รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

แก้ว - ฟาง เฟย์ ไปผับคืนนี้เอาเต็มที่เลยน่ะแก อยากใส่แบบไหนไม่ต้องยั้ง
ฟาง - เอ่อ แกไปอัดอั้นอะไรมาจากที่ไหน กะจะเมาหัวราน้ำเลยรึไงยัยแก้ว
เฟย์ - บ้าน่าพี่ฟาง แก้วมันหมายถึงแต่งตัวต่างหาก อยากเซ็กส์ เอ็กซ์ อึ๋มแบบไหนก็เต็มที่
ฟาง - ยัยแก้วจริงแบบเฟย์มันว่าเหรอ แต่งัวแกเนี๊ยะน่ะ
แก้ว - ฮ่าๆๆๆๆๆ เฟย์ เซ็กซี่ เอ็กซ์ ฉันยังพอเข้าใจน่ะแต่อึ่มของแกนี่ อืม พวกเราคงไม่มีให้อึ่มหรอกน่ะ อึ๋มนู่นต้องคนนู่นที่กำลังเดินมา
ฟาง/เฟย์ - ใครบังอาจมาบังความอึ๋ม ของเราได้ ห๊ะ หวาย รายนี้ขอยอมแพ้ (ทั้งคู่เหมือเห็นหวายที่เป็นเป้าหมายของแก้วก็ยกธงยอมแพ้ทันทีเพราะความอึ๋มของเธอนั้นกินขาด)
หวาย - มีอะไรกันเหรอ มองฉันทำไมแบบแปลกๆแบบนั้นล่ะ 
แก้ว - ฮ่าๆๆๆ ป่าวหรอกแก้วแค่บอกว่าวันนี้จัดเต็มที่ อยากใส่แบบไหนไม่ต้องยั้ง แก้วหมายถึงอยากเมาแบบไหนใส่แบบนั้น เฟย์นึกไปถึงนู่น แต่งตัวอึ๋มๆโน่น ฮ้่าๆๆๆ
หวาย - ซะงั้น แล้ววันนี้มีหลายๆคนสนใจจะไปร่วมกลุ่มน่ะ พวกเํํธอจะให้ฉันจองโต๊ะจัดโซนเลยไหม
ฟาง - ไม่ต้องก็ได้ๆเพราะพวกเราไม่อยากวุ่นวายกับแขกมากเกรงใจ
แก้ว - ขอเป็นโซนนั่งแถวบาร์ก็ได้น่ะหวาย พวกเราำไม่ชอบเต้นเท่าไหร่
หวาย - เหรอ คราวโน้น ฟางกับเฟย์ ยังไปแด๊นซ์ บนฟอร์อยู่เลย
ฟาง - เพราะมันเมาต่างหากเล่า หวายก็ อย่าพูดสิยังอายไม่หายเลย
เฟย์ - ถ้ามีเสา่น่ะ มันส์กว่านี้อีก โอ๊ยยยยยพี่ฟางเฟย์เจ็บน่ะ แฮ่เก๊าล้อเล่น ๆๆ ไม่โกรธน่ะๆ
    "ในขณะที่เล่าสาวๆ กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่นั้นเอง ไมค์ก็ได้โทรหาหวายและเล่าเรื่องราวที่พิมได้โทรคุยกับตนเองให้หวายฟัง หวายเองก็มีทีท่าไม่สบายใจเช่นกัน เพราะไม่นึกว่าเพื่อนของตนเองจะคิดร้ายกับคนอื่นได้ขนาดนี้มาก่อน หวายที่ไม่สบายใจและรู้สึกผิดเลยตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้สามสาวได้ฟังเรื่องราวนนี้"
ฟาง - เฮ่ออออออออ พิมน่ะพิมเธอไม่น่าคิดสั้นแบบนี้เลย
เฟย์ - สั้นที่ไหนพี่ฟาง คิดชั่วต่างหากเลวได้โล่ห์จริงๆยัยคนนี้ โอ๊ยตีเฟย์ทำไมอ่ะพี่ฟางก็เฟย์เจ็บน่ะ
ฟาง - พูดอะไรคิดบ้างสิน้องบ้า หวายเขา......
เฟย์ - อุ้ย เฟย์ขอโทษ นี่แนะปากเสียจริงๆยัยเฟย์เอ๊ย
หวาย - ก็จริงอย่างที่เฟย์พูดก็ถูกน่ะ พิมเขาแย่จริงๆ ขอโทษแก้วอีกครั้งน่ะ
แก้ว - แต่มันก็มีข้อดีน่ะที่พิมเขาทำให้แก้วได้กลับมาเจอกับไมค์อีกครั้ง ถ้าไม่มีพิมแก้วกับไมค์ ก็คงไม่มีทางได้มาเจอกันหรอก "ในดีมีเสีย ในเสียก็มีดีน่ะ" ว่าไหม อย่าคิดมากน๊า ไปๆคืนนี้ไประบายความทุกข์ทิ้งกัน อ่อพวกแกไปยังไงอ่ะฟาง เฟย์ด้วย
ฟาง - ฟางไปกับป๊อป เฟย์ไปกับเขื่อน แก้วล่ะไปยังไงให้พวกเราไปรับไหม
แก้ว - พวกแกพูดยังกะไปรถคันเดียวกันเลยน่ะ ไปกันเป็นคู่ๆสิ แก้วไปกับเกลไม่สิ เควินมันไปรับยัยเกลที่บ้านไม่เป็นไรแก้วไปกับพวกมันเลยก็ได้ประหยัดน้ำมัน
โทโมะ - แก้วค้าบบบบ โมะมารับกลับบ้าน ไปได้แล้วครับ เฟย์ ฟาง พวกป๊อปมารอหน้าตึกแล้วน่ะ
ฟาง/เฟย์ - นั้นไงคู่ของแกมาแล้วพวกฉันไปก่อนน่ะ เจอกันน่ะหวาย
หวาย - บายจ้า แก้วโทโมะ หวายไปก่อนน่ะเดี๋ยวพี่กวินจะรอบนรถนาน สองทุ่มครึ่งน่ะ บายจ้า
แก้ว - อืม บายจ๊ะ โทโมะ นายจะกลับบ้านเลยไหมหรือว่าไง ฉันกลับเองได้เดี๋ยวไปแต่งตัวช้าน่ะนายน่ะ 
โทโมะ - โมะไปบ้านแก้วเลยครับที่รักเสื้อผ้า ชุดโมะมีแล้วหลังรถหลายชุดเลย อ่อวันนี้โมะจะนอนบ้านแก้วน่ะครับที่รัก แต่ถ้าที่รักไม่ให้นอนด้วยโมะจะำพาที่รักนอนม่านรูดแทน
แก้ว - บ้า อย่ามาพูดทะลึ่งแถวนี้น่ะไปกลับบ้านเดี๋ยวจะช้าไม่ทันชาวบ้าน
      "ไม่นานพวกเขาก็เดินทางกลับบ้านแก้วทันที ในขณะที่เดินทางนั้นแก้วก็คุยเล่นกับโทโมะไปสักพักในขณะที่โทโมะเล่าเรื่องตลกเสียงของแก้วที่คอยตอบรับก็เงียบหายไป เมื่อเขาหันมามองก็พบว่าตัวเล็กของเขานอนนิ่งสนิทเขาได้แต่หัวเราะชอบใจที่แก้วนอนง่าย กินง่าย เลี้ยงง่าย มีลูกง่ายอ๊ะอันนี้ไม่เกี่ยว"
โทโมะ - ตัวเล็ก นอนง่ายจริงๆแล้วคนเก่งที่ไหนบอกว่าจะเมาให้สุดๆ มานอนสนิทแบบนี้ หือหรือว่าจะเก็บแรงไว้คืนนี้ โอเคๆ
แก้ว - อืม อย่ามายุ่งหัวน่ะง่วงนอน งึมๆๆๆ (บ่นแล้วมือปัดไล่นอนต่อทันที)
โทโมะ - หึๆ 
     "โทโมะก็รีบขับรถต่อไปใช้เวลาอีกประมาณ สี่สิบนาทีก็ถึงบ้านแก้วเขาปลุกก็ไม่ยอมตื่นง่าย จึงตัดสินใจอุ้มแก้วแล้วพาเข้าบ้าน แล้วพาไปนอนในห้องเขาดูเวลาแล้วตอนนี้พึ่งสี่โมงยังพอมีเวลาเหลือจึงว่างแก้วบนเตียงนุ่มแล้วห่มผ้าให้ระหว่างนั้นเขาก็จัดเตรียมชุดให้เขาและแก้วเอาไว้ จากนั้นเขาก็ล้มตัวลงนอนกอดแก้วและหลับไปคู่กัน"
 
 
 
 
 
กรี๊ดดดดดดดด วันนี้เขาแต่งได้แค่นี้จริงๆเพราะต้องรีบนอน พรุ่งนี้ต้องรีบไปทำธะรุเอ๊ยธุระแต่เช้า
เอาเป็นว่าจะมาตอนให้พรุ่งนี้น่ะค่ะ รักน่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<