปไงค่ะ"
 
 
"ไม่เอาอ่ะ ฟางเช็ดเถอะ พี่ง่วงแล้วขอไปนอนก่อนนะ ไปกันเถอะเฟย์"เขื่อนบอกปัดๆ แล้วเดินไปคล้องคอดึงเฟย์ออกจากห้องไป
 
 
"เฮ้อ!อย่างงี้ตลอด"ฟางถอนหายใจ ก่อนจะเดินไปเตรียมผ้าและอ่างน้ำสำหรับเช็ดตัว
 
 
"อือออออ ฟาง"ป๊อปปี้ละเมอออกมา ทำเอาคนที่กำลังเช็ดตัวถึงกับตกใจ จากนั้นฟางก็รีบเช็ดตัวให้ป๊อปปี้ให้เสร็จ แล้วเดินออกจากห้องไป
 
 
.
 
 
.
 
 
.
 
 
"ทะ...โทโมะ แก้วกลัว"ตอนนี้โทโฒะกำลังจะสำเร็จโทษคนที่อยู่ใต้ร่าง สายตาเจ้าเล่ห์มองไปทั่วร่างกายของหญิงสาว ทั้งที่ยังมีเสื้อผ้าอยู่ครบชิ้นแต่ทำไมรู้สึกหวิวๆเย็นๆยังไงไม่รู้
 
 
"ผมบอกแก้วกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้พวกนั้น"ไอ้พวกนั้นที่ว่าก็คือ พวกรุ่นพี่และรุ่นน้องที่เข้ามาขายขนมจีบให้แก้วทุกวัน
 
 
"กะ...ก็ แก้วไม่ได้เข้าไปยุ่ง ตะ...แต่เขาเข้ามาหาแก้วเองนะ"
 
 
"แล้วทำไมถึงยังรับของจากไอ้พวกนั้นอีกหะ!!!!"
 
 
"กะ...ก็ อื้อ~"โทโมะไม่รอฟังคำแก้ตัวของคนตัวเล็ก จัดการเชยคางมนให้รับจูบอันเร่าร้อนของเขา
 
 
"คืนนี้ถ้ายังไม่ยอมพูดว่า จะไม่ยุ่งหรือรับของจากคนพวกนั้น ก็อย่ามาหวังจะได้ลงจากเตียง!!!"
 
 
เช้าวันต่อมา
 
 
เสียงเตียงที่ดังเอี๊ยดอ๊าดตลอดทั้งคืน จนถึงเช้าก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ถึงแม้ว่าเตียงจะแข็งแรงขนาดไหนแต่ก็รองรับอารมณ์ดิบเถื่อนของคนคุมเกมบนเตียงไว้ได้ไม่นานหรอก
 
 
"อ๊ะ อืออออ"เสียงครางอืออาก็ดังแข่งกับเสียงโยกของเตียง
 
 
"ทะ...โทโมะ จะ...จะขาดใจตาย ยะ...อยู่แล้ว"
 
 
"หึ!"
 
 
.
 
 
.
 
 
.
 
 
"อืออออ"ป๊อปปี้ยกมือกุมหัวเอาไว้ เพราะเมื่อคืนดื่มไปมากเลยเกิดอาการแฮ้งค์
 
 
"อ้าว ตื่นแล้วหรอไอ้ป๊อป"เขื่อนเดินเข้ามาในห้อง
 
 
"อืม ที่นี้ที่ไหนว่ะ"
 
 
"บ้านฟาง"
 
 
"แกพาฉันมาหรอ ทำไมถึงไม่พากลับคอนโด"
 
 
"ฉันอยากให้แกสะสางเรื่องของแกให้เสร็จเรียบร้อย แกจะได้ไม่ต้องไปนั่งดื่มเหล้าย้อมใจทุกคืน ดีนะที่ฉันบอกว่าแกดื่มเหล้า ไม่ได้บอกว่าแกพาผู้หญิงขึ้นเตียงวันละ 4-5 คน"
 
 
"บอกไปหางก็ไม่ได้สนใจฉันหรอก"
 
 
"ทำไมนักรักของฝรั่งเศาที่ไม่เคยแพ้ผู้หญิงคนไหน กลับต้องมาแพ้ให้กับผู้หญิงเอเชีย ตัวเล็ๆ ผิวขาวๆ น่ารักๆ"
 
 
"ไอ้เขื่อน แกแอบดูฟางหรอว่ะ ถึงรู้ว่าฟางขาว หะ!!!"ป๊อปปี้โวยวายเป็นการใหญ่
 
 
"เปล่านะเว้ย ไอ้ป๊อป อย่ามาหึงมั่วดิว่ะ"
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
"อะ...อ้าว ตื่นแล้วหรอค่ะ ฟางจะมาเช็ดให้อีกรอบ งั้นฝากคะ..."
 
 
"พี่นึกได้ว่าต้องไปช่วยเฟย์ทำอาหาร พี่ไปก่อนนะ ฝากไอ้ป๊อปด้วยนะฟาง"
 
 
เขื่อนพูดยิ้มๆแล้วเดินออกไป แต่ก็แอบหันมายักคิ้วให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่เห็นก็ขว้างหมอน แต่เขื่อนก็ดันปิดประตูซะก่อน
 
 
"ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เขื่อน"
 
 
"เอ่อ...นี่ค่ะ ผ้าเช็ดตัว"ฟางยื่นผ้าให้ป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้ไม่ยอมรับผ้านั้น แล้วถอดเสื้อออก เผยให้เห็นกล้ามท้องแน่น
 
 
"เช็ดให้หน่อยสิ"
 
 
"คะ...ค่ะ"ฟางเช็ดตัวไปมือสั่นไป หน้าก็ก้มแทบจะชิดกับอก
 
 
"ทำไมต้องมือสั่นด้วย"
 
 
"ปะ...ป่าว ฟางไม่ได้มือสั่น" ฟางพยายามจะบังคับให้มือตัวเองหยุดสั่น ป๊อปปี้ที่เห็นก็อดใจไม่ไหว ดึงร่างเล็กให้มาคร่อมที่ตักแกร่ง แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น จนไม่ช่องให้อากาศผ่านได้ 
ี
 
ป๊อปปี้จับท้ายทอยหญิงสาวไว้แน่น เพื่อไม่ให้เธอเบือนหน้าหนี จากนั้นก็บรรจงจูบลงบนริมฝีปากเล็กสีชมพู เขาค่อยๆละเมียดละไม ชิมริมฝีปากหวาน จากนั้นก็เริ่มรุกหนักขึ้น คนที่กำลังเคลิ้มก็ตกใจเมื่อมีมืออุ่นๆ มาสัมผัสตรงบริเวณต้นขาขาวของเธอ