รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
46) สุดท้ายก็ไม่เหลือใคร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าในวันต่อ
แก้ว - โอ๊ยยยยยย ปวดหัว อ้าวเฮ้ยทำไมฉันเป็นแบบนี้ (แก้วตื่นมาต้องตกใจตัวเองในสภาพที่ไม่ใช่แบบเมื่อคืนแก้วที่ตอนนี้อยู่เสื้อเชิตตัวโคร่งสีฟ้าก็ไม่แปลกหรอกเสื้อของโทโมะนี่แหละ ตัวเดียวอันเดอร์แวร์ก็ไม่มีโล่งสิครับงานนี้และยิ่งโกรธเมื่อคนที่นอนข้างๆเธอนอนเพียงสวมบ๊อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น) อ๊ายยยยยยยย โทโมะนายน่ะนายยยยย
โทโมะ - โอ๊ยยยแก้วจ๊า บ่นแต่เช้าเชียวโมะง่วงขอนอนต่อน่ะน่ะครับคนดีกว่าจะได้นอนปาไปตั้งตีสามตีสี่
แก้ว - อ๊ายยยยยยยยย นายทำอะไรฉันนายกล้าลักหลับฉันเหรอไงคนเจ้าเล่ห์
โทโมะ - ใครๆทำอะไรใครกันแน่ แก้วนั้นแหละเมาเละจนอ้วกใส่ตัวเอง ใส่โมะจนโมะต้องเช็ดตัวเปลี่ยนชุดให้โมะไม่ทำ...แก้วหรอกทำแบบนั้นตอนแก้วเมาไม่ได้สติมันไม่ได้อารมณ์ถ้าทำตอนนี้น่ะได้อารมณ์กว่าน่ะครับที่รัก
แก้ว - เอ่อแก้วตอนนี้ปวดหัวอยู่สงสัยจะแฮ้งค์เมื่อคืน แฮ่ๆ ไม่สบายโทโมะอย่าทำอะไรแก้วเลยน่ะค่ะคนดี ฟอดดดดดด ขอบคุณที่ดูแลแก้วอย่างดีน่ะค่ะที่รัก รักโมะที่สุดเลย โมะนอนต่อดีกว่าน่ะค่ะคนดีเดี๋ยวแก้วขอตัวไปอาบน้ำก่อนน่ะ่ค่ะ
อีกฟากหนึ่งของกรุงเทพ
พิม - กรี๊ดดดดดดดดดดดด นะนายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ไมค์ฉันให้นายจัดการยัยแก้วไม่ใช่ฉันน่ะตื่นเดี๋ยวนี้น่ะอย่ามาแกล้งนอนหนีความผิดน่ะตื่นๆ
ไมค์ - โธ่เว้ย หุบปากได้ไหมทำไมต้องให้ฉันอารมณ์เสียแต่เช้าแบบนี้ด้วย ทีเมื่อคืนยังคางกระเซ้าเซ็กซี่ให้ตายสิมาตอนนี้ก็แว๊ดๆเป็นนกแสรกแถวนี้ไปได้
พิม - กรี๊ดดดดดดด ไอ่้บ้ามาเอาฉันไปเปรียบกับสัตว์ชั้นต่ำแบบพวกนายได้ไหม โอ๊ยยยยยย
ไมค์ - ทำไม เธอกับฉันมันก็ไม่ต่างกันหรอกว่ะ ทำไมเธอมันก็คนต่ำๆเหมือนกันนั่นแหละแย่งผู้ชายที่เขามีเจ้าของไม่พอยังจะทำร้ายเขาโดยที่เขาไม่ผิดอีก มันก็สมควรแล้วที่เธอจะโดนย้อนกลับแบบนี้ และก็ขอโทษน่ะ ถึงฉันจะเหี้ยๆแบบเธอฉันก็ยังดีกว่าเํธอตรงที่ไม่แย่งของชาวบ้านหรืออยากได้ของคนอื่นฉันตัวสั่นไง
พิม - โอ๊ยยย (พิมร้องออกมาด้วยความเจ็บเนื่องจากไมค์ได้บีบคางเธอด้วยความโกรธ) แล้วนี่นายจะไปไหน ไมค์ฉันถามว่านายจะไปไหน เดี๋ยวไมค์ๆ
ไมค์ - ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉันปล่อยๆ(ชบัดแขนออกจากมือพิมทันที)
พิม - ไมค์ขอถามอะไรหน่อย นายเคยบอกว่านายจะนอนกับใครไม่เกินครั้งเดียวใช่ไหม
ไมค์ - ใช่ ทำไม (เขาหันกลับมาตอบพิมหลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยส่วนพิมยังคงยืนมองไมค์ทั้งที่เธอยู่เพียงชุดคลุมเท่านั่น)
พิม - แล้วนายคิดอะไรกับฉันรึเปล่า ทำไมนายถึงมานอนกับฉันถึงสองครั้ง นายอยากคบกับฉันเหรอ ว่าไงถ้านายอยากคบกับฉันก็ได้น่ะ
ไมค์ - หึ คนอย่างฉันยังไม่อยากได้ห่วงมามัดคอตัวเองหรอก แต่ถ้าอยากคงไม่ใช่เธอหรอกพิม แต่เธอไม่ใช่ว่าขี้เหร่จนฉันไม่อยากคบน่ะ แต่เธอมันมัวจนฉันไม่มั่นใจว่าเธอเหมาะเป็นแม่ของลูกฉันรึเปล่า
พิม - .........................ฉันผิดด้วยเหรอที่เป็นแบบนี้
ไมค์ - มันไม่ผิดหรอกที่เธอเป็นแบบนี้ แต่ถ้าวันหนึ่งเธอเปลี่ยนตัวเอง ที่คิดจะรักใครจากใจไม่อยากได้เพราะความต้องการเอาชนะน่ะวันนั้นเธอคงเจอคนที่เขารักเธอจริงๆ
พิม - คนที่รักฉันจริงๆเขาทิ้งฉันไปแล้ว ฮือๆๆๆๆๆๆๆ นายจะทิ้งฉันอีกคนเหรอไมค์
ไมค์ - ฉันไม่ได้ทิ้ง แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีใครสักคนมาเคียงคู่ แต่เธอก็คิดได้แล้วนี่ ถึงมันจะสายไปแล้วก็ตามน่ะขอให้โชคดี เรายังเป็นเพื่อนหรือคนรู้จัก ที่มีความรู้สึกที่ดีต่อกันได้ แต่ถ้าโชคซะตาให้เราคู่กัน ....... ก็สุดแล้วแต่โชคซะตา ..... แต่ฉันคิดว่า........งงงยาก ลาก่อนในวันนี้ บาย
พิม - ไม่จริงๆๆๆๆๆ ทำไมทุกคนถึงทิ้งฉันไม่หมดดดดดดดด ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้ใครสงสารพิมบ้างค่ะ ไรเตอร์ใจร้ายไปไหมที่ทำแบบนี้กับพิม ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ไมค์ไม่เลวทำไรเลยน่ะนี่ ผู้ชายไมค์น่ากลัวไม่แพ้พิมเลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ
อีกสองตอนจะจบแล้วน่ะค่ะ ฝากติดตามกันต่อไปน่ะครับ สำหรับคืนนี้ฝันดีค่ะ รักน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟ >x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ