รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
42) วันเบาๆของแก้ว..กับการเริ่มแผนของพิม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนเช้าในวันรุ่งขึ้นร่างของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่ใครหลายๆคนคงพยายามนึกว่าคู่รักใหม่เขาคงจะนอนอิงแอบแนบชิดกันน่าอิจฉา ใช่แก้วกับโทโมะก็เช่นกัน...... ตอนนี้แก้วที่นอนกางแขนกางขา เบียดโทโมะไปติดชิดกำแพง คนหล่อของเราโดนรังแกเต็มๆครัีบงานนี้ แก้วที่สะดุงตื่นมาก่อนนั้นก็เห็นท่านอนของโทโมะก็อดสงสารไม่ได้เลยจัดท่าให้ใหม่ กันคอเข็ดตายเอาซะก่อน จากนั้นเธอก็ก้าวไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเตรียมอาหารกับคุณแม่บ้าน
แม่บ้าน - อ้าวคุณหนูแก้ว มาเข้าครัวแต่เช้าเลยน่ะค่ะ แล้ววันนี้หนูแก้วอยากทานอะไรค่ะป้าจะได้เตรียมของให้
แก้ว - อืม แก้วอยากทานง่ายเอาข้าวต้มหมูสับสาหร่ายดีกว่าค่ะ พวกไข่ดาว ไส้กรอก ขนมปัง กาแฟไม่เอาดีกว่าอ๊ะใช่ป้าค่ะหมูสับสาหร่ายที่แก้วหมักไว้อยู่ตู้เย็นชั้นสองใต้ช่องฟิชน่ะค่ะ
แม่บ้าน - ค่ะ เดี๋ยวป้าดูข้าวให้คุณหนูน่ะค่ะแล้ว ผักป้าล้างให้เลยน่ะค่ะ
แก้ว - ค่ะไ้ด้เลยค่ะ เดี๋ยวแก้วปรุงน้ำซุปก่อนแล้วกันค่ะ
ในขณะที่แก้วกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่นั้น เกลที่ตื่นมาเป็นคนที่สองก็รีบอาบน้ำแต่งตัว เมื่อออกจากห้องมาเธอก็ทำแบบปกติทุกเช้าคือ การไปเคาะห้องเรียกพี่สาวของตัวเองทุกครั้ง.....
เกล - พี่แก้วตื่นยังค๊าาาาา หรือว่าไปห้องครัวแล้ว พี่แก้วจ๋าพี่แก้ว อืมสงสัยไม่ตื่นก็ในห้องครัวแน่ๆ เอ๋ห้องไม่ล็อคนี่ พี่แก้วขออนุญาติน่ะ..........อึ๋ยพะพี่โทโมะทำไมไม่นอนห้องนอนแขกอ่ะ ว้ายพี่เขาขยับตัวแล้วเผ่นสิงานนี้ยัยเกลเอ๋ยยย (เกลก็รีบเผ่นออกห้องแก้วมาไม่วายยังได้ยินเสียงครวนของโทโมะที่คว้านหาแก้วเพื่อจะกอด)
แก้ว - อ้าวเกลยืนหอบอะไรตรงบันไดแบบนี้ล่ะเนี๊ยะ
เกล - วะว้ายพี่แก้วเองเหรอ ตกใจหมด เกลไม่มีอะไรแฮ่ๆ แล้วพี่แก้วตื่นนานยังค่ะ
แม่บ้าน - นานแล้วค่ะ พึ่งทำข้าวต้มหมูสับสาหร่ายเสร็จ ตักเลยไหมค่ะหนูแก้ว หนูเกล
เกล - รอพี่โทโมะก่อนไหมค่ะพี่แก้ว สงสัยยังไม่ตื่นแน่ๆเลย อิอิ
แก้ว - เกลหิวทานก่อนก็ได้น่ะเดี๋ยวพี่ไปเรียกเอง เฮ่อจจะเจ็ดโมงแล้วทำไมยังไม่ตื่ินอีก
เกล - ไปปลุกน่ะไม่ใช่ไป...........
แก้ว - ยัยเกล จะกินก็กินไปไม่ต้องมาพูดมา่ก อ๋อใช่คืนนี้พวกพี่จะจัดฉลองเรียนจบที่ผับของหวายกันเกลไปพวกพี่ไหม
เกล - ไม่ดีกว่าค่ะพวกพี่ตามสบายเลย เกลพักผ่อนดีกว่า
แก้ว - แน่เหรอ เควินก็ไปน๊าาาาาา ก็ดีเควินมันจะได้
เกล - งั้นพี่แก้วให้พี่เควินมารับเกลไปด้วยล่ะกันค่ะคืนนี้ หน่อยยยไหนว่าจะนอนคุยโทรศัพท์เป็นเพื่อนเกลพี่เควินตายแน่ๆ
โทโมะ - สองสาวคุยอะไรกันอยู่ครับ ฟอดดด มอรร์นิ่งครับแก้ว
แก้ว - ทะทำอะไร หัดอายเกลบ้างสิ คืนนี้เราจะเลี้ยงเรียนจบที่ผับหวายน่ะไม่มีอะไรหรอก ไปทานข้าวต้มกันเดี๋ยวพี่จะทำเอกสารอีกชุดแล้วไปส่งอาจารย์ด้วย เดี๋ยวทำไม่ทัน
โทโมะ - งั้นโมะไปด้วย ถ้าแก้วโดนชิวไป โมะคงขาดใจตาย โอ้ยยยยย
แก้ว - เพี๊ยะ แก้วไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายให้ใครหิ้วไปหิ้วมา ง่ายๆน่ะโทโมะ ปากเสีย แล้วเดี๋ยวโทโมะจะกลับบ้านก่อนหรือว่าไปมหาลัยพร้อมแก้วเลย วันนี้สอบตัวสุดท้ายตอนสิบโมง อ่านหนังสือยังโทโมะ
โทโมะ - แฮ่ๆๆ โทโมะมันแต่อ่านแก้วอยู่ง่ะ อ่านไปตั้งสองสามยกแน่ะ แถมเมื่อคืนได้แค่ดู
แก้ว - กรี๊ดดด พอแล้วไม่ต้องแล้วกินข้าว เกลยิ้มอะไรกินไปเลยเดี๋ยวเควินมารับตอนแปดโมงไปสอบได้แล้ว โทโมะก็นั่งกินสิ มองหน้าแล้วยิ้มทำไม มองมากเดี๋ยวซ้อมทิ่มเลยนิ
เกล - หูยดุจริงแม่เสือสาว หูยยย กินแล้วจ้ากินแล้ว
"ทั้งเกลและโทโมะต่างต้องรีบตั้งหน้าตั้งรีบทานข้าวเช้าก่อนที่ทั้งคู่จะโดนระเบิดของแก้วทันทีเพราะตอนนี้แก้วมองทั้งด้วยสายตา เขียวปั๊ด พอเควินมาถึงเกลก็รีบคว้ามือแฟนหนุ่มให้ไปจากบ้านให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทางฝ่ายแก้วกับโทโมะเอง เมื่อขึ้นมาบนรถแก้วก็เอาแต่นิ่งไม่ยอมพูดกับโทโมะเลยจนมาถึงมหาลัยแก้วที่เดินนิ่งมาตลอดทางจนจะถึงคณะของแก้วโทโมะซึ่งหมดความอดทนก็คว้ามือแก้วทันที......"
โทโมะ - บอกโมะมาสิครับว่าโกรธอะไรกัน แล้วปั่นบึงแบบนี้โมะใจคอไม่ดีเลยน่ะครับ
แก้ว - ........................ป่าวแค่ไม่ชอบที่โทโมะพูด เรื่อง....บนเตียงกับใครอื่นแก้วไม่ชอบความหลังความหน้าคิดก่อนพูดด้วยน่ะ แล้วตอนเย็นเจอกัน
โทโมะ - โอเคครับที่รัก โมะจะระวังเก็บปากให้ดีไว้ค่อยไปคุยกันสองคนในห้องนอนเอาล่ะ
แก้ว - เอาอีกแล้วน่ะ ตาบ้า
ทางฝ่ายพิมที่รู้เรื่องมาจากหวายว่ากลุ่มแก้วจะมาฉลองเรียนจบก็นึกอะไรดีๆออกมาทันที
พิม - ไงไมค์คืนนี้พวกยัยแก้วจะไปฉลองกันที่ผับหวาย นายต้องจัดการคืนนี้สักหน่อยแล้วล่ะไมค์
ไมค์ - จัดการเลยเหรอ อืมม จะให้แบบไหนเลยล่ะพิม
พิม - คืนนี้นายจัดการแบบที่เคยทำสิ วางยาแล้วก็ข่มขืน อัดคลิปไว้ด้วยก็ได้น่ะจะดีมากๆ
ไมค์ - ได้แล้วเจอกัน......................
เอาล่ะสิ พิม วางแผนแล้วแบบนี้ มาดูสิว่าแก้วจะรอดเกมวัดใจแบบนี้ได้ไหม
คืนนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆง่วงมาก คืนนี้ฝันดีกันน่ะค่ะ รักน่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ