รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

หวาย - แก้วๆๆๆๆๆ นี่ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะแล้วนี่เธอนัดฉันมาแบบนี้ทำไมมีอะไรรึเปล่า

ไมค์ - ว่าไงสาวๆมากันพร้อมยังครับ (ไมค์พูดพร้อมกับมองรอบๆที่นั่ง วันนี้เขานัดพวกเธอสี่คนมาเพื่อพูดคุยกันเรื่องของพิม)

แก้ว - ยังเหลือยัยฟางแล้วก็เฟย์ ยัยสองคนนั้นบอกว่าอีกยี่สิบหน้าที่จะมาถึง

ย้อนไปก่อนเวลาปัจจุบัน

       "หลังจากที่เขาก้าวออกจากห้องพักของเขาแล้วนั้น เขาก็รีบไปบอกคนดูแลคอนโดของเขาว่าถ้าผู้หญิงที่เขาพามาด้วยออกจากห้องแล้วให้เลขาส่งแม่บ้านไปทำความสะอาดแล้วปิดห้องให้เรียบร้อย จากนั้นเขาก็กลับบ้านและนั่งทบทวนตัวเองกับคำพูดที่เขาเอ่ยกับพิมไป ใช่เขาคิดว่าถ้าเขาไม่พูดแบบนั้นไปอาจจะทำร้ายจิตใจของพิมก็จริงแต่มันก็อาจช่วยให้พิมตาสว่างมองเห็นความจริงของชีวิตที่เธอต้องเผชิญ เมื่อทุกอย่างไม่อาจย้อนไปแก้ไข้ได้แล้ว ไมค์ก็ตัดสินใจเรียกพวกแก้วมาเพื่อคุยเรื่องนี้ทันที.......  "

ไมค์ – แก้วนี่ไมค์เองน่ะ เรียกเพื่อนๆแก้วมาเจอไมค์หน่อยสิ เฉพาะเพื่อนแก้วน่ะไม่เอาแฟนพวกเธอ ไมค์อยากคุยกับแก้วเรื่องของพิม อ่อ เรียกหวายมาด้วย

แก้ว – ได้สิ ว่าแต่เจอกันที่ไหนล่ะ กี่โมงแก้วจะได้ตกลงเวลากับสถานที่ได้ถูก

ไมค์ – ที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนแถวๆ พระรามก็ได้ เอาสักประมาณ สี่โมงเย็นแล้วกันไมค์จะเข้าร้านเวลานั้นอ่ะน่ะ บอกเขาว่ามาห้องโซนคณะกรรมการของไมค์น่ะเดี๋ยวเด็กๆที่ร้านจะพาไปเองแล้วเจอกันน่ะแก้ว

กลับมายังปัจจุบัน

หวาย – แก้วเธอนี่รู้จักไมค์ตอนไหน ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอสนิทกันแบบนี้ แล้วอีกอย่างนายทำงานอะไรกันแน่ไมค์ ฉันเห็นนายจับแทบจะทุกอย่างเลยมั๊งนี่

ฟาง – มาแล้วๆหวัดดี อ้าวนะนายมาได้ไง แก้วนายคนนี้มาได้ไง

เฟย์ – นายคนที่พายัยพิมไปนอนด้วยนี่นา นี่นายมาทำไมไม่ทราบต้องการอะไรกันแก้วแก......

แก้ว – เฮ้ยพอๆหยุดก่อนได้ไหม นี่ไมค์เพื่อนสนิทแก้วสมัยเด็กเอง วันนี้ที่นัดมานี่ ไมค์เขาเป็นคนนัดมาเพราะเขาต้องกานรพูดคุยเรื่องของพิม ไม่ใช่แก้ว ไมค์นี่เฟย์ ฟาง เพื่อนสนิทของแก้ว หวายนี่ก็เพื่อนใหม่ของแก้วเช่นกัน

(จากนั้นไม่นานหลังจากที่พวกเขาแนะนำตัว เพื่อแสดงความรู้จักกันนั้น ไมค์ก็เล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับพิมให้พวกแก้วฟังทั้งหมด)

ฟาง – ถึงพิมเขาจะร้ายมากแค่ไหนก็เหอะน่ะ นายก็ไม่น่าจะไปว่าเขาแรงๆแบบนั้นเลยไมค์

หวาย – นี่นายกล้าทิ้งเพื่อนฉันไว้ในห้องคนเดียวเลยเหรอไมค์ นายไม่สงสารพิมเขาเลยเหรอ นายน่ะนาย มันเลวจริงๆฉันไม่น่าร่วมแผนบ้าๆของนายเลย

ไมค์ – ฉันก็ไม่อยากทำแบบนั้นหรอกน่ะหวายแต่เพื่อนเธอเมื่อไหร่เขาคิดได้ ฉันก็พร้อมที่จะดูแลเขา แต่นี่เปล่าเลยเขาไม่เคยคิดได้

เฟย์ – ไม่น่ะเฟย์คิดว่า หวายน่ะหวาย พิมเขาไม่ได้ไม่เคยคิดได้หรอก แต่เขาเลือกที่จะไม่คิดเลยต่างหาก

แก้ว – แล้วไมค์จะทำยังไงต่อ นายรักพิมอยู่ใช่ไหม แต่นายไม่แน่ใจในตัวแค่นั้นเองใช่ป่ะ

ไมค์ – คือ เอ่อ คือว่า

แก้ว – ไม่ต้องมากลัวเสียฟรอมต่อหน้าแก้ว แก้วต้องการความรู้สึกจากนายจริงๆ

ไมค์ – อืม..... แต่ไมค์คิดว่า ถ้าเขายังไม่คิดหรือคิดไม่ได้ เขาก็ไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกได้เช่นกัน

          (เมื่อทุกอย่างผ่านไป พิมก็เริ่มเก็บตัวเงียบ เธอใช้เวลาทบทวนในการกระทำของตนเองที่ผ่านๆมา เธอก็พบว่าเธอไม่เหลือใครจริงๆ กราฟที่รักเธอมาตลอดนั้นบัดนี้เขาก็มีคนรักใหม่ที่ดูแลเขาได้ดีกว่าเธอหลายเท่า กับโทโมะเธอก็เลิกตาม เลิกตื้อเพราะดูแล้วไม่มีประโยชน์อะไรเลย โทโมะ เขื่อน ป๊อปปี้ต่างหยุดความเจ้าชู้ของพวกเขา เพื่ออยู่กับรักแท้ของพวกเขาเอง และพวกเขาก็มีความสุขอย่างแท้จริง พิมเองก็ค่อยๆปรับตัวเองได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนไมค์เองก็คอยดูแลอยู่ห่างๆ ถึงแม้พวกเขาไม่ได้คบกันก็ตามพวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน)

ตอนหน้าจะเป็นตอนจบแย๊ววววววว โมะแก้วจะส่งท้ายตอนจบมาลุ้นว่า

จะจบแบบน่ารักๆหรือว่าหื่น อยากได้แบบไหน โหวตตตตตตตตตตต

คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะทุกคน รักจังเลย จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<