รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

   "ใช้เวลาไม่นาน ไมค์ก็พาพิมมายังห้องพักของเขา........

พิม - โอ๊ยยย ร้อนทำไมมันร้อนยังงี้ไม่ไหวแล้วๆ ไมค์นี่นาย หน่อยฝะฝีมือนายใช่ไหม 

ไมค์ - ไงจ๊ะคนสวย หึหึ เธอนี่มันเซ็กซี่ได้ใจฉันจริง 

พิม - เอามือสกปรกๆของนายออกไปน่ะ โอ๊ยยยยยย เอาออกไป อย่ามาแตะตัวฉันน่ะไอ่เลวว

ไมค์ - ถึงเลว ฉันก็ได้ซื้อว่าหนึ่งในผัวเธอ มันไม่ง่ายหรอกน่ะที่เธอจะมาเล่นลิ้นกับฉันแบบนี้

พิม - ปะปล่อยฉันน่ะไอ่บ้า อ๊ายยยยยย ร้อนนนน ไม่ไหวแล้ว ปล่อยยยยย

ย้อนกลับไปยังฝั่งกลุ่มของแก้วที่ตอนนี้ทุกคนกลับมารวมตัวกันที่โต๊ะ กันทุกคน

แก้ว - ไงเหนื่อยไหมฟาง เฟย์ แหม่เต้นไม่ห่วงสวยเลยน่ะ

เขื่อน - ก็เพราะพวกเราไปคุมไงแก้ว ถ้ากล้าอ่อยใครโดนดีแน่ๆ เกลเป็นอะไรหน้าแดงๆ 

เกล - ก็ๆพี่ไมค์น่ะสิเกลเห็นเขาพาพี่พิมออกไปข้างนอกเกลก็แอบตามไปเห็นละครสด พี่ไมค์จูบพี่พิมแล้วดันพี่พิมเข้าไปในรถ เขาไม่รู้ทำอะไรกันตั้งนานในรถ สักพักพี่ไมค์ก็อ้อมไปฝั่งคนขับแล้วออกไปเลย

เควิน - เกล ไปดูทำไม ถามพี่ก็ได้เดี๋ยวพี่ เจี๊ยกกกกก เจ็บน่ะแก้ววววว

แก้ว - ให้มันรู้สะบ้างเกลน้องฉันน่ะเว้ยเควิน พูดอะไรมองพี่มันบ้าง

โทโมะ - แก้วเลิกพูดมากได้แล้ว หน้าแดงเชียว เมาแล้วสิยัยบ๊องส์กลับบ้านกันดีกว่าน่ะตัวเล็ก

ฟาง - อ๊ายตัวเล็กๆๆๆ กรี๊ดดดด อ๊ายไอ่หน้าหมีปล่อยน่ะอย่ามาจับหน้าฉันแบบเน่

ป๊อปปี้ - เมาแล้วๆๆ สาวๆวันนี้เมาแล้วหน้ามีเลือดฝาดจริง ฟอดดดดดด แต่กลิ่นละมุดแรงไปนิดหนึ่ง

แก้ว - เฮ้ยป๊อปนายทำแบบนี้กับฟางไ้ด้ไง ปล่อยน่ะโมะ ปล่อยๆจะอย่ากอดเอวแน่นแบบนี้สิปล่อยๆๆๆ

โทโมะ - เฮ้ยพวกนายฉันว่าสาวๆวันนี้ไม่ไหวแล้วว่ะ พากลับกันเหอะ ไม่ไหวจริงๆแฟนฉันเมาแล้วแรงเยอะฉิปคืนนี้สงสัยต้องปราบพศยแล้วสิ 

ทุกคนยกเว้นโทโมะ - อะไรน่ะปราบๆอะไรน่ะ

หวาย - งั้นรีบๆพาพวกขี้เมากลับไปเลยหวายไม่อยากแบกคนเดียวตอนที่พวกนายกลับไปแล้ว เดินทางดีๆน่ะ เฟย์ๆตื่นๆเขื่อนอุ้มไปที ฟางเดินดีๆสิอย่าเซ่มาทางฉันสิไปป๊อปรับไป แก้วอย่าดิ้นโทโมะฉันว่านายอุ้มยัยแก้วพาดบ่าไปเลยหยุดบ่นเควินได้แล้ว พอแก้วพอๆ เกลกับเควินจะดื่มต่อได้เลยน่ะพวกพี่สาวเกลพี่ว่าไปพักก่อนดีที่สุด

เกล - พี่เควินอยากดื่มต่อก็ได้น่ะเกลได้อยู่ พี่แก้วมีคนพากลับไปแล้ว พี่เขยโชคดีน่ะค่ะฝากพี่สาวเกลด้วย

โทโมะ - ไปน่ะบาย พี่จะดูแลอย่างดีไม่ให้เหนื่อยเอ๊ยไม่ให้เมาจนเละแล้วกันครับ แล้วเจอกันพวกนายบาย ไปกันตัวเล็กดิ้นมากจับปล้ำเลยดีไหมฮะ

มาทางฝั่งของไมค์

พิม - อืออออออ อ่าส์ มะไมค์ พอก่อนๆๆ พิมไม่ไหวแล้ว

ไมค์ - อืมมมมมมมมมม หวานพิมเธอหวานกว่าครั้งก่อนที่เรามีอะไรครั้งแรกสะอีกน่ะนี่ ขอฉันอีกน่ะ อืมมมมมมม

    "ไมค์ที่เริ่มบทรักอันร้อนแรงโดยที่ร่างกายของพิมเปลือยเปล่าอยู่เพียงคนเดียวโดยที่ไมค์ถอดแค่เสื้อตัวเดียวเขาให้ความสุขพิมโดยไม่ได้แตะต้องตัวเธอเลย แต่เมื่อความโหยหาและฤิทธิ์ยาทีทวีความต้องการจึงทำให้พิมหมดความอดทน ทำตามความปราถนาของร่างกายแล้วในตอนนี้"

พิม - พอ พอ พอก่อนไมค์ พิมไม่ไหวแล้ว ขอได้ไหม พิมต้องการไมค์ ต้องการไมค์ได้โปรดด

ไมค์ - หึๆ ไมค์ก็อยู่กับพิมนี่ไงครับที่รัก อืมมมม อ่าส์ แน่นดีจังไม่น่าเชื่อว่านอนมาหลายคนแต่เธอยังแน่นขนาดนี้

พิม - ไม่ไมค์ อ่าาาส์ พพิมต้องการให้่ไมค์ใกล้ชิดพิมมากกว่านี้เอาตัวตนของไมค์มาสิน่ะค่ะ อ่าส์์์์ 

     "เมื่อได้ยินเช่นนั้นไมค์ก็จัดการกับตัวเองและเริ่มบทรักที่ร้อนแรงไม่ว่าเขาส่งจังหวะอะไรให้พิมเธอก็ตอบรับบทนั้นได้อย่างดุเดือดทั้งเสพสุขจนถึงสวรรค์กันจนฟ้าสาง ไมค์ถอดตัวตนของตัวเองที่พึ่งถึงจุดสุดยอดพ้นน้ำขุ่นในตัวตนของพิมออก แล้วดึงเธอมากอดผล่อยหลับไปพร้อมๆกัน"

มาดูสิว่าตอนหน้าพิมจะเป็นยังไง แล้วแก้ว...จะจำเรื่องที่พิมก่อไว้ได้ไหม

ฝากติดตามกันด้วยน่ะค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ป.ล. ฉากเอ็นซีเขาอาจไม่ถึงใจโปรดให้อภัยด้วย

ฝันดีน่ะค่ะทุกๆท่าน ม๊วฟฟฟฟฟฟ>x,<